راجر  فدرر مرد شماره 3 تنیس دنیا معتقد است که در میان تنیسورهای فعلی دنیا، هشت بازیکن جوان هستند که این پتانسیل را دارند در آینده‌ای نه چندان دور مثلث برترین‌‌های حال حاضر دنیا یعنی خود او، ‌رافائل نادال و نواک جوکوویچ را به چالش بکشند. از زمانی که نادال اولین گرنداسلم خودش را سال 2005 در رقابت‌های اوپن فرانس (رولان گاروس) کسب کرد، این سه نفر مجموعاً 51 عدد از 59 گرنداسلم تنیس در سال‌های اخیر را کسب کرده‌اند. علاوه بر این، این سه ستاره دنیای تنیس تمامی 12 گرنداسلم اخیر را میان خودشان تقسیم کرده‌اند که دومین دوره طولانی سلطه آنها بر گرنداسلم‌ها بوده‌ است. در واقع آخرین بازیکن به جز این سه نفر که گرنداسلم برده است، استانیسلاس واورینکای سوئیسی بود که سال 2016 قهرمان اوپن آمریکا شد. امسال با ظهور چهره‌هایی مانند استفانوس سیتسیپاس، دانیل مدودف و فلیکس اوگر آلیاسیمه تنیس رنگ‌و‌بویی رقابتی‌تر به خود گرفت ضمن اینکه برخی دیگر مانند آندری روبلف و متئو برتینی هم نشان دادند که حرف‌هایی برای گفتن دارند. با این حال هنوز باید دید که این تنیسور‌های جوان چقدر برای فتح گرنداسلم‌ها پتانسیل و ثبات عملکرد دارند. فدرر اما می‌گوید که تحت تأثیر هشت تنیسور قرار گرفته است که به اعتقاد او پتانسیل از گود خارج کردن او، نادال و جوکوویچ را دارند.
فدرر در یک نشست خبری گفت: «خب، چیزی که این روزها از دیدنش خوشحال می‌شوم، پیشرفت‌های بزرگ در تنیس است. اینطور نیست که قبلاً هیچ پیشرفتی نبوده اما الان بعضی از تنیسورها دارند با رقبای بزرگ بازی می‌کنند و خودتان می‌دانید که آنها واقعاً این پتانسیل را دارند که ما را به چالش بکشند، شکست‌مان بدهند و رقابت‌های خوبی را برای ما ایجاد کنند که به نظر من این بهترین فاکتور برای پیشرفت یک بازیکن است. یادم هست زمانی که خودم پیشرفت می‌کردم، رقبایی مانند سافین، رادیک، هیوییت و فریرا و ... را داشتم و خب در حضور چنین بازیکنانی شما دوست ندارید که همیشه آخرین نفر گروه باشید.
مطمئناً ترجیح‌تان اول بودن است اما اگر همیشه نتوانید اول باشید، خب دوست هم ندارید که همیشه آخر باشید. به همین دلیل فکر می‌کنم که رقابت با بزرگان واقعاً جوی ایجاد می‌کند که در شما انگیزه پیشرفت با سرعتی بالا را ایجاد می‌کند و من هم الان دارم این پیشرفت را در میان تنیسورها می‌بینم. ما فکر نمی‌کردیم که کسی مانند سیتسیپاس با این سرعت پیشرفت کند و به اینجا برسد. او از یک سال و نیم پیش که دیدمش، واقعاً پیشرفت کرده و سالی باور نکردنی داشته است. مدودف هم همینطور. عملکرد او دیوانه‌کننده است. کاچانف قهرمان پاریس شد که این هم غیرمنتظره بود. هر کدام از آنها واقعاً بازی‌های خوبی انجام داده‌اند.
در مورد دنیس شاپو و فلیکس و روبلف هم همین موضوع صدق می‌کند. مسلماً ساشا زورف هم که از قبل در این دسته قرار می‌گرفت. نیک کرجیوس را هم که همه ما می‌شناسیم. واقعاً الان کلی تنیسور هستند که می‌توانند به یکدیگر برای پیشرفت‌شان کمک کنند و آنها توجه‌ ما را جلب کرده‌اند. به نظرم سال آینده سال هیجان‌انگیزی برای تنیس خواهد بود.»
 تقابل با نادال
در میان همه رقبایش، تقابل با رافائل نادال برای راجر فدرر رنگ و بویی دیگر داشته است. این دو نفر 40 بار با هم روبه‌رو شده‌اند که سهم تنیسور اسپانیایی 24 برد و سهم فدرر 16 پیروزی بوده است. فدرر که در رقابت‌های لی‌ور کاپ 2017 و 2019 هم‌تیمی نادال بود، درباره مصاف‌هایش با نادال گفت: «بازی کردن مقابل نادال واقعاً لذتبخش و یک افتخار بوده است. ما کلی بازی حیرت‌آور مقابل هم انجام داده‌ایم بخصوص در بالاترین سطوح. در زادگاهم، در سطح گرنداسلم‌ها، در تورنمنت‌های محبوب او، ‌در اسپانیا یا هر جای دیگر. ما همیشه خاطرات آن بازی‌ها را مرور خواهیم کرد و قطعاً همیشه از تجدید خاطرات بعضی از لحظات که در مسابقات‌مان داشتیم لذت خواهیم برد.» فدرر سپس درباره تغییراتی که در بازی خودش به وجود آمده است هم گفت: «ضربات بک‌هند مسلماً اصلی‌ترین نقطه ضعف بازی من بود اما بدون شک در زدن آنها پیشرفت فراوانی داشته‌ام چون همه خودشان را در این بخش تقویت می‌کنند. زدن سرویس و ضربات فورهند آسان است اما شما باید خودتان را در ضربات بک‌هند تقویت کنید. من هم این را می‌دانستم و فکر می‌کنم که بک‌هند‌هایم و حرکات پایم زمانی که می‌‌خواستم بک‌هند بزنم خیلی جالب نبود.»