زانتی‌وار برگرد! برای خودت، برای تورین
سام ستارزاده
پارگی رباط صلیبی به‌معنای پایان رؤیاهایش نیست؛ ولی به‌منزله کوهی از درد و سختی است که مقابل وی قرار گرفته است. به گفته پزشکان یوونتوس، او دست‌کم باید پنج ماه سخت را در استراحت مطلق بگذراند؛ تا زانویش دوباره آماده تحمل فشار سنگین مسابقات پی‌درپی و مبارزه در دیدارهای بزرگ باشد. به‌یاد داریم که زلاتان ابراهیموویچ هم سه سال قبل و در 34 سالگی مصدومیت به‌مراتب سنگین‌تری را تجربه‌کرد؛ ولی اراده پولادین وی بر سختی‌های دوران آسیب‌دیدگی‌اش چیره‌شد. حال دست تقدیر جورجیو کیه‌لینی را محک زده است؛ مدافعی که اگر بازی‌های فصل قبلش را ببینید، باور نمی‌کنید او 35 سال دارد.
دست تقدیر بدترین زمان ممکن را برای آسیب‌دیدگی درازمدت جورجیو انتخاب کرد. از طرفی، در دیدار نخست یووه در سری‌آ، او مؤثرترین مهره کلیدی تیم در فاز دفاعی بود و در اوج آمادگی قرار داشت. از سویی دیگر، پس از بازنشستگی آندرا بارزالی و یوستن مارتین کاسرس به فیورنتینا، دنیله روگانی نیز ساز جدایی کوک کرده است. با وجود جذب ماتیاش دلیخت، سفیدوسیاه‌های تورین می‌دانند که جای خالی جورجیو کیه‌لینی قویاً حس می‌شود؛ چه به‌عنوان یک مدافع میانی مطمئن و چه به‌عنوان یک کاپیتان.
دیدارهای دشوار بیانکونری در پیش است. در سری‌آ، ناپولی و فیورنتینا- تیم سابق کیه‌لینی- و در چمپیونزلیگ، اتلتیکویی که تشنه انتقام حذف سال گذشته است به‌انتظار بانوی پیر نشسته‌اند. در فصلی که تمام رقبای یووه عزم خود را برای پایان‌دادن سلطه 8 ساله آنها بر فوتبال ایتالیا جزم کرده‌اند، زوج بونوچی-دلیخت برای بیمه‌کردن خط دفاع یوونتوس در یک نیم‌فصل کافی نیست. گورخرها به احیای روگانی و یا درخشش میراح دمیرال جوان نیاز دارند؛ در حالی‌که در سالی که گذشت، هیچ‌یک خود را در سطح کیه‌لینی نشان ندادند.
چالش بزرگ‌تر یافتن یک امین برای بازوبند کاپیتانی تیم است. با توجه به نیمکت‌نشین بودن احتمالی بوفون، رسیدن این بازوبند که لئوناردو بونوچی، مدافعی که دو فصل گذشته با پیوستن به میلان هفت‌سال محبوبیت خود در آلیانز آره‌نا را بر باد داد- یک کابوس تلخ برای طرفداران باشگاه تورینی است. پس از بوفون، کیه‌لینی تنها بازیکن تیم است که قسمت قابل‌‌توجهی از فوتبال خود را وقف بیانکونری کرده است. طرفداران یوونتوس به‌خوبی به یاد دارند که جورجیو حتی پس از کالچوپولی، بیانکونری را در سری‌ب ایتالیا رها نکرد. طول وفاداری کیه‌لینی به یووه از 14سال عبور کرده است. از این حیث، او تنها بازیکن تیم است که با جی‌جی بوفون قابل قیاس است.
آسیب‌دیدگی رباط ACL کیه‌لینی شباهت زیادی به آنچه خاویر زانتی در آخرین سال‌های فوتبالش به‌جان خرید دارد. اسطوره و البته، نایب‌رئیس کنونی باشگاه اینتر به‌علت پارگی تاندون در 39سالگی 6 ماه از مستطیل سبز فاصله گرفت. پس از سپری‌کردن دوران نقاهت، تنها یک موضوع برای وی اهمیت داشت؛ ایستادن دوباره در زمین مسابقه. پیش از آویختن کفش‌هایش، زانتی باید به هواداران باشگاهی که از سال 1995 پیراهن آن را بر تن می‌کرد نشان می‌داد که جان‌سخت‌تر از این است که چنین مصدومیتی وی را زمین بزند. او دوباره برخاست، بازی‌کرد و با سربلندی به 19سال حضورش در اینتر و البته دوران بازیگری‌اش پایان بخشید. کیه‌لینی اما وظیفه بزرگ‌تری بر گردن دارد. با توجه به سن بالایش، شرایط قیصر فوتبال ایتالیا آسان نیست؛ ولی او محکوم به برخاستن است؛ نه‌تنها برای به‌رخ‌کشیدن اراده خودش؛ بلکه برای باشگاه محبوبش که روزهای سختش به‌زودی فرا خواهند رسید.