ریک شارما
بازی مقابل اتلتیکومادرید در واندا متروپولیتانو در بهترین روزهای هر تیمی آسان نیست و بارسلونا در پایتخت اسپانیا بیش از پیش در منجلاب مشکلات فرو رفت. اینکه میهمان بخت برگشته با یک گل شکست بخورد، در رده دهم لالیگا با 9 امتیاز اختلاف نسبت به تیم صدرنشین دیگو سیمئونه به دست و پا زدن بیفتد و بدترین شروع خود در لیگ بعد از فصل 1992-1991 را به ثبت برساند، برای وخامت اوضاع کافی بود. در عین حال، مصدومیت شدید زانو برای مدافع میانی باتجربه تیم، جرارد پیکه، آبی‌اناری‌پوشان را با یک بحران دفاعی مواجه کرده بخصوص با مصدومیت جزیی که برای سرخی روبرتو پیش آمده است.
بدون اینکه بخواهیم درباره شدت مصدومیت پیکه اغراق کنیم، شرایطش واقعاً بد به نظر می‌رسید و این بازیکن تیم ملی اسپانیا با چشمانی اشکبار زمین را ترک کرد. او دو ماه دیگر 34 ساله می‌شود و راهی طولانی و سخت برای بازگشت پیش رویش قرار دارد.
کارلس پویول، زوج سابق او در خط دفاعی بارسلونا در توئیتر برایش نوشت: «قوی باش، جرارد. امیدوارم هیچ چیز نباشد.» بارسا هم چنین امیدی دارد چون قلب دفاع جایی است که آنها قدرت و پشتوانه زیادی در آن ندارند. در واقع، آنها می‌خواستند در تابستان اریک گارسیا را بخرند اما آنقدر از نظر مالی ضعیف شده‌اند که نتوانستند با قیمت بسیار غیرمنطقی منچسترسیتی برای این بازیکن 20 ساله کنار بیایند. حالا سه مدافع میانی تخصصی در کل تیم دارند، پیکه، کلمان لنگله و رونالد آرائوخو.
اگر پیکه چند وقت بازی نکند، دو نفر می‌مانند اگرچه فرنکی دیونگ توانایی انتقال از خط میانی به دفاع را دارد، همان کاری که مقابل اتلتیکو انجام داد. نگران‌کننده اینکه سطح بازی لنگله در این فصل افت آشکاری داشته ضمن اینکه آرائوخو تنها 21 سال دارد. البته سن او مانع از حضورش در ترکیب اصلی نمی‌شود خصوص با توجه به اینکه بازی‌هایش تا به حال عالی بوده، هماهنگ و همراه با اعتماد به نفس. در عین حال، اندازه نمونه ما کوچک است و او تنها 10 بازی برای بارسا انجام داده.
بنابراین از دست دادن پیکه، برای بارسا ویران‌کننده است، خود او هم نابود می‌شود. و این مصدومیت پایان یک شب تلخ و بد برای او بود چون او روی گلی که در نهایت به باخت بارسلونا انجامید، مقصر بود. گل یانیک کاراسکو در آخرین لحظات نیمه اول محصول اشتباه پیکه و مارک آندره تراشتگن بود.
اما بارسلونا در مجموع شب ناامیدکننده‌ای داشت، شبی که فرضیه غمباری را تأیید کرد، اینکه کاپیتان لیونل مسی با بارسلونای رونالد کومان منطبق نیست ضمن اینکه به نظر می‌رسد برنده شش توپ طلا تا حدودی اعتماد به نفس خود را از دست داده است. اینکه مسی نمی‌تواند خودش را در بازی‌ها تحمیل کند، مشکل بزرگی برای کومان است بخصوص با توجه به اینکه مربی هلندی درست نمی‌داند چطور با تنوع تاکتیکی، تیم را از موقعیت‌های سخت خارج کند.
در واقع بارسلونا هیچ وقت در این فصل وقتی از حریف عقب افتاده، نتوانسته بازی را ببرد و برای بدترشدن اوضاع، ایده کومان برای تغییر روند بازی فرستادن تمام بازیکنان با ذهنیت هجومی به زمین است که به طور کامل ساختار تیم را به هم می‌ریزد.
انتقال آنتوان گریزمان از اتلتیکومادرید به بارسلونا همچنان یک اشتباه بسیار گرانقیمت تلقی می‌شود، برای بازیکن و باشگاه و تیم پایتخت در حال حاضر تنها طرفی است که از آن سود برد. اما او تنها بازیکنی نیست که در بارسلونا موفق عمل نکرده و روحیه خود را از دست داده. بعد از بازی هیچ یک از بازیکنان بارسلونا حاضر به مصاحبه تلویزیونی نشد مگر پدری 17 ساله که کمتر از یک دقیقه حرف زد. هرچه می‌خواهید درباره لوییس سوارس بگویید که این تابستان به اتلتیکو رفت اما او حرف می‌زد وقتی هیچ کس حاضر نبود و حالا بارسلونا این حس مسئولیت‌پذیری را در حال حاضر کم دارد. بر عکس اتلتیکو متحد و قوی است و به نظر می‌رسد برای رسیدن به نخستین قهرمانی بعد از سال 2014 کاملاً آماده و توانا است. بارسلونا مثل همان موقع که مربی‌اش، تاتا مارتینو بود، ضعیف است. نخستین پیروزی اتلتیکو برابر بارسلونا در لیگ بعد از سال 2010 پایان یک شب تلخ از هر جهت بود.
منبع: گل