سعید آقایی – دوحه
روزنامه‌نگار ورزشی
نبرد برابر امریکا مهم‌ترین بازی تاریخ ایران در جام جهانی است. نبردی که ورای المان‌های سیاسی و حیثیتی در آن باید به‌دنبال صعود باشیم. 4 سال پیش در روسیه نیز شرایط تیم ملی همانند امروز بود. تیمی که با یک برد و یک باخت به دیدار آخر مقابل پرتغال رفت تا رویای صعود را هاشور واقعیت بزند اما در یک بازی دراماتیک به تساوی مقابل قهرمان یورو قناعت کرد تا با 4 امتیاز و سری افراشته از جام خداحافظی کند.
امروز اما شرایط با 4 سال گذشته تفاوت معناداری دارد. وضعیت ما از منظر امتیازی درست همانند دوره پیش است اما شرایط تیم تفاوت‌های فراوانی با دوره قبلی پیدا کرده.
بعد از یک شکست ویرانگر برابر انگلیس، یک برد شورانگیز مقابل ولز، زخم‌های ما را التیام بخشید و مرهم گذاشت اما یک گلوگاه تاریخی را روبه‌روی ما باز کرد که می‌تواند برای همیشه این تیم را به تاریخ سنجاق کند. تیم ملی ایران حالا با 3 امتیاز در رده دوم گروه ایستاده و بخت اصلی صعود از گروه B در کنار انگلیس 4 امتیازی است.
 این یکی از تفاوت‌های قطر 2022 با روسیه 2018 به شمار می‌رود اما تفاوت اصلی‌تر در بخت صعود نهفته شده.
 آنجا که ایران با تساوی برابر امریکا به احتمال فراوان به مرحله بعد صعود می‌کند. البته به شرط اینکه ولز مقابل انگلیس برنده نشود که البته احتمال آن بسیار ضعیف است. از طرفی فراموش نکنید که امریکا حریف سوم ما در این جام با پرتغال که حریف سوم ما در جام پیشین بود، تفاوت فراوانی در کیفیت و کمیت دارد و به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست. امریکا اگر 10 بار با پرتغال بازی کند، قطعاً 9 بار بازنده خواهد بود و شرایط فنی، اعتبار و ستاره‌های دو تیم هرگز به هم نزدیک هم نیست. بنابراین روی کاغذ تیم ملی شرایط مساعدتری برای صعود از هر نظر دارد و این نوید یک روز تاریخی را به ما می‌دهد. رؤیا در یک قدمی ماست؛ آغوش‌ها را بگشایید.
 

سام ستارزاده
خبرنگار
تنها ۴ روز برای رسیدن سه‌شیرها از عرش به فرش کافی بود؛ تیمی که گام نخستش در قطر را با ۶ گل برداشته ‌بود، پس از تساوی بدون‌گل مقابل امریکا از سوی هواداران خودی هو شد؛ اقدامی که نشان می‌دهد سنگینی این تساوی از یک شکست کمتر نبوده.
عملکرد درخشان فرانسه، اسپانیا و برزیل، شروع هجومی انگلیسی‌ها در جام‌جهانی را به حاشیه رانده و گویا آنان مجبورند از ابتدا خود را به دنبال‌کنندگان این تورنمنت ثابت کنند.
از سوی دیگر، این تساوی و آمار نسبتاً پایین شوت‌های زده سه‌شیرها، می‌تواند نشأت‌گرفته از تساوی غیرمنتظره هلند مقابل اکوادور باشد. شاگردان گرت ساوت گیت در دوره گذشته جام‌جهانی نیز نشان داده ‌بودند حاضرند برای قرارگرفتن در سمت ساده‌تر جدول مسابقات، برای نبردن و برای دومی در گروه بجنگند؛ تصمیمی که در همان سال انتقادات زیادی را از تیمی که به دیدگاه بسیاری مدعی قهرمانی بود، برانگیخت.
روی کاغذ، انگلیس با تساوی مقابل ولز در روز پایانی گروه، به‌طور حتمی و به احتمال فراوان، به‌عنوان صدرنشین از گروه خود صعود می‌کند. در صورت شکست، انگلیس بسته به نتیجه بازی همزمان، ممکن است صدرنشین، تیم دوم و یا حتی حذف گردد. از این رو، دیگر چاره‌ای جز جنگیدن برای پیروزی و کسب حداکثر امتیازات ممکن برای سه‌شیرها در این دوره وجود ندارد.
با وجود این، برای تیمی که پیش از آغاز تورنمنت برای فتح عنوان رویش حساب باز شده، همیشه چالش‌هایی بزرگتر از صعود از گروه وجود دارد. گرت ساوت گیت در کنفرانس خبری پس از بازی از هواداران خودی خواست به آرامش فضای تیمش کمک کنند و بخوبی می‌داند که عدم ایجاد این آرامش و اعتماد دوجانبه حتی در مراحل ابتدایی مسابقات چه لطمات سنگینی می‌توانند به هر تیم مدعی وارد کنند. چالش بزرگ انگلیس در مرحله بعدی، نه صرفاً پیروزی مقابل ولز، بلکه یک غرش رعب‌آور برای به‌رخ کشیدن دوباره توان هجومی و انسجام تیم است؛ اینکه سه‌شیرها برای ارائه فوتبالی چشم‌نواز به میدان آمده‌اند و نه برای مهندسی مسیر صعودشان و همچنین توانایی ساوت گیت در استفاده از نیمکت پرستاره‌اش برای تغییر مسیر بازی، مسأله‌ای که یکی از بزرگترین محل‌های انتقاد از وی پس از رویارویی با امریکا بود.
 
جدال منتخبین لیگ جزیره
انگلیس و ولز را می‌توان آشناترین رقبای فوتبال جهان دانست که در دور گروهی جام‌جهانی قطر نیز سرنوشت‌شان به یکدیگر گره خورده. دو عضو اتحادیه بریتانیا، از سال ۱۸۷۹، یعنی ربع قرن پیش از تأسیس فدراسیون فیفا، ۱۰۳ مرتبه با یکدیگر روبه‌رو شده‌اند، که اغلب این بازی‌ها دوستانه بوده‌اند. ولزی‌ها تاکنون در دیدارهای‌شان با انگلیس تنها یک بار توانستند از شکست برابر سه‌شیرها بگریزند و آخرین پیروزی آنان مقابل انگلیس نیز به ۳۸ سال قبل باز می‌گردد.
اما جدا از جنبه سنتی و تاریخی این تقابل، هماوردی انگلیس و ولز در جام‌جهانی از یک منظر دیگر نیز خاص و بی‌همتا خواهد بود. در لیست ملی‌پوشان این دو کشور، در مجموع ۴۶ بازیکن شاغل در لیگ جزیره هستند؛ یعنی بالغ بر ۸۸ درصد ترکیب دو تیم‌.
به عبارتی دیگر، تقابل این دو تیم اولین از حیث حضور بازیکنان هر دو تیم در لیگ یک کشور، در تاریخ ادوار جام‌جهانی به‌عنوان یک رکورد ثبت خواهد شد.
سطح پایین مسابقات داخلی فوتبال ولز، عامل اصلی سوق داده‌شدن استعدادهای فوتبال این کشور به لیگ جزیره است.
پنج باشگاه برتر فوتبال ولز که کاردیف سیتی و سوانزی سیتی جزو آنان به‌شمار می‌روند، در هرم فوتبال باشگاهی انگلیس قرار دارند و لیگ برتر ولز که با نام «سیمرو» شناخته می‌شود، در رتبه‌بندی ۵۵ کشوری لیگ‌های باشگاهی اروپا، جایگاه نازل ۵۰ام را در اختیار دارد. از این رو، برجسته‌ترین بازیکنان نسل کنونی فوتبال ولز در دو سطح نخست فوتبال باشگاهی انگلیس رشد کرده و شکوفا شده‌اند.
هر چند آنچه در بازی انگلیس و ولز بیش از هر چیز حائز اهمیت است، تلاش سه‌شیرها برای قطعی‌کردن صعود و جنگیدن اژدهاهای سرخ برای زنده نگاه‌داشتن آخرین کورسوی امیدشان است، رویارویی انگلیس و ولز در هفته آخر دور گروهی جام‌جهانی قطر را می‌توان به نمایشی از منتخبین پرهزینه‌ترین لیگ فوتبال جهان تشبیه کرد. جدال تن‌به‌تن بن دیویس با هری کین و اریک دایر، 2 همبازی‌اش در تاتنهام، می‌تواند از جذاب‌ترین رویارویی‌های هم‌باشگاهی‌ها در دور گروهی مسابقات باشد.

 

یورگن کلینزمن مهاجم و سرمربی اسبق تیم ملی آلمان که برای مقطعی هدایت تیم امریکا را نیز برعهده داشت در آستانه بازی تیم ملی ما برابر امریکایی‌ها حرف‌هایی علیه فوتبال ایران و سبک بازی تیم ملی بر زبان آورد که با واکنش بسیار تند کارلوس کی‌روش همراه شد. کی‌روش، کلینزمن را دعوت کرد با حضور در کمپ تیم‌های ملی ایران اطلاعات خود را از این تیم افزایش دهد اما در عین حال تأکید داشت این بازیکن سرشناس اسبق فوتبال جهان که حالا یکی از اعضای کمیته تحقیق فیفا پیرامون رقابت‌های جام جهانی محسوب می‌شود باید هر چه سریع‌تر از سمت خود کناره‌گیری کند و در صورت عدم انجام چنین کاری فیفا حتماً باید با او قاطعانه برخورد نماید. البته ملی‌پوشان کشورمان هم از حرف‌های کلینزمن به‌شدت دلخور هستند. آنها ابتدا حرفی نزدند تا سرمربی تیم به‌صورت رسمی بیانیه صادر کند ولی این بحث را در اردو می‌شنویم که ملی‌پوشان ایران با ابراز ناراحتی از حرف‌های یورگن کلینزمن مدعی‌اند فدراسیون فوتبال امریکا باید به پاس این خوش‌خدمتی در آستانه بازی با ایران، پاداش ویژه‌ای برای او منظور کند چون معمولاً هر کسی حاضر به گفتن چنین حرف‌هایی پیرامون تیم ملی ایران نمی‌شود.
کلینزمن پس از پایان دوران فوتبال خود ساکن امریکا شد و الان سالیان متمادی است که در نیویورک زندگی می‌کند.
 
 

هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی
 سؤال بزرگ این روزها برای علاقه‌مندان به فوتبال آسیا این است که در این دوره از مسابقات جام جهانی چند تیم آسیایی به دور حذفی صعود خواهندکرد؟
تا امروز قطر با دو شکست حذف شده تا نخستین میزبان حذف شده در مرحله رقابت‌های گروهی باشد. طبیعی است که قطر خیلی فرصتی برای ترکتازی در این جام نداشته باشد اما آنها انتظار حذف شدن را هم نداشتند!
در گروه دوم، ایران نماینده آسیا بود که تا این لحظه شانس خوبی برای صعود دارد. شکست سنگین در بازی نخست مقابل انگلیس به گونه‌ای بود که همه فکر می‌کردند این تیم در دو بازی بعدی نیز کیسه گل خواهد شد اما این اتفاق رخ نداد و ایران توانست مقابل ولز برگردد و حالا با سه امتیاز تیم دوم جدول است. ایران حالا بخت صعود به دور دوم را دارد.
در گروه سوم عربستانی‌ها کارشان دشوارتر است. آنها در بازی اول حماسه‌سازی کردند و مسی و یارانش را شکست دادند اما در بازی بعدی به لهستان باختند! آنها در بازی آخر باید با مکزیک بازی کنند و اگر به پیروزی برسند صعودشان قطعی است.
در گروه چهارم استرالیا بعد از گلباران شدن در بازی نخست مقابل فرانسه، در بازی دوم تونس را برد و دوم شد. آنها در آخرین بازی مرحله گروهی با دانمارک بازی می‌کنند. دانمارک تک امتیازی در بازی آخر به‌دنبال برد نخست و صعود از گروه است و استرالیایی‌ها کارشان اصلاً آسان نیست!
در گروه پنجم اما شگفتی‌های ژاپن ادامه دارد! آنها ابتدا آلمان را بردند و بعد به کاستاریکا باختند تا شانس صعودشان به بازی مقابل اسپانیا مرتبط شود! باور اینکه ژاپن چقدر راحت این فرصت را از دست داد، اصلاً باورکردنی نیست!
می‌ماند کره جنوبی در گروه آخر که در بازی نخست، اروگوئه را متوقف کرد و حالا به دو بازی بعدی با غنا و پرتغال چشم دوخته. شما روی چند صعود حساب می‌کنید؟
 

سینا فتوت
خبرنگار اعزامی به دوحه
با رقم خوردن نتایج روز دوم از گروه دوم مسابقات جام جهانی، سرنوشت نهایی این گروه به روز آخر رسید. انگلیس 4 امتیازی است و در رده اول گروه، کار آسان‌تری برای صعود دارد. ایران دوم و نسبت به تیم سوم یعنی امریکای 2 امتیازی، دست بالاتر را داریم. ولز تک امتیازی هم در انتهای جدول به بازی سنگینش با انگلیس فکر می‌کند.
هفته آخر برای هر 4 تیم تعیین کننده است. کمتر پیش می‌آید که در گروه‌ها هر چهار تیم تا روز آخر شانس بقا داشته باشند. اما در بازی سوم که روز تاریخی هشتم آذرماه برگزار می‌شود، انگلیس و ولز به مصاف هم می‌روند و ایران و امریکا نبردی دشوار را پشت سر می‌گذارند.
امریکا در بازی با انگلیس بسیار درخشید و توانست شاگردان گرت ساوت گیت را به‌شدت با مشکل مواجه کند. آنها قطعاً در روز آخر نبردی دشوار را مقابل ما خواهند داشت. نه ما از صعود کوتاه می‌آییم و نه امریکا و این یعنی یک فرصت جذاب برای یک نبرد بسیار تماشایی! نبردی که اگرچه سایه‌های سیاست روی آن هست، اما بهتر است ورزشی بماند.