سامان موحدی‌راد

 

دومین بازی پیاپی استقلال و پرسپولیس با 4 گل در طول ۹۰ دقیقه به پایان رسید. یک تساوی دیگر در کارنامه دیدارهای این دو تیم ثبت شد اما این تساوی مثل تساوی‌های معروف اواخر دهه 70 نبود. یک بازی پرهیجان و پر از موقعیت که دو گل داشت و می‌توانست گل‌های بیشتری هم داشته باشد. در نهایت یک تساوی دراماتیک با گل دقایق پایانی استقلال موجب شد تا هر دو تیم راضی از زمین بیرون بروند.

همانطور که می‌شد حدس زد هر دو تیم استقلال و پرسپولیس در این هفته‌ها نمایشی از محافظه‌کاری را در کارنامه داشتند. بنابراین خیلی محتمل بود که رسیدن به گل و برتری یافتن بر حریف آنها را در موقعیت دفاعی و حفظ نتیجه قرار دهد. وقتی استقلال در دقیقه یک دروازه پرسپولیس را باز کرد تعریف جدیدی به خود گرفت. کل نیمه دوم به جز معدود موقعیت‌هایی برای هر دو تیم یک بازی در جهت حفظ نتیجه بود و بازیکنان استقلال توانستند مأموریتی که فکری به آنها محول کرده بود را تا پایان بازی در نیمه اول به خوبی اجرا کنند و برنده به رختکن بروند. اما در نیمه دوم که نیمه مربیان بود تعویض محمود فکری به پرسپولیسی‌ها این فرصت را داد تا بارها و بارها دروازه استقلال را تهدید کنند. اگر احمد نوراللهی کمی دقت داشت شاید پرسپولیس برنده این بازی بود. محمود فکری در آغاز نیمه دوم یک مدافع از تیمش کم کرد و یک مهاجم اضافه کرد تا خط حمله استقلال با ترکیب سه مهاجم دیاباته، قایدی و مطهری روزگار سختی را برای حریف رقم بزند. اما اشتباه محمود فکری در داشتن برنامه درست و دقیق برای طراحی حمله‌ها موجب شد تا این تعویض که می‌توانست یک تعویض جسورانه باشد به نقطه ضعف استقلال بدل شود و حریف با استفاده از جای خالی احمد موسوی در خط دفاعی و اشتباه‌های پیاپی مدافعان استقلال به خصوص عارف غلامی چندین و چند بار فرصت گلزنی یافت که دوبار توانست دروازه دروازه‌بان آماده‌ای چون رشید مظاهری را باز کند.

اما این تنها محمود فکری نبود که در این بازی اشتباه کرد. در واقع این سلسله‌ای از اشتباهات بود که موجب شد سرنوشت بازی این چنین رقم بخورد. از داور بازی بگیرید که در دقیقه ۱۰ پنالتی استقلالی‌ها را نادیده گرفت تا بازیکنان دو تیم که روی سلسله‌ای از اشتباهات موجب شدند تا سهم هر تیم در این بازی یک امتیاز باشد. شاید بیشتر از همه این احمد نوراللهی و عارف غلامی در دو تیم بودند که به تیم حریف کمک کردند. بدون حضور عارف علامی احتمالاً پرسپولیسی‌ها نمی‌توانستند گلی بزنند و اگر کسی دیگری جای احمد نوراللهی در زمین برای پرسپولیس بازی می‌کرد، می‌توانست تک‌به‌تک و همچنین یک موقعیت دروازه خالی را به گل تبدیل کند و بازی با نتیجه عجیبی پایان یابد. در مجموع این دربی معجونی از اشتباهات بود. اشتباهات در کنار تلاش عجیب مربی‌ها بعد از کسب برتری برای حفظ نتیجه. چیزی که نه محمود فکری در آن موفق بود و نه یحیی گل‌محمدی که با گل دقیقه ۹۳ مهدی قایدی به چهارمین تساوی پیاپی‌اش دست یافت.