در دوران حرفه‌ای کارلوس توس که از بوکاجونیورز شروع شد و در برزیل، انگلیس، ایتالیا، چین و دوباره آرژانتین به پایان رسید، او هرگز از مبارزه شانه خالی نکرد. اما مربیگری روساریو سنترال که با ناآرامی‌های هواداران به‌شدت افت کرده، شاید سخت‌ترین چالش او باشد.
برای خیلی‌ها تصور دیدن بازیکنی که در میانه فصل در منچسترسیتی اعتصاب کرد در قامت یک مربی سخت است اما او ایده‌های آشکار و انگیزه‌ بالایی دارد. توس در یک گپ دوستانه گفت:«هیجان‌زده‌ام که می‌خواهم با برادرانم و چاپا رتاگی کار کنم. می‌خواهیم یک پروژه خوب و جهانی داشته باشیم.»
حق دارید اگر نام رتاگی برای شما آشنا نیست. دستیار توس که او هم کارلوس است در آرژانتین شهرت دارد اما به خاطر قدرتش با توپی کوچکتر. او 17 سال بازیکن تیم هاکی آرژانتین بوده و مدال طلای المپیک 1996 آتالانتا را برده و بعد مربی زنان شده و با این تیم به قهرمانی جهان در سال 2014 رسیده و دو مدال نقره المپیک گرفته، تیم مردان هم با مربیگری رتاگی طلای المپیک 2016 را برد. سابقه درخشانی است اما در فوتبال نه بخصوص در تیم روساریو.
آنها فصل کوپا لالیگا را در رده یکی به آخر در گروه 2 به پایان رساندند با 4 برد از 14 بازی که یکی از پیروزی‌ها برابر تیم ذخیره‌های استودیانتس بود.
این فصل را بد آغاز کردند و لئوناردو سوموسا را بعد از دو بازی اخراج کردند، مربی موقت جرمن ریوارولا تیم را به پیروزی یک بر صفر مقابل گودوی کروز رساند که پنالتی‌اش را دروازه‌بان تیم، گاسپر سرویو زد. این دروازه‌بان که در دورادوس مکزیک زیر نظر دیگو مارادونا بازی کرده، از آمدن توس هیجان‌زده است اما بقیه تیم نه.
رسانه‌های آرژانتین گزارش داده‌اند کریستین براگارنیک، تنها سوپرایجنت این کشور توس را آورده، همان که مارادونا را به دورادوس برد و انتخاب توس به جای پابلو سانچس محبوب هواداران شرط براگارنیک برای آوردن چند بازیکن مستعد به روساریو بوده.
این باشگاه مثل خیلی تیم‌های دیگر در آرژانتین به جایگاه هواداران در تصمیم‌گیری باشگاه افتخار می‌کند و نگران شرایط شبه خصوصی اداره باشگاه هستند که براگارنیک و دانیل آنجلیچی، رئیس سابق بوکا و دوست نزدیک توس طرفدارش هستند.
گروه هواداران کماندویی روساریو هم که یکی از شاهکارهایشان به نمایش گذاشتن آپاندیس بازیکن سابق تیم، ریکاردو دی رینسو در موزه است، از انتصاب توس استقبال نکرده هر چند اگر او در کسب نتیجه موفق باشد، هواداران هم به او اقبال می‌کنند و او را از خودشان می‌دانند.
اما اگر توس کم بیاورد و سنترال در سال 2023 برای سقوط نکردن تقلای بیشتری داشته باشد، او و هر کسی که در این ماجرا نقش داشته، رها نخواهند کرد.
کارلوس بهتر از هر کسی شرایط جدید را می‌داند و شاید پشیمان شود از اینکه مسئولیت یکی از بزرگترین و متعصب‌ترین باشگاه‌های کشورش را به عهده گرفته
است.


 

پاری سن ژرمن به‌زودی کریستوف گالتیه، مربی نیس را به‌عنوان مربی جدید خود معرفی خواهد کرد. مائوریسیو پوچتینو قرار است از این باشگاه جدا شود. آنها البته باید با پوچتینو به توافق برسند.
این مربی برای آنها لیگ یک، جام حذفی و سوپرجام را فتح کرد، اما شکست مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان سرنوشت او را مشخص کرد. از سوی دیگر، پاریسی‌ها 10 میلیون یورو برای جذب گالتیه به نیس می‌پردازند.
گالتیه آماری عالی در فوتبال فرانسه دارد. او در سال 2009 مربی سن‌اتین شد که در خطر سقوط بود، ولی آنها را در لیگ نگه داشت و در سال 2013 هم اولین قهرمانی‌شان در 32 سال را با فتح جام اتحادیه به دست آورد.
او سپس در سال 2017 مربی لیل شد، تیمی که در رده هجدهم بود. لیل فصل بعد دوم شد و در سال 2021 هم با عبور از پاری سن ژرمن، برای اولین بار در ده سال، قهرمان لیگ شد. گالتیه در فصل اخیر با نیس در رده پنجم جدول قرار گرفت. آنها فصل قبل نهم شده بودند.
این مربی را همه در فوتبال، بویژه در فرانسه قبول دارند. او می‌تواند تیم‌هایی که عملکردی پایین‌تر از سطحشان دارند را پیشرفت دهد. حتی خود گالتیه هم گفته با بقیه فرق دارد: «اینکه از قهرمان فرانسه به نیس بروید، یقیناً چالش‌برانگیز است. اما من می‌دانستم که چه می‌خواهم و به کجا می‌روم. شاید من مربی خاصی هستم و مانند دیگران نیستم.»
پیر- امریک اوبامیانگ می‌گوید: «گالتیه به من اعتماد کرد. کمتر کسی حاضر می‌شد در آن هنگام این کار را بکند. بعد از آن بود که شناخته شدم. او به من قدرت آن را داد که در خود تحول ایجاد کنم.»
ژوزه فونته هم می‌گوید: «راستش را بگویم، چیزی که کریستوف گالتیه از یک مدافع میانی در بازیسازی می‌خواهد من را تا حدی بهت‌زده کرد.» دانته هم درباره او اعتقاد دارد: «او دقیقاً می‌داند چه می‌خواهد و در کسری از ثانیه درمی‌یابد که چرا روشش کار می‌کند یا کار نمی‌کند.»
هنگامی که او در لیل بود، مربیانی مانند ژوزه مورینیو، کارلو آنچلوتی و توماس توخل از کارش تعریف کردند. توخل در سال‌های 2018 تا 2020 که در پی‌اس‌جی بود، با گالتیه رودررو می‌شد. او یک بار گفت: «گالتیه در مربیگری بسیار قدرتمند است. من احترام بسیاری برای تیم او قائل هستم.»
مورینیو هم یک بار گفت: «شاید بقیه بهتر باشند؛ من نمی‌دانم. اما به نظرم گالتیه مربی سال است. او تیمش را به لیگ قهرمانان برد، کیفیت فوتبال او عالی است و بازیکنان جوان را پرورش می‌دهد... . به نظرم مالکان لیل خوشحال هستند چون بازیکنانی دارند که با قیمت بالا بفروشند.»
آنچلوتی هم یک دهه پیش مربی پی‌اس‌جی بود و درباره گالتیه و سن‌اتین گفت: «تیم او همیشه با کیفیت بازی می‌کند و سازمان‌دهی خود را نشان می‌دهد.»

 

فرانکی دیونگ قرار بود آغاز یک تحول باشد. چهار سال پیش، او به سؤالی پاسخ می‌داد که خیلی از ما نیازی به آن احساس نمی‌کردیم: آیا فرانتس بکن باوئر، اسطوره بایرن‌مونیخ و آلمان می‌توانست با بهترین‌های سال 2018 رقابت کند؟ قیصر دو بار در سال‌های 1972 و 1976 توپ طلا را برد در حالی که مدافع بود اما به خاطر دفاع این جایزه را نبرد. او ابتدا هافبک هجومی آلمان بود اما تا حد امکان به عقب برده شد و نقش لیبرو را پشت دفاع بازی کرد. از اینجا شروع می‌شد، توپ را می‌گرفت، جلو می‌رفت و پاس تعیین‌کننده‌ای می‌داد. در 1974 بکن باوئر کاپیتان آلمان در پیروزی فینال جام‌جهانی مقابل هلند بود. این بازی برخورد دو سبک بود، آلمان با برنامه در برابر هلند توتال فوتبال یوهان کرویف. در سال 2018 یکی از هافبک‌های آن تیم هلند، آری هان، گفت:«فرانکی دیونگ نسخه پیشرفته‌تر فرانتس بکن باوئر است چون سرعت دارد و راحت پاس می‌دهد.»
در لیگ هلند، آژاکس از او به‌عنوان مدافع وسط استفاده می‌کرد که این طرف و آن طرف زمین دریبل می‌زد و هر کاری می‌خواست انجام می‌داد. شهامت او همه چیزهای ممکن در فوتبال را به نمایش می‌گذاشت: وقتی به‌عنوان مدافع میانی این کارها را می‌کنی، دیگر چه کاری از تو ساخته نیست. در تابستان 2019 او با 75 میلیون یورو به بارسلونا رفت و بعد از سه سال چیزی شده که کسی باورش نمی‌شود: کاملاً معمولی.
چه شد؟ و چه می‌شود حالا که شایعه رفتنش به منچستریونایتد با هدایت مربی سابق آژاکس، اریک تن هاخ مطرح شده؟

دیونگ چگونه بازیکنی است؟

در یک جمله، دیونگ هافبکی است که توپ را جلو می‌برد، شوت‌های خوبی در محوطه جریمه می‌زند و در دفاع مشارکتی ندارد. منچستریونایتد او را به جای پل پوگبا می‌آورد و شباهت‌هایی دارند. این دو به ترتیب در یوونتوس و آژاکس همه کار می‌کردند بدون اینکه چیزی را قربانی کنند. پوگبا گل می‌زد و می‌ساخت ضمن اینکه تمام وظایف یک هافبک طراز اول را بخوبی انجام می‌داد، حضور او در تیم مثل این بود که شما با 12 نفر بازی کنید. در یونایتد، جنبه هجومی بازی‌اش حفظ شد اما در دفاع افت کرد و در نهایت به‌عنوان بازیکن آزاد به یوونتوس برمی‌گردد. دیونگ در فصل 2019-2018 لیگ قهرمانان که آژاکس چند ثانیه با فینال فاصله داشت، یک هافبک همه کاره بود که در میان هافبک‌ها از نظر حرکت رو به جلو بهترین بود و در تکل و مداخله در بازی حریف سوم. در 11 بازی آن فصل 43 تکل و مداخله داشت. این فصل در 32 بازی بارسلونا 66 تکل و مداخله داشته اما همچنان در کار با توپ فوق‌العاده است. اما این بازیکن 25 ساله در تکل و مداخله با لوکا مودریچ 36 ساله تقریباً برابر است. مارکو وراتی پاری‌سن‌ژرمن و انگولو کانته چلسی در ترکیب ویژگی‌های هجومی و دفاعی سرآمد هستند همین‌طور تیاگو آلکانتارای لیورپول.
دیونگ در بارسلونا در بازی بدون توپ خیلی مؤثر شده. روی گلش مقابل والنسیا رو به جلو حرکت می‌کند، برای جوردی آلبا فضا به وجود می‌آورد، به حرکت رو به جلو ادامه می‌دهد، پتانسیل سانتر را تشخیص می‌دهد و بر مدافع حریف غلبه می‌کند. مقابل آلاوس هم همینطور. اما در مجموع در سه فصل تنها هشت گل زده و 9 پاس گل داده. حالا، دیونگ بازیکنی است که خیلی خوب توپ را جلو می‌برد و در یک سوم دفاعی حریف اثرگذار است اما در آن طرف زمین کم اثر است.

او که می‌تواند باشد؟

مقایسه دیونگ با امثال تیاگو، کانته و وراتی عادلانه نیست اما او نشان داده می‌تواند مثل دورانش در آژاکس مفید باشد به علاوه اینکه مبلغ انتقال او که آن موقع بعد از مبلغ 105 میلیون یورویی پوگبا از یووه به یونایتد برای یک هافبک دوم بود و حالا بعد از آمدن 80 میلیون یورویی اورلین شوامنی از موناکو به رئال مادرید سوم است، نشان می‌دهد که بازار هم همین تصور را در مورد او دارد. اما معدود بازیکنانی هستند که تحت تأثیر محیط قرار نمی‌گیرند و در حال حاضر یونایتد مثل بارسلونا شاخص‌ترین تیم‌های بزرگی هستند که به بدترین شکل اداره می‌شوند. دیونگ در سه فصل در بارسلونا با چهار مربی کار کرده با نگاه‌های تاکتیکی متفاوت. باشگاه دو رئیس داشته، پلیس یک بار به خاطر بازرسی اقتصادی به مقر باشگاه حمله کرده، بهترین بازیکن تاریخ باشگاه، لیونل مسی مجبور به جدایی شده و در حال حاضر باشگاه را تناقض گرفته، از یک طرف به‌دلیل محدودیت‌های لالیگا پولی برای خرج کردن ندارند از طرف دیگر همه بازیکنان گران و پا به سن گذاشته دنیا را می‌خواهند. در زمان پپ گواردیولا و لوییس انریکه همه برای موفقیت به بارسلونا می‌رفتند حالا هر که می‌رود، ناموفق است. فیلیپ کوتینیو، آنتوان گریزمان و عثمان دمبله روی هم 385 میلیون یورو هزینه داشتند، در پنج فصل اخیر هم 400 میلیون یورو برای 10 بازیکن صرف کرده‌اند: دیونگ، میرالم پیانیچ، مالکوم، پائولینیو، کلمان لنگله، نلسون سمدو، آرتور، فرانسیسکو ترینکائو، سرجینیو دست و جونیور فیرپو. فصل قبل تنها چهار نفرشان در بارسلونا بودند و دیونگ تنها کسی که حداقل 2هزار دقیقه بازی کرد.
قطعاٌ اگر دیونگ در جای خودش بازی می‌کرد، شرایط بسیار متفاوتی نسبت به امروز داشت. او بهترین هافبک جهان نیست اما آیا گواردیولا و یورگن کلوپ هم نمی‌توانند او را شکوفا کنند؟ آیا نمی‌تواند بازیکنی مثل ایلکای گوندوغان در سیتی شود؟ اما دیونگ در موقعیت عجیبی قرار گرفته، آنقدر گران است که فقط چند باشگاه توانایی داشتنش را دارند اما جذابیتی ندارند برای آنها که برنامه و ساختار و محیط مناسب برای موفقیت دارند. شاید اگر به منچستریونایتد برود، چند سال دیگر باید همین‌ها را درباره‌اش نوشت با تغییر چند کلمه.


 

روملو لوکاکو به‌صورت قرضی و برای یک سال به اینترمیلان بازگشت. اینتر بابت این انتقال قرضی 8 میلیون یورو به چلسی می‌دهد به اضافه افزونه‌هایی که به عملکرد او در تیم بستگی دارد. نکته مهم این انتقال این است که غول ایتالیایی برای خریدن لوکاکو گزینه‌ای ندارد و هیچ الزامی برای این کار به این تیم وارد نشده است.
لوکاکو در تابستان 2021 به چلسی رفت در حالی که بازگشت به استمفوردبریج را رؤیایی توصیف می‌کرد. با وجود شروعی امیدوارکننده، اوضاع به سرعت به هم ریخت تا آنکه لوکاکو آن مصاحبه جنجالی را انجام داد و از عشقش به اینترمیلان حرف زد. بعد از ابتلای این بلژیکی به کووید 19، توماس توخل علاقه‌ای به استفاده از بازیکن صدمیلیونی خود نداشت و لوکاکو نارضایتی‌اش را در مصاحبه علنی کرد. این مصاحبه پایانی بر دومین دوره لوکاکو در چلسی بود چون آشکارا از توخل انتقاد کرد و گفت دوست دارد در آینده نزدیک به ایتالیا برگردد.
بعد از آن مصاحبه، ادامه فصل برای مهاجم 5/97 میلیون پوندی چلسی پر از انتقاد و فرصت‌های از دست رفته بود.
لوکاکو در ایتالیا فرم فوق‌العاده‌ای داشت، سرحال و شاداب بود و در مقابل دروازه حریفان عملکردی عالی داشت تا اینکه مسئولان چلسی را مجاب کرد رکورد باشگاه را برای او بشکنند. در دوره دومش در استمفوردبریج اما خبری از آن موفقیت‌ها نبود و از نگرش و همچنین تلاش او در تیم انتقادهای زیادی شد.
تاد بولی، رئیس جدید چلسی با آنکه در این معامله پول زیادی را از دست می‌دهد، اما تصمیم گرفت بازگشت لوکاکو به ایتالیا را تسهیل کند بعد از آنکه با موافقت توماس توخل مواجه شد. یک نکته مثبت این انتقال حمایت همه جانبه بولی از توخل است. چلسی آماده است به همکاری با لوکاکو خاتمه دهد و این نشان می‌دهد رابطه مربی آلمانی و مهاجم بلژیکی بعد از انتقادهای علنی اصلاح‌ناپذیر است.
 

6 ماه سپری شده از سال 2022 برای رافائل نادال چیزی شبیه به یک معجزه بوده است. تنیسور اسپانیایی با وجود از دست دادن نیمه دوم سال 2021 به‌دلیل مصدومیت مزمن پایش، سال 2022 را باشکوه آغاز کرد و قهرمان سه تورنمنت متوالی شد که اولین آنها اوپن استرالیا بود. او بعد از کسب پیروزی در 20 بازی اولش در فصل جاری، سرانجام در فینال مسابقات تنیس مسترز ایندین ولز مقابل تیلور فریتز شکست خورد که البته در آن بازی هم مصدومیت مانع از تداوم بردهای متوالی‌اش شد. آن مصدومیت تا چند بعد هم او را از میادین دور نگه داشت و طرفدارانش را نگران غیبت ستاره محبوب‌شان در دومین گرنداسلم فصل، رولان گاروس کرد. نادال پیش از حضور در رقابت‌های تنیس آزاد فرانسه، تنها 5 بازی انجام داد و حتی این تورنمنت را با مصدومیتی از ناحیه پا آغاز کرد. در حالی که همه تصور می‌کردند این مصدومیت مانع از پیشروی‌ ستاره اسپانیایی خواهد شد، او خودش را به فینال رساند و در این مسیر با از پیش رو برداشتن نواک جوکوویچ در نیمه نهایی و غلبه بر کاسپررود در سه ست متوالی، برای چهاردهمین بار قهرمان شد و تعداد فتوحاتش در گرنداسلم‌ها را به 22 مورد افزایش داد تا فاصله‌اش را با راجر فدرر و جوکوویچ به‌عنوان دارندگان رتبه دوم مشترک پرافتخارترین تنیسورهای جهان بیشتر کند.
با توجه به وضعیتی که نادال از ابتدای سال داشته و افتخاراتی که کسب کرده، مربی و هموطن او کارلوس مویا می‌گوید که چیزی مانند یک معجزه رخ داده است. مویا به شبکه یورو اسپورت گفت: «من احساس می‌کنم که سال 2022 برای رافا یک معجزه بود، از همان ابتدایش تا به الان. بعد از بردن اولین تورنمنت، سپس بردن گرنداسلم اول، بعد مصدومیت دوباره‌اش و نداشتن فرصت کافی برای آماده‌سازی ورود به رولان گاروس که این هم مانع قهرمانی‌اش نشد. بعد از آن قهرمانی، من با خودم گفتم که شاید دیگر وقتش باشد که رافا استراحت کند چون به زمان نیاز دارد تا ریکاوری کند. اکنون هم او آماده است که شانس خود را برای بردن سومین گرنداسلم فصل در ویمبلدون امتحان کند. راستش به نظر من فقط رافا از پس چنین کاری برمی‌آید چون تمام فراز و نشیب‌ها و مصدومیت‌هایی که او داشت، سایرین را از پا می‌اندازد. این نشان می‌دهد که او چقدر متواضع و فروتن است و چقدر انگیزه دارد که کارش را ادامه دهد.»
با وجود قهرمانی‌های نادال از ابتدای فصل جاری، ابهاماتی درباره شانس او برای بردن گرنداسلم‌های بعدی وجود دارد و مویا هم احتمال رخ دادن این اتفاق را کم می‌داند. او گفت:«من فکر نمی‌کنم که رافا تمام گرنداسلم‌های فصل را ببرد. خودش هم به چنین چیزی فکر نمی‌کند. او فقط می‌خواهد که برود و خودش را برای حضور در مسابقات آماده کند. او الان فقط این هدف را دارد که با تمرین کردن خودش را برای حضور در دور نخست آماده کند. بعد از آن بتدریج پیش خواهد رفت. او آدم واقع‌بینی است.»
 

سادیو مانه، مهاجم سابق تیم فوتبال لیورپول که به بایرن مونیخ پیوسته است، اعتراف کرد به محض اطلاع از اینکه باشگاه بایرن مونیخ خواهان جذب اوست، بدون اینکه ذره‌ای تردید به خودش راه دهد به مدیربرنامه‌های خود گفته است که مقدمات انتقالش به آلمان را فراهم کند. مانه که هنوز یک سال دیگر به پایان قراردادش با لیورپول باقی مانده بود، با قراردادی 35 میلیون پوندی راهی آلیانتس آره‌نا می‌شود تا از این پس با پیراهن باواریایی‌ها به افتخارات فوتبالی‌اش اضافه کند. مانه که سال 2016 از ساوتهمپتون به لیورپول پیوست، پس از پشت سر گذاشتن تست پزشکی‌اش در بایرن مونیخ قبل از برگزاری مراسم معارفه‌اش در حالی که برای اولین بار پیراهن باواریایی‌ها را به تن کرد، گفت:«زمانی که مدیر برنامه‌هایم به من گفت که از بایرن مونیخ پیشنهاد دارم، فوراً هیجان‌زده شدم. بلافاصله خود را در این تیم تصور کردم. بایرن یکی از بزرگترین باشگاه‌های دنیا است که همیشه برای بردن همه جام‌هایی که در آنها حضور دارد، می‌جنگد. به همین دلیل از نظر من انتخاب بایرن مونیخ تصمیمی درست بود. مدیر برنامه‌هایم به من گفت که از باشگاه‌های دیگر هم پیشنهاد دارم که البته این بخشی از حرفه اوست اما برای من به محض مطلع شدن از پیشنهاد بایرن مونیخ همه چیز تمام شده بود و من خودم را بیش از هر شخص دیگری در برنامه‌های بایرن مونیخ می‌دیدم.»
باشگاه لیورپول در ابتدا نسبت به فروش مانه بی‌میل بود. به هر حال این بازیکن نقش بسزایی در متحول شدن تیم یورگن کلوپ داشت اما با ورود داروین نونیز، مهاجم اروگوئه‌ای تیم بنفیکا که آقای گل فصل گذشته لیگ برتر پرتغال شد، موضع لیورپولی‌ها برای فروش مهاجم سنگالی‌شان نرم‌تر شد و در نهایت آنها با انتقال او موافقت کردند.
مانه افزود:«من بازیکنی نیستم که روی چنین مسائلی تمرکز کنم (درباره احتمال قرار گرفتنش کنار روبرت لواندوفسکی). الان هم اینجا در بایرن‌مونیخ هستم و هر کاری انجام خواهم داد تا با هم‌تیمی‌های جدیدم جام ببرم.»
مانه در حالی از لیورپول جدا می‌شود که در 6 فصل حضورش در این تیم 269 بازی در تمامی رقابت‌ها انجام داد و 120 گل زد. او به قرمزپوشان مرسی‌ساید برای فتح لیگ قهرمانان اروپا در فصل 19-2018 و فتح لیگ برتر انگلیس در فصل 20-2019 کمک کرد.
 

اینتر و مارسی به‌دنبال موریل

لوییس موریل زیر نظر اینتر و مارسی قرار دارد. آتالانتا برای فروش این بازیکن کلمبیایی 15 میلیون یورو می‌خواهد. پیشنهاد مارسی تاکنون 10 میلیون یورو بوده است و هنوز مذاکرات در زمینه انتقال این بازیکن ادامه دارد.

 
پیشنهاد فیورنتینا برای مهاجم رئال

لوکا یوویچ سخت در تلاش است که رئال مادرید را ترک کند و فیورنتینا به جذب او علاقه بسیاری دارد. این تیم پیشنهاد داده که او را اول برای یک فصل قرض بگیرد و بخشی از دستمزدش را هم بپردازد، اما رئال این را رد کرده است.
 

فابیو ویرا به آرسنال رفت

آرسنال فابیو ویرا را از پورتو خریده است. مبلغ این انتقال از 40 میلیون یورو فراتر خواهد رفت. این هافبک در 37 بازی خود در فصل گذشته، 7 گل زد و 16 گل ساخت. ویرا 22 ساله قراردادی پنج ساله با توپچی‌ها بسته است و میکل آرتتا، سرمربی آرسنال از این خرید بسیار راضی است.

 
توافق اتلتیکو با ویتسل

اتلتیکو مادرید با اکسل ویتسل به توافق رسیده است. این بازیکن بلژیکی که پیشنهاد مارسی را رد کرد، در تمرینات پیش‌فصل اتلتیکو حاضر خواهد بود. ویتسل بعد از پایان قراردادش با دورتموند از این تیم جدا شده و با قراردادی یکساله به اتلتیکو خواهد پیوست.

بارسلونا به‌دنبال این سه بازیکن

بارسلونا قصد دارد در هفته پیش رو، سه خرید بزرگ انجام دهد. این باشگاه البته همچنان مشکلات مالی دارد، اما ژاوی، روبرت لواندوفسکی از بایرن‌مونیخ، ژول کنده از سویا و برناردو سیلوا از منچسترسیتی را زیر نظر دارد. مدت‌هاست که خبر رفتن لواندوفسکی به بارسا به گوش می‌رسد، ولی کنده بیشتر به چلسی نزدیک بوده و من‌سیتی هم قیمت بالایی برای سیلوا در نظر دارد.
 

آسنسیو میلان را ترجیح می‌دهد

مارکو آسنسیو می‌خواهد پس از ترک رئال مادرید به میلان برود، نه به لیورپول. از قرارداد او با رئال تنها یک سال باقی مانده و به همین دلیل رئال حاضر است او را با قیمتی پایین بفروشد. آسنسیو ترجیح می‌دهد در باشگاهی باشد که به او بازی برسد؛ اتفاقی که در میلان خواهد افتاد.


گوتزه به فرانکفورت رفت

ماریو گوتزه با ترک پی‌اس‌وی آیندهوون به آینتراخت فرانکفورت پیوست. او گفت که مشتاق بازگشت به بوندس‌لیگا بوده است. بازیکن سابق دورتموند و بایرن مونیخ به این ترتیب دوازدهمین فصل حضور خود در بوندس لیگا را تجربه خواهد کرد. فرانکفورت به‌عنوان قهرمان فصل گذشته لیگ اروپا به‌دنبال تقویت تیم خود برای فصل آینده است.

کاوانی می‌خواهد به رایو برود

ادینسون کاوانی به رایو وایکانو اعلام کرده که دوست دارد به این تیم بپیوندد. تنها مشکل موجود، دستمزد او است. کاوانی 4 میلیون یورو در سال می‌خواهد که از توان رایو خارج است، اما آنها می‌توانند به او تضمین بدهند که پیش از جام‌جهانی، در ترکیب ثابت بازی خواهد کرد.
 

رئال، پی‌اس‌جی و بایرن به‌دنبال اکیتیکه

به نظر می‌رسید که هوگو اکیتیکه از ریمس به نیوکاسل خواهد پیوست، اما حالا رئال مادرید، پی‌اس‌جی و بایرن مونیخ هم خواهان این بازیکن 20ساله شده‌اند. او در فصل گذشته 11 گل زد و 3 گل ساخت.
 

الخلیفی: می‌دانستم امباپه می‌ماند

ناصر الخلیفی، رئیس پاری سن ژرمن گفته که باشگاه او با زین‌الدین زیدان هیچ مذاکره‌ای نداشته است. همچنین فلورنتینو پرز گفته بود که کیلیان امباپه در ده روز آخر نظرش عوض شد و در پاریس ماند، اما الخلیفی می‌گوید: «من پیشنهاد 180 میلیون یورویی رئال در تابستان گذشته را رد کردم چون می‌دانستم کیلیان می‌خواهد در پی‌اس‌جی بماند. پیشنهاد مادرید بهتر از ما بود. امباپه بازیکنی نیست که به‌‌خاطر پول منتقل شود. او بازی در شهر پاریس و این باشگاه را انتخاب کرده. او می‌‌خواهد در کشورش باشد و در پروژه باشگاه ما نقش بازی کند. او فقط به بازی کردن و پیروز شدن فکر می‌کند. می‌دانم که مادرید ناراحت شده ولی گفتن این حرف‌ها درباره امباپه منصفانه نیست.»