1- تایسون فیوری؛ 10 روز
نفر اول این فهرست کسی نیست جز مرد شماره یک حال حاضر جهان، تایسون فیوری که در سال 2015 فقط به مدت 10 روز کمربند فدراسیون بین‌المللی بوکس (IBF) را در اختیار داشت. فیوری در آلمان توانست ولادیمیر کلیچکو را شکست دهد و از سوی چهار سازمان معتبر این رشته به‌عنوان مرد اول شناخته شود اما همزمان با اولتیماتوم مستقیم IBF نیز مواجه شد. او قرارداد بسته و ملزم شده بود یک مسابقه دیگر با کلیچکو برگزار کند اما فیوری از انجام این کار سر باز زد. عنوان از او گرفته شد و تصمیم گرفتند آن را به برنده دیدار چارلز مارتین و ویاچسلاو گلازکوف بدهند که در ژانویه 2016 مارتین برنده شد.
 2- ریدیک بوو؛ یک ماه و یک روز
ریدیک بوو که در نوامبر 1992 با غلبه بر اواندر هالیفیلد نفر اول جهان از نظر فدراسیون بین‌المللی بوکس، اتحادیه جهانی بوکس(WBA) و شورای جهانی بوکس(WBC) شده بود بعد از یک ماه و یک روز مجبور شد قهرمانی‌اش در شورای جهانی را واگذار کند. این شورا از بوو خواست با لنوکس لوییز دیدار کند اما بوو نظر دیگری داشت و در یک اتفاق ناخوشایند در جریان کنفرانس خبری کمربند سبز و طلایی خود را به سطل آشغال انداخت. بوو در عوض با مایکل دوکس روبه‌رو شد و در کمتر از یک راند او را ناک اوت کرد.
 3- لئون اسپینکس؛ یک ماه و سه روز
لئون اسپینکس در فوریه 1978 یکی از بزرگترین شگفتی‌های تاریخ بوکس را رقم زد و محمدعلی کلی را شکست داد. او که برای کمربند شورای جهانی بوکس و اتحادیه جهانی بوکس، علی را شکست داده بود، ملزم شد با مرد شماره یک جهان، کن نورتون روبه‌رو شود اما به جای تمکین از این دستور، ترجیح داد در مسابقه با علی شرکت کند که از نظر مسائل مالی برایش جذاب‌تر بود و به همین دلیل عنوانش در WBC را از او گرفتند. اسپینکس در مسابقه بعدی‌اش با علی که در سپتامبر همان سال برگزار شد، شکست خورد و کمربند WBA را نیز از دست داد.
 4 و 5- مایک تایسون و تونی تاکر؛ دو ماه و دو روز
مایک تایسون تنها در 109 ثانیه بروس سلدون را ناک اوت کرد تا در سپتامبر 1996 نفر اول از نظر اتحادیه جهانی بوکس شود. او موافقت کرد دو ماه و دو روز بعد از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند اما در یک بازی فوق‌العاده جذاب و مهیج، در 11 راند به اواندر هالیفیلد باخت.
تونی تاکر هم در سال 1987 به‌عنوان نفر اول فدراسیون بین‌المللی بوکس معرفی شد اما بعد از 64 روز با مایک تایسون که تازه اوج گرفته بود، دیدار کرد و شکست خورد.
 6- لوکاس براون؛ 2 ماه و هفت روز
در مارس 2016 لوکاس براون با پیروزی بر روسلان چاگائف جایزه WBA را به دست آورد اما آزمایش دوپینگ او برای استفاده از یک داروی ممنوعه مثبت اعلام شد و دو ماه و هفت روز بعد عنوان قهرمانی این بوکسور استرالیایی از او گرفته شد.
 7- روسلان چاگائف؛ 2 ماه و 13 روز
روسلان چاگائف در ماه مه 2016 به دلیل مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ لوکاس براون به‌عنوان قهرمان بوکس معرفی شد اما دو ماه و 13 روز بعد این بوکسور ازبکی بازنشسته شد.
8- کن نورتون؛ 2 ماه و 22 روز
کن نورتون در مارس 1978 به جای لئون اسپینکس به‌عنوان قهرمان شورای جهانی بوکس معرفی شد اما در نخستین مانع برای دفاع از عنوان قهرمانی به مشکل خورد و به لری هولمز باخت تا جایگاهش را از دست بدهد.
 9- محمدعلی کلی؛ 2 ماه و 23 روز
محمد علی کلی در فوریه 1967 با پیروزی برابر ارنی ترل قهرمان یکپارچه بوکس سنگین‌وزن جهان شد و یک ماه بعد، از قهرمانی‌اش با پیروزی برابر زارا فولی دفاع کرد. دو ماه و 23 روز پس از آنکه قهرمانی اتحادیه جهانی بوکس را به کمربند شورای جهانی بوکس و کمیسیون ورزش نیویورک اضافه کرد، جایگاهش را رها کرد تا به طور علنی با جنگ ویتنام مخالفت کند. بعد از آن هم تا سال 1970 در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرد.
 10- چارلز مارتین؛ 2 ماه و 24 روز
چارلز مارتین آمریکایی شاید ناعادلانه عنوان قهرمانی جهان از نظر IBF را در اوایل سال 2016 از گلازکوف گرفت اما دو ماه و 24 روز بعد آنتونی جاشوا قهرمان بریتانیایی در لندن برای نخستین بار قهرمان جهان شد.
منبع: worldboxingnews