سعید آقایی


پرواز یکی از آرزوهای دیرینه بشر بوده است. از روزی که برادران رایت به این آرزوی دیرینه هاشور واقعی زدند تا به امروز این وسوسه و این عطش در نهاد بشریت وجود داشته تا در آسمان ماجراجویی کند. آنچه حتی هواپیماهای غول‌پیکر و فوق مدرن نیز آن را برطرف نکرده‌اند و هنوز به دنبال هیجان و ماجراهای بیشتر هستیم. پرواز با چتر و پاراگلایدر یکی از رشته‌هایی محسوب می‌شود که فرصت تماس بی‌واسطه افراد با آسمان و زندگی در میان ابرها را فراهم کرده. آنچه یک هیجان خالص محسوب می‌شود. در کنار پاراگلایدر اما یک هیجان خالص‌تر و ناب‌تر نیز وجود دارد. ورزشی بر فراز ابرها که آدرنالین شما را به هزار می‌رساند. ورزشی که عرصه آن ابرهای روی آسمان است؛ گویی روی ابرها قدم می‌زنید و آنها را به آغوش می‌کشید. قدم زدن در ارتفاع هزار پایی شاید حتی تجربه آن نیز وحشتناک و دور از تصور باشد اما رشته وینگ سوت این فرصت را در اختیار شما قرار می‌دهد که در آسمان و در میان ابرها زندگی کرده و یک هیجان خالص را تجربه کنید.
رشته‌ای که در کشور ما بسیار مهجور است و کمتر کسی آن را تجربه کرده اما جالب است که رکورددار این رشته در ایران زندگی می کند. مهدی نقدی پری 22 گواهینامه داخلی پرواز و گواهینامه مربیگری بین‌المللی سقوط آزاد دارد، رکورددار پرواز سقوط آزاد از ارتفاع 4 هزار متری است و بین عشق پروازها یک چهره کاملاً شناخته شده محسوب می‌شود اما در جامعه ورزش ایران تا حدودی گمنام مانده. او تجربه پرواز وینگ سوت بر فراز آسمان روسیه و سقوط آزاد همراه با پرچم ایران در آسمان مسکو و امارات را در کارنامه دارد اما موفقیت‌هایش لابه‌لای ابرها پنهان باقی مانده!
 
از پاراگلایدر تا وینگ سوت
نقدی پری درباره آشنایی‌اش با یکی از شگفت‌انگیزترین ورزش‌های دنیا می‌گوید: «به واسطه پاراگلایدر با پرواز آشنا شدم. به طور خیلی ساده پرواز در آسمان را آغاز کردم، از جایی عبور می‌کردم که یک پاراگلایدرسوار را در حال پرواز دیدم و دنبالش رفتم تا بالاخره فرود آمد، از او پرسیدم چطور می‌توانم پرواز کنم و آن فرد بعد از توضیح دادن گفت دوست داری سوار شوی و من هم بسیار مشتاق با کت و شلوار و لباس رسمی اولین پرواز را به صورت تفریحی انجام دادم. از همان اولین پروازی که داشتم فکر می‌کردم هر چه زودتر یاد بگیرم و پس از یک هفته به تنهایی با پاراگلایدر پرواز کردم.»
وی ادامه داد: «پاراگلایدر را تا سال 94 ادامه دادم ولی آن چیزی نبود که دل من را پر از عشق و هیجان کند. پاراگلایدر خاصیت آرام، خیلی ریلکس و سرعتی پایین دارد و افکار من از پرواز؛ سرعت بالا، آزادی و استفاده از بدن در پرواز بود. پاراگلایدر ورزش آرامی است و من شیفته سرعت بودم. یک بار هم در برنامه آموزش پرواز پلیس ویژه تهران شرکت کردم اما پروازهایی که آنجا انجام می شد با آنچه از قاب تلویزیون می‌دیدم، تفاوت داشت و باز هم مرا راضی نکرد».
مربی وینگ سوت درخصوص اینکه چطور با این رشته ورزشی آشنا شده، اذعان کرد: «به دنبال اقناع شدن در پرواز بودم تا اینکه از طریق چند عکس با وینگ سوت (لباس خفاشی) آشنا شدم. سپس در اینترنت تحقیق کردم تا پرواز با این وسایل را یاد بگیرم. متوجه شدم در ایران این پروازها را هم آموزش می‌دهند و به‌واسطه دوستی که استاد مدرسه پروازی متعلق به نیروی انتظامی بود شروع به پرواز با وینگ سوت کردم که 11 پرش از هلی‌کوپتر در ایران انجام دادم ولی با آن چیزی که در فیلم و عکس‌های خارجی دیده بودم از لحاظ عملکرد و تجهیزات مختلف به شدت فاصله دارد. به دلیل عدم تجهیزات در ایران باز به آن لذت پرواز نرسیده بودم و پرنده نشدم و به این نتیجه رسیدم که ادامه پرش در ایران فایده ندارد.»
 
آموزش در روسیه
نقدی پری با اشاره به اینکه اولین آموزش بین‌المللی را در روسیه دیده، گفت: «با جست‌وجو در اینترنت، یک مدرسه پروازی در اطراف مسکو پیدا کردم و با مسئولان آنجا مکاتبه کردم و بدون اینکه کسی تجربیات یا اطلاعاتی را به من داده باشد به آنجا رفتم و دنیایم تغییر کرد. روز اول امکاناتی را در آنجا دیدم که قابل مقایسه با ایران نبود، ناراحت شدم چون وقتم تلف شد و مسیر را دیر پیدا کردم. با مهارتی که من داشتم در ایران اجازه پرش انفرادی (سلو) را به من داده بود ولی در مدرسه پرواز استاندارد روسیه از اول شروع کردم چون آنجا به من گفتند با این دانسته‌ها به تو اجازه پرواز نمی‌دهیم.
 
وینگ سوت امن‌تر از دوچرخه‌سواری!
بی‌تردید حتی تصور پریدن از ارتفاع چهارهزارمتری هم ترسناک است اما نقدی پری اعتقاد دارد این ورزش با وجود ظاهر دلهره‌آورش از بسیاری رشته‌ها امن‌تر است! او درباره خطرات این رشته گفت: «شاید 20 سال قبل این ورزش خطرناک بود ولی در حال حاضر با وجود تکنولوژی، پرش‌ها کاملأ متفاوت شده است. این پرواز از دوچرخه‌سواری هم امن‌تر است چون وضع هوا و کیفیت چترها و لباس کاملاً کنترل شده است. در درجه اول با چتری که می‌پرید فقط یک چتر نیست و داخل آن کامپیوتر تعبیه شده و شما دو چتر دارید. اگر برای چتر اول مشکلی پیش بیاید می‌توانید از چتر دوم استفاده کنید. اگر در بدبینانه‌ترین حالت، بدون باز کردن چتر اول و دوم از هواپیما بیرون بپرید، در داخل تجهیزات شما کامپیوتری تعبیه شده که در ارتفاع مطمئن و مشخص به طور خودکار چتر را باز می‌کند و شما به سلامت فرو می‌آیید. بنابراین ترس در وینگ سوت و سقوط آزاد معنای چندانی ندارد. همه سیستم هوانوردی کنترل شده، آب و هوا کاملاً بررسی می‌شود و شما پرش را انجام می‌دهید و در نهایت محل فرود شما بسیار مطمئن و کنترل شده است.»
وی ادامه داد: «سیستم‌های آموزشی AFF را وارد ایران کردم، همان سیستمی که همین الان در آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد و آخرین تکنولوژی و متدولوژی آموزشی روز دنیاست.»
 
رشته چندهزار دلاری
قطعاً بسیاری از افراد ماجراجو و طالب هیجان علاقه دارند تا این رشته جذاب را تجربه کنند. رشته‌ای که البته تجهیزات گرانی دارد. نقدی پری در خصوص شرایط حضور در این رشته ورزشی هیجان‌انگیز عنوان کرد: «برای انجام سقوط آزاد، اسکای دایوینگ و پرش از ارتفاع باید حداقل سن 18 سال به بالا داشته باشید. این ورزش به خاطر اینکه با هواپیما و تجهیزات خاصی سر و کار دارد از لحاظ مالی ورزش گرانی است و باید توان پرداخت هزینه‌های بالا را داشته باشید. لباس وینگ‌ سوت در مدل‌های مبتدی تا پیشرفته از 1100 تا 2000 دلار وجود دارد ولی باید تجربیاتی را کسب کنید که حداقل 200 بار به طور استاندارد از ارتفاع، هواپیما و هلی‌کوپتر پرش داشته باشید که مهارت‌های لازم را برای تجربه به دست آورید. خیلی از مردم رویای پرواز دارند و جوانان بیشتر به دنبال پرش هستند. نوجوان 15 ساله تا پیرمرد 60 ساله با من تماس می‌گیرند. همین اواخر آخرین شاگردم حدود 60 سال داشت، برای اولین بار باور نمی کرد پرواز کرده و گریه کرد و من او را به آرزویش رساندم.»
وی افزود: «بدون نیاز به موتور هواپیما، بدون اینکه چیزی به بدن نصب یا دورت احاطه شده باشد با تمام بدنت دمای ابرها را حس و از ابرها عبور می‌کنی و به واقع احساس پرواز را درک خواهید کرد. پرواز با وینگ‌ سوت همان چیزی است که در همه زندگی دنبالش می‌گردید.»
 
از آسمان تا زمین 20 دقیقه
کل فرآیند یک پرواز موفق چیزی بین 20 تا 25 دقیقه زمان می‌برد و یکی از عجیب‌ترین حس‌های عالم در همین بازه زمانی نسبتاً کوتاه به فرد پروازکننده القا می‌شود. نقدی پری در این باره گفت: «وقتی به ارتفاع 4 هزار متری می‌رسید و در هواپیما باز می‌شود و به بیرون می‌پرید 60 ثانیه با سرعت 200 کیلومتر در ساعت سقوط می‌کنید. بعد از سقوط در ارتفاع 3500 پایی چتر را باز می‌کنید و بعد از بیرون پریدن، بین 4 تا 5 دقیقه بعد فرود می‌آیید. کل مدت زمان پرواز بین 20 تا 25 دقیقه زمان می‌برد اما به حدی حال‌تان را خوب می‌کند که ناخودآگاه رفتارهای عجیبی از خود بروز می‌دهید. گاهی اوقات شاگردانم از فرط هیجان و خوشحالی در آسمان فریاد می‌کشند و اشک می‌ریزند.» او بارها پرواز در ارتفاع 4 هزار متری را تجربه کرده و آن را با قدم زدن روی ابرها مقایسه می‌کند: «بعد از بیرون پریدن از هواپیما خود را در محاصره ابرها می‌بینید. لباس خفاشی پرواز، مثل هواپیما عمل می‌کند و این امکان را به شما می‌دهد که روی هوا شناور باشید و حرکت کنید. با حرکات بدن هم می‌توانید تغییر مسیر بدهید و مثل پرنده‌ها برای حرکت به سمت چپ و راست از دست‌ها یا همان بال‌های چپ و راست استفاده کنید. حتی با حرکت سر می‌توانید تغییر مسیر بدهید و سرعت پروازتان را کم یا زیاد کنید. این لذتی است که اگر یک بار تجربه کنید دیگر قادر به ترک آن نخواهید بود.»
در ورزش‌های هوایی به ویژه وینگ سوت، سرعت یک عامل تعیین کننده است و گاهی ثانیه‌ها برای انجام یک پرواز موفق تأثیرگذار است. نقدی پری، رعایت زمان و ارتفاع امن پرواز را یکی از کلیدی‌ترین نکاتی می‌داند که هنگام پرواز باید رعایت شود: «هنگام پرواز باید هر حرکتی را درست و به موقع انجام بدهید و در غیر این صورت تحت فشار قرار می‌گیرید و وارد شرایط اضطراری می‌شوید. مثلاً اگر در ارتفاع 1800 متری چتر را باز نکنید و به ارتفاع 1200 متری برسید و باز هم چتر را باز نکنید، در ارتفاع 500 یا 600 متری وارد مرحله اضطراری می‌شوید و در چنین مواقعی صدم ثانیه‌ها تعیین کننده می‌شوند.»
وی درباره تجربه شخصی خودش گفت: «نخستین پرواز من با وینگ سوت سال 95 در روسیه بود. در لحظه پرش از هواپیما ضربان قلبم را می‌شنیدم و قلبم از شدت هیجان و حال خوب داشت از جایش درمی‌آمد. تصویر اولین پرش همشیه جلوی چشمم است، دور ابر خیلی بزرگی چرخیدم چون وینگ سوت این قابلیت را دارد که به چپ و راست بروید و مثل پرنده پرواز کنید. وقتی روی زمین فرود آمدم دراز کشیدم، تمام بدنم از شدت حال خوب خیس شده بود و هیچ‌وقت آن پرواز را از یاد نمی‌برم، داد و فریاد می‌کردم و خدا را شکر کردم که این امکان را به من داد تا این تجربه را در زندگی‌ام  داشته باشم.»
 
آقای بین‌المللی
« پرنده ایرانی» یا «پدر پرواز ایران» لقب‌هایی است که بعد از انجام پروازهای موفق بین‌المللی به پسوند نام مهدی نقدی پری سنجاق شده. مهدی نقدی پری، یکی از مربیان انجمن سقوط آزاد (اسکای دایوینگ) آمریکاست که از سال 1390 وارد دنیای پرواز شده و نخستین فرد ساکن ایران است که توانسته این مدرک را از این سازمان دریافت کند. او که در ورزش سقوط آزاد یک چهره شناخته شده و بین‌المللی است، رکورد سقوط آزاد از ارتفاع 4 هزارمتری را دارد. نقدی پری 22 گواهینامه داخلی پرواز و گواهینامه مربیگری بین‌المللی سقوط آزاد دارد و در کشورهای مختلف بالغ بر 200 پرواز وینگ سوت داشته است. وی درخصوص پروازهای بین‌المللی که داشته، گفت: «سه سال پیش برای اولین بار در آسمان مسکو با پرچم کشورمان پرش کردم که عکس‌های این اتفاق بسیار دیده شد. دو سال قبل برای دومین بار در آسمان امارات پرچم ایران را به اهتزاز
درآوردم».
نقدی پری در کنار وینگ سوت، کار مربیگری و آموزش را نیز انجام می‌دهد: «برای بالا بردن اطلاعات علاقه‌مندان این رشته کتاب (آموزش سقوط آزاد) را نوشتم و وب‌سایتی را به نام  mehdinaghdipari.com طراحی کردم. هدف بعدی ام این است تا در مسابقات شرکت کنیم و اسم ایران را سر زبان‌ها بیندازیم.»
نقدی پری درخصوص دغدغه‌هایش نیز خاطرنشان کرد: «من از پرواز لذت می‌برم، دوست دارم دیده شوم و برهمین اساس حالا که علم پرواز را آموخته‌ام و مدرک بین‌المللی گرفته‌ام می‌خواهم این ورزش را به مردان و زنان ایرانی معرفی کنم و آموزش دهم. تلاش می‌کنم در زمینه سقوط آزاد ایران را به حد استاندارهای بین‌المللی برسانم. در مقام یک مربی تمام‌ وقت در حال آموزش گسترش این رشته هستم. ما خیلی عقب هستیم. هیچ مدرسه پروازی در ایران نداریم ولی در آمریکا بیش از 256 مدرسه خصوصی پرش و پرواز با تجهیزات کامل، باند پرواز و سیستم وجود دارد.»
 
برترین‌ها بدون آقای رکورد
نقدی پری در مورد انتخاب برترین‌های ورزش هوایی ایران، عنوان کرد: «نظارت خاصی وجود ندارد. هر کس می‌آید  برای خودش ادعا می‌کند. باید مرجع پرش و پرواز انجمن ورزش‌های هوایی باشد. کسی که این ادعا را کرده و مربی یا ورزشکار برتر سال شده، تأییدیه‌ای از انجمن ورزش‌های هوایی دارد؟ هر کسی می‌تواند ادعا بکند، سند و مدرک این ادعا چیست؟»
وی ادامه داد: «یک پیج اینستاگرامی با 1600 فالوور بین 10 نفر از پرنده‌های پاراگلایدر و یک نفر از پرنده‌های وینگ‌ سوت و سقوط آزاد نظرسنجی می گذارد و جالب است من و بقیه افراد فعال در پرش جایی در این نظرسنجی نداریم. در این نظرسنجی دقیقاً یک نفر که از قبل مشخص شده، انتخاب می‌شود .متأسفانه برخی از رسانه‌ها هم بدون تحقیق و بررسی این آمار را انتشار می‌دهند.»
وی افزود: «به خاطر شخص خودم ناراحت نشدم. به عنوان مربی ناراحت شدم که یک نفر کذب و دروغ را انتشار می‌دهد. اگر کذب، دروغ و حاشیه در این ورزش ادامه پیدا کند تا ابد پیش می‌رود. این افراد توهم اول شدن دارند باید جلوی آنها را گرفت و تذکر داده شود. ما باید از راه درست این ورزش را جلو ببریم و نباید دروغگویی و انتشار خبر کذب جلوی پیشرفت این رشته را بگیرد.»