ملیسا ردی
اگر بخواهیم آموخته‌هایمان از سوپرجام انگلیس را خلاصه کنیم این می‌شود: خدا به داد بقیه تیم‌های لیگ برتر برسد.
لیورپول و منچسترسیتی که در پیش پرده فصل 2020-2019 لیگ برتر به قهرمانی رسید، هیچ نشانه‌ای از افت بروز ندادند بلکه بیشتر از همیشه مصمم نشان دادند برای اینکه رکوردها و دستاوردهای شگفت‌انگیزتری به جا بگذارند و هر دو از اینکه طرف مقابل حتی در یک دیدار دوستانه بهترین بازی خودش را انجام می‌دهد، انگیزه می‌گرفت. 77565 نفر در ورزشگاه ویمبلی جمع شده بودند تا بازی را که به تساوی یک بر یک رسید و در نهایت سیتی در ضربات پنالتی 5 بر 4 برد، از نزدیک تماشا کنند اما اعداد به اندازه تلاش چشمگیر دو تیم برای اثبات خودشان به عنوان مدعیان اصلی فتح جام در این فصل اهمیت نداشت.
میل دو تیم برای پیروزی با تماشای تلاش محمد صلاح که دوشنبه از تعطیلات برگشته و مقابل لیون تنها 45 دقیقه بازی کرد، به خوبی قابل مشاهده بود.
او دائماً در یک سوم دفاعی سیتی در حال حرکت و جنب و جوش بود، مدافعان را کنار می‌زد و 10 ضربه به سمت دروازه حریف زد -که دوتایش به تیرک خورد و یکی از روی خط دروازه برگشت(بعدا به این اشاره می‌کنیم)- که این بیش از تمام ضربات سیتی بود.
دقیقه 93 ضربه سر بازیکن تیم ملی مصر می‌توانست کار مسابقه را زودتر تمام کند اما قیچی برگردان کایل واکر روی خط دروازه خطر را دفع کرد.
این کارهای آکروباتیک در این مقطع از فصل-یادتان باشد در یک بازی دوستانه- سرسختی سیتی و اینکه نمی‌خواهد یک مسابقه را ببازد، به درستی نشان داد.
جذاب‌ترین بخش این شو حتی در زمین مسابقه نبود بلکه در کنار نیمکت قهرمان لیگ برتر رخ داد. پپ گواردیولا در طول مسابقه دائماً کنار نیمکت تیمش راه می‌رفت و به فضاهایی که تیمش نمی‌توانست براساس خواسته او از آنها استفاده کند، اشاره می‌کرد. روی فرصت‌های از دست رفته یا پاس‌هایی که به مقصد نمی‌رسید، دستانش را روی سرش می‌گذاشت و چشمانش را می‌گرفت و وقتی رحیم استرلینگ در موقعیت تک به تک با آلیسون توپ را خراب کرد و نتوانست تیمش را با 2 گل جلو بیندازد، به تابلوهای تبلیغاتی پناه برد. این مربی 48 ساله آنقدر غرق بازی بود که روی درگیری داوید سیلوا و جو گومز ادای کارت قرمز را درآورد، به داور چهارم اعتراض کرد که حرکت بازیکن تیم ملی انگلیس روی بازیکنش خطرناک بوده. با تداوم اعتراضش کارت زرد گرفت؛ در یک مسابقه دوستانه.
تنش‌ها اواخر نیمه دوم بیشتر شد و مربی سیتی با یورگن کلوپ، جوردن هندرسون، اندرو رابرتسون، ویرجیل فان‌دایک و تقریباً هر کس که قرمز تنش بود، صحبت‌هایی می‌کرد.
در پایان مسابقه احترام بیشتری بین دو طرف رد و بدل می‌شد و هر دو به خوبی می‌دانستند که یک نبرد جانانه در طول فصل بینشان در جریان خواهد بود.
1253 روز از آخرین و تنها دیدار قبلی دو تیم در ورزشگاه ویمبلی می‌گذشت اما نسبت به فینال جام اتحادیه که سیتی آن بازی را هم در ضربات پنالتی برد، تغییرات زیادی رخ داده. حالا این دو تیم با فاصله‌ای بسیار زیاد ابرقدرت‌های فوتبال انگلیس هستند.
آن موقع کلوپ تنها چهار ماه در نیمکت لیورپول کار کرده بود و فقط دو نفر از ترکیب اصلی‌اش در بازی یکشنبه بعدازظهر یعنی هندرسون و روبرتو فیرمینو در آن مسابقه هم حضور داشتند.
گواردیولا روی نیمکت سیتی نبود و تیم مانوئل پیگرینی در پایان دوران مربیگری‌اش بود در تیمی که با 15 امتیاز اختلاف نسبت به لسترسیتی قهرمانی را از دست داده بود. لیورپول هم 21 امتیاز اختلاف داشت اما به سرعت مسیر پیشرفت را طی می‌کرد.
تصورش سخت است که تیمی غیر از تاتنهام بتواند در لیگ برای این دو تیم دردسر درست کند.
گواردیولا بعد از مسابقه گفت: «می‌دانیم در کورس قهرمانی لیگ برتر با چه تیمی روبه‌رو می‌شویم. آنها قهرمان اروپا هستند برای همین بازی تیمم مقابلشان بخصوص در نیمه اول برایم ارزش زیادی دارد. در این سطح تفاوت چندانی وجود ندارد، یک پنالتی، یک امتیاز. بازی با آنها خوب بود برای اینکه به بچه‌ها نشان دهیم برای قهرمانی لیگ باید چقدر آماده باشند.»
کلوپ هم گفت: «تلاش می‌کنیم این فصل جام‌های بیشتری بگیریم. بازیکنان ما انگیزه زیادی نشان دادند. هر دو تیم می‌خواستند برنده باشند، تیم من راضی نیست.»
سیتی هم راضی نیست و باید منتظر یک رقابت حماسی دیگر باشیم.
منبع: ESPN