مسعود اقبالی، مربی سابق باشگاه استقلال درباره ماجرایی که میان فکری و دیاباته رخ داد می‌گوید: «این وضعیت فقط در استقلال نیست. همانطور که گفتم این فوتبال برشی از جامعه ماست. شما به پرسپولیس نگاه کنید. یحیی گل‌محمدی مربی بسیار صبور و بااخلاقی است اما برای چند لحظه نمی‌تواند خشم خودش را کنترل کند و با شوت کردن توپ باعث می‌شود داور او را اخراج کند. البته در مورد دیاباته و فکری باید بگویم بازیکنی در حد و اندازه‌های دیاباته بعد از مدتی متوجه می‌شود مربی که با او کار می‌کند تا چه حد با شرایط فنی آشناست. بازیکنان بعد از مدتی مربی خود را می‌شناسند. داشتن کاریزما فقط با گفتن و گفتن به دست نمی‌آید بلکه یک مربی باید واقعاً فاکتورهایی داشته باشد که از او چهره‌ای کاریزماتیک بسازد. به نظرم در استقلال میان برخی بازیکنان و مربی‌شان عدم درک متقابل وجود دارد و این کار استقلال را در ادامه لیگ سخت‌تر خواهد کرد، چون شما نمی‌توانید در لیگ برتر تیم‌تان را با فحش و درگیری به موفقیت برسانید.» اقبالی مربیگری برای فکری را در لیگ برتر زود می‌داند: «آمدن به استقلال و به‌طور کلی گرفتن یک تیم لیگ برتری برای محمود فکری زود بود. او با همان فرهنگی به لیگ برتر آمده که در لیگ دسته یک حاکم است. این رفتارهایی که از فکری دیدیم اتفاقاً در لیگ دسته یک بسیار معمول است و این جای تأسف دارد که او علی‌رغم اینکه سال‌ها در استقلال بازی کرده و کاپیتان هم بوده است هنوز نمی‌داند در تیم بزرگی مثل استقلال باید خویشتندار بود و در شرایط بحرانی رفتار موقرانه‌ای از خود نشان داد.» اقبالی به شرایط اخلاقی ناصرحجازی هم اشاره می‌کند: «چرا ناصر حجازی آنقدر نزد هواداران استقلال محبوب بود؟ او جدا از اینکه مربی تحصیلکرده‌ای بود آدم بااخلاق و باشخصیتی بود. نمونه‌های دیگری هم هست که برای‌تان مثال بزنم. فکر می‌کنید فرگوسن چرا 26 سال در منچستر حکمفرما بود و در این باشگاه جاودانه شد، چون او یک مربی باشخصیت و بادانش بود. این فاکتورها است که یک مربی را کامل و پخته‌تر می‌کند، نه فحاشی و درگیری با داور یا بازیکن یا...»