لیونل مسی شاید بزرگترین فوتبالیست تاریخ باشد. این جادوگر کوچک یکی از پرافتخارترین دوران حرفه‌ای فوتبال را داشته و یک جام ملی را هم در تابستان گذشته با قهرمانی در کوپا امریکا به عناوینش اضافه کرد. این فوق‌ستاره 35 ساله رکوردهای زیادی را جابه‌جا کرده و تنها بازیکنی است که هفت توپ طلا را برده. به شش نکته درباره او که شاید نمی‌دانستید، اشاره می‌کنیم:

6
کمبود هورمون رشد و عشق به نوشابه
ما همه می‌دانیم مسی در روساریو در زادگاه چه گوارا به دنیا آمده است. او در سال‌های نوجوانی دچار کمبود هورمون رشد بود که مستلزم هزینه زیادی است. خیلی‌ها باور دارند بارسلونا پول درمان او را پرداخته وقتی در سال 2001 با این تیم قرارداد بسته اما واقعیت این است که تأمین اجتماعی آرژانتین کار درمان او را انجام داده.
مسی با وجود شرایط خاص جسمی، در 13 سالگی به بارسلونا رفت و مثل بقیه نوجوان‌ها علاقه زیادی به نوشیدنی‌های گازدار نشان داد. کار به جایی رسید که دستگاه‌های تحویل این نوشابه‌ها در لاماسیا را جمع کردند تا بیش از این سلامت خود را به خطر نیندازد.
 
5
دستمال کاغذی که تاریخ فوتبال را بازنویسی کرد
 مسی با گل‌های بی‌شمار خود کتاب رکوردهای فوتبال را بازنویسی کرد اما آغاز این ماجرا از وقتی بود که مدیر فنی بارسلونا، کارلوس رکساچ استعداد ناب یک پسربچه 13 ساله را کشف کرد. رکساچ چنان مبهوت شده بود که به خاطر نبودن برگه قرارداد رسمی در آن زمان روی نخستین ورق کاغذی که به دستش رسید، این قرارداد را نهایی کرد؛ بله روی یک دستمال کاغذی. این دستمال کاغذی را در یک چهارچوب نگه داشته‌اند تا آیندگان بدانند چه چیزی عصر جدید تاریخ بارسلونا را رقم زد.
 
4
لیونل مسی یا لئونل مچی؟
مسی در اسپانیا مشهور شد اما داستان او به آن طرف دنیا در کشورش آرژانتین هم کشیده شد. او اگرچه در بارسلونا درخشیده بود اما بازیکن خیلی سرشناسی نبود. کسی نمی‌دانست چه نابغه‌ای است. وقتی مسی برای اولین بار از سوی فدراسیون فوتبال آرژانتین برای تیم زیر 20 سال دعوت شد، دقیقاً نمی‌دانستند نامش چیست. او تنها بازیکن آن تیم بود که خارج از آرژانتین بازی کرد و وقتی به‌صورت رسمی دعوت شد با نامی متفاوت از نام خودش دعوت شده بود: لئونل مچی!
 
 
3
شروعی نامقدس برای دورانی بهشتی
مسی در 17 آگوست 2005 نخستین بازی خود را برای تیم ملی آرژانتین انجام داد و در دقیقه 63 دیدار دوستانه با مجارستان به جای لیساندرو لوپس به زمین آمد. حتماً تصور می‌کنید این روز را به نیکی در ذهن می‌سپاریم چون آغاز ماجرای عاشقانه او با آلبی سلسته بوده اما این‌طور نبود. نخستین بازی او تنها 43 ثانیه طول کشید. مسی تا به زمین آمد توپ گرفت و خواست یکی از آن استارت‌های وحشتناک خود را بزند و در نخستین بازی ملی بدرخشد. این اتفاق نیفتاد و ویلموس وانژاک، بازیکن مجار، پیراهن بازیکن 18 ساله را گرفت. در حالی که تلاش می‌کرد خودش را از شر وانژاک رها کند، دستش به‌صورت او خورد و داور تشخیص داد عمداً با آرنج ضربه زده. بازیکن جوان کارت قرمز گرفت و راهی رختکن شد قبل از آنکه جهان درخششی از او ببیند.
 
2
ایجاد یک واژه جدید در دیکشنری
کلمات در توصیف نبوغ بازیکنی مانند لیونل مسی کم می‌آورند و گاهی حتی از دیکشنری‌ها هم کاری بر نمی‌آید. در فوریه 2013 سانتیانا، دیکشنری اسپانیولی زبان، یک صفت ابداع و به کتابش اضافه کرد: Inmessionate. این کلمه توسط مربی وقت آرژانتین، آلخاندرو سابیا و با همکاری پپسی انتخاب شد و می‌توان به دو شکل معنایش کرد: اول، بهترین راه برای بازی فوتبال، ظرفیت نامحدود برای پیشرفت فردی و دوم توصیف لیونل مسی، بهترین بازیکن تاریخ. البته مسی تنها فوتبالیستی نیست که در دیکشنری مدخل ایجاد می‌کند. در سال 2012، سوئد به تکریم زلاتان ابراهیموویچ پرداخت و یک لغت برای توصیف بزرگی او در دیکشنری سوئدی ابداع کرد. کلمه «Zlatanera» فعل است و معنایش می‌شود: «سلطه داشتن، آماده بودن».
 
1
دلیل واقعی ایستادن او به تنهایی در تمام تصویرهای تیمی
حتی بزرگترین‌ها هم فانی هستند و با وجود مهارت‌های فوتبالی خارق‌العاده، بخش قابل توجهی از مسی انسانی است. نابغه آرژانتینی همیشه در گوشه چپ تصاویر تیمی قرار می‌گیرد دست در دست هم‌تیمی‌های هموطنش با کمی تغییرات جزئی. دلیل آن در عقده خودکم بینی پنهان ستاره سابق بارسلونا در سال‌های اول کارش است. او آن موقع هم بااستعدادترین بازیکن در میان هم‌تیمی‌هایش بود اما هنوز سلطه‌اش بر جهان فوتبال آغاز نشده بود.
اگر کنار عکس تنها ایستاده باشد نیازی به زانو زدن ندارد و قدش بلندتر از هم‌تیمی‌ها نشان داده می‌شود که زانو زده‌اند. این جزئیات کوچک به ما یادآوری می‌کند مسی شاید بی‌نهایت بااستعداد باشد اما باز هم انسان است و پر از ضعف.

 

حمیدرضا کشاورز
روزنامه‌نگار
آرژانتین در دیدارهای دوستانه پیش رو با هندوراس و جاماییکا دیدار خواهد کرد. بازیکنان دعوت ‌شده به این تیم تقریباً همان بازیکنان قبلی هستند. طبیعی هم است. آرژانتین پس از شکست در دیدار نیمه‌نهایی کوپا آمه‌ریکا در سال 2019 مقابل برزیل، در 33 مسابقه بدون شکست مانده است. آنها در سال 2021 برای اولین بار پس از سال 1993 قهرمان کوپا آمه‌ریکا شدند، قدرتمندانه به جام جهانی 2022 صعود کردند و ایتالیا را در فینالیسیما در هم کوبیدند.
لیونل اسکالونی در ابتدا به عنوان مربی موقت انتخاب شده بود و دلیلش هم این بود که از نظر مالی، ریسک زیادی در پی نداشت. حالا اسم تیم آرژانتین را گذاشته‌اند «اسکالونتا»، یعنی خانه‌ای که اسکالونی ساخته است.
آرژانتین پیش‌تر خورخه سامپائولی، مربی مشهور را روی نیمکت داشت و با او دست به ریسکی بلندمدت زده بود. اما حضور او فاجعه‌ای بود که باید از قبل پیش‌بینی می‌شد. آرژانتین مدافعان و دروازه‌بانانی نداشت که به روش سامپائولی بازی کنند و کار با توپ‌شان خوب باشد. تیم پیر آرژانتین در روسیه در مرحله یک‌هشتم نهایی حذف شد. اخراج سامپائولی هزینه‌های زیادی داشت و اتحادیه فوتبال آرژانتین به همین دلیل به سراغ اسکالونی رفت که گزینه ارزانی بود. اما او مانند یک مربی ماندگار حرف می‌زد: «فرانسه و کرواسی (فینالیست‌های جام جهانی) توپ را می‌گرفتند و 3 یا 4 ثانیه بعد در موقعیت شوت‌زنی قرار داشتند. فوتبال این‌طور شده است. این فوتبالی است که من دوست دارم. من می‌خواهم مستقیم و عمودی بازی کنیم.»
اما یک مشکل وجود داشت. این مدل برای لیونل مسی مناسب نبود. اولین دیدار رسمی اسکالونی مقابل کلمبیا در کوپا آمه‌ریکا 2019 بود. آرژانتین دو بر صفر شکست خورد. آنها سپس ایده‌های خود را تا حدودی تغییر دادند و در بازی نیمه‌نهایی مقابل برزیل هم خوب بودند. اما در آن بازی مسی، لائوتارو مارتینس و سرخیو آگوئرو بیش از حد سنگین بودند و این تیم در ضدحملات آسیب‌پذیر بود.
اما مسی برای اولین بار در دوران بازی‌اش، انگار حضور در دیدارهای ملی را مهم‌ترین هدفش در نظر گرفته بود. او پیش‌تر چهره‌ای جدا از تیم ملی بود. اما مسی تبدیل به رهبر گروه شده بود. زمانی که دیدارهای مقدماتی جام جهانی از راه رسید، آرژانتین مستقیم و عمودی بازی نمی‌کرد. آنها تیمی مبتنی بر مالکیت توپ شده بودند و لئاندرو پاردس، رودریگو دی‌پل و جیووانی لوسلسو ضرباهنگ بازی را دیکته می‌کردند و مسی نزدیک به دروازه حریف بازی می‌کرد. تماشای بازی این تیم جذاب شده بود.
خط دفاعی آرژانتین نقطه ضعف آنها بوده است. چهار سال پیش، در روسیه که قطعاً این‌طور بود. این بار هم در قطر آنها زیر فشار قرار خواهند گرفت. اما امیلیانو مارتینس دروازه‌بان و کریستین رومرو مدافع در دیدارهای اخیر عالی بوده‌اند. آرژانتین در 12 بازی اخیر خود تنها دو گل دریافت کرده است.
اگر هندوراس و جاماییکا بتوانند آمار گل‌های خورده آرژانتین را بیشتر کنند، این اتفاقی غافلگیرکننده خواهد بود. اما این دیدارها برای تقویت اتحاد گروه است. جالب است که ببینیم آیا الکسیس مک آلیستر از برایتون می‌تواند در این تیم بدرخشد یا نه.
اما حتی شکست در این دیدارها هم پروژه اسکالونی را از مسیر خارج نمی‌کند و تأثیری روی اعتماد به نفس آرژانتین نخواهد گذاشت. اسکالونی می‌داند که تیمش بالاخره شکست خواهد خورد. او از ایتالیا اسم می‌برد که روند طولانی شکست‌ناپذیری داشت اما به جام جهانی نرسید. اگر انتخاب بین شکست‌ناپذیری طولانی و قهرمانی جام جهانی باشد، تردیدی نیست که اسکالونی کدام را انتخاب می‌کند. شاید هم او به هر دو برسد.

 

گابریل ژسوس، مهاجم آرسنال که در هفته‌های اخیر خوش درخشیده، در لیست تیم ملی برزیل غایب است و تیته او را دعوت نکرده است. ژسوس در هفت بازی با آرسنال چهار گل زده و سه گل ساخته است. او حالا می‌گوید: «من برای تیته و کادر فنی احترام قائل هستم. من گفته‌ام که برزیلی هستم و همیشه تیم ملی کشورم را تشویق می‌کنم. تیم ما کیفیت زیادی دارد و من تلاش می‌کنم که دوباره فرصت حضور در تیم را داشته باشم.»


 

منچسترسیتی به دنبال تقویت خط دفاعی خود است و می‌خواهد الکس گریمالدو، مدافع چپ بنفیکا را به خدمت بگیرد. این بازیکن عملکرد درخشانی در لیگ قهرمانان داشته است. او در آکادمی بارسلونا پرورش یافته و سبک بازی او مناسب تیم پپ گواردیولا است. قرارداد این بازیکن با بنفیکا در تابستان 2023 به پایان می‌رسد و از این رو، سیتی می‌تواند او را با قیمتی پایین در ژانویه خریداری کند.


 

بوروسیا دورتموند اعلام کرد که قیمت جود بلینگهام 150 میلیون یورو است. قرارداد این بازیکن تا سال 2025 اعتبار دارد و هیچ مبلغی برای فسخ آن در نظر گرفته نشده است. باشگاه‌های بسیاری به دنبال جذب این بازیکن تیم ملی انگلیس هستند. لیورپول، منچستریونایتد و چند باشگاه دیگر از لیگ برتر اوضاع او را زیر نظر دارند، و رئال مادرید هم او را برای تقویت خط میانی‌اش می‌خواهد.


 

کریستیانو رونالدو ستاره منچستریونایتد می‌گوید جام جهانی 2022 آخرین تورنمنتی نخواهد بود که در آن تیم ملی پرتغال را همراهی خواهد کرد. آقای گل فوتبال جهان تأیید کرد که بعد از جام جهانی قطر نیز می‌خواهد به کشورش برای رسیدن به یورو 2024 و بازی در آن تورنمنت کمک کند و این یعنی که او حداقل تا 39 سالگی به پوشیدن پیراهن تیم ملی پرتغال ادامه خواهد داد. رونالدو 37 ساله که جام جهانی امسال، دهمین رویداد ملی مهم دوران بازیگری او است، تاکنون 189 بازی و 117 گل ملی در کارنامه‌اش به ثبت رسانده و به سبب این آمار رکورددار گلزنی در رده ملی است.
او در مراسم سالانه فدراسیون فوتبال پرتغال برای معرفی برترین‌های فوتبال این کشور، پس از کسب جایزه‌ای افتخاری برای تقدیر از جایگاهش به‌عنوان بهترین گلزن تیم ملی پرتغال تأکید کرد که دوران بازیگری‌اش در رده ملی هنوز تا رسیدن به خط پایان فاصله‌ای زیاد دارد.
رونالدو گفت: «امیدوارم تا چند سال دیگر همچنان یکی از اعضای فدراسیون باشم. هنوز باانگیزه‌ام، آن هم انگیز‌ه‌ای بالا. راه من در تیم ملی هنوز فاصله زیادی تا خط پایان دارد. تیم ما بازیکنان باکیفیت فراوانی دارد. من در جام جهانی حضور خواهم داشت و می‌خواهم در یوروی بعدی نیز بازی کنم.»
 رونالدو ادامه داد: «دریافت این جایزه باعث مباهات است و به دریافت آن افتخار می‌کنم. هرگز فکر نمی‌کردم که یک روز بتوانم این جایزه را کسب کنم. من از همه آنهایی که در دوران بازیگری من نقش مهمی ایفا کردند تشکر می‌کنم. این مسیری طولانی بود اما مایلم بگویم که این راه هنوز تا پایانش فاصله دارد.»
رونالدو در زمان یورو 2024 که آلمان میزبان آن است، 39 ساله خواهد بود. این در حالی است که مرحله مقدماتی این رقابت‌ها سال 2023 آغاز می‌شود. او سال 2016 که پرتغال فاتح جام ملت‌های اروپا شد، سه گل زد هرچند 25 دقیقه پس از حضور در فینال مصدوم و مجبور به ترک میدان شد. رونالدو با حضور در جام جهانی قطر، رکورددار بیشترین حضور در مراحل نهایی جام جهانی خواهد شد. او تاکنون در 4 جام جهانی حضور داشته است.