وقتی صحبت از ادامه لیگ به میان می‌آید، هر منفعت و ضرر فردی یا جمعی سنجیده می‌شود؛ غیر از تأثیر این تصمیم در سرنوشت تیم ملی.
در حالی که تاریخ دیدارهای تعیین کننده ملی‌پوشان در مقدماتی جام جهانی در مهر و آبان سال جاری نهایی شده است، تیمی که دو سال پیش تقریباً در چنین روزهایی ماجراجویی‌هایش ما را میان زمین و هوا معلق نگاه می‌داشت، به افسانه‌ای سپرده شده به دست باد فراموشی بدل گشته. تیم ملی این روزها حتی دغدغه نخست متولی‌اش که روی لبه پرتگاه تعلیق راه می‌رود هم نیست؛ ولی لیگی که کیفیت آن با تیم ملی رابطه مستقیم دارد، با یک تصمیم خردمندانه می‌تواند حامی بزرگ آن باشد.
البته در دوراهی ادامه و تعطیلی، مسیر برای لیگ نوزدهم مشخص شده. اما از مسائلی که حائز اهمیت به شمار می رود، تأثیر این انتخاب بر کیفیت بازیکنان لیگ برتری است. کافیست این نکته که در آخرین اردوی رسمی تیم ملی، 13 بازیکن از لیگ داخلی حضور داشته‌اند را کنار خط و نشان‌هایی بگذارید که دراگان اسکوچیچ برای لیگ کشیده و در مصاحبه‌هایش هم بارها به آن اشاره کرده؛ به‌ویژه برنامه‌اش برای پوست‌اندازی در تیم ملی که بدیهی است با اتکا به محصولات لیگ پدید خواهد آمد.
تصور کنید 25 خردادماه، بنا بر رساندن فصل جاری به خط پایان گذاشته شود. ملی‌پوشان احتمالی که در شرایط پساقرنطینه نتوانسته‌اند تمرینات کافی برای بازیابی آمادگی جسمانی خود داشته باشند، خسته از فشردگی مسابقات در 9 هفته پایانی، در کمترین زمان ممکن باید خود را برای فصل تازه‌ای آماده کنند که در ابتدای آن فیفادی سرنوشت‌سازشان برنامه‌ریزی شده است. دور شدن این بازیکنان از وضعیت بدنی ایده‌آل خود به یک‌طرف؛ شاید برگزاری فشرده لیگ در همین تابستان برای بسیاری از ستارگان فوتبال داخلی آسیب‌دیدگی‌های شدید به ارمغان بیاورد و دست اسکوچیچ را برای رویارویی با عراق و بحرین تنگ سازد.
بحث «سلامت بازیکنان» که بسیار هم مهم است، در این متن مطرح نمی‌شود؛ کما اینکه نگرانی درمورد همین موضوع می‌تواند از بعد روانی هر بازیکنی را تحت‌الشعاع قرار دهد و حتی زمینه‌ساز آسیب‌های جسمانی‌اش شود. تعطیلی لیگ شاید برای یک یا چند باشگاه دلپذیر نباشد؛ ولی این فرصت را می‌دهد تا برترین‌های لیگ برای رسیدن به مرز آمادگی از حداکثر زمان ممکن در پیش‌فصل بهره ببرند و در همان هفته‌های ابتدایی لیگ به فرم مطلوب خود برسند.
البته مشهود است که، اینکه برگ آخر داستان لیگ نوزدهم سفید می‌ماند یا در اواسط تابستان نوشته می‌شود؛ تصمیمی است که باید از ابعاد متعددی بررسی شود. ولی کاش حتی اگر شده، یک مسئول مربوطه به فکر منافع فوتبال ملی باشد و این منافع را در فرآیند تصمیم‌گیری لحاظ کند.