پایان پرچمدار ژوگو بونیتو
آدیوس، سلطان همیشه خندان فوتبال
پله، سلطان فوتبال زیبا و یکی از شاخصترین چهرههای ورزش در قرن گذشته در 82 سالگی درگذشت. پرچمدار «بازی زیبا» از سال 2021 با سرطان روده بزرگ درگیر بود و در یک ماه گذشته تحت درمانهای متعددی قرار گرفت.
او نزدیک به دو دهه هواداران فوتبال را هیجانزده کرد و بهترین گلزن باشگاه سانتوس و تیم ملی برزیل بود. پله با حرکات خاص خود، قدرت بدنی بالا و تلاش فوقالعادهاش بازیکنان و تماشاگران را میخکوب میکرد و رهبر سمفونی فوتبال سریع و روانی بود که این ورزش را متحول کرد، او با تکنیک سامبایی خود باعث درخشش برزیل در بزرگترین عرصهها شد.
پله برزیل را به قلههای رفیعی رساند و سفیر جهانی فوتبال در سفری شد که از خیابانهای سائوپائولو با توپهای ساخته شده از کاغذ باطله و لباسهای کهنه شروع شده بود. در بحث درباره بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال تنها دیگو مارادونای فقید، لیونل مسی و کریستیانو رونالدو در کنار پله قرار میگیرند.
شروع در 11 سالگی
او در 23 اکتبر 1940 در شهر کوچک ترس کوراکوئس در ایالت میناس گرایس با نام ادسون آرانتس دوناسیمنتو متولد شد. او کفشهای مردم را برق میانداخت تا بتواند لوازم خیلی معمولی برای فوتبال تهیه کند. استعداد پله مورد توجه قرار گرفت وقتی تنها 11 سال داشت و یک بازیکن حرفهای فوتبال او را به تیم جوانان سانتوس برد و خیلی طول نکشید تا به تیم اصلی باشگاه برسد. او با وجود جوانی و 172 سانتیمتر قد برابر مردان کامل به همان راحتی گل میزد که در بازیهای دوستانه در اطراف خانه گل میزد. در سن 16 سالگی نخستین بازی رسمی را برای سانتوس انجام داد و خیلی زود به شهرت جهانی رسید. نام پله از آنجا به او رسید که نمیتوانست نام بازیکنی بهنام بیله را به درستی تلفظ کند و برای همین از همان ابتدا از این نام نفرت داشت.
شهرت جهانی
تصویر پله با پیراهن زرد روشن برزیل که شماره 10 پشتش بود، در ذهن هواداران فوتبال در همه جای دنیا زنده است. شهرت پله تا جایی پیش رفت که در سال 1967 در میانه جنگ داخلی نیجریه، طرفین جنگ با آتش بس موقت موافقت کردند تا او بتواند یک بازی نمایشی در این کشور انجام دهد. او در سال 1997 از سوی ملکه الیزابت دوم لقب شوالیه دریافت کرد و هنگامی که برای محبوبیت بخشیدن به فوتبال در امریکای شمالی به واشنگتن رفت، رئیسجمهور امریکا از او استقبال کرد. میزبان درباره میهمانش گفت: «نام من رونالد ریگان است، رئیس جمهوری امریکا. اما شما نیازی به معرفی ندارید چون همه میدانند پله کیست.»
پله نخستین قهرمان ملی سیاهپوست مدرن برزیل بود اما به ندرت از نژادپرستی حرف زد در کشوری که اقلیت سفیدپوست ثروت و قدرت را در اختیار دارند.
آمار متفاوت
منابع مختلف با استناد به بازیهای متفاوت آمار گل متنوعی از پله منتشر میکنند که از 650 گل در بازیهای لیگ تا 1281 گل در تمام بازیها که برخی مقابل رقبای سطح پایین در مسابقاتی نه چندان معتبر به ثمر رسیده، متغیر است.
بازیکنی که به لقب «سلطان» شناخته میشد، در 17 سالگی در جام جهانی 1958 به جهان معرفی شد که جوانترین بازیکن تاریخ جام جهانی است. او بعد از زدن دو گل در برد 5 بر 2 برزیل در فینال مسابقات مقابل سوئد میزبان روی شانه همتیمیهایش رفت.
در سال 1962 که برزیل با موفقیت از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد، پله بهدلیل مصدومیت تنها دو بازی انجام داد اما پله نماد کشورش در قهرمانی جام جهانی 1970 در مکزیک بود. او در پیروزی 4 بر یک فینال مقابل ایتالیا که آخرین بازیاش در جام جهانی بود، یک گل زد و یک پاس گل استثنایی به کارلوس آلبرتو داد که گل آخر را بزند. جام جهانی 1966 برای او تلخ بود و برزیل از مرحله گروهی حذف شد.
پله در مجموع 114 بازی برای برزیل انجام داد و 95 گل زد که 77 تا در بازیهای رسمی بود. کارش با سانتوس به سه دهه کشید و در پایان فصل 1972 نیمه بازنشسته شد. باشگاههای ثروتمند اروپایی بهدنبال جذب او بودند اما دولت برزیل مداخله کرد و با اشاره به اینکه او سرمایه ملی است، اجازه رفتن نداد.
ابداع ژوگو بونیتو
سبک بازی خاص او باعث ایجاد ترکیب «ژوگو بونیتو» که پرتغالی «بازی زیبا» است شد و با انتشار زندگینامه او در سال 1977 با عنوان «زندگی من و بازی زیبا» این عبارت به لغتنامه فوتبال اضافه شد. او در سال 1975 و در 34 سالگی به نیویورک کاسموس پیوست و در سه فصل بازی برای این تیم 64 گل زد. پله در اول اکتبر 1977 در دیداری نمایشی بین کاسموس و سانتوس در مقابل 77هزار هوادار از فوتبال خداحافظی کرد در حالی که هر نیمه برای یک تیم بازی کرد. آن بازی را خیلی از چهرههای شاخص ورزش از جمله محمدعلی کلی از نزدیک تماشا کردند.
سالهای بعد از فوتبال
زندگی پله بعد از فوتبال اشکال مختلفی پیدا کرد. او به سیاست روی آورد و وزیر ورزش برزیل شد، تاجر ثروتمندی شد و بهعنوان سفیر یونسکو و سازمان ملل متحد فعالیت کرد. او در فیلمهایی بازی کرد، در برنامههای متعددی مشارکت داشت و حتی در موسیقی محبوب برزیلی آهنگهایی را ضبط و سیدیهایی منتشر کرد.
پله در سالهای پایانی عمرش بیشتر روی ویلچر دیده شد و در جشن رونمایی از مجسمهاش بهعنوان نماد تیم قهرمان برزیل در جام جهانی 1970 شرکت نکرد. پله جشن تولد 80 سالگی خود را در کنار افراد معدودی از خانوادهاش برگزار کرد.