|
نیاز تیم ملی به صیقل خوردن
غلامرضا فتحآبادی
تیم ملی یکی از بهترین نسلهایش را در اختیار دارد و بازیکنان باکیفیتی مثل طارمی، آزمون، جهانبخش و... در اروپا داریم که تجربه بسیار بالایی دارند و حضور آنها در اروپا و همچنین تجربه جام جهانی گذشته خیلی به اسکوچیچ کمک خواهد بود. ما خط به خط بازیکنان خیلی خوب و باکیفیتی داریم؛ بویژه در خط حمله که جملگی ستارههایمان در تیمهای بزرگ و مهم اروپایی میدرخشند. در فاز تدافعی شاید ستارههای ما اروپایی نباشند اما مهرههای باکیفیتی هستند. با وجود این، این تیم برای جا افتادن نیاز به بازیهای تدارکاتی خوب دارد.
برگزاری بازی دوستانه برای تیم ملی بسیار مهم است. بازی با کانادا برای تیم ملی خیلی مفید است چون نوع بازی این تیم بسیار به امریکا شبیه است، کانادا بازیکنان باکیفیت و خوبی دارد که در اروپا بازی میکنند که شاخصترین آنها بازیکن بایرن مونیخ است. در حال حاضر تیم ملی این کشور نسل خیلی خوبی را در اختیار دارد. بازی با کانادا یک حرکت روبه جلو در جهت آمادهسازی تیم ملی محسوب میشود. کانادا بسیار تیم خوب و با کیفیتی است اما این تیم به اندازه امریکا قوی نیست. من شنیدهام که قرار است تیم ملی یک بازی دیگر را هم در کانادا برگزار کند که اگر این اتفاق بیفتد موفقیت بزرگی برای اسکوچیچ و تیمش خواهد بود.
امیدوارم که فدراسیون بتواند در فیفادی بعدی و همینطور در اردوهای آینده تیم ملی، حریفان تدارکاتی قدرتمندی را هماهنگ کند. هرچقدر تیم ملی با تیمهای بزرگ بیشتر بازی کند، نتیجه آن را ما در جام جهانی خواهیم دید. بهترین تمرین برای تیم ملی مسابقه است، البته شرایط سخت است و بسیاری از تیمهای اروپایی درگیر مسابقات هستند و پیدا کردن حریف قدرتمند مشکل است اما فدراسیون فوتبال باید نهایت تلاشش را برای آمادهسازی تیم ملی تا شروع جام جهانی انجام دهد.
* بازیکن اسبق تیم ملی
پدیدههای لیگ پشت مدافعان تیم ملی
سام ستارزاده - رونمایی از مدافعان میانی آیندهدار و جوان، یکی از معدود رخدادهای مثبت دو فصل اخیر لیگ برتر بود؛ رخدادی که با توجه به سن بالای اغلب مدافعان ملیپوش کشورمان و درگیری برخی از آنان با آسیبدیدگیهای طولانیمدت، میتوان پنداشت که در بهترین زمان ممکن برای فوتبال ما اتفاق افتاده است. ماه آینده، ما میتوانیم از نمایش سامان فلاح ۲۰ ساله در تیمملی امید لذت ببریم؛ مدافعی که فصل گذشته در پیکان چهره شد و حال به مهره ثابت این تیم بدل گشته. به غیر از وی، امیرمحمد هوشمند و سینا شاهعباسی که در فصل گذشته درخشش خود در آلومینیوم و فولاد را کلید زدند نیز امسال با اعتمادبهنفس و دقتی باورنکردنی در کارهای دفاعی تیمشان شرکت کردند؛ گویا سالها در سطوح بالای فوتبال کشورمان تجربه اندوختهاند. نام سیدمجید نصیری را نیز میتوان به این لیست افزود؛ مدافع ۲۲ سالهای که در ابتدای فصل، محمدعلی ربیعی پای اشتباهاتش در ترکیب مس رفسنجان ایستاد؛ و در این هفتههای پایانی، اوست که پاسخ این اعتماد را بهخوبی باز میگرداند. خط دفاعی کنونی تیمملی، با زوج شجاع و کنعانی روزهای باصلابتی را سپری میکند؛ اما اگر بخواهیم به آینده تیمملی در درازمدت نگاه کنیم و جام ملتهای آسیا و مقدماتی دوره بعدی جامجهانی را در نظر بگیریم، نیاز مبرمی را حس میکنیم به اینکه مدافعان مستعد لیگمان توسط کادر فنی تیمملی دیده و آنالیز شوند. در همین فصل از لیگ برتر، مدافعانی در محدوده سنی ۲۴ تا ۲۶ سال همچون عارف غلامی، عارف آقاسی، علی نعمتی، نادر محمدی و آرمین سهرابیان، کمربند دفاعی تیمهایشان را سفت کردند؛ نامهایی که بعضاً به اردوهای فیفادی نیز دعوت میشوند؛ اما اسمشان به ترکیب بازیها نمیرسد. شاید بازگشت یک یا دو مدافع لژیونر به فوتبال کشورمان، کمک شایانی باشد تا تمام این مدافعان خوشآتیه بتوانند خود را با بازیکنانی در طراز مرتضی پورعلیگنجی و شجاع خلیلزاده محک بزنند؛ اتفاقی که میتواند سرآغاز جوانگرایی قلب دفاع تیمملی با شایستهترینهای لیگ برتر باشد. خط دفاعی که جای دفاع ندارد
بحــران خامــوش
آیسان سعیدی
پلن تیم ملی ایران در جام جهانی یک فوتبال واکنشی خواهد بود. این واقعیتی است که نمیتوانیم آن را کتمان کنیم. اگرچه در عصر جدید تیم ملی با دراگان اسکوچیچ سرمربی کروات بارها بر ارائه فوتبال رو به جلو و تهاجمی تأکید کرده و آن را فلسفه و مانیفست خود میداند اما در مارکت بزرگی همچون جام جهانی ایران قرار نیست با این فلسفه به میدان برود. جایگاه فوتبال ایران و کیفیت فنی تیم ما به اندازهای با فوتبال روز و سطح اول دنیا فاصله دارد که نمیتوان آن را کتمان کرد. تیم ایران در جام جهانی مطلقاً چهره یک تیم برتر و مدعی را ندارد و چارهای به جز بازی تدافعی و منطقی نیست.
برای تیمی که در جام جهانی قرار است فوتبال واکنشی بازی کند، وضعیت خط دفاعی نگرانکننده است. دو دفاع اصلی یعنی کنعانی و شجاع در یک لیگ بیکیفیت بازی میکنند که تا جام جهانی هم تعطیل شده و همین آنها را بیشتر و بیشتر از آمادگی مطلوب دور میکند. زوجی که در بازیهای انتخابی جام جهانی برابر رقبای سطح پایین نظیر لبنان و امارات و بویژه کره جنوبی نیز بارها و بارها متزلزل نشان دادند و همین دلشورهها را بیشتر و بیشتر میکند. مرتضی پورعلی گنجی ۶ ماه است مصدوم است و مجید حسینی یک خط در میان در لیگ ترکیه به میدان میرود و البته مدتهاست افت کرده و از فرم مطلوب روزهای جام جهانی روسیه فاصله گرفته.
در لیگ وضعیت بدتر از تیم ملی است. پرسپولیس که در سالهای اخیر خط دفاعی رسوخناپذیر و باصلابتی داشت، با فرتوت شدن سیدجلال عملاً زمینگیر شد و یک رکورد عجیب در دریافت گلهای خورده در فصل جاری ثبت کرد که یکی از عوامل اصلی از دست رفتن قهرمانی در این فصل بود.
استقلال صاحب بهترین خط دفاعی لیگ، دو مهره اصلی و تنها ملی پوشش را از دست داده و بهعنوان تماشاگر به لیگ یک فرستاده و مهمترین ستاره این خط آبیها یک برزیلی است.
باقیماندهها نظیر عارف غلامی نیز به اندازهای بیکیفیت هستند که برای بازی در لیگ برتر نمیتوان به آنها چندان اعتماد کرد.
در بقیه تیمها نیز بیش و کم همین شرایط برقرار است. در سپاهان گولسیانی گرجستانی مهمترین بازیکن خط دفاعی آنهاست و در فولاد کولیبالی چغر و گل نخور نکونام مرد شماره یک است. در حقیقت لیگ نیز در معرفی ستارههای تازه و تغذیه تیم ملی الکن و سترون نشان داده و این نگرانیها را بیشتر میکند. ای کاش اسکوچیچ در مدت زمان باقی مانده برای حل این بحران تدبیر ویژهای داشته باشد.
از مدافعان میانی اسکوچیچ خبر دارید؟
خط دفاع تیم ملی در تعطیلات
آرمن ساروخانیان
کنعانیزادگان در یکی از مصاحبههایش گفته بود که دوست داشت تیم ملی در جام جهانی 2022 با فرانسه همگروه شود تا روبروی امباپه بازی کند. البته همگروهی با انگلیس و آمریکا به مدافع تیم ملی فرصت میدهد در این 180 دقیقه به اندازه کافی مهاجم آماده روبرویش ببیند. هری کین، رحیم استرلینگ، فیل فودن و جک گریلیش نیاز به معرفی ندارند و آمریکا هم عناصر تهاجمی آمادهای مثل کریستین پولیشیچ از چلسی، جووانی رینا از دورتموند و تیموتی وهآ از لیل را دارد. موفقیت در این دو بازی بدون ساختار دفاعی منسجم به دست نمیآید و این میتواند یکی از چالشهای بزرگ کادر فنی تیم ملی در ماههای پیش رو باشد.
اسکوچیچ در بازیهای مقدماتی معمولاً اصرار به استفاده از زوج کنعانی – شجاع داشت و ظاهراً به این دو مدافع بیش از دیگران اطمینان دارد. آنها عملکرد نسبتاً خوبی داشتند، ولی بدون اشتباه هم نبودند و هنوز در بازیهای سخت محک نخوردهاند. زوج سابق خط دفاع پرسپولیس با تعطیلی لیگ قطر تا جام جهانی، در ماههای پیش رو از شرایط بازی فاصله میگیرند که اتفاق خوبی نیست. مجید حسینی، دیگر گزینه قلب دفاع است که در بازی برگشت با کره جنوبی فیکس بود، ولی هنوز نتوانسته کیفیت فوتبال باشگاهیاش را در تیم ملی تکرار کند. مرتضی پورعلیگنجی، از مدافعان اصلی تیم ملی در دوره کیروش، جراحی کرده و مشخص نیست که در زمان باقیمانده بتواند به بالاترین سطح آمادگی برسد. یزدانی در نیمفصل اول از مدافعان آماده لیگ برتر بود، ولی اسکوچیچ ظاهراً به او اعتماد ندارد و در روزی که دستش خالی بود، نورافکن را به او ترجیح داد. فعلاً این تمام پشتوانه تیم ملی برای قلب دفاع است و به سختی میتوان تصور کرد که در زمان باقیمانده گزینه جدیدی به آن اضافه شود.
وقتی کیروش کارش را در ایران شروع کرد تیم ملی مشکلات مشابهی در خط دفاع داشت، ولی با وسواسی که روی ساختار دفاعی تیمش دارد کیفیت مهرههای موجود را برای سبک مورد نظرش ارتقا داد. پولادی، صادقی و منتظری در اردوها و بازیهای تدارکاتی پیش از جام جهانی 2014 صیقل خوردند و در کنار جلال حسینی توانستند بار دفاع تیم ملی را به دوش بکشند. برای جام جهانی 2018 او پورعلیگنجی، مجید حسینی و چشمی را آماده کرد تا تیم ملی در سه بازی دشوار مرحله گروهی تنها دو گل بخورد.
کمبود مدافع میانی مطمئن در فوتبال ایران موضوع تازهای نیست. مجیدی برای جبران تصمیم گرفت استقلال را در لیگ بیست و یکم با سه مدافع میانی به زمین بفرستد. گلمحمدی، سرمربی پرسپولیس مدافعان میانی مختلفی را برای پر کردن جای خالی کنعانیزادگان امتحان کرد که هیچکدام از آنها نمایش مطمئنی نداشتند. نویدکیا هم در سپاهان از مشکلات قلب دفاع تیمش ضربه خورد، قهرمانی لیگ را از دست داد و در لیگ قهرمانان نتوانست از گروهش صعود کند.
برخلاف ترافیکی که در خط حمله تیم ملی وجود دارد، دست اسکوچیچ برای انتخاب مدافعان میانی مطمئن خالی است، ولی او هنوز هیچ برنامهای برای ارتقای کیفیت بازیکنان فعلی اعلام نکرده است. حداقل از سرمربی تیم ملی انتظار میرفت این روزها که کنعانیزادگان، خلیلزاده، پورعلیگنجی و یزدانی در شرایط مسابقه نیستند، برنامهای برای این مدافعان داشته باشد و آمادگی آنها را رصد کند. تیم ملی زمان زیادی برای آمادهسازی ندارد و هواداران و رسانهها حق دارند نگران وضعیت خط دفاع باشند.
برنده توپ طلا چقدر پاداش نقدی دریافت میکند؟
امسال بر خلاف همیشه که توپ طلا بر اساس عملکرد یک بازیکن در طول یک سال میلادی اهدا میشد، جایزه بر اساس عملکرد یک فصل تعیین میشود و بدین ترتیب برنده در اواخر تابستان اعلام خواهد شد.
در حال حاضر به نظر میرسد که کریم بنزما پس از فصل درخشانش در رئال بخت اصلی توپ طلا باشد هر چند که بازیکنانی نظیر صلاح، مانه، بنزما، امباپه و لواندوفسکی نیز شانسهای خود را دارند. خیلیها میخواهند بدانند که برنده توپ طلا چه مبلغی را بهعنوان پاداش نقدی دریافت میکند.
حقیقت این است که فرانس فوتبال در طول تاریخش هرگز مبلغی را بهعنوان پاداش به برنده توپ طلا اهدا نکرده است. در حقیقت هیچ بازیکنی پاداش نقدی دریافت نمیکند و این جایزه صرفاً به خاطر اهمیت معنوی خود است که برای بازیکنان ارزشمند است.
تندیسی که توسط فرانس فوتبال برای توپ طلا ساخته شده، سه هزار یورو ارزش دارد. این تندیس 31 سانتیمتر ارتفاع، 23 سانتیمتر طول و 23 سانتی متر عرض دارد و وزن آن 2/7 کیلوگرم است. در سال 2017 یک مولتی میلیونر بهنام ایدان اوفر برای خرید این تندیس مبلغ 600 هزار یورو هزینه کرد.
البته اینکه فرانس فوتبال پاداش نقدی به بازیکنان نمیدهد، به این معنی نیست که برندگان توپ طلا نفع مالی نمیبرند. بازیکنان معمولاً با باشگاهها و اسپانسرهایشان قراردادهایی دارند که بر اساس آن در صورت بردن توپ طلا، پاداش میگیرند. به طور مثال مودریچ پس از کسب توپ طلای 2018 از نایکی مبلغ 800 هزار یورو پاداش گرفت یا رونالدو به ازای هر توپ طلایش چهار میلیون یورو از نایکی پاداش میگرفت.
آیا اینفانتینو یک اشتباه استراتژیک کرد؟
پایان بازی فیفا
چند روز پیش اعلام شد همکاری بیش از ۲۰ ساله فیفا و شرکت EA Sports امریکا به اتمام رسیده و از این به بعد دیگر چیزی بهنام بازی فیفا با شکل و شمایل کنونی وجود نخواهد داشت.
ظاهراً فیفا سر مسائل مالی با شرکت EA Sports به مشکل خورده. بحث کلی پول است. گفته میشود فروش این بازی محبوب چیزی نزدیک به ۶ میلیارد دلار سود دارد و ۲ طرف برای تقسیماش به مشکل خوردهاند.
فیفا گفته از سال ۲۰۲۴ بازی خودش را بیرون میدهد. قرار است از این به بعد اسم فیفا برای این بازی استفاده شود. شرکت EA Sports اعلام کرده از سال ۲۰۲۴ نام بازیاش را به EA Sports FC تغییر میدهد.
این شرکت گفته که همچنان با لیگ برتر، لالیگا، بوندسلیگا، یوفا و کنفدراسیون امریکای جنوبی قرار دارد و اجازه انحصاری استفاده از اسم و لوگوی تیمهای این لیگهای معتبر را در اختیار خواهد داشت. علاقهمندان به صنعت بازی میدانند که در چندسال گذشته و بهدلیل بحثهای مربوط به کپیرایت، شرکت رقیب EA Sports یعنی کونامی ژاپن نمیتوانست از اسم تیمهای انگلیسی در بازیاش موسوم به PES استفاده کند و حالا با آمدن رقیبی تازه به بازار ممکن است این وضعیت بغرنجتر هم بشود.
برخی اعتقاد دارند این تصمیم فیفا میتواند برایش گرانقیمت تمام شود. تجربه نشان داده انتشار نسخه یک بازی حرفهای بسیار سخت و هزینهبر است و فیفا نمیتواند تنها دلخوش به اسم شناختهشدهاش انتظار داشته باشد بازی جدید جای خودش را در دل هواداران باز کند.
پیشتر بازی موفق منیجر که برای علاقهمندان به مربیگری در فوتبال ساخته شده بود، با دعوای دو شرکت اصلی سازنده یعنی ادیوس و Sports Interactive مواجه شد. ادیوس دلخوش بهنام بزرگش، راهش را جدا کرد اما چند سال بعد بازیهای ساخت شرکت Sports Interactive که روی پایگاههای داده سرمایهگذاری کرده بود، بیشتر موفق شد و در انتها به پرچمدار اصلی این بازار تبدیل شد.
جانی اینفانتینو، رئیس فیفا چندی پیش در مورد این ماجرا واکنش نشان داد: «به شما اطمینان میدهم که تنها بازی واقعیای که نام فیفا را یدک بکشد، بهترین بازی در دسترس گیمرها و هواداران فوتبال خواهد بود. نام فیفا تنها عنوان جهانی و اصلی است. فیفا 23، فیفا 24، فیفا 25 و فیفا 26 و غیره- چیزی که تغییر نمیکند نام فیفاست و این برای همیشه و همیشه بهترین خواهد ماند.»
ظاهراً رئیس فیفا مصرانه عقیده دارد تنها داشتن نام فیفا برای فروش بازی کافی است. شاید هم شرکت قدرتمندی را در حوزه گیم پیدا کرده و هنوز اخبارش را به بیرون درز نداده که اینچنین محکم از رقابت با محصول EA Sports حرف میزند. علاقهمندان به بازی فوتبال حالا باید دو سال برای این رقابت صبر کنند. سال دیگر آخرین محصول مشترک فیفا و EA Sports منتشر میشود و بعد برای همیشه – یا شاید هم مدتی- این همکاری بسیار موفق قطع خواهد شد.
هیچکس نمیخواهد میزبان شود
جام ملتهای آسیا روی هوا!
فعلاً هیچکس جام ملتهای آسیا را گردن نمیگیرد. بعد از انصراف چین از مسابقاتی که قرار است یک سال دیگر برگزار شود، خیلیها فکر میکردند شاید عربستان جایگزین چین شود تا هم از همسایهاش قطر که امسال میزبان جام جهانی است کم نیاورد و هم مشکل کنفدراسیون آسیا را حل کند اما دیروز سایت «الاقتصادیه» عربستان خبر داد که فدراسیون فوتبال عربستان سعودی برنامهای برای ارائه پیشنهاد میزبانی از مسابقات جام ملتهای آسیا 2023 ندارد و تمرکز خود را روی میزبانی از جام ملتهای آسیا در سال 2027 گذاشته است. مچنین یکی از مقامات فدراسیون فوتبال کره جنوبی در گفتوگو با رویترز، در مورد آمادگی کشورش برای میزبانی از جام ملتهای آسیا 2023 اظهار داشت: وضعیت کمی غیرعادی است و رویه مشخصی برای اطلاع از شرایط وجود ندارد. ما فقط میدانیم که چین از میزبانی مسابقات انصراف داده است. میزبانی یک تورنمنت بینالمللی نیازمند رایزنی با مقامات محلی است که تاکنون چنین اقدامی نکردهایم.
یک مسئول فدراسیون فوتبال استرالیا هم در خصوص احتمال میزبانی از مهمترین رویداد ملی فوتبال قاره آسیا سکوت کرد اما گفت که بهدلیل میزبانی مشترک جام جهانی فوتبال زنان، 2023 سال شلوغی برای کشورش به شمار میرود. فدراسیون فوتبال هند نیز شرایطی مشابه عربستان دارد و همچنان برای میزبانی جام ملتهای آسیا 2027 تلاش میکند.
حالا باید دید سرانجام این مسابقات که دوره گذشتهاش در قطر انجام شد چه میشود.
ساکت الهامی خطاب به محمدحسین میثاقی
من و شما مثل هم هستیم!
حضور ساکت الهامی در برنامه فوتبال برتر شبکه 3 حسابی حاشیهساز شد. سرمربی اخراجی نساجی که بامداد دیروز میهمان محمدحسین میثاقی بود، حرفهای جالبی زد و حتی خودش را با میثاقی مقایسه کرد که جالب به نظر میرسید.
او که از همان ابتدای مصاحبه بغض داشت، خیلی زود به گریه افتاد؛ از این گفت که شماره موبایل همسرش را پخش کردهاند و چند هفته جهنمی برایش ساختهاند. از این گفت که حقش ۵ جلسه محرومیت نبوده و حالا هیچ تیمی به سراغش نمیآید. او بعد از گلایههای بسیار و در انتهای مصاحبه اما حرفهای جالبتری هم زد: «نگه داشتن نساجی از دو قهرمانی حذفی سختتر بود. قطعاً به باشگاه نامه زدند چون زنگ زدم جوابم را ندادند که همسرم به مدیر اجرایی باشگاه زنگ زد که به او گفتند روز بازی با اراک نامه گرفتند اما به من نگفتند. شما بگو مربیای که ۵ هفته محروم است چه کسی سراغش میآید؟ گناه من چیه؟ کمیته انضباطی کاش یک بار مرا دعوت کند. از خدا گله دارم... همین را فقط میتوانم بگویم معذرت میخواهم از بینندگان اما نمیتوانستم دیگر تحمل کنم. خود شما شاید کمی شبیه من باشید. مثل هم هستیم، خودت بهتر میدونی. با همه جنگیدن و آخرش زمین خوردن خیلی سخته. دیگه بیشتر از این نمیتوانم.»
اشاره عجیب الهامی به شباهت ماجرای خودش و میثاقی از آن دست مقایسههایی بود که مجری برنامه فوتبال برتر اصلاً انتظارش را نداشت.
اینکه میگویند گابریل پین استقلال را قهرمان کرد، خندهدار است
مایلیکهن: وضعیت تدارکاتی تیم ملی خوب است!
محمد مایلیکهن همیشه حرفهای جالبی دارد. بعضی وقتها عصبانی میشود اما بازهم حرفهایش متفاوت است و خیلی وقتها درست. او دیروز در مصاحبهای در خصوص عدم موفقیت پرسپولیس گفت: «از کدام عدم موفقیت حرف میزنید؟ پرسپولیس در حال حاضر دوم جدول است و در بدترین حالت نهایتش سوم جدول میشود، این را کجا اسمش را عدم موفقیت میگذارند؟ به نظر من تیم نتایج قابل قبولی گرفته است و مشکلی وجود ندارد و دلیل نارضایتی آنهایی که انتقاد میکنند را نمیدانم.»
مایلیکهن در رابطه با اینکه به نظرش گلمحمدی باید در پرسپولیس بماند یا برود، گفت: «چرا نباید بماند؟ دو بار تیم را قهرمان کرده و به فینال آسیا برده است. مگر اینکه من نوعی به صندلی او چشم داشته باشم و بخواهم جایش را بگیرم که بگویم او باید برود، در غیر این صورت دلیلی برای این نیست که بگوییم یحیی باید تغییر کند.»
سرمربی پیشین تیم ملی در مورد قهرمانی استقلال با فرهاد مجیدی هم حرفهای جالبی داشت: «تبریک میگویم و استقلال شایسته قهرمانی بود و نتایج خوبی گرفته و بدون شکست به جام رسیده است که رکورد خوبی است. برایم جالب است که شنیدم میگویند استقلال به خاطر گابریل پین قهرمان شد و کار فرهاد مجیدی نبود. این دیگر چه حرف خندهداری است؟ مگر میشود موفقیت استقلال را به فرهاد مجیدی نسبت نداد؟ سال گذشته هم چند ماه استراماچونی سرمربی بود و رفت و بعد مجیدی آمد و میگفتند نتایجی که استقلال میگیرد حاصل زحمات استراماچونی است و حالا هم آن را به گابریل پین میبندند. هیچ منطقی پشت این صحبتها نیست.»
البته جالب اینجاست که مایلیکهن وضعیت تدارکاتی بد تیم ملی را قبول ندارد: «مگر بقیه تیمها چه تدارکاتی دیدهاند که از آنها عقب ماندهایم. بازی با کانادا را ترتیب دیدهاند که فکر میکنم بازی خوبی است. ما هم اتفاقاً سال ۹۵ به کانادا رفتیم و با آنها بازی کردیم. سبک بازیشان به امریکا شبیه است و اتفاقاً از امریکا تیم بهتری هستند چرا که بهعنوان تیم اول گروه صعود کردند و فکر میکنم بازی خوبی باشد.»
دونت ووری ای اف سی!
هومن جعفری
یادش بخیر. یک زمانی بود میرفتیم نمایشگاه کتاب، حالها خوب، دلها شاد، همه دستشان کتاب، روحشان آزاد، خیالشان راحت. چهارتا کتاب ورزشی هم لای نمایشگاه پیدا میشد و حالش را میبردیم. الان کتابهای ورزشی بیشتر است ولی بقیه مواردی که عرض کردیم حکم افسانه را دارد! نمایشگاه کتاب فقط صف ساندویچ دارد یا صف جشن امضای یک نویسنده کتابهای عشقی با تیراژ دو هزار نسخه در سه چاپ! بقیهاش جمله هیچ در هیچ!
***
با توجه به اینکه چینیها خالی کردند و قید میزبانی جام ملتها را زدند، توصیه میکنیم ایران میزبان این مسابقات شود. انصافاً کدام کشور قد ما ورزشگاه دارد؟ هتلینگ کجا شبیه ماست؟ امکانات پروازی ما را کدام کشور در آسیا دارد؟ وضعیت اقتصادی کدام کشور قدر ما ثبات داشته؟ این همه زمین تمرین داریم. این همه امکانات زیرساختی و سختافزاری داریم. تازه امکانات نرم افزاریمان که دیگر هیچ! ما فقط زیرساخت ورود بانوان به ورزشگاهها را نداریم! همین! بقیهاش را داریم، خوب هم داریم. خلاصه اگر ای اف سی الان مانده که مسابقات را کجا برگزار کند، ما هستیم. نگران نباشید.
هتل
به نظرتان عجیب نیست؟ عادت داشتیم که تا تکلیف قهرمان فصل مشخص میشد، سیل تبریکها از مقامات رسمی، وزرا، مجریهای نچسب رادیو و تلویزیون و اهالی محترم رسانه بلند شود، طوری که انگار چنان فتحالفتوحی رقم خورده که آن سرش ناپیداست! حالا امسال استقلال قهرمان شده، انگار گرد خاکستر پاشیدهاند! نه وزرا کری میخوانند، نه نمایندگان مجلس بیانیه میدهند، نه مجریان بینمک و نچسب با لبخندهای درجه سه این قهرمانی را به صدها میلیون طرفدار تبریک میگویند، نه کسی در راستای بزرگداشت این قهرمانی مطلبی مینویسد که در آن سرمربی را با رستم و شوپن مقایسه کند، نه چیز دیگری!
براتون عجیب نیست؟
***
خانم وزنهبردار ایرانی در آلمان پناهنده شده. این از آن سوژههاست که حتی نمیشود در موردش طنز نوشت. فقط باید قهوه را تلختر درست کنی و بیشتر حرص بخوری! در همین رابطه جناب پولادگر فرموده وطن هتل نیست که آن را ترک کنی! خدمت استاد عرض کنیم وطن خانه پدری هم نیست یک عمر داخلش تلپ شوید! گاهی هم باید اتاق و سمت را به آدمهای جوانتر و با انگیزهتر و تمام نشدهتر تحویل داد!
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|