لواندوفسکی قراردادش را با بایرن تمدید نمی‌کند

روبرت لواندوفسکی قراردادش را با بایرن مونیخ تمدید نخواهد کرد. قرارداد فعلی او تا پایان فصل بعد است، اما این مهاجم لهستانی ممکن است در تابستان پیش رو فروخته شود. در ماه‌های اخیر، صحبت‌های زیادی از پیوستن او به بارسلونا مطرح شده است. لواندوفسکی از مذاکرات تمدید قراردادش با بایرن ناراضی بود و در روز قطعی شدن قهرمانی بایرن در بوندس‌لیگا گفت: «به‌زودی جلسه‌ای خواهیم داشت، اما هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است. من حواسم هست که چه شده. اوضاع برای من آن‌قدرها آسان نیست.» بایرن به این ترتیب با تصمیم دشواری روبه‌رو است: فروش لواندوفسکی، بدون داشتن جانشین مشخصی برای او، یا نگه داشتن یک بازیکن ناراضی و از دست دادنش به‌صورت رایگان در انتهای فصل بعد؟ اخیراً هم مشخص شده که کریم ادیمی، که زیر نظر بایرن مونیخ بود، راهی بوروسیا دورتموند خواهد شد.

 

اولویت لیورپول: تمدید قرارداد صلاح

لیورپول پس از اعلام خبر پیوستن ارلینگ هالند به منچسترسیتی، قصد ندارد یک مهاجم جدید خریداری کند. اولویت آنها این است که با صلاح قرارداد جدیدی امضا کنند و یک هافبک بخرند. اورلین چوامنی در لیست این باشگاه است.

 

دی‌یونگ به منچستر یونایتد نمی‌رود

منچستریونایتد قادر به خرید فرنکی دی‌یونگ از بارسلونا نخواهد بود. بارسا حاضر است او را با قیمت 60 میلیون یورو بفروشد، اما اولویت دی‌یونگ بازی در لیگ قهرمانان اروپا است و منچستریونایتد به این رقابت‌ها نرسیده است.

 

لیورپول و چلسی باز هم به مصاف هم می‌روند؛ این بار در فینال جام حذفی ساعت 20:15 امشب، تا صد و چهل یکمین قهرمان این رقابت‌ها را مشخص کنند.

این تنها جامی است که چلسی می‌تواند در این فصل کسب کند. کریستال پالاس رقیب سختی برای آنها در راه رسیدن به فینال نبود و این تیم را در نیمه نهایی با دو گل شکست دادند. در سمت دیگر، لیورپول اما بازی سختی با منچسترسیتی داشت. این تیم یکی از بازی‌هایش با سیتی در این فصل را برد تا به فینال جام حذفی برسد. لیورپول فرصت آن را دارد که چهار قهرمانی به دست بیاورد و چهارگانه رویایی لیگ، اتحادیه، حذفی و لیگ قهرمانان را به دست بیاورد، هر چند که بعید به نظر می‌رسد که منچستر سیتی در لیگ امتیاز از دست بدهد.

لیورپول دیدارهای پرشماری در این فصل برگزار کرده و خستگی بازیکنان دارد اثرات خود را نشان می‌دهد. آنها در لیگ قهرمانان در خانه ویارئال دو بر صفر عقب افتادند و برابر تاتنهام هم تیمی خالی از ایده به نظر می‌رسیدند. این تیم برابر استون ویلای استیون جرارد هم خیلی خوب ظاهر نشد هر چند در نهایت سه امتیاز را کسب کرد.

کلوپ تا قبل از فصل پیش، هرگز لیورپول را از دور پنجم جام حذفی بالاتر نبرده بود، اما آنها حالا به فینال راه یافته‌اند. لیورپول آخرین بار در سال 2006 و با برد مقابل وستهم در ضربات پنالتی قهرمان شده است – و جرارد هم در آن بازی یک گل تماشایی زد. لیورپول 15 بازی در تمامی رقابت‌ها است که نباخته و آخرین شکست آنها هم در دیداری بی‌اهمیت برابر اینتر بوده است. با این حال، تیم قرمزپوش سه بازی است که نمی‌تواند دروازه‌اش را بسته نگه دارد.

ضربه هوشمندانه پیر-امریک اوبامیانگ در سال 2020. شوت زیبای یوری تیلمان در سال 2021. چلسی در دو فینال گذشته خود در جام حذفی، با دو گل تماشایی شکست خورده است. تیم توماس توخل می‌خواهد ثابت کند که در سومین فینال پیاپی، می‌تواند به قهرمانی برسد.

این باشگاه پس از خریده شدن توسط کنسرسیوم تاد بولی، به روند سه بازی بدون برد در لیگ برتر خاتمه داد و لیدز یونایتد را سه بر صفر برد. آنها به‌دنبال نهمین قهرمانی خود در جام حذفی هستند تا به‌تنهایی سومین تیم پرافتخار این رقابت‌ها شوند. در حال حاضر، چلسی رده سوم را با تاتنهام شریک است. چلسی در این فصل در همه دیدارهای خود در جام حذفی دست‌کم دو گل را زده است.

توخل با چلسی چهار بار به فینال رسیده و به این ترتیب با رکورد ژوزه مورینیو برابری می‌کند. اما تیم او در شش بازی اخیر خود، تنها دو برد داشته است.

البته خیال چلسی از لیگ برتر تا حدی راحت است، چرا که کارشان برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان با شکست آرسنال برابر تاتنهام آسان شده و توخل حالا می‌تواند با فتح جام حذفی، نظر مثبت مالکان جدید را جلب کند. در قرن 21، هیچ تیمی سه بار پیاپی در فینال جام حذفی شکست نخورده است. لیورپول به کمک کادر پزشکی درخشانش، با وجود بازی‌های زیادی که برگزار کرده، تا پیش از دیدار با ویلا عملاً مصدومی نداشت و تنها روبرتو فیرمینو کمی از ناحیه پا ناراحت بود، هرچند که او هم روی نیمکت نشست. اما فابینیو در بازی با ویلا از ناحیه همسترینگ آسیب دید و مشخص نیست تا کی دور از میادین است. در هر حال بعید است کلوپ روی او ریسک کند.

در چلسی هم ماتئو کواچیچ در این هفته در خانه لیدز مصدوم شد. بن چیلول و کالوم هادسون-اودوی هم همچنان غایب هستند.

ترکیب احتمالی:

 لیورپول: آلیسون؛ الکساندر-آرنولد، کوناته، فن‌دایک، رابرتسون؛ کیتا، هندرسون، تیاگو؛ صلاح، مانه، دیاز.

چلسی: مندی؛ آسپیلیکوئتا، سیلوا، رودیگر؛ جیمز، جورجینیو، لوفتوس-چیک، آلونسو؛ ماونت؛ هاورتز، لوکاکو.

شهر کوچک هاکس برگن آرام و خواب‌آلود است. سه برابر جمعیتش اولدترافورد را پر نمی‌کند و برای همین خلوتی و آرامش این شهر تعجب‌برانگیز نیست. این هم تعجب ندارد که مشهورترین چهره شهر اریک تن هاخ است که وقتی در شهر دور می‌زنی فامیلی مربی بعدی منچستریونایتد را در محل فروش مستغلات می‌بینی؛ این شغل خانوادگی آنها است.

اریک اگرچه دفتر بزرگی در انسخده دارد و زندگی راحتی برای خانواده‌اش فراهم کرده اما اندیشه‌های بزرگی در سر دارد. او نخواست شغل خانوادگی را ادامه دهد و برادرهایش میشل و ریکو راه پدر را دنبال کردند و اریک مسیر خود را در پیش گرفت.

این مسیر البته حالا او را به یک شهرت جهانی رسانده و باعث افتخار هاکس برگن هم شده. از اولین کسی که سؤال می‌کنی، این را در می‌یابی:«اوه بله، ما در مدرسه ابتدایی با هم فوتبال بازی می‌کردیم.» اگر همسن تن هاخ باشد ۵۲ سال دارد و برخوردهایی با او داشته اما اریک معمولاً با کسانی بازی می‌کرد که دو سه سال از خودش بزرگتر بودند.

او از اس وی بن بویز شروع کرد که فاصله مقرش تا مرکز شهر ۲۵ دقیقه پیاده‌روی بود، هنوز هم در این تیم عضویت دارد. از هر کسی که می‌پرسی، جواب مشابهی می‌دهد:«یک چیز درباره اریک... او یک برنده است. حتی وقتی بچه بود همیشه برنده بود.» یکی دیگر می‌گوید:«او فوتبال را خیلی خوب می‌شناسد، منچستریونایتد با او به مسیر برمی‌گردد.»

بیش از ۳۰ سال قبل وقتی اریک توسط آکادمی توئنته، بزرگترین باشگاه این منطقه انتخاب شد، هر روز ۱۵ کیلومتر را رکاب می‌زد. دوران بازی او شباهتی به مربیگری‌اش نداشت اما از همان ابتدا قدرت مدیریت خود را به رخ کشید. در سال ۱۹۸۹ اولین بازی‌اش برای توئنته را زیر نظر تئو فونک انجام داد. در سه دوره بیش از ۲۰۰ بازی برای این تیم انجام داد که موفق‌ترینش ۲۰۰۱-۱۹۹۶ بود. وقتی الری کایرو در سال ۲۰۰۰ از فاینورد آمد، تن هاخ کاپیتان تیم و بازیکن کلیدی فرد روتن بود که تیم را به فینال جام حذفی رساند اما ۱۱ روز تا این بازی بزرگ یک فاجعه در انسخده رخ داد.

 

داستان یک انفجار

یک انفجار بزرگ در کارخانه تولید مواد آتش‌زا جان ۲۳ نفر را گرفت، نزدیک هزار نفر را مجروح و ۴۰۰ خانه را ویران کرد و به ۱۵۰۰ خانه آسیب‌های جدی وارد کرد. شهر سوگوار بود و به امید نیاز داشت. کایرو می‌گوید:«توئنته سال‌ها قهرمان جام حذفی نشده بود و لحظه بالای سر بردن جام توسط اریک برای مردم شهر اهمیت زیادی داشت.» این اوج دوران بازی تن هاخ بود اما او خیلی زود نشانه‌های توانایی‌اش برای مربیگری را بروز داد. سیاک پولاک هم‌تیمی او می‌گوید:«در رختکن یک لیدر واقعی بود و می‌دانست چگونه و چه زمانی حرف بزند. بردن جام حذفی لحظه بزرگی بود، اریک قبل از مسابقه گفت امروز می‌خواهیم هدیه بزرگی به مردم انسخده بدهیم. اهل داد و بیداد نبود اما وقتی هم که عصبانی می‌شد کلمات درستی برای بیان پیدا می‌کرد. او باشخصیت و محترم است و این مهم‌ترین مسأله در فوتبال است.»

 

چقدر حال به‌هم زن!

چند ماه قبل تن هاخ و پولاک یادبود آن قهرمانی را جشن گرفتند. پسر جوان پولاک، مربی آژاکس را در تلویزیون دیده و می‌شناخت و خوشحال بود از اینکه عکس بگیرد و امضا بدهد.

کایروی جوان در اوایل حضور در توئنته وضعیت خوبی نداشت و در تست‌های تابستانی آخر شد. خودش این‌طور به یاد می‌آورد:«اریک گفت در فاینورد کسی نمی‌دود؟! او می‌خندید و توی دلم می‌گفتم چقدر حال به هم زن است. این برداشت اول من بود اما او کاپیتان بزرگی بود. بازیکن خوبی بود اما واقعاً هنر مربیگری را بلد است. می‌دانست تک تک ما باید کجا بدویم و کجا بایستیم، کی توپ بخواهیم و کی توپ بدهیم. او می‌دانست و می‌خواست ما هم بدانیم.»

همه اطرافیان تن هاخ می‌دانستند، او یک روز مربی می‌شود بخصوص به خاطر رابطه خوبی که با فرد روتن داشت، کسی که در سال‌های اول کارش تن‌هاخ مشاوره‌های خوبی به او داد. کایرو می‌گوید:«معلوم بود، تمرین دهنده روتن بود و آنها به هم خیلی نزدیک بودند. وقتی اریک از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، کار با هم را شروع کردند.» پولاک ادامه می‌دهد:«اریک از نظر تاکتیکی پدیده بود. خیلی با فرد روتن حرف می‌زد و چیزهای زیادی یاد گرفت. اریک و فرد دائماً درباره پیداکردن راه‌حل با هم حرف می‌زدند و همه جنبه‌ها را در نظر داشتند. اریک مثل رابطی میان ما و مربی بود. فرد به او فرصت بزرگی داد وقتی به‌عنوان دستیارش در پی اس وی معرفی شد و فکر نمی‌کنم هیچ یک از ما از اینکه او مربی بزرگی شده، شگفت‌زده شده باشیم.»

تن هاخ از یک ذهن درخشان در منطقه انسخده عبور کرده اما خانواده‌اش هنوز همانجا زندگی می‌کنند در حالی که میراث بزرگی به یادگار گذاشته. خیلی‌ها از پیشرفت او شگفت‌زده شدند اما آنها که تن هاخ را خوب می‌شناختند می‌دانستند او توانایی‌های متفاوتی دارد.

یکی از اهالی هاکس برگن در پایان حرف‌هایش می‌گوید:«اینجا شهر کوچکی است. البته که ما به او افتخار می‌کنیم.»

منبع: میرر

 آخرین باری که یوونتوس یک فصل را بدون جام به پایان رساند، میلان قهرمان سری A شد و اینتر جام حذفی ایتالیا را فتح کرد، سال 2011 بود، که امسال هم می‌تواند آن اتفاق تکرار شود. 

دو باشگاه شهر میلان در صدر جدول با هم برای تصاحب اسکودتو می‌جنگند و اینتر دو امتیاز کمتر از رقیب همشهری‌اش دارد. میلان یکشنبه میزبان آتالانتا است، کمی قبل از آنکه اینتر - تیمی که از قهرمانی‌اش در جام حذفی با غلبه بر رقیب سنتی یوونتوس سرخوش است، - در خانه تیم قعر جدولی کالیاری به میدان برود. یوونتوس هم دوشنبه در حالی از لاتزیو پذیرایی می‌کند که می‌داند نهایت افتخاری که می‌تواند در این فصل به دست آورد، عنوان سومی است که آن هم دور از دسترسش به نظر می‌رسد.

 تنها نکته مثبت قضیه برای بانوی پیر این است که سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کرده است. ابتدای فصل وقتی که ماسیمیلیانو آلگری به نیمکت یوونتوس برگشت، انتظار می‌رفت که او اقتداری که در 5 فصل دوره اول حضورش به این تیم داده بود را احیا و خیلی از چیزهایی که یووه با دو مربی بعد از او، مائوریتزیو ساری و آندره‌آ پیرلو از دست داده بود، به این تیم برگرداند. آلگری معمار 5 تا از 9 قهرمانی متوالی یوونتوس و چهار قهرمانی متوالی‌اش در جام حذفی بود و آن را 2 بار به فینال لیگ قهرمانان رساند.

 با این حال او فصل اول از دوره دوم مربیگری‌اش در این تیم را بدون جام به پایان خواهد رساند. پیرلو فصل گذشته حداقل دو جام برای یوونتوس کسب کرد؛ جام حذفی و سوپرجام ایتالیا. امسال با آلگری اما یوونتوس نه تنها در کورس قهرمانی سری A جایی نداشت بلکه در بازی سوپرجام ایتالیا و اکنون فینال جام حذفی به اینتر باخت.

این یعنی که کاپیتان، جورجو کیه‌لینی باید آخرین فصل حضورش در یوونتوس را بدون جام به پایان برساند. او پس از باخت 4 بر 2 یووه به اینتر در وقت‌های اضافه فینال کوپا ایتالیا گفت:«کاملاً مشخص است که یک جای کارمان می‌لنگد اما ما در چند روز اخیر هم به این موضوع اشاره داشتیم. با این حال باید اعتراف کنیم که ما الان تا رسیدن به سطح قوی‌ترین تیم که اینتر است،فاصله داریم.»

کیه‌لینی که سال 2004 به یوونتوس پیوست و حتی این تیم را در سری B (مجازات تبانی با داوران) همراهی کرد، گفت: «هر تیمی یک چرخه دارد. من هم قبل از آغاز چرخه موفقیت‌های‌مان دو سال با یووه در لیگ هفتم شدم. حالا هم باید یک یوونتوس جدید متولد شود و این هم بخشی از زندگی است. دوشنبه من جشن می‌گیرم و مقابل لاتزیو با استادیوم یوونتوسم خداحافظی می‌کنم. من دیگر باید کنار بروم تا جوان‌ترها وارد شوند.»

رئال مادرید با پیروزی 6 بر صفر برابر لوانته در هفته سی‌و‌ششم لالیگا، یکی دیگر از بازی‌های تشریفاتی بعد از قهرمانی زودهنگامش را برد تا آمادگی و روحیه‌اش را برای حضور در فینال لیگ قهرمانان افزایش دهد. کهکشانی‌ها در سانتیاگو برنابئو لوانته را 6 بر صفر شکست دادند که در این بازی عملکرد برخی از شاگردان کارلو آنچلوتی به طور خاص مورد توجه هواداران قرار گرفت. 

یکی از آنها ادواردو کاماوینگا بود که تحسین رسانه‌ها و هواداران را برانگیخت. هافبک فرانسوی در شبی که رئال‌مادرید، میهمانش را تحقیر کرد و باعث سقوط این تیم به دسته دوم شد، جزو بهترین‌های تیم پایتخت در کنار وینیسیوس، فرلان مندی، کریم بنزما و لوکامودریچ بود. اگرچه وینیسیوس جونیور هت‌تریک کرد، لوکا مودریچ دوباره در نقش سازنده گل ظاهر شد و بنزما بر شمار گل‌هایش اضافه کرد، اما این نمایش کاماوینگا در خط میانی بود که هواداران در فضای مجازی بیشتر درباره‌اش صحبت کردند. همکاری او با فدریکو والورده در قلب میدان یکی از مهم‌ترین مواردی بود که هواداران رئال‌مادرید را به قهرمانی تیمشان در اروپا امیدوار کرد.

یکی از کاربران فضای مجازی درباره نمایش بازیکن فرانسوی نوشت:«کاماوینگا و فده والورده کدهای تقلب رئال مادرید هستند.»

 دیگری نوشته است:«والورده و کاماوینگا جنون‌آمیزترین زوج فوتبالی در خط میانی از نظر فنی و فیزیکی است که می‌توانید تصورش را بکنید». کاربری دیگر هم نوشته است:«اگر برای خرید کاماوینگا 100 میلیون یورو هم می‌پرداختیم، ارزشش را داشت و من راضی بودم. او یک دوره جدید را برای رئال مادرید رقم زد. رئال باید با باشگاه رن تماس بگیرد و 100 میلیون یوروی دیگر به این باشگاه بابت فروش کاماوینگا بپردازد.»

تاتنهام پس از پیروزی 3-0 خانگی مقابل رقیب سرسخت همشهری آرسنال در عصر پنجشنبه، به فاصله یک امتیازی کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا رسید. دو گل هری کین و یکی دیگر از سون هیونگ مین در نیمه دوم، پیروزی اسپرز که اولین برد آنها در برابر توپچی‌ها از دسامبر 2020 بود را رقم زد. با وجود نتیجه، آرسنال همچنان تیم چهارم جدول لیگ برتر است اما فقط با یک امتیاز بیشتر از تاتنهام رده پنجمی. این یعنی که تاتنهام برای رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان اروپا هنوز باید چشم امید به کمک دو رقیب بعدی آرسنال داشته باشد و امیدوار باشد که نیوکاسل یا اورتون از تیم میکل آرتتا امتیاز بگیرند. نسبت به آرسنال، دو بازی پایانی تاتنهام در لیگ برتر آسان‌تر است و برابر برنلی و نوریچ است. جو داخل ورزشگاه تاتنهام بسیار پرشور بود. هواداران میزبان به وضوح اهمیت سه امتیاز مسابقه را می‌دانستند و به همین دلیل از ابتدای مسابقه با فریادهایشان سوهان روح توپچی‌ها شدند. آرسنال در 10 دقیقه ابتدایی دو موقعیت مسلم داشت اگرچه هیچ کدام از آنها هوگو یوریس سنگربان تاتنهام را به طور جدی به دردسر نینداخت در حالی که یک فرار زودهنگام از سوی سون کیفیت تاتنهام را به میهمان یادآوری کرد. فقط مسأله زمان بود تا اینکه یک نفر توپ را به تور برساند. تعجبی هم نداشت آن شخص هری کین باشد. کاپیتان انگلیس در دقیقه 22 پس از ضربه زدن ناشیانه سدریک سوارس به سون، از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد اما این تازه شروع درام بود.

بن وایت در این فصل برای آرسنال بازیکنی فوق‌العاده بوده است. او در 31 بازی لیگ برتر در ترکیب اصلی به میدان رفته تا به توپچی‌‌ها کمک کند تا در رده چهارم جدول قرار گیرند. با این حال، مصدومیت همسترینگ باعث شد که او دو بازی آخر مقابل وستهام و لیدز را از دست بدهد و هواداران توپچی را نگران کند. نگرانی آنها هم بجا بود چرا که راب هولدینگ بازیکنی که به جای وایت در ترکیب قرار گرفت آنقدر ضعیف بود که میکل آرتتا را از تصمیمش برای به میدان فرستادن او پشیمان کرد. هولدینگ در دقیقه 34 به‌دلیل دریافت دو کارت زرد از زمین اخراج شد.

کین با رکوردی عجیب به مصاف آرسنال رفت. او در 14 بازی‌ قبلی‌اش برابر آرسنال در لیگ برتر، 11 گل به ثمر رساند و دو پاس گل داد. این تعداد گل پس از نمایش فوق‌العاده او در ورزشگاه تاتنهام به 13 افزایش یافت.