میعاد نیک
ورود و ماندگاری افراد اقتصادی و پولساز به فوتبال ورشکسته کشور اقدامی بسیار مفید و همسو با راستای پیشرفت لیگ برتر است اما اگر همان افراد پولساز به واسطه پول تزریق شده بر سر باشگاه مقروض منت بگذارند و در مسائلی که کوچک‌ترین سررشته‌ای از آنها ندارند افاضه فضل و اظهارنظر بکنند، آفتی است که فوتبال ایران هم اکنون با آن دست و پنجه نرم می‌کند. محمدرضا زنوزی که در هفته‌های اخیر تازه یادش آمده فوتبال جای خوبی نیست و بارها برای تراکتور و لیگ برتر حاشیه ساخته و نسخه‌های عالمانه پیچیده، به تازگی برای اثبات حقانیت نظر خود در مورد ابطال نتایج و تعطیلی لیگ به دست‌آویز هزینه‌تراشی رقابت‌ها و عدم درآمدسازی باشگاه‌ها تمسک جسته تا خودش و تیمش را از ورطه ناکامی نجات دهد. برای تراکتوری که در سال‌های ریاست زنوزی بیشترین ریخت و پاش‌ها را داشته و کمترین نتیجه‌ها عایدش شده تعطیلی لیگ بدون تعیین قهرمان قطعاً نتیجه خوبی است چرا که طبق قاعده «دیگی که برای من نجوشد» اگر قرار است که پرسپولیس پوکر کند، همان بهتر که لیگ کلاً تعطیل شود؛ حتی اگر تراکتور برای چندمین سال متوالی بازنده بزرگ رقابت‌های داخل و خارج از زمین لقب بگیرد.
از نظرات محمدرضا زنوزی که بگذریم، ویژگی‌ای که در این مرد بیشتر از بقیه صفاتش جلوه می‌کند علاقه‌اش به مورد توجه قرار گرفتن است. زنوزی که مدت‌هاست از شرایط مالی تراکتور و کلاً فوتبال ایران گله می‌کند و ساختار ورزشی کشور را جهت‌دار و مورددار می‌داند، همچنان حاضر نیست که از این فوتبال به‌زعم خودش فاسد و لعنتی دست بکشد. شخصیت زنوزی بی‌شباهت به سردار رویانیان نیست؛ رویانیانی که بیشتر برای دیده شدن به پرسپولیس آمد و تیم سرخ‌پوش تهرانی را با انبوهی از ستاره‌های ریز و درشت به هیچ‌کجا نرساند و آخر سر هم با کوهی از بدهی فرار را بر قرار ترجیح داد حالا انگار عطای مدیریت فوتبالی‌اش را به همتای تبریزی‌اش منتقل کرده است.
ورود زنوزی به‌عنوان فردی بی‌تخصص و صرفاً پولدار به فوتبال تبریز شاید قبلاً برای دیده شدن بود اما با وجود ضررهای متوالی و درآمدهای ناکافی و خرج‌های بی‌محدودیت بازهم میل آقای مالک به ماندن بیشتر از رفتن است. می‌دانیم هیچ گربه‌ای برای رضای خدا موش نمی‌گیرد و محمدرضا زنوزی هم حتماً سرمایه شخصی‌اش را بیشتر از تراکتور دوست دارد اما وقتی او هنوز هم مصرانه برای ماندن و خرج کردن پافشاری می‌کند یعنی علاوه بر ارضای نیازش به دیده شدن، احتمالاً از این سفره بی‌حساب و کتاب انتفاع خاص دارد. تراکتور برای زنوزی یک ویترین ساده است که به زودی خالی می‌شود، البته پس از رفع تشنگی آقای زنوزی و شرکت‌های بی‌شمارش.