شروع دورتموند با جانشین سرمربی اخراجی‌اش امیدوار کننده بود. تنها دو روز پس از اخراج لوسین فاوره به خاطر باخت خانگی شرم‌آور 5 بر یک مقابل اشتوتگارت، این تیم با جانشین او ادین ترزیچ، اولین پیروزی‌اش را با نتیجه 2 بر یک در خانه وردربرمن کسب کرد: «خوشحالم، آسوده‌خاطر و خسته. اما مطمئنم که فقط من چنین وضعیتی ندارم و تصور می‌کنم که در راه بازگشت به دورتموند، در اتوبوس تیم به جز من چند نفر دیگر هم خواهند خوابید.»

 بعد از دو روز پرهیاهو و پرتنش در اردوی دورتموندی‌ها که حاصل شوک اخراج فاوره بود، او توانست آرامشی نسبی را به وستفالن برگرداند. پیروزی دورتموند در برمن از آن مدل بردهایی بود که تیم‌های خوب حتی زمانی که بهترین بازی‌های‌شان را ارائه نمی‌کنند، کسب می‌کنند و با همه خفیف بودنش اوضاع و احوال دورتموندی‌ها را بهبود بخشید اما آیا ترزیچ از عهده این مسئولیت سنگین برمی‌آید و تا پایان فصل دوام می‌آورد؟

باید اعتراف کرد این سؤال بارها و بارها و حتی تا همین امروز هم در ذهن هواداران دورتموند مرور شده است: «آیا کسی پیدا می‌شود که بتواند انتظاراتی که یورگن کلوپ برای آنها به وجود آورد را برآورده کند؟» وقتی او سال 2015 از دورتموند جدا شد، جای خالی‌اش بزرگتر از آن بود که هر کسی بتواند پر کند. بدون شک در میان جانشینانش توماس توخل نزدیک‌ترین گزینه بود و با قهرمانی در جام حذفی هم توانست این موضوع را ثابت کند. اما ارتکاب یک اشتباه ناشیانه در روابط پرتنش‌اش با هانس یواخیم واتسکه، مدیر اجرایی باشگاه حکم اخراج او را صادر کرد. بعد از او نه پیتر اشتوگر و نه پیتر بوش هیچ کدام حتی نزدیک او هم نبودند.

فاوره نفر بعدی بود که با خودش به دورتموند ثبات و موفقیت‌‌هایی نسبی آورد اما هرگز نتوانست چیزی بزرگتر از قهرمانی سوپرجام به زنبورها بدهد. از طرف دیگر خونسردی بیش از اندازه او هم باعث شد که هرگز نتواند آنطور که باید و شاید نزد هواداران دورتموند به گزینه‌‌ای محبوب تبدیل شود. حالا اما او هم رفته و دستیارش ادین ترزیچ قرار است تا تابستان دورتموند را هدایت کند. تصمیم جسورانه دورتموند برای سپردن سکان این تیم به یک مربی نسبتاً جوان که به غیر از اعضای باشگاه سایرین شناخت چندانی از او ندارند، قابل تحسین است. هرچه نباشد او هیچ تجربه‌ کاری‌ای به عنوان سرمربی ندارد. البته کلوپ هم سال 2008 زمانی که از ماینتس به منطقه روهر رفت، شرایطی مشابه داشت اما وقتی نام دورتموند به میان می‌آید شما انتظار دارید که باشگاهی در این حد و اندازه دنبال یک نام باتجربه و امتحان پس داده برود و ترزیچ این ویژگی‌ها را ندارد.

 

گزینه‌ای مناسب؟

با همه انتقاداتی که از تصمیم دورتموند برای اعتماد به یک مربی تازه‌کار شده است، انتخاب او ممکن است آنقدرها هم بد نباشد. اول از همه اینکه او برخلاف فاوره - کسی که متخصص بیان حرف‌های کسل‌کننده در نشست‌های خبری بود - در اولین نشست خبری پس از بازی‌اش به عنوان سرمربی دورتموند حرف‌هایی زد که احتمالاً باید به دل بسیاری از هواداران این تیم نشسته باشد. در وابستگی احساسی او به این باشگاه جای هیچ گونه شک و تردیدی نیست. او گفت: « من محصول باشگاه بوروسیا دورتموند هستم. اهل این منطقه هستم و سال‌هاست که طرفدار این تیم هستم.»

در حقیقت ترزیچ اهل شهر مندن است که در حدود 45 دقیقه با دورتموند فاصله دارد. پس علاقه او به دورتموند طبیعی و خالص است. اما ارتباط و وابستگی او به این باشگاه بیشتر از علاقه و وابستگی است که یک شهروند دورتموندی صرفاً به خاطر تعصب نسبت به تیم شهرش دارد. او زمانی که کلوپ سرمربی دورتموند بود - در فاصله سال‌های 2010 تا 2013 - برای این تیم به عنوان استعدادیاب و مربی تیم جوانان کار می‌کرد. بعد از آن، ترزیچ این فرصت را پیدا کرد تا به عنوان دستیار در کنار هموطن کروات خود، اسلاون بیلیچ در تیم بشیکتاش تجربه کسب کند و حتی او را در تیم وستهم هم همراه کرد. او اما سال 2018 به دورتموند برگشت تا دستیار فاوره شود. به همین دلیل دورتموند‌ی‌ها و نه فقط هواداران بلکه مسئولان این باشگاه علاقه خاصی به او دارند چون می‌دانند که عشقش به این تیم خالص است. میشاییل زورک مدیر ورزشی باشگاه دورتموند روز دوشنبه خطاب به ترزیچ می‌گوید: «یادم هست که آمدی و به من گفتی که از خارج پیشنهاد داری و از ما خواستی که اجازه بدهیم بروی. خب ما هم نمی‌خواستیم مانعت شویم اما خب بعداً تو را برگرداندیم و فهمیدیم که چه نخبه‌ای هستی.» او ادامه داد: «ترزیچ واقعاً آدم خوبی است، کسی که میان عقل و احساساتش توازن مناسبی وجود دارد».

 

پیشینه‌ای در کلاس جهانی

سوای سابقه کاری و علاقه و تعصبش نسبت به دورتموند، انتصاب ترزیچ به خاطر پیشینه تاریخی‌اش هم تصمیم درستی بود. او فرزند گاستاربیتر از یوگسلاوی سابق است و به نظر می‌رسد با وجهه کاری زردومشکی‌ها هم تناسب دارد. انعطاف‌پذیری او برای تغییر نقش‌ چند باره از سرمربیگری به کمک مربی هم روی او هیچ تأثیر منفی نگذاشته است. برای او چیزی که اهمیت دارد، داشتن تعامل مناسب با بازیکنان است.

دورتموند تا این مقطع از فصل پرفراز و نشیب بوده است و مخصوصاً از زمانی که ارلینگ هالند را به خاطر مصدومیت از دست داده، در فاز هجومی هم به طرز محسوسی افت کرده است. اما سبک فوتبالی که ترزیچ می‌خواهد از الان تا پایان فصل در دورتموند پیاده کند، بسیاری از هواداران این تیم را به آینده خوشبین کرده است.

او می‌‌گوید: «دو راه هست که شما بتوانید یک مسابقه فوتبال را ببرید. اینکه یک گل کمتر از حریف بخورید یا اینکه یک گل بیشتر از حریف بزنید و من دوست دارم تیمم جزو تیم‌هایی باشد که در دسته دوم قرار می‌گیرند.» تئوری ترزیچ در اولین بازی‌اش به عنوان سرمربی در خانه وردربرمن محقق شد و او اولین بازی‌اش را با یک گل زده بیشتر نسبت به حریف برد. با این حال هنوز آزمون‌های زیاد و سخت‌تری پیش روی زنبورها خواهد بود و باید دید که در بازی‌های بعدی هم او خواهد توانست این تفکر را به بازیکنانش القا کند.

منبع: دویچه ووله