لیزارازو که زمانی مدافع چپ بایرن مونیخ بود، بازیکنی بسیار باتکنیک بود که در باشگاه بایرن و در تیم ملی فرانسه در بالاترین سطح بازی میکرد اما او در عرصه مبارزه هم فعال بود.
لیزارازو به دلیل خونسردی و تکنیک خوبش مشهور بود اما او پس از بازنشستگی مسیری عجیب را در پیش گرفت.
لیزارازو البته در تلویزیون فرانسه نقش کارشناس را هم داشت اما حالا علاقهمندی اصلی او جوجیتسوی برزیلی شده بود.
لیزارازو در سال 2006 و پس از فتح لیگ قهرمانان، جام ملتهای اروپا و جام جهانی از فوتبال کنارهگیری کرد.
او که توانسته بود در موجسواری هم عملکرد خوبی داشته باشد، میخواست در المپیک زمستانی برای فرانسه حضور داشته باشد اما این هدف برای او میسر نشد و او برای اینکه آمادگی جسمانی خود را حفظ کند به سراغ جوجیتسوی برزیلی رفت و این ورزش را به صورت جدی ادامه داد.
او در سال 2008، تمرینات خود را زیر نظر یانیک بهون، دارنده کمربند مشکی آغاز کرد. هر فردی که در ورزشهای رزمی کار کرده باشد میداند که شروع چنین ورزشهایی در 40سالگی چقدر دشوار است اما لیزارازو تنها یک سال بعد در مسابقات قهرمانی اروپا در پرتغال شرکت کرد. او در دسته سبکوزنها و کمربند آبی شرکت کرد و قهرمان هم شد.
این نشان میدهد که او چقدر بااراده بوده است، چرا که او توانست در راه قهرمانی افرادی را شکست دهد که سالها، یا حتی دههها به این ورزش پرداخته بودند.
لیزارازو درباره تورنمنت سال 2009 گفت که از این شگفتزده شد که خونسردی و تمرکز لازم را تا پایان رقابتها حفظ کرده و همین باعث شده که قهرمان شود. او یک سال بعد، در دسته کمربند ارغوانی شرکت کرد و در اروپا سوم شد که باز هم دستاورد حیرتانگیزی است.
میگویند ورزشکاران موفق هرگز اشتیاقشان به رقابت را از دست نمیدهند و لیزارازو به بهترین شکل این را نشان میدهد. او فوتبالیستی با تعهد بالا بود و همتیمیهای سابقش بیش از همه به تعهد او اشاره کردهاند.
منبع: BBC
MuayThaiAuthority