یک مساوی برابر اسپانیا کافی بود برای اینکه آلمان به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اروپا صعود کند اما در عوض یک باخت تاریخی برایشان رقم خورد. 

دی‌مانشافت با 6 گل مقابل لاروخا در هم کوبیده شد تا سنگین‌ترین باخت تاریخ ژرمن‌ها در مسابقات رسمی ثبت شود. آلمان از سال 1931 که از همسایه‌اش، اتریش 6 گل خورد، در هیچ دیداری با این اختلاف شکست نخورده بود. 

آلمان در جام جهانی 1954 با نتیجه 8 بر 3 به مجارستان باخت اما سنگین‌ترین شکست تاریخ این تیم در دیدار دوستانه‌ای برابر انگلیس در سال 1909 با نتیجه 9 بر صفر ثبت شد.

تونی کروس، هافبک آلمان بعد از بازی گفت: «شاید این تلخ‌ترین باخت دوران حرفه‌ای من نباشد اما قطعاً یکی از بزرگترین‌ها است.»

برای یواخیم لوو، مربی تیم ملی آلمان هم این یک سقوط بزرگ است. بعد از قهرمانی در جام جهانی 2014 برزیل، تیم ملی به تدریج کمی افت کرد. رسیدن به نیمه‌نهایی یورو 2016 و تابستان 2017 که آلمان قهرمان جام کنفدراسیون‌ها و همچنین مسابقات قهرمانی زیر 21 سال اروپا شد، امیدها زنده شد برای اینکه دوران جدیدی آغاز شود.

اما ناامیدی‌ها یکی بعد از دیگری گریبانگیر آلمان شد. لوو نخستین مربی تاریخ تیم ملی آلمان شد که نتوانست تیمش را از مرحله گروهی جام جهانی بالاتر ببرد. بعد تیم ملی آلمان در لیگ ملت‌های اروپا سقوط کرد و تنها به این دلیل در بالاترین سطح ماند که در اصلاحات یوفا، گروه‌ها چهار تیمی شدند. در این دوره، لوو بازیکنانی را به تیم اضافه کرد و برخی را بیرون انداخت که اسکلت تیم قهرمان جهان در سال 2014 را تشکیل می‌دادند. کروس و مانوئل نویر -که برای نخستین بار در حرفه خود شش گل خورد، بدترین نتیجه قبلی او در سال 2012 با باخت 5 بر 2 مقابل بوروسیادورتموند رقم خورد- اجازه پیدا کردند بمانند اما توماس مولر، جروم بواتنگ و متز هوملز کنار گذاشته شدند، آن موقع این تصمیم منطقی به نظر می‌رسید.

مولر و بواتنگ اعضای مهمی از تیم بایرن‌مونیخ بودند که تابستان سه‌گانه را مقتدرانه برد. 

هوملز هم فرمی عالی داشته و بدون شک، هر سه می‌توانستند در این بازی به تیم رقت‌انگیز آلمان کمک کنند اما حتی بدون آنها هم کیفیت آلمان در زمین با نتیجه همخوانی ندارد و ژرمن‌ها برابر تیمی، بی‌دست و پا ظاهر شدند که باید بازی رفت را می‌باخت (با گل دقیقه 95 اسپانیا، یک-یک مساوی شدند). از آمار جالب توجه این بازی، اسپانیا بزرگترین برد خود برابر قهرمان سابق جهان را به دست آورد بعد از آنکه در سال 2018، آرژانتین را 6 بر یک شکست داد. 

ضمن اینکه فران تورس بعد از سرجیو کونسیسائو، مهاجم پرتغال در سال 2000 و مایکل اوون، مهاجم انگلیس در سال 2001، سومین بازیکنی است که مقابل آلمان متحد هت‌تریک می‌کند.

آلمان با نویر، نیکلاس سوله، لئون گورتزکا و سرژ گنابری چهار بازیکن داشت که فصلی استثنایی را با بایرن پشت سر گذاشته بودند. لروی سانه دیگر بازیکن بایرن است، کروس و ایلکای گوندوغان هم برای تیم‌های طراز اول بازی می‌کنند، تیمو ورنر نیز به چلسی رفته. در واقع فقط روبین کخ و فیلیپ مکس در لیگ قهرمانان بازی نمی‌کنند.

برای آنها که فوتبال آلمان را مرتباً دنبال می‌کنند، این بازی شباهت‌هایی به باخت سنگین 5 بر یک بایرن‌مونیخ مقابل آینتراخت فرانکفورت در آبان سال گذشته دارد. مثل بازی سویل، بایرن‌مونیخ قطعاً کیفیت لازم برای شکست آینتراخت را داشت اما هیچ میلی به انجام این کار از خود نشان نداد. 11 بازیکن درون زمین فاقد التزام و انگیزه لازم برای مقابله با سلاخی اسپانیا نبودند. 

لوو چطور؟ دوربین در طول بازی روی صورت او زوم می‌کرد، نتیجه را باور نداشت اما ناامید به نظر می‌رسید. 

او بعد از بازی گفت: «توضیحش مشکل است، هیچ چیز آنطور که می‌خواستیم پیش نرفت. در نیمه دوم، تلاش کردیم یارگیری نفر به نفر انجام دهیم، می‌خواستیم پرس کنیم، به گل برسیم و به بازی برگردیم اما اسپانیا بهتر بازی کرد، سریع‌تر و دقیق‌تر. هیچ شانسی نداشتیم. باید همه چیز را بررسی کنیم.»

این بررسی البته برای فدراسیون فوتبال آلمان با دقت بیشتر و از روی نیمکت شروع می‌شود. به همان بازی در فرانکفورت برگردیم، بایرن بلافاصله دست به تغییر زد و با اخراج نیکو کوواچ، دستیار سابق لوو در تیم ملی آلمان، هانسی فلیک را به عنوان مربی موقت برگزید و حالا دیگر همه چیز فراموش شده است. فلیک بعد از جام جهانی 2014 کار به عنوان دستیار لوو را رها کرد و حالا بعد از شش سال، اثرگذاری او بیش از همیشه آشکار شده است.

منبع: فوربز