همین که جوانان فوتبال ایران از تورنمنت روسیه برگشتند، هادی عقیلی از کادرفنی کنار کشید. حال آنکه نه خودش میلی به صحبت درباره این جدایی داشت و نه از سیروس پورموسوی به عنوان سرمربی تیم جوانان حرفی شنیدیم. حالا اما که چند هفته از قطع همکاری آنها گذشته، هادی عقیلی به حرف آمده. هر چند حرف خاصی هم نزده و به نظر می‌رسد مشکلی که آن را تاب نیاورده، اختلاف با سرمربی بوده است. او پیش از هر حرفی حضورش در تیم جوانان را توجیه کرده: «دنبال تیم خاصی نبودم اما به توصیه اکثر دوستان فوتبالی‌ام تصمیم گرفتم با تیم‌های پایه مربیگری را آغاز کنم. برای همین پیشنهاد فدراسیون برای حضور در تیم جوانان را قبول کردم. هر چند دوستانم مخالف بودند و من دلیل مخالفت‌شان را وقتی فهمیدم که وارد تیم جوانان شدم.» و بعد مواردی را به زبان آورده که به نظر می‌رسد در جدایی‌اش بی‌تأثیر نبوده: «با اینکه دوره‌های مربیگری را در ایران گذرانده بودم، در دوره‌های مربیگری روز دنیا در آمریکا هم شرکت کردم. دوره‌های مربیگری ای‌اف‌سی در کل آسیا به یک شکل است اما خارج از ایران متدها فرق می‌کند. هر چند وقتی وارد تیم جوانان شدم، فهمیدم که فضای مناسبی برای کار کردن در اختیارم نیست و حضورم در این تیم اشتباه بوده. گاهی برای خودم این سؤال پیش می‌آید که در تصمیمات کمیته فنی چرا در مورد برخی افراد بحث تجربه داشتن ملاک نبوده اما برای برخی دیگر مهم می‌شود؟ فکر می‌کنم بازیکنانی مثل من چون در پرسپولیس و استقلال بازی نکرده‌ایم، برای انتخاب تیم شرایط سخت‌تری خواهیم داشت. به نظر می‌رسد بازی در این دو تیم برای داشتن آیتم تجربه، کافی است.» هادی عقیلی شرایط و امکانات پایه‌ها را هم این‌طور توصیف کرده است: «امکانات‌شان اصلاً‌ خوب نیست. من متوجه بازی جوانان در زمین‌های خاکی بودم که سلامت بازیکنان را به خطر می‌اندازد. از طرفی در رده‌های پایه مسابقاتی که برگزار می‌شود استاندارد نیست و فقط برگزار می‌شود که بگویند کاری انجام داده‌اند وگرنه هدف برگزاری بازی‌ها مشخص نیست.»