لیورپول طی دو فصل اخیر لیگ برتر انگلیس که در اولی نایب قهرمان و در دومی قهرمان شد 196 امتیاز کسب کرد، تنها 5 بار باخت و در این فرآیند یک قهرمانی لیگ قهرمانان هم به دست آورد. اگرچه ممکن است نکته چندان مهمی به نظر نرسد، دو مورد از آن باخت‌ها عملاً در بازی‌های تشریفاتی مقابل تیم‌های آرسنال و منچسترسیتی بود و پس از آن رخ داد که یورگن کلوپ و شاگردانش اولین قهرمانی خود در لیگ برتر پس از 30 سال را قطعی کرده بودند.

اشتباه است اگر فکر کنید کم‌‌کاری لیورپول در پنجره نقل و انتقالات تابستان امسال راه را برای رقبای این تیم هموار خواهد کرد تا جام را از چنگ تیم قرمزپوش آنفیلد درآورند. لیورپول فصل گذشته قهرمانی‌اش را 6 هفته به پایان فصل و با 18 امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم جدول مسجل کرد و این چیزی نیست که بتوان نادیده گرفت یا ساده فرض کرد. با این حال لیورپول هم قطعاً نقاط ضعفی خواهد داشت که از لیدز تازه صعود کرده تا اصلی‌ترین رقیبش مردان کلوپ یعنی منچسترسیتی با شناسایی آن خواهند توانست مدافع عنوان قهرمانی را متوقف کنند.

 

آماده دویدن باشید

اول از همه، به همان اندازه که ساده به نظر می‌رسد، تیم‌ها باید آماده باشند به همان اندازه نیز در زمین بازی تحرک و دوندگی داشته باشند که بازیکنان لیورپول اینگونه نبودند؛ دو بازی لیورپول مقابل اتلتیکومادرید در مرحله یک‌هشتم نهایی فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا، جایی که شاگردان دیه‌گو سیمئونه توانستند مدافع عنوان قهرمانی را در مجموع دو بازی با نتیجه 4 بر 2 شکست دهند، نمونه خوبی است.

اتلتیکومادرید به خاطر سبک بازی‌اش جزو بدنامان اروپا است اما کاری که این تیم برای از هم گسیختن بازی لیورپول انجام داد تحسین‌برانگیز بود. در بازی رفت که تیم اسپانیایی یک بر صفر برد، بازیکنان این تیم مجموعاً 2/113 کیلومتر دویده بودند در حالی که میزان دوندگی بازیکنان لیورپول 8/107 کیلومتر بود.

در بازی برگشت در آنفیلد، اتلتیکومادریدی‌ها باز هم 6/3 کیلومتر بیشتر از میزبان انگلیسی دویدند و آمار خیره‌کننده 1/151 کیلومتر را به ثبت رساندند در حالی که تیم مرسی‌ساید 1/147 کیلومتر مسافت پیموده شده داشت. البته این آمارها شامل 30 دقیقه وقت‌های اضافی بازی برگشت هم می‌شود.

برد خفیف یک گله اتلتیکومادرید در بازی رفت با یک پیروزی تحسین‌برانگیزتر در بازی برگشت با نتیجه 3 بر 2 در آنفیلد توأم شد. اینکه عوامل دیگری مانند غیبت آلیسون دروازه‌بان اصلی لیورپول هم در باخت این تیم در بازی برگشت مؤثر بود بحثی نیست اما اولین اصل برای ناکام گذاشتن این لیورپول داشتن ضریب کاری و تلاش به بلندای آسمان است.

 

سمت فان‌دایک نروید

در ماه فوریه در ورزشگاه ویکاریج رود، زمانی که واتفورد اولین باخت لیورپول در فصل گذشته لیگ برتر را رقم زد، این تیم از یک تاکتیک ساده و در عین حال بسیار قوی استفاده کرد: هدف قراردادن زوج دفاعی ویرجیل فان‌دایک. تروی دینی و هم‌تیمی‌‌هایش آن روز از قرار گرفتن دژان لاورن و نه مدافعانی مانند جو گومز و جوئل ماتیپ در کنار فان‌دایک کلی سود بردند. آن بازی اولین بازی لاورن برای لیورپول بعد از بیش از یک ماه نیمکت‌نشینی بود و به خاطر نمایش ضعیف‌اش به بازی ماقبل آخر او برای این تیم هم تبدیل شد. گومز و ماتیپ اگرچه بازیکنان دست‌و‌پا بسته‌ای نیستند - ماتیپ در افتخارآفرینی لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا و پیروزی 2 بر صفر این تیم مقابل تاتنهام در فینال سال 2019 حتی عملکردی بهتر از فان‌دایک داشت – اما وقتی پای بازی‌های هفته‌ به هفته لیگ برتر به میان می‌‌آید، فان‌دایک از هر دوی آنها مدافعی قابل اعتمادتر است. گومز در باخت 4 بر صفر لیورپول در خانه منچسترسیتی در هفته‌های پایانی فصل کلی ضعف داشت و مرتکب خطای پنالتی شد که کوین دبروین آن را به گل اول بازی تبدیل کرد.

لاورن از لیورپول جدا شده و در حال حاضر هنوز این تیم بازیکنی را جانشین او نکرده است. باید دید آیا کلوپ قصد دارد جای این بازیکن صرب را با یکی از بازیکنان جوان تیمش پر کند یا نه. کی جانا هوور روزهای خوبی را در آنفیلد سپری می‌کند اما کلوپ قبل از این گفته است که به این بازیکن بیشتر به چشم یک دفاع کنار نگاه می‌کند تا دفاع میانی. سپ فن‌دن‌برگ و بیل کومتیو هم گزینه‌هایی دیگر هستند در حالی که فابینیو هافبک دفاعی تیم هم سابقه بازی به عنوان مدافع میانی را دارد اما نقش فابینیو در آرایش تاکتیکی کلوپ در لیورپول حیاتی است. او زمانی که ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون جلو می‌کشند تا در حملات شرکت کنند می‌تواند عقب‌تر بیاید تا در نقش مدافع میانی سوم به تیم کمک کند و این کاری بوده که لیورپول در دو فصل اخیر بارها انجامش داده است.

 

الکساندر آرنولد را در زمین خودش نگه دارید

صحبت از مدافعان کناری لیورپول شد و باید گفت که آن تیم‌هایی که مقابل لیورپول موفق شدند دو مدافع کناری تیم مرسی‌سایدی را به عقب برانند و آنها را در نیمه زمین خودشان نگه دارند- مخصوصاً الکساندر آرنولد – برای به دردسر انداختن قهرمان فصل گذشته لیگ برتر موفق بوده‌اند. اتلتیکومادرید در بازی رفت همین کار را کرد. آرنولد و رابرتسون اجزای بسیار مهم بازی هجومی لیورپول بوده‌اند. دفاع راست تیم فصل گذشته 13 پاس گل داد در حالی که همتای اسکاتلندی‌اش 12 تا. وقتی غریزه هجومی آنها سرکوب شود، امکان رسیدن توپ به سه مهاجم تیم، مانه، صلاح و فیرمینو وجود نخواهد داشت.

 

فیرمینو را از صلاح دور کنید

راه دیگری که اتلتیکومادرید با تسلط بر آن موفق به شکست دادن لیورپول شد، از هم پاشیدن خط حمله این تیم بود. در بازی رفت، شاگردان سیمئونه توانستند محمد صلاح و روبرتو فیرمینو را از رد و بدل کردن حتی یک پاس بین خودشان منع کنند تا اینکه صلاح 15 دقیقه به پایان بازی بیرون رفت. نتیجه‌اش؟ لیورپول حتی یک شوت هم به سمت دروازه حریف نزد. سادیو مانع هم که بین دو نیمه بیرون کشیده شده بود چون کلوپ می‌ترسید عصبی شدن او منجر به اخراجش با انجام حرکتی خشن و دریافت یک کارت قرمز شود. البته خب همه تیم‌های لیگ برتر انگلیس خرد اتلتیکومادرید سیمئونه را ندارند اما دو باخت لیورپول در بازی‌های مهم فصل گذشته را واتفورد و اتلتیکو رقم زدند که توانستند به زره تیم کلوپ رخنه کنند.

منبع: دیلی میل