مقدمه: شاید محمود فکری و همکارانش از تساوی به دست آمده خرسند باشند اما به‌واقع از او که به‌لحاظ نفری تیمی کامل‌تر را در اختیار داشت انتظار بود پیروز میدان دربی باشد و 3 امتیاز این بازی را به حساب استقلال واریز کند. محمود فکری اما به‌واسطه سلسله اشتباهات در تصمیم‌گیری امتیاز بزرگ این بازی را از کف داد و حالا مشخص نیست در دربی 95 نیز که پرسپولیس به‌واسطه فعالیت در نقل‌وانتقالات و پایان محرومیت آل‌کثیر، تیم او به این اندازه شانس پیروزی در نبرد با رقیب سنتی را داشته باشد. سرمربی استقلال اگر برای این بازی تصمیم‌های ایده‌آل‌تری را اتخاذ می‌کرد چه‌بسا تیمش برنده این میدان می‌شد اما او چه در چیدمان بازیکنان و چه در انتخاب روش بازی دچار اشتباه‌های مهلکی شد و حتی نتوانست خود نیز در کنار زمین رفتاری منطقی ارائه دهد. فکری از ابتدای این بازی تا دقایق پایانی پی‌درپی به تصمیم داوران اعتراض می‌کرد که بی‌شک اگر تماشاگران در ورزشگاه حضور داشتند فضای این بازی به تشنج کشیده می‌شد.

 

استفاده از نادری در پست دفاع چپ

به کار گرفتن محمد نادری برای پست دفاع چپ بعد از هفته‌ها مصدومیت بی‌شک یک تصمیم احساسی بود. تردیدی نیست اگر نادری سابقه بازی در پرسپولیس را نداشت شاید در این بازی هم روی نیمکت می‌نشست اما سرمربی استقلال صرفاً به‌جهت آنکه ممکن است نادری مقابل تیم سابق خود انگیزه‌های متفاوتی داشته باشد پست استراتژیک دفاع چپ را به این بازیکن داد تا عملاً تیمش را در این جناح از کار بیندازند. فکری در شرایطی چنین تصمیم عجیبی را اتخاذ کرد که هرویه میلیچ در آمادگی فنی کامل به‌سر می‌برد و می‌توانست در پست تخصصی خود نمایش ایده‌آلی را به اجرا بگذارد.

 اعتماد بیش از حد به عارف غلامی

بازی در پست دفاع میانی خصوصیت‌هایی می‌خواهد که عارف غلامی از آن بی‌بهره است. شاید در بازی‌های آسان‌تر این خصوصیات چندان به چشم نیاید و غلامی بتواند با همین میزان توانایی از عهده برخی مسئولیت‌های یک دفاع میانی برآید، اما بازی در میدان‌های بزرگ کاملاً عیار بازیکنانی همچون غلامی که بشدت در جای‌گیری دچار اشتباه می‌شوند را عیان می‌کند. فکری که خود سال‌ها در پست‌های دفاعی بازی کرده باید در تشخیص میزان توانایی‌های عارف غلامی دقت بیشتری از خود به خرج می‌داد. پرسشی که سرمربی استقلال همواره پاسخ آن را بی‌جواب گذاشته این است که چرا و به چه دلیل محمد دانشگر در این پست به کار گرفته نمی‌شود؟

 

خروج موسوی از ترکیب اصلی

در لحظه ورود دیاباته به میدان این تصور در ذهن متبادر شد که شاید یکی از بازیکنان هجومی و یا هافبک‌ها از میدان بیرون رفته‌اند اما سرمربی استقلال بی‌آنکه نمایش بی‌نقص احمد موسوی در پست دفاع راست در نیمه اول را ملاک قرار دهد اقدام به تعویض این بازیکن با دیاباته کرد و وریا غفوری را یک خط عقب برد. نتیجه خروج موسوی از ترکیب استقلال این شد که پرسپولیس بارها از سمت راست استقلال نفوذ کرد و حتی گل دوم خود را هم از این جناح پایه‌ریزی کرد تا هم نمایش ضعیف وریا غفوری در نیمه دوم به چشم بیاید، هم دیاباته به‌نوعی از جریان بازی خارج شود و هم اینکه پرسپولیس بارها از این سمت برای استقلال خطرآفرین شود. اینکه چرا فکری به‌سرعت اقدام به تغییر ترکیب تیم برنده نیمه اول کرد نیز خود از آن سؤالاتی است که پاسخی برایش وجود ندارد.

خارج شدن مطهری از جریان بازی

خروج موسوی از ترکیب استقلال برای ارسلان مطهری نیز پیامدهای فنی نامناسبی را به وجود آورد. وقتی موسوی از ترکیب استقلال خارج شد و وریا به خط دفاع رفت فکری باید یک بازیکن را در پست گوش راست قرار می‌داد که ارسلان مطهری را برای این پست انتخاب کرد. اگر به عملکرد مطهری در نیمه دوم بازی با پرسپولیس به‌دقت خیره شوید می‌بینید که گلزن استقلال در نیمه اول حتی یک‌بار هم صاحب موقعیت نشد و به‌کلی از جریان بازی دور بود. فکری حتی در جریان نیمه دوم نیز که مطهری را از دروازه پرسپولیس دور می‌دید نتوانست اقدامی در راستای اصلاح این وضعیت اتخاذ کند.

 

 بازی با سه مهاجم

مسأله استقلال از زمانی شروع شد که فکری تصمیم به بازی با سه مهاجم گرفت. استقلال در نیمه اول تسلط مناسبی روی توپ و میدان داشت و هافبک‌های این تیم پرکارتر نشان می‌دادند اما از ابتدای نیمه دوم که تیم با سه مهاجم در میدان استقرار پیدا کرد عملاً پرسپولیس خط میانی را از استقلال گرفت و دقایق طولانی تیم برتر میدان بود. حتی پیش از آنکه استقلال در واپسین ثانیه‌ها به گل برسد، پرسپولیس تا آستانه به ثمر رساندن گل سوم هم پیش رفته بود که این وضعیت ناشی از انتخاب روش نامناسب فکری برای نیمه دوم بود. در حقیقت سرمربی استقلال در نیمه دوم دربی 94 همه کار کرد تا خود و تیمش را غرق کند هرچند نبوغ ذاتی مهدی قایدی در دقایق پایانی مانع از خلق شکستی شد که بی‌شک آینده سرمربی استقلال را به خطر می‌انداخت.