مجید جلالی
وقتی نیمه دوم بازی پرسپولیس و تراکتور را پیگیری می‌کردیم و زمانی که قرمزپوشان تهرانی نیاز به جبران داشتند را می‌بینیم، همینطور گذر زمان در بازی پیکان- نساجی و روند بازی پیکان و همچنین دقایق پایانی بازی نفت مسجدسلیمان در برابر آبادان یا ماشین‌سازی در اصفهان را بررسی می‌کنیم، کاملاً مشخص است تیم‌ها دقیقه به دقیقه بهتر می‌شوند. بله، کیفیت بازی‌ها متوسط است اما با توجه به مشکلات قبل از فصل مانند طولانی شدن دوره آماده‌سازی، مشخص نبودن تاریخ شروع بازی‌ها و قرعه‌کشی دیروقت و شناخت بسیار دیر حریفان در روزهای اول بازی‌ها را در نظر می‌گیریم، کاملاً کیفیت متوسط تیم‌ها در 2 هفته اول موجه است اما پیشرفت آنها در لحظات بازی‌ها مشهود بوده. به نظرم روزهای آینده اگر با تعطیلی‌های مداوم روبه‌رو نشویم لیگ جذابی خواهیم داشت که بازی‌های زیباتری هم شاهد خواهیم بود.
استقلال
استقلال بهتر از بازی اول بود ولی آنها بیشتر از هر چیز نیاز به آرامش دارند. استقلال می‌تواند بهتر شود اما آنها باید در پست‌های کلیدی به جمع‌بندی بهتری برسند که البته این نیازمند شناخت بیشتر، زمان بیشتر و کمک بیشتر است.
تراکتور
تراکتور مربی خود را پیدا کرده. دنیزلی می‌تواند خواسته‌های کهنه تراکتور را تحقق ببخشد. تراکتور بیشتر از مربی نیاز به یک مربی مدیر دارد و مدیریت مربیگری بالاترین شاخصه‌ای است که دنیزلی دارد.
او مربی باتجربه و صاحب نظم خاص خودش است که البته نیاز به حمایت در این خصوص از طرف طرفداران و مدیران باشگاه دارد. فقط آنچه که بسیار مهم است عملکرد پیرامونی مجموعه تراکتور است که باید در طی این سال‌ها بسیار باتجربه‌تر عمل کنند.
پرسپولیس
پرسپولیس خوب بازی کرد. درخواست‌های مربی پرسپولیس برای بازی معقول و جسورانه بود. مطمئن هستم که در روزهای آینده شاهد ترکیبات جدیدی در خطوط پرسپولیس خواهیم بود.
او در طول بازی دو مدافع کناری خود را برای تهاجم بهتر و بیشتر عوض کرد و این حاکی از عمق ذهن او نسبت به درخواست‌هایش از نفرات دفاعی دارد.
ماشین‌سازی تبریز و
نفت مسجدسلیمان
ماشین‌سازی و نفت مسجدسلیمان واقعاً نیازمند تمجید هستند.
ماشین‌سازی 2 بازی بزرگ را سپری کرد و 3 امتیاز بسیار باارزش توأم با 2 بازی منطقی و خوب به دست آورد. آنها با توجه به داشتن شاهین ثاقبی و سامان نریمان‌جهان می‌توانند در حوزه حمله بسیار بهتر باشند. خط دفاع خوبی دارند که با وجود حامد لک بسیار متمرکز و سختگیر به نظر می‌رسد.
نفت مسجدسلیمان با وجود 2 بازی سخت به نتیجه خوبی رسیده است. آنها روش امتیازگیری را بسیار خوب می‌دانند و بر این اساس فعالیت خود را در جریان بازی عملیاتی می‌کنند و البته این خواسته‌ای است که می‌تواند آنها و دوستداران‌شان را به آرامش برساند.
سایپا، نساجی و صنعت‌نفت
سایپا، نساجی و صنعت‌نفت آبادان توانستند از امکانات جدول بهترین بهره‌برداری را داشته باشند و اندوختن 4 امتیاز از 2 بازی، بهترین پشتوانه روحی آنها برای روزهای آینده است.
شاهین بوشهر و پیکان
شاهین بوشهر و پیکان 2 شکست آوردند ولی به نظرم بسیار امیدوارکننده نشان دادند. شاهینی‌ها با وجود اینکه از دقیقه 8 بازی 10 نفره شدند ولی ثابت کردند که در آینده تیمی سختکوش و متحد در مقابل حریفان خواهند بود. پیکان درست زمانی که انتظار می‌رفت وضعیت‌شان فاجعه‌بار باشد، به بازی برگشتند و این نشان‌دهنده قدرت آنها در بازیابی خودشان خواهد بود.
نکته جالب اینکه اغلب تیم‌ها علی‌رغم داشتن مهره‌های خوب در بخش حمله، تمایل بیشتری به بازی دفاعی دارند. شاید به خاطر مشکلاتی است که اغلب آنها در دفاع دارند.
واقعاً کمتر تیمی را می‌توان دید که زوج مطمئنی را در دفاع وسط و یا مدافعان کناری جامع‌الشرایط داشته باشند.
با وجود مربیان خوب و کارکشته در حوزه دروازه‌بانی در کنار تیم‌ها می‌بایستی کیفیت بهتری از دروازه‌بان‌ها را شاهد باشیم.
بنابراین شاید گرایش بازی اغلب تیم‌ها به سمت بازی بسته و درگیرانه و استفاده افراطی از هافبک‌ها و مهاجمان در بخش دفاع را با درک این واقعیت‌ها منطقی دانست.
اما تیم‌هایی که در این 2 هفته بالاتر از انتظار بودند شامل ماشین‌سازی، نفت مسجدسلیمان، نساجی، سایپا و صنعت‌نفت هستند و تیم‌هایی که کاملاً برای آینده امیدوارکننده نشان دادند عبارتند از شاهین بوشهر، پیکان، پدیده، پرسپولیس، تراکتور و سپاهان.