گفت و گوی اختصاصی
ناصر انصافی مقدم
سومین کشتی‌گیری که توانست سهمیه بازی‌های المپیک توکیو را برای تیم ملی کشتی آزاد ایران تصاحب کند، کسی نبود جز یدالله محبی؛ کشتی‌گیر فوق سنگین کرمانشاهی و برادرزاده برادران محبی (محمدحسین و محمدحسن). یدالله محبی که در جریان مسابقه‌های جهانی کشتی ۲۰۱۹ نورسلطان قزاقستان در رده هشتم جای گرفته بود، با مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ کشتی‌گیران ازبکستان و سوریه به رده پنجم جهان صعود کرد و سهمیه المپیک را برای تیم ملی ایران در وزن ۱۲۵ کیلوگرم گرفت. کشتی‌گیر کرمانشاهی که سابقه حضور در دوره مسابقات قهرمانی جهان را دارد اما نتوانسته شایستگی خود را نشان دهد. حالا او از رقابت برای رسیدن به دوبنده تیم ملی برای حضور در المپیک سخن به میان می‌آورد. به این بهانه با او همکلام می‌شویم تا هم از حال این روزهایش بپرسیم، هم برنامه‌هایی که برای المپیک دارد.
کمی از اوضاع و احوال و تمرینات در روزهای کرونایی تعریف کنید.
همانطور که می‌دانید تمامی باشگاه‌ها و سالن‌های ورزشی در این روزها تعطیل هستند اما خوشبختانه من و برادر کوچکترم ارشک توانستیم با کمک عموهایم (محمدحسین و محمدحسن محبی) یک باشگاه خصوصی در شهر کرمانشاه پیدا کنیم و هر روز فقط من و برادرم ارشک، دو نفری در این باشگاه خصوصی زیر نظر عموهایمان تمرین می‌کنیم. کسی جز ما در این باشگاه نیست. در واقع هفته‌ای هفت روز تمرین می‌کنیم و یک روز هم استراحت نداریم.
تمرینات‌تان چگونه پیش می‌رود؟ با برنامه کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد تداخل ندارد؟
کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد از جمله غلامرضا محمدی و محسن کاوه، برنامه تمرینات آماده‌سازی را به همه ملی‌پوشان کشتی داده‌اند تا در شهرهای خود تمرین کنند و ما طبق برنامه آنها عمل می‌کنیم. خوشبختانه عموها بالا سر ما هستند و این حسن بزرگی برای ما است.
از روزی که توانستید به دوبنده تیم ملی برسید، انتظار می‌رفت بتوانید حرف سنگین وزن را بزنید اما دو حضور ناموفق در مسابقات جهانی داشتید!
من با ۲۶ سال سن و یک متر و ۹۳ سانتیمتر قد، ۱۱۸ کیلوگرم وزن دارم و با توجه به قد و قواره بلند خود جا دارد چند کیلو دیگر به وزن خود اضافه کنم تا به وزن ۱۲۵ کیلوگرم برسم. تمام سعی و تلاشم را می‌کنم تا بتوانم با تمرینات سخت و سنگین خود را آماده حضور در المپیک سال آینده کنم اما نمی‌خواهم بیش از این درباره خودم و چگونگی تمریناتم حرفی بزنم.
ولی برای رفتن به المپیک، رقبای داخلی همچون پرویز هادی، امیرحسین زارع و امین طاهری را در مقابل دارید و به نظر می‌رسد راهتان برای رسیدن به المپیک آسان نیست.
من برای همه حریفان داخلی‌ام، به ویژه پرویز هادی که از نظر سنی از همه ما بزرگتر است، احترام خاصی قائلم اما نهایت سعی و تلاش خود را خواهم کرد تا بتوانم مقابل همه این حریفان سربلند بیرون بیایم.
از دو دوره مسابقات جهانی ناکام برگشتید و هر دو بار«محمدحسن محبی» اعتقاد داشت که دل به تمرین نداده‌اید، و گرنه شانس کسب مدال را داشتید. با این نقد موافقید؟
یکی از اتفاق‌های خوب در دوران قهرمانی‌ام، حضور دو عمومی خوبم در کشتی است. شاید همینطور است و حرف او درباره من درست باشد؛ او عموی بزرگوار و مربی دلسوز من است و در همه حال به فکر من و برادرم ارشک هست.
طبق گفته‌های هر دو عموی شما (محمدحسین و محمدحسن محبی) که ۱۵ و ۱۶ سال برای تیم ملی ایران کشتی گرفتند و بدون شکست از حریفان داخلی از دنیای قهرمانی کنار رفتند، جوانان امروز کشتی کرمانشاه همانند کشتی‌گیران سابق و سرشناس این خطه، محمود خاوران، برادران زرافشانی (اسفندیار و بیژن)، الله مراد زرینی و ... چندان دل به تمرینات سنگین و طاقت‌فرسای کشتی نمی‌دهند.
چه بگویم؛ دلایل آن مختلف است، شاید شرایط امروز کشتی با سال‌های گذشته تفاوت کرده و جوانان امروز کشتی کرمانشاه انگیزه لازم برای تمرین کردن ندارند؛ آن موقع که عموهای من کشتی می‌گرفتند، من هنوز متولد نشده بودم اما بسیار شنیده‌ام که هر دوی آنها با تمرینات سنگین و سخت سال‌ها برای کشتی ایران جانفشانی کرده‌اند.
درباره رقبای داخلی صحبت کردیم اما اگر بلیت سفر به توکیو برای شما صادر شود، مهم‌ترین حریفانت در المپیک چه کسانی هستند؟
قبل از این هم گفتم که رقبای داخلی همه قابل احترام هستند اما من به فکر المپیک هستم. گنو پتریاشویلی از گرجستان و طاها آک گول از ترکیه که هر دو صاحب چند مدال طلای جهان و المپیک هستند، به همراه الکساندر خوتسیانیوسکی برنده مدال برنز مسابقه‌های جهانی ۲۰۱۹ نورسلطان قزاقستان از اوکراین که در مرحله یک‌چهارم نهایی همین مسابقه‌ها در یک کشتی بسیار نزدیک با نتیجه ۳ بر ۲ مغلوب او شدم، آنزور خزریف از روسیه و نیز نیکلاس گویازدوفسکی دارنده دو مدال برنز ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ جهان در پاریس و بوداپست مجارستان از آمریکا در اصل مهم‌ترین حریفان من هستند. من در جهانی ۲۰۱۷ پاریس، ناشیانه به این کشتی‌گیر آمریکایی باختم اما در جهانی ۲۰۱۹ نورسلطان قزاقستان توانستم او را پس از شکست دادن کشتی‌گیر مغولی در دور دوم با امتیاز ۵ بر ۲ مغلوب کنم و شکست دو سال قبل از آن را تلافی کنم. امیدوارم بتوانم با حضور در المپیک عملکرد بهتری نسبت به دو دوره مسابقات جهانی قبلی داشته باشم.
در روزهای اخیر، صحبت از چرخه انتخابی به جای رقابت‌های انتخابی برای انتخاب ملی‌پوشان کشتی است؛ می‌دانی این چرخه چگونه است؟
از جزییات چرخه انتخابی چیز زیادی نمی‌دانم، شاید کادر فنی با توجه به نحوه تمرینات و میزان آمادگی کشتی‌گیران و در نظر گرفتن نتایج کار آنها در رقابت‌های داخلی و بین‌المللی، نفرات تیم ملی را برای المپیک انتخاب کنند.
رسیدن به المپیک با تمرین دو نفره با برادر کوچکتر شاید کار را برای تحقق رویای توکیو سخت کند. ارشک هم کوچک است و هم سبک.
ارشک دو سال از من کوچکتر است و ۲۴ سال دارد، او کشتی‌گیر وزن ۹۲ کیلوگرم است اما می‌خواهد در آینده در المپیک کشتی بگیرد، بنابراین از آنجا که وزن ۹۲ کیلوگرم در المپیک نیست او مجبور است به وزن المپیکی ۹۷ کیلوگرم برود؛ ارشک تمرینات خوبی در کرمانشاه دارد، ضمن اینکه چاره‌ای به جز این ندارم. به هر حال ما روزهای عجیبی را سپری می‌کنیم که بسیاری از باشگاه‌ها تعطیل است.
به عنوان آخرین سؤال، مدال المپیک در این وزن برای ایران به دست می‌آید؟
به دیگران کاری ندارم اما اگر به توکیو اعزام شوم تمام تلاشم برای رسیدن به مدال المپیک است. رویایی بزرگتر از مدال المپیک ندارم.