قبل از آغاز جام جهانی ۲۰۲۲، از سرجینیو دست به‌عنوان یکی از بازیکنان باتجربه و کلیدی تیم ملی امریکا یاد می‌شد. مدافع راست سابق بارسلونا که دوران موفقی را در این تیم سپری نکرد و ابتدای فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ راهی میلان شد تا در سری آ بازی کند. دست در دو بازی اخیر امریکا برابر ولز و انگلیس درخشان ظاهر نشده و به همین دلیل گرگ برهالتر هم او را تعویض کرده. این یعنی دست از آمادگی آرمانی به دور است.
 

وه‌آ ستاره دهه ۹۰ میلان که نامش را به‌عنوان یکی از بهترین مهاجمان فوتبال دنیا مطرح کرد، هرگز طعم بازی در جام جهانی را نچشید. او عضو تیم ملی لیبریا بود، تیمی ضعیف در قاره آفریقا که قدرت صعود به جام جهانی را نداشت. به همین دلیل وقتی از ستاره‌هایی که بازی در جام جهانی را تجربه نکرده‌اند، یاد می‌شود از وه‌آ هم نامی به میان می‌آید. حالا به‌دلیل حضور تیموتی وه‌آ، جرج وه‌آ هم میهمان بازی ایران- امریکا است تا نمایش پسرش را از نزدیک ببیند.
 

استیون بیت‌آشور همان دفاع راست ایرانی- امریکایی بود که یک سال قبل از شروع جام جهانی ۲۰۱۴ به تیم ملی دعوت شد و با تصمیم کارلوس کی‌روش در لیست نهایی هم قرار گرفت. او سابقه سال‌ها بازی در لیگ ‌ام ال اس امریکا را در کارنامه دارد. به همین دلیل با قریب به اتفاق بازیکنان فعلی امریکا هم‌تیمی بوده و شناخت بالایی از خصوصیات آنها دارد. بنابراین می‌توان گفت رفقای استیون بیت‌آشور قرار است مقابل ایران صف‌آرایی کنند.

آقای علی‌آبادی سلام؛ ای‌کاش در دوحه بودی تا می‌دیدی ورزشگاه چیست و ورزشگاه نوساز چه اِلمان‌ها و ویژگی‌هایی دارد. راستی تازه یادمان آمد. شما دوحه و کمپ اسپایر را سال ۲۰۰۶ در بدو افتتاح دیده بودی. یادش به‌خیر بازی‌های آسیایی دوحه و‌ کمپ اسپایر که با بردها و طلاهای کشتی حرکات موزون انجام می‌دادید.
اگر یادتان باشد، آن سال باید از مرکز شهر تا کمپ اسپایر نیم‌ساعت وسط بیابان برهوت با اتوبوس می‌رفتیم تا به ورزشگاه خلیفه برسیم. ای‌کاش بودید و می‌دیدید که از آن سال تا الان، قطر چگونه ۷ورزشگاه بزرگ- با گنجایش ورزشگاه آزادی ما- برای جام‌جهانی ساخته و حتی اروپایی‌ها هم بهت‌زده به ورزشگاه‌های قطر نگاه می‌کنند. زمان شما هم ورزشگاه‌های زیادی در ایران ساخته و افتتاح شد. همه یک شکل و با یک معماری. نقشه ورزشگاه‌ها هم متعلق به ۷۰سال قبل بود.
خلاصه اینکه ورزشگاه‌های قطر، بدجوری مورد توجه رسانه‌ها و خارجی‌ها قرار گرفته. تا امروز به جز ورزشگاه پارک اسپایر و ورزشگاه خلیفه که سال ۲۰۰۶ افتتاح شد و وسط بیابان بود، تقریباً در تمام ورزشگاه‌های دیگر بازی دیده‌ایم. برای آنکه بدانید الان اسپایر در چه وضعیتی است همین تشبیه که انگار از میدان ولیعصر تا جاده قم و بهشت‌زهرا همه شهر شده و برج‌های سر به فلک کشیده مسیر را پرکرده. این بخش از ساخت و ساز‌ها شاید خیلی به شما مربوط نباشد اما ورزشگاه‌ها و ایده‌های ساخت آنها با الهام از فرهنگ و سنت‌های قطر برای ما با حسرت همراه است.
ورزشگاه البیت را باید ببینید. با الهام از فرهنگ عربی به شکل یک خیمه بزرگ طراحی شده که سقف آن هنگام باد و باران جمع می‌شود. یک ورزشگاه لاکچری و زیبا با فضای بزرگ که انگار با هدف المپیک و پارالمپیک ساخته شده و دور تا دور آن تا چند کیلومتر چمن و درختکاری است. ساختن چنین مجموعه‌ای فقط پول نمی‌خواهد بلکه ایده طراح و توجه به فرهنگ و رسوم قطر مهم است؛ تیرهای برق با الهام از ساختن خیمه، به شکل سوزن است که در سوراخ سوزن، لامپ روشنایی در نظر گرفته شده.
دور تا دور البیت پر از سوزن‌هایی است که با کمی شیب و زاویه انگار داخل زمین قرار دارد و معماری ورزشگاه البیت- به معنای خانه در عربی- را جذاب و شگفت‌انگیز کرده است.
ورزشگاه لوسیل اما نماد مدرنیته است؛ یک سازه عجیب و زیبا برای شهر لوسیل که در حومه قطر ساخته شده. استادیومی مدرن با ابعاد آلیانز بایرن با ظرفیت بیش از ۹۰ هزار تماشاگر. اما این ورزشگاه زیبا از نظر من چندان مهم نیست بلکه ورزشگاه ۹۷۴ که در منطقه رأس العبود با استفاده از کانتینر ساخته شده، شکل و طرحی متفاوت است و با گنجایش ۴۰هزار نفر، شاهکاری از معماری است که بعید می‌دانم در جای دیگر دنیا مشابه آن ساخته شده باشد. این ورزشگاه با ۹۷۴ کانتینر ساخته شده و کانتینر ۹۷۴ دقیقاً جلوی در اصلی و VIP قرار دارد که توجه تماشاگران، توریست‌ها و رسانه‌ها را به خود جلب می‌کند.
سال‌ها رختکن زمینِ تمرین تیم‌ها چیزی شبیه کانتینر بود، اما در دوحه دیدیم که با کانتینر فقط بار حمل نمی‌کنند و سوای رختکن زمین تمرین، می‌شود یک ورزشگاه لاکچری ساخت.
به جز ورزشگاه اسپایر که سال ۲۰۰۶ برای بازی‌های آسیایی ساخته شد، ۷ ورزشگاه نوساز در قطر ساخته شده تا میزبان جام‌جهانی باشد؛ ورزشگاه‌های لوسیل، البیت، احمد بن علی، ۹۷۴، الجنوب، التمامه و اجوکیشین سیتی که یکی از یکی زیباتر و شگفت‌انگیزتر است. ما هم پول داریم و ورزشگاه ساخته‌ایم اما شلخته و بی‌برنامه، بدون توجه به رسم و آیین و فرهنگ کشور، فقط از یک الگوی کهنه پیروی کرده‌ایم تا سازه‌ای زشت و بد قواره درست شود که به آن می‌گویند ورزشگاه. البته در سال‌های اخیر ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد، فولادآره‌نا، نقش‌جهان اصفهان، غدیر اهواز افتتاح شده که فقط شاید امام‌رضا(ع)  ورزشگاهی مدرن باشد.  ای‌کاش کمی ذوق و سلیقه در کار بود؛ ای کاش از زیر کار در نمی‌رفتیم و کمی حوصله داشتیم و به معماری و زیبایی توجه می‌کردیم. افسوس که پول خرج می‌کنیم اما شلخته بازی و البته بعضی روابط باعث می‌شود تا ورزشگاه‌های ما زشت شود. در مورد بعضی روابط شاید بد نباشد که از خود آقای علی‌آبادی سؤال کنیم که بسیاری از ورزشگاه‌ها در زمان ریاست او بر سازمان ‌تربیت بدنی توسط شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی ساخته شد. اگر سری به ورزشگاه سردار جنگل رشت بزنیم، همه چیز مشخص است. در قطر چیزهایی می‌بینیم که ما را مبهوت خود می‌کند تا بگوییم: «افسوس و صد افسوس... !»

هولیگانیسم در دوحه؛ حتماً فیلم دعوای هواداران مست و لاابالی انگلیس و ولز را در قطر دیده‌اید. دو تیم که از بریتانیا آمده‌اند و چشم دیدن هم را ندارند و هواداران‌شان ۵ روز قبل از بازی آخر مرحله گروهی در یک بار شبانه در دوحه درگیر شدند و با مشت و لگد و صندلی توی سر هم زدند. این دعوا به‌شدت مورد توجه رسانه‌های انگلیسی قرار گرفته و بازی انگلیس و ولز را حساس کرده است. تماشاگران ولزی که در خیابان‌های دوحه پرسه می‌زنند، در پاسخ به سؤال ما در مورد آن دعوا و بازی آخرشان، به ‌انگلیس و هواداران این تیم بد و بیراه می‌گویند و انتظار دارند که بازیکنان ولز تا سرحد مرگ در آن مسابقه بجنگند و انگلیس را شکست دهند. حساسیت بازی ولز و انگلیس بعد از درگیری هواداران دو تیم بیشتر هم شده و این موضوع در اردوی ولز و روی بازیکنان هم تأثیر گذاشته که می‌خواهند با تمام وجود در بازی آخر حاضر شوند و اگر بتوانند با برد انگلیس به مرحله حذفی صعود کنند.
اغلب هواداران ولزی به خبرنگاران ایران ورزشی در دوحه می‌گویند: «ما باید انگلیس را ببریم و دوست داریم ایران و انگلیس در مرحله گروهی حذف شوند.» با این حساب، ایران باید مقابل امریکا با هدف پیروزی بازی کند تا در صورت برد ولز هم به مرحله بعد صعود کند. در صورت پیروزی ولز، چناچه ایران برابر امریکا مساوی کند، انگلیس و ولز به مرحله بعد می‌روند اما با برد ایران، انگلیس تیم اول و ایران احتمالاً تیم دوم گروه می‌شود. حساسیت‌های بازی ایران و امریکا بعد از دعوای هواداران ولز و انگلیس بیشتر شده و روز آخر تمام تیم‌ها حتی انگلیس-برای فرار از زیر فشار انتقادات رسانه‌ها به ساوت گیت- به برد فکر می‌کنند و روز آخر برای تمام تیم‌های گروه B چیزی فراتر از فوتبال و یک مسابقه حیثیتی شده است.

وزیر ورزش برای بازی سوم هم به دوحه می‌آید
وزیر ورزش و جوانان قصد دارد همچون دو دیدار قبلی ایران مسابقه با امریکا را نیز از نزدیک تماشا کند. حمید سجادی، وزیر ورزش تاکنون دو بار به قطر رفت و برگشت داشته و قرار است امروز بار دیگر عازم دوحه شود.
وزیر ورزش و جوانان قبل از افتتاحیه به قطر رفت و ضمن حضور در این مراسم، کنار ملی‌پوشان ایران بود. او همچنین دیدار انگلیس و ایران را از نزدیک تماشا کرد و بعد به تهران برگشت.
سجادی یک روز قبل از مسابقه با ولز بار دیگر به دوحه سفر کرد و با حضور کنار بازیکنان تیم‌ ملی نظاره‌گر برد ایران برابر ولز بود. وزیر ورزش البته روز شنبه به ایران برگشت اما قرار است برای سومین بار عازم قطر شود.
 

دفاع مطلق و بلایی که سر مکزیک آمد
در بازی مکزیک و آرژانتین اتفاق خاصی را شاهد بودیم؛ پیش از اینکه مسی با یک شوت از راه دور دروازه تیم مکزیک را باز کند، این تیم با دفاع چند لایه و فشرده همه راه‌های نفوذ را به روی مسی و هم‌تیمی‌هایش بسته و به آنها اجازه هنرنمایی نمی‌داد. اما بعد از گلی که مسی به ثمر رساند، مکزیک که دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت، جلو کشید تا گل خورده را جبران کند که این تاکتیک به تیم آرژانتین اجازه داد، این بار به قلب خط دفاعی مکزیک نفوذ کند و در یکی از حملات به گل دوم برسد. این بازی به ما نشان داد که دفاع مطلق ریسک بزرگی است و اگر جواب ندهد، تمام زحمات یک تیم بر باد می‌رود.
 
  عصبانیت رونی از هو شدن تیم ‌ملی انگلیس
وین رونی، سرمربی دی سی یونایتد، از هو شدن تیم ملی انگلیس توسط هواداران این کشور بسیار عصبانی است. انگلیس در دومین دیدارش برابر امریکا به تساوی بدون گل رسید و این نتیجه باعث شد آنها پس از سوت پایان بازی بازیکنان تیم‌شان را هو کنند.
وین رونی بازیکن سابق تیم‌ ملی انگلیس با اشاره به این موضوع در مصاحبه‌ای تند با تایمز گفته است: «پس از تساوی صفر-صفر انگلیس و امریکا، صدای هو کردن در ورزشگاه به گوش می‌رسید. این واقعاً مضحک است چون این تیم در حالی هو شده است که صعودش به مرحله یک‌هشتم جام جهانی تا حد زیادی قطعی است.
می‌دانم که هواداران انگلیس توقع زیادی دارند اما گاهی فرهنگ فوتبال ما باعث می‌شود که خودبزرگ‌بین باشیم و کیفیت حریفان را دست‌کم بگیریم. فوتبال در امریکا بسیار بهتر از چیزی است که اکثر مردم در انگلیس فکر می‌کنند. آنها تیمی خوب با مربی خوب و انرژی بسیار زیاد هستند که می‌توانند برای هر حریفی خطرناک باشند اما غرض‌ورزی همیشگی انگلیسی‌ها باعث شده که توانایی دیدن این صحنه را نداشته باشند.»