اگر دوچرخه‌تان را خریده‌اید، وقت اولین سواری‌ها است. در صورتی که مدتی است سوار دوچرخه نشده‌اید، لازم است که این مهارت را دوباره در مغزتان لود کنید. خبر خوب این است که بعد از یک‌بار یاد گرفتن دوچرخه‌سواری، دیگر هرگز آن را فراموش نخواهید کرد و 10 دقیقه سواری مجدد، حتی بعد از سال‌ها، همه چیز را دوباره به‌طور کامل در مغز آپدیت خواهد کرد.

اگر تا به حال دوچرخه‌سواری نکرده‌اید و کلاً دوچرخه‌سواری بلد نیستید، لازم است اول آن را یاد بگیرید. این مطلب برای کسانی است که دوچرخه‌سواری را بلدند و می‌خواهند دوچرخه‌سوار شهری شوند.

اول در حال ایستاده کمی با دوچرخه‌تان بازی کنید. ترمزها را فشار دهید. مطمئن شوید که فرمان و زین محکم هستند و بعد در مسیری خیلی کوتاه یک پدال بزنید و ترمزها را جدا جدا چک کنید. دوچرخه تازه فروخته شده ممکن است دچار مشکلات فنی باشد که هنوز دیده نشده‌اند. به همین دلیل معمولاً بعد از یک ماه سواری اولیه، باید دوچرخه را برای اولین سرویس پیش فروشنده یا مکانیک ببرید.

بعد از مطمئن شدن از وضع ترمزها و سفت بودن اجزا، دنده‌های خود را چک کنید. اگر در جلو سه دنده دارید، از دنده متوسط استفاده کنید و اگر دو دنده دارید، از دنده بزرگتر. در جایی مسطح و امن از نظر رفت و آمد خودروها و آدم‌ها (و البته موتورسیکلت‌ها!) کمی رکاب بزنید و دور بزنید و با سرعت کم و زیاد بروید و ترمز کنید و بعد شروع به عوض کردن ملایم دنده‌ها بکنید. منطقاً باید با انگشت‌های دست راست، دنده‌های عقب را تغییر دهید. مکانیزم دنده را یاد بگیرید ولی یادتان باشد که حتی اگر کاملاً از دنده سر درمی‌آورید، چند روزی طول خواهد کشید تا به دنده‌های‌تان عادت کنید.

 دنده جلو تأثیر زیادتری در قدرت دارد و دنده عقب، تنظیمات ملایم‌تر را انجام می‌دهد. دو دنده برعکس هم کار می‌کنند. مثلاً قوی‌ترین وضعیت دوچرخه شما (دنده پایین) در زمانی اتفاق می‌افتد که زنجیر روی کوچکترین چرخ دنده جلو و بزرگترین چرخ دنده عقب باشد. این وضعیت مناسب رکاب زدن در یک سربالایی سنگین است؛ درست مثل ماشین که سربالایی را باید با دنده پایین حرکت کند. دنده بالاتر یا سنگین وضعیتی است که زنجیر روی خورشیدی (چرخ‌ دنده جلو) بزرگتر و خودرو (چرخ دنده عقب) کوچکتر باشد. در این شرایط می‌توانید حتی در سرازیری و سرعت زیاد هم رکاب بزنید و سرعت دوچرخه را بیشتر کنید.

اشتباهی که بسیاری از تازه‌کارها می‌کنند این است که دنده را مکانیزمی خطی می‌بینند و در نظر می‌گیرند که ۱۹ (چرخ دنده جلو روی ۱ و چرخ دنده عقب روی ۹) یک مرحله پایین‌تر از ۲۱ (خورشیدی روی چرخ دنده ۲ (وسط) و خودرو روی چرخ دنده کوچک «بیرون‌ترین» است. این مسأله درست نیست. در واقع اصولاً وقتی خورشیدی روی چرخ دنده بزرگتر است (بیرون)، خودرو (چرخ دنده عقب) نباید روی ۹ (بزرگترین) باشد. دلیل این امر کشیدگی و کج بودن زیاد زنجیر است. شکل زیر شاید کمک معقولی باشد برای کسانی که می‌خواهند مسأله را بهتر درک کنند.

در روز دوم به باد لاستیک‌ها نگاهی بیندازید. به شکل علمی هر لاستیکی در طول زمان کمی باد کم می‌کند. بخصوص اگر تازه باد شده باشد. حالا می‌توانید مسیر بیشتری را بروید و یادتان باشد که قرار است از این‌ کار لذت ببرید. تا جایی دوچرخه‌سواری کنید که با نشاط هستید، ترجیحاً قسمت اول را سربالایی بروید که در بازگشت خوشحال باشید و از جاهای امن حرکت کنید و اگر لازم است برای رد شدن از خیابان پیاده شوید. حواستان هم باشد حتی برای کسی که یک‌ سال است با دوچرخه رفت و آمد می‌کند، بیرون آمدن از خانه و شروع کردن سربالایی اول تقریباً سخت‌ترین قسمت دوچرخه‌سواری است. کمی نرمش و گرم کردن در این مورد به شما کمک قابل توجهی خواهد کرد.