کوروش باقری اگرچه در اواخر سرمربیگری خود در تیم ملی وزنه‌برداری درگیر حواشی عجیب و غریبی شد که نهایتاً او را به خداحافظی از سرمربیگری و فعالیت فنی در این حوزه مجبور کرد اما نمی‌توان چشم را روی نتایج فوق‌العاده‌ای که او کسب کرد؛ بست. شاید سؤال شود که حالا با گذشت هشت سال از المپیک لندن چرا باز یاد افتخارآفرینی تیم ملی وزنه‌برداری ایران کرده‌ایم؟ پاسخ این سؤال را می‌توان در یادگاری پیدا کرد که کمیته بین‌المللی المپیک برای ورزش ایران، تیم ملی وزنه‌برداری و البته نواب نصیر شلال فرستاده است.با نگاهی به بازی‌های المپیک 2012 لندن و نتیجه تاریخی که نواب نصیرشلال ستاره وزن 105 کیلوگرم تیم المپیکی وزنه‌برداری در آن دوره برای کاروان کشورمان در خلال مسابقات رقم زد، می‌توان دریافت که طلایی شدن حق مسلم نواب نصیرشلال در آن بازی‌ها بود. زیرا در رقابت این وزن در لندن، شرایط نواب نصیرشلال به مراتب از نظر روحی و بدنی از حریف اوکراینی روی تخته بهتر بود. چراکه نهایتاً بعد از آنالیز مجدد آزمایشات وزنه‌برداران مدال‌آور لندن، مشخص شد تروختی اوکراینی با دوپینگ مدال طلا را از چنگ نواب نصیرشلال درآورده بود. به همین دلیل کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون جهانی وزنه‌برداری مدال طلا را از این وزنه‌بردار دوپینگی اوکراینی گرفت و حالا بعد از گذشت هشت سال از آن تاریخ، این مدال ارزشمند را به کمیته ملی المپیک ایران ارسال کرده است تا در مراسمی ویژه آن را به قهرمان خوش اخلاق و طلایی بازی‌های المپیک 2012 لندن اهدا کنند.

اما نکته جالب توجه دراین اتفاق ویژه، بی‌اهمیتی و کمرنگ جلوه دادن این مدال ارزشمند از سوی فدراسیون وزنه‌برداری است! اتفاقی که باید به صورت ویژه از سوی مجموعه تصمیم‌ساز وزنه‌برداری نمود پیدا می‌کرد و رسانه‌ای می‌شد اما در این یکی دو روز اخیر عکس آن را از مسئولان فدراسیون شاهد بودیم. شاید چون نصیرشلال یکی از منتقدان سیستم مدیریتی فعلی وزنه‌برداری است، مدال طلای المپیکی او دیده نشده و خیلی روی آن مانور تبلیغاتی صورت نگرفته است اما در هر صورت طلای نواب باعث شد تا تیم وزنه‌برداری در لندن به عنوان تاریخ‌سازترین و پرافتخارترین تیم تاریخ وزنه‌برداری در المپیک‌های برگزار شده شناخته و ثبت شود.