در صحنه گل خورده از فولاد شاید نتوان گلر سرخ‌ها را چندان مقصر دانست چرا که شاید اگر او شیرجه هم می‌رفت به توپ نمی‌رسید اما گلر ملی‌پوش سرخ‌ها که نتوانست کلین شیت بعدی‌اش را ثبت کند در شروع نیمه دوم اشتباه بزرگی مرتکب شد که می‌توانست ویران کننده باشد. ظاهراً تعریف و تمجیدها از بازی با پای بیرو باعث شد تا مقابل احسان پهلوان آن اشتباه را مرتکب شود. اگر گولسیانی نبود بازی دو بر صفر می‌شد.

 

درویش در جلسه با تاج گفت: «متولی VAR کیست؟ فدراسیون؟ وزارت ورزش؟ شرکت تجهیز؟ اول پیدا کنید چه کسی متولی آوردن VAR و تقبل هزینه‌اش هست و بعد درباره‌اش بحث کنید. در جلسه‌ای که با آقای وزیر داشتیم و آقای تاج و شرکت تجهیز حضور داشتند این مسأله را مطرح کردیم که وقتی استقلال و پرسپولیس برای برگزاری مسابقه به ورزشگاه آزادی پول می‌دهند،چطوری VARبیاورند؟ این را که نمی‌شود به خانه‌مان ببریم. باید در ورزشگاه نصب شود.»
 

در اتفاقی جالب توجه و در شروع بازی با فولاد بعد از اینکه به رسم معمول اعضای کادر فنی فولاد به عنوان میزبان به طرف یحیی گل‌محمدی و نیمکت پرسپولیس رفتند، مهدی هاشمی نسب سمت یحیی نرفت و روی نیمکت نشست اما لحظاتی بعد خود گل‌محمدی سمت هاشمی نسب رفت و او را در آغوش گرفت که البته برخورد هاشمی نسب هم سرد بود. جالب اینکه این اتفاق در بازی دوستانه دو تیم در ورزشگاه شهید کاظمی هم رخ داده بود.

 

محمد قراگزلو
روزنامه نگار

یک هفته از پنالتی سوخته پرسپولیس در بازی با ذوب‌آهن نگذشته بود که یک پنالتی مسجل این تیم در اهواز نادیده گرفته شد. این بار اما نتیجه طوری رقم خورد که این پنالتی سوخته بیشتر به چشم آمد. پرسپولیس با گل کردن احتمالی پنالتی دقیقه 83 خطای مسلم حزباوی روی دیاباته می‌توانست از شکست در اهواز فرار کند و در کورس قهرمانی یک امتیاز بالاتر از الانش باشد اما  موعود بنیادی‌فر این صحنه را ندید. این در حالی است که همه پرسپولیسی‌ها می‌گویند برخورد آنقدر شدید و واضح بود که همه صدای برخورد را شنیدند اما داور که تحت فشار سکوها، نیمکت و تمام فضاهای ورزشگاه فولاد بود از اعلام این پنالتی مسجل چشم‌پوشی کرد.
ایران ورزشی در همین صفحه در روز سوم بهمن‌ماه گزارشی منتشر کرد مبنی بر اینکه طی 17 بازی این فصل پرسپولیس (16 بازی لیگ برتر و یک مسابقه جام حذفی) داوران و کمک‌های‌شان 16 اشتباه بزرگ علیه این تیم داشته‌اند. این یعنی که به صورت میانگین در هر مسابقه پرسپولیس از ناحیه داوری لطمه دیده است و این در نوع خودش اتفاق عجیب و احتمالاً بی‌سابقه‌ای به نظر می‌رسد.
حالا و با اشتباهی که داور مسابقه با فولاد مرتکب شده تعداد اشتباهات محرز و تعیین کننده داوران علیه پرسپولیس در 18 بازی به 17 رسیده است و البته جالب اینکه دیروز مطالبی در برخی رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه صحنه‌ای که پرسپولیسی‌ها روی آن تأکید دارند پنالتی بوده، اصلاً پنالتی نبوده، در حالی که بلافاصله بعد از بازی شش کارشناس داوری روی خطای مدافع فولاد و اعلام پنالتی و اشتباه داور تأکید داشتند.
در این مطلب اشاره شده که داور نترسیده و نکونام را دقیقه 60 اخراج کرده اما شاید اگر جو ورزشگاه و نیمکت فولاد آنقدر سنگین نبود نکونام باید خیلی زودتر از اینها اخراج می‌شد. فولاد چند روز بعد باید در لیگ قهرمانان آسیا بازی کند. تصور کنید نکونام و کمک‌هایش چنین رفتاری را در بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا هم پیش بگیرند و از دقیقه یک به هر صحنه‌ای و هر سوتی با صدای بلند اعتراض کنند. آن‌وقت برخورد داور، ناظر بازی و داور پنجم با او و همکارانش چگونه خواهد بود؟ آیا داور حاضر در لیگ قهرمانان آسیا هم مثل بنیادی‌فر تا دقیقه 60 با اعتراض‌ها و پرخاشگری‌های نکونام و همکارانش راه می‌آید و صبوری می‌کند؟ یا نکونام و مربیان فولاد با درک موضوع آنجا رویه دیگری را در پیش می‌گیرند؟
جدا از پنالتی دیگری که پرسپولیسی‌ها معتقدند با خطای هند فولادی‌ها باید گرفته می‌شد موضوع مهم دیگری که هواداران پرسپولیس طی دو روز گذشته به آن تأکید کرده و روی آن انگشت گذاشته‌اند موضوع احتساب وقت‌های تلف شده است. فیفا در جام جهانی اخیر و در راستای مقابله با تیم‌هایی که برای رسیدن به نتایج دلخواه، وقت بازی را می‌کشند به تیم‌های داوری این اجازه را داد که تمام اوقات تلف شده را دقیقاً محاسبه و در پایان نیمه دوم اعمال کنند. از همین جهت بسیاری از بازی‌های جام‌جهانی با 10 یا حتی بیشتر از 10 دقیقه وقت تلف شده ادامه می‌یافت تا تیمی که دنبال رسیدن به گل بود از این مهلت قانونی استفاده کند.
حالا و بعد از بازی با فولاد طبق محاسبات دقیقی که انجام شده مشخص شده این بازی در نیمه دوم باید حدود 19 دقیقه (19 دقیقه و 12 ثانیه) وقت تلف شده می‌داشت اما داور بازی تنها 7 دقیقه وقت تلف شده اعلام کرد و از آنجا که فولادی‌ها باز هم در این بازه زمانی وقت‌کشی کردند یک دقیقه به آن اضافه شد.
در واقع داور بین‌المللی فوتبال کشورمان در این مسأله هم خست به خرج داده تا نکته‌ای که پرسپولیسی‌ها به آن اشاره می‌کنند و می‌گویند داور تحت تأثیر تیم حریف بوده اینجا هم مصداق پیدا کند.
جالب اینجاست که با وجود این اشتباهات بزرگ و عدم مدیریت مسابقه، اخیراً فضایی ایجاد شده تا ضمن حمایت از بنیادی‌فر، پرسپولیس و کادر فنی‌اش را مورد انتقاد قرار دهند اما به مواردی استناد کرده‌اند که حتی مطرح کردنش در مقابل این همه نظر کارشناسی عجیب به نظر می‌رسد.

یکی از اعضای تیم پرسپولیس می‌گفت حریفان‌مان راه شکست ما را پیدا کرده‌اند. اینکه اگر روی مخ بازیکنان و مربیان‌مان راه بروند امکان شکست یا امتیاز دادن پرسپولیس بالا خواهد رفت بخصوص وقتی که این تیم نتواند گل اول بازی را به ثمر برساند. این اتفاق دقیقاً در بازی با فولاد رخ داد و پرسپولیسی‌ها فوق‌العاده عصبی بودند و با وجود برتری بی‌چون و چرا در 30 دقیقه پایانی (با احتساب وقت‌های تلف شده) نتوانستند با آرامش به سمت دروازه حریف بروند و البته با بدشانسی سه، چهار موقعیتی که در وقت‌های تلف شده داشتند را از دست دادند.
پرسپولیس مقابل فولاد بد بود و از این بد بودن نمی‌توان به راحتی گذشت. عمری ستاره بازی‌های قبلی اصلاً در زمین نبود، مهدی ترابی به‌عنوان خلاق‌ترین بازیکن تیم در فاز حمله تا حوالی دقیقه 70 اصلاً دیده نمی‌شد، دانیال اسماعیلی‌فر آنقدر بد بود که یحیی او را خیلی زود تعویض کرد و یک جوان را برای اولین بار به زمین فرستاد تا از پرتاب‌های بلند اوت‌هایش استفاده کند. این مسأله در مورد بیشتر بازیکنان پرسپولیس هم مصداق داشت و عالیشاه، سرلک، اسدبیگی، امیری و... شرایط خوبی نداشتند و فقط در دقایق آخر موفق شدند خودی نشان دهند که هم بخت یارشان نبود هم اینکه برای گل زدن دیگر دیر شده بود و زمانی نماند.
بررسی افت بازیکنان پرسپولیس و ناکارآمدی پرسپولیس مقابل بازی بسته فولاد فعلاً بماند برای بعد اما به نظر می‌رسد تیم‌های حریف راه خنثی کردن طرح‌های تهاجمی پرسپولیس را پیدا کرده‌اند و این‌طوری کار یحیی و تیمش برای رسیدن به قهرمانی دشوار خواهد شد.
حالا تمام تیم‌های لیگ برتری می‌دانند که در صورت عصبی کردن بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس احتمال متوقف کردن این تیم یا حتی شکست آن دشوار نیست. پرسپولیس این فصل دو بار باخته که هر دو بار شرایط مسابقه غیر عادی بوده است. در بازی با تراکتور اتفاقاتی قبل و بین دو نیمه بازی رخ داد که بازیکنان خودشان نبودند و با حالتی بر افروخته و پر استرس به میدان رفتند و شکست خوردند. در بازی با فولاد هم بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس در تمام طول نیمه نخست سعی کردند با رفتار عجیب نیمکت‌نشینان فولاد کنار بیایند و اجاره ندهند این اتفاقات روی کارشان تأثیر منفی بگذارد اما ظاهراً تحمل آنها تا اواسط نیمه دوم تمام شد و آنها عصبی بازی را دنبال کردند و این چیزی بود که فولاد می‌خواست. البته تصمیمات داور هم به این عصبی شدن و پرخاشگری‌ها دامن زد و پنالتی سوخته نقطه جوش پرسپولیسی‌ها را به دقیقه 83 رساند. این رفتار باعث شد تا یحیی گل‌محمدی هم بعد از بازی از کوره در رفته و چیزی بگوید تا مشخص شود او هم نتوانسته خودش را کنترل کند و بعید نیست این رفتار به‌صورت شخصی برای سرمربی پرسپولیس گران تمام شود.
راه‌حل البته در کلام و ظاهراً ساده است. پرسپولیس در چنین مسابقاتی باید گل بزند و اجازه ندهد کار به اینجا بکشد که البته گفتنش در کلام راحت است و شرایط گاهی اوقات پیچیده و سخت می‌شود. پرسپولیس این فصل در خلق موقعیت مشکلات اساسی دارد و طبیعتاً مقابل تیمی که بسته‌تر بازی می‌کند و در ضدحملات خطرناک است مشکلاتش جدی‌تر خواهد شد پس بار دیگر یحیی و همکارانش در کادر فنی را به رفع مشکلات فنی تیم‌شان در خط میانی و مدل رسیدن به گل ارجاع می‌دهیم تا جلوی حاشیه‌سازی‌ها و نقشه‌های تخریبی حریف بایستند.

 

سیدجلال حسینی یکی از اعضای کادر فنی پرسپولیس درباره حواشی بازی با فولاد صحبت‌های جالبی مطرح کرده که می‌خوانید:
  از ابتدا می‌دانستیم بازی سختی در پیش داریم. بازی کردن با فولاد در اهواز برای همه تیم‌ها سخت است و ما هم خود را برای یک بازی سخت آماده کرده بودیم، اما در طول بازی اتفاقاتی را شاهد بودیم که واقعاً عجیب و غریب بود و به نظر من در شأن هیچ تیمی نیست.
  به نظرم اینکه این همه اعتراض هماهنگ به داور از ابتدای بازی انجام شود عجیب بود. برای هر خطا یا اوت ساده هم به داور اعتراض می‌کردند و مشخص بود که می‌خواهند داور را تحت تأثیر قرار دهند. علاوه بر نیمکت، کلی آدم هم روی سکوها بود که مشخص بود هماهنگ شده عمل می‌کنند و فقط با داد و فریاد می‌خواستند کار داور را سخت کنند که در نهایت موفق هم شدند.
  مگر قبل از بازی نگفتند که بازی بدون تماشاگر است؟ پس این همه آدم پشت نیمکت فولاد از کجا آمده بودند؟ این نمی‌شود که قوانین فقط در تهران رعایت شود. چرا ناظران و نمایندگان فدراسیون فقط در تهران سخت‌گیری می‌کنند؟ تازه بین دو نیمه بود که دیدیم می‌خواستند این افراد را بیرون کنند و جالب اینکه بعد از شروع بازی همه آنها دوباره برگشتند! به نظر من مشکل اصلی از سازمان لیگ و فدراسیون است که قدرت کافی برای برگزاری درست بازی‌ها و اجرای قوانین را ندارند وگرنه در هر شهری که ما رفتیم وضعیت همین بود. ولی این بار علاوه بر اینکه فولاد تماشاگر داشت، این افراد فحاشی و توهین هم می‌کردند. واقعاً نمی‌شد طوری مدیریت کرد که این افراد وارد ورزشگاه نشوند؟
  ما فوتبال بازی می‌کنیم و فولاد آمده بود که برای امتیاز گرفتن جلوی پرسپولیس، بازی را به جنگ و دعوا و حاشیه بکشاند و موفق هم شدند. یک مربی خارجی داشتند که از اول بازی روی سکو فقط داد می‌زد و چون فارسی بلد نبود بعضی مواقع که بقیه افراد کنارش به داور فحاشی می‌کردند صداهای عجیب و غریبی درمی‌آورد! به نظر من اینها قشنگ نیست و از آن بدتر اینکه دو بار وسط بازی توپ را داخل زمین انداختند که این کارها را در لیگ محلات هم دیگر نمی‌بینیم.
  وقتی می‌گویم فدراسیون در زمینه برگزاری بازی‌ها ضعف دارد یکی از دلایلش در عملکرد داوران است. آقای بنیادی‌فر داور خوبی است، اما در آن جو واقعاً ترسیده بود و نتوانست بازی را مدیریت کند. البته قبول دارم که هر داوری با این فضایی که درست کرده بودند کار سختی داشت اما داور بین‌المللی از چه چیزی می‌ترسد که آن پنالتی واضح را نمی‌گیرد؟ ما واقعاً چند هفته است که از داوری ضربه می‌خوریم ولی چون سکوت کردیم و مثل بقیه تیم‌ها به داوران حمله نکردیم باید اینطوری سرمان را ببرند؟ در این هفته‌ها سرمان در کار خودمان بود و فقط روی تمرین و بازی تمرکز کرده بودیم وگرنه ما هم بلدیم مثل خودشان رفتار کنیم.