تلاش اتلتیکومادرید برای فتح لیگ قهرمانان از امشب در خانه و برابر پورتو آغاز می‌شود. تیم دیگو سیمئونه با برد 2 بر یک برابر اسپانیول در لالیگا برای این مسابقه آماده شده اما پورتو در برابر مدافع عنوان قهرمانی پرتغال، اسپورتینگ لیسبون یک بر یک مساوی کرده است.

قهرمانی لیگ اسپانیا بعد از هفت سال دوباره برای اتلتیکو به دست آمد و حالا می‌خواهند موفقیت داخلی را به قاره‌ای گسترش دهند. اتلتیکو قبل از تعطیلات بازی‌های ملی هفت امتیاز از سه بازی گرفته بود و در حالی که بازی با تیم دوم کاتالونیا تا نهمین دقیقه وقت‌های تلف‌شده یک بر یک مساوی بود، با گل توماس لمار برد سخت مادریدی‌ها رقم خورد.

اتلتیکو شاید تا اینجای لالیگا چندان مقتدر نبوده اما همراه با والنسیا و رئال‌مادرید در صدر جدول قرار گرفته و با روحیه تلاش برای نخستین قهرمانی اروپایی را آغاز کرده است. این نهمین فصل پیاپی است که اتلتیکو در مرحله گروهی لیگ قهرمانان بازی می‌کند اما در سه‌تا از چهار فصل گذشته نتوانسته از یک‌هشتم نهایی عبور کند و دوره قبل در این مرحله به‌وسیله چلسی که در نهایت قهرمان شد، به خانه رفت.

در عین حال باخت یک بر صفر خانگی در بازی رفت مقابل چلسی تنها شکست اتلتیکو در 14 بازی آخرش در لیگ قهرمانان در خانه بود و این تیم در هفت‌تا از 11 بازی آخر با رقبای پرتغالی به پیروزی رسیده.

سلطه پورتو بر فوتبال پرتغال در فصل 2021-2020 به‌وسیله اسپورتینگ لیسبون به پایان رسید و تیم سرجیو کونسیسائو نتوانست همین ابتدای فصل انتقام بگیرد. برنده این تساوی هم بنفیکا بود که با بردن هر پنج بازی‌اش در صدر تکیه زده و از دو مدعی دیگر لیگ چهار امتیاز جلو افتاده است.

شاید تمام امید پورتو به رقابت‌های داخلی بسته شده چون باید این نماینده پرتغال را کم‌شانس‌ترین تیم برای صعود از گروه B بدانیم که در آن اتلتیکو، میلان و لیورپول حضور دارند. این تیم البته بعد از باخت به چلسی در بازی رفت یک‌چهارم نهایی فصل قبل 15 بازی در رقابت‌های مختلف شکست نخورده و می‌تواند دلخوش باشد که از پنج بازی خارج از خانه آخرش در مرحله گروهی لیگ قهرمانان به پیروزی رسیده.

اتلتیکو در مرحله گروهی فصل 2014-2013 که در فینالش به رئال‌مادرید باخت، 2 بر صفر و 2 بر یک پورتو را برد. پورتو هم در سال 2009 با گلزنی رادامل فالکائو به برد درخشان 3 بر صفر برابر اتلتیکو در ویسنته کالدرون رسید.

 

اخبار تیمی

اتلتیکو هیچ نگرانی بابت مصدومیت ندارد اما استفان ساویچ به‌خاطر کارت قرمز مقابل چلسی و توهین به یکی از داوران محروم است. خوسه خیمنس که مقابل اسپانیول روی نیمکت نشست، آماده بازی به‌جای ساویچ است و فلیپه و ماریو هرموسو هم جای‌شان را مقابل یان اوبلاک پس می‌گیرند. لمار هم به‌خاطر گلش شاید در ترکیب اصلی به‌جای آنخل کوره آ که در لیگ 45 دقیقه بیشتر دوام نیاورد، قرار بگیرد.

مارچسین، دروازه‌بان پورتو بعد از جراحی زانو بازی نمی‌کند و دیگو کاستای 21ساله به‌جای او انجام وظیفه می‌کند. کونسیسائو در نیمه اول بازی با اسپورتینگ برونو کاستا و ایوان مارکانو را بیرون کشید اما توضیح داد این تصمیم تاکتیکی به‌علت اخطار گرفتن این دو بازیکن بوده. البته جای کاستا شاید توسط سرجیو الیویرا تهدید شود. زایدو سانوسی هم بازی نکرد بعد از آنکه گفتند می‌خواسته روز آخر نقل‌و‌انتقالات به بشیکتاش برود اما پورتو اجازه نداده.

 

درست است که تنها سه بازی از فصل 2022-2021 لیگ ایتالیا را پشت سر گذاشته‌ایم اما درباره ناپولی لوچانو اسپالتی که سه برد به دست آورده، اطمینان شکل گرفته است؛ نه اینکه همه بازی‌های‌شان را می‌برند یا قهرمان لیگ می‌شوند اما یکی از مدعیان سهمیه لیگ قهرمانان هستند و در این کورس قهرمانی سخت و نزدیک حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.

شنبه شب پیروزی برابر یوونتوس درخشان بود اما نه برابر قوی‌ترین تیم سری A. بیانکونری تیم سردرگمی است که درباره کل تیم یا گروه مشخصی از بازیکنان قابل اتکا به نقطه اطمینان نرسیده. بعد از سه سال همچنان تیمی در حال گذار به نظر می‌رسند. دقیقاً در آن طرف طیف ناپولی است. بعد از یک فصل غمبار که در آخرین روزش سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را از دست دادند، در نقل‌وانتقالات هم پرسروصدا نبودند. در حالی که ژوان ژسوس تنها به دفاع عمق می‌بخشد، آندره فرانک زامبو آنگیسا آمده تا بازی‌ها را نگه دارد و از خط میانی بر آنها اثر بگذارد؛ از فولام خریداری شد بعد از آنکه دیگو دمه و استانیسلاو لوبوتکا در تابستان مصدوم شدند.

کم‌فعالیتی در نقل‌و‌انتقالات دلیل داشت، بیشتر از این نیاز نداشتند، تنها عمق اضافه کردند به تیمی که هدف اصلی‌اش حفظ بازیکنان مهم بود.

ویکتور اوسیمن که فصل 2021-2020 برایش پرفراز و نشیب بود، از همین حالا خودش را نشان داده. ایروینگ لوزانو می‌درخشد، انگار تازه متولد شده. فابیان رویس در خط میانی عالی است و از همانجایی ادامه می‌دهد که با رینو گتوزو شروع کرده بود. الیف الماس یک نیروی مطمئن شده.

به‌نوعی مجموعه‌ای از بازیکنان منتظر جرقه‌ای بودند تا آتش بگیرند و در تیم اثرگذار باشند. نگرانی دفاعی همچنان وجود دارد، کاستاس مانولاس به یوونتوس گل داد اما پارتنوپی در هر بخش کیفیت و عمق دارد.

خط حمله پر از بازیکنانی است که می‌توانند در پست‌های مختلف بازی کنند و این برای خط میانی هم صدق می‌کند. یووه می‌تواند چنین ادعایی داشته باشد اما مکس آلگری هنوز نتوانسته یک مرکز مطمئن برای سیستم خود پیدا کند ضمن اینکه یووه، کریستیانو رونالدو را از دست داد اما ناپولی دارایی‌های باارزشش را یک فصل دیگر حفظ کرد. اسپالتی معروف شده به اینکه از تیم‌هایش به‌طور مستمر بهترین بازی را می‌گیرد. او ترکیبی از مدیریت منابع انسانی و هوش تاکتیکی است که گاهی گتوزو را به‌خاطر نداشتن آن مورد انتقاد قرار می‌دادند. او شاید هرگز اسکودتو را نبرده باشد اما معادل آن حالا دیگر مثل قبل نیست.

زیر نظر مائوریتزیو ساری، ناپولی بهترین برند فوتبال ایتالیا و شاید اروپا را بازی می‌کرد. با کارلو آنچلوتی و جنارو گتوزو، باز هم به‌دنبال کیفیت بودند تا کمیت. با اسپالتی، مربی دارند که می‌تواند هر دو را فراهم کند اما مهم‌تر اینکه این مربی توسکانی باتجربه و نتیجه‌گراست و به‌سختی از تلاش برای رسیدن به هدف باز می‌ماند. ناپولی به‌دنبال سهمیه لیگ قهرمانان است اما شاید به بیشتر از این برسد. این فصل مدعی درجه یکی در سری A وجود ندارد، هر چیزی ممکن است، فقط یک چشم‌انداز برای تیم‌هایی که می‌توانند در چهار رده اول قرار بگیرند ترسیم شده. ناپولی شاید در بالای این فهرست نباشد اما نزدیکی رقابت باعث می‌شود هیچ‌کدام از مدعیان را نتوان کنار گذاشت. تیم فعلی ناپولی بهترین و گران‌ترین تیمی است که اسپالتی تا به حال در اختیار داشته؛ ترکیبی از جوانی و تجربه و بازیکنانی که آماده درخشیدن هستند. شاید پیروزی برابر یووه نشانه چیز خاصی نباشد اما قطعاً ناپولی یکی از مدعیان است.

منبع: فوتبال ایتالیا

 

رئال‌مادرید فاتح 13 دوره لیگ قهرمانان اروپا به سن‌سیرو می‌رود تا رقابت‌هایش در این فصل اروپا را در خانه اینتر آغاز کند. این دومین فصل پیاپی است که این دو غول اروپایی به‌همراه شاختار دونتسک در یک گروه قرار می‌گیرند. رئال در فصل گذشته در هر دو بازی رفت و برگشت مقابل اینتر پیروز شد. اینتر پس از قهرمانی در فصل 10-2009 با ژوزه مورینیو تنها دوبار از مرحله گروهی‌اش در لیگ قهرمانان صعود کرده و در کل هم تنها پنج‌بار به مرحله گروهی این رقابت‌ها رسیده است.

اینتر در دهه 2010 با مالکان جدید و مربیان پرشماری که داشت دوران سختی را پشت سر گذاشت، اما آنها در فصل‌های اخیر به ثبات و پیشرفت رسیده‌اند و باشگاه امیدوار است به قله‌هایی برسد که بیش از 10 سال پیش در آنها حضور داشت.

اینتر فصل گذشته برای اولین‌بار در 10 سال اخیر فاتح اسکودتو شد. آنها دفاع از عنوان قهرمانی را با پیروزی‌های 4 بر صفر و 3 بر یک مقابل جنوا و هلاس ورونا آغاز کرده‌اند، سپس در دیداری جذاب در خانه سمپدوریا به تساوی 2 بر 2 رسیدند. حالا توجه اینتر معطوف بزرگترین رقابت‌ باشگاهی اروپاست و باید به مصاف تیمی برود که احتمالاً قوی‌ترین رقیب آنها در این فصل خواهد بود؛ البته اینتر در شش بازی خانگی اخیر مقابل رئال‌مادرید در سن‌سیرو، چهار پیروزی کسب کرده است. با این حال اینتر در رقابت‌های اروپایی در پنج بازی اخیر مقابل رئال‌مادرید چهاربار شکست خورده است. اینتر اگر مقابل رئال به پیروزی برسد، راه صعودش از مرحله گروهی را هموار کرده است و می‌تواند امیدوار به صعود به‌عنوان تیم اول باشد.  

رئال‌مادرید که به‌دنبال چهاردهمین قهرمانی‌اش در اروپا و اولین قهرمانی‌اش از فصل 18-2017 به این سو است، یکی از مدعیان اصلی قهرمانی است. البته رقابت در این سال‌ها بسیار سخت شده است. رئال فصل گذشته با زین‌الدین زیدان صدرنشین گروهش شد و بالاتر از اینتر و شاختار دونتسک قرار گرفت. آنها سپس آتالانتا و لیورپول را بردند، اما مقابل چلسی شکست خوردند. آنها حالا پس از پیروزی 5 بر 2 مقابل سلتا ویگو به ایتالیا می‌روند. این اولین دیدار در سانتیاگو برنابئو در بیش از 18 ماه گذشته بود.

حدود 25هزار طرفداری که به ورزشگاه رفتند، از تماشای بازی لذت بردند. کریم بنزما هت‌تریک کرد، و وینیسیوس جونیور و خرید تابستانی تیم، یعنی ادواردو کاماوینگا هم گل زدند. رئال با 10 امتیاز از 4 مسابقه صدرنشین لالیگاست. آنها مقابل رقبای ایتالیایی خود عملکرد قدرتمندی داشته‌اند و در 13 بازی اخیر برابر ایتالیایی‌ها، 12بار پیروز شده‌اند. دو بازی از این 13 مسابقه در فصل گذشته برابر اینتر بود.

کارلو آنچلوتی، مربی تیم، در فصل 14-2013 رئال را برای دهمین‌بار قهرمان اروپا کرد. او در میان مربیانی که در تاریخ این رقابت‌ها دست‌کم 20 بازی هدایت یک تیم را بر عهده داشته‌اند، با 76درصد پیروزی، بالاترین آمار را به خود اختصاص داده است. او حالا به ورزشگاه آشنایی برمی‌گردد؛ جایی که مدت‌ها مربی میلان بود.

الساندرو باستونی، مدافع اینتر شاید به بازی چهارشنبه نرسد. او دچار مصدومیت از ناحیه عضله ران است. به این ترتیب احتمالاً دی‌مارکو در کنار استفان ده‌فرای و میلان اشکرینیار، خط دفاعی سه‌نفره تیم را تشکیل می‌دهند. ماتئو دارمیان و ایوان پریشیچ هم در پست بال‌های تدافعی بازی خواهند کرد. اینتزاگی بعید است که نسبت به بازی با سمپدوریا، تغییرات زیادی در ترکیب تیم بدهد، از این رو نیکولو بارلا، مارسلو بروزوویچ و هاکان چالهان‌اوغلو در خط میانی قرار می‌گیرند. ادین ژکو، مهاجم باتجربه تیم هم در خط حمله کنار لائوتارو مارتینس آرژانتینی قرار خواهد گرفت. البته خواکین کوریا، هم‌وطن لائوتارو هم امیدوار است به ترکیب اصلی راه یابد. در رئال هم آنچلوتی شاید هفت بازیکن را در اختیار نداشته باشد. گرت بیل، داوید آلابا، تونی کروس و لوکا یوویچ در بازی مقابل سلتا ویگو هم به میدان نرفتند. بیل (همسترینگ)، آلابا (خستگی عضلانی)، کروس (کشاله ران) و یوویچ (التهاب معده و روده) پیش از مسابقه معاینه خواهند شد، هرچند بعید است در ایتالیا بازی کنند.

فرلان مندی، مدافع چپ و دنی سبایوس، هافبک میانی تیم در این فصل هنوز به میدان نرفته‌اند و دچار مصدومیت از ناحیه پا و مچ هستند. مارسلو هم با وجود اینکه برابر سلتا دقایقی بازی کرد، مصدوم شده و به ایتالیا سفر نکرده است. به این ترتیب، میگل گوتیرس 20ساله همچنان در دفاع چپ تیم بازی خواهد کرد.

بنزما که تنها یک گل با آمار گلزنی رائول، اسطوره باشگاه فاصله دارد و با این گل چهارمین گلزن برتر تاریخ لیگ قهرمانان می‌شود، در خط حمله حضور می‌یابد و احتمالاً ادن آزار و وینیسیوس دو طرف او بازی خواهند کرد.

 

منبع: اسپورتس‌مول

 

لیورپول و میلان که در فینال‌های معروف 2005 و 2007 لیگ قهرمانان به مصاف هم رفتند، فصل 22-2021 این رقابت‌ها را با نبردی تماشایی در آنفیلد آغاز می‌کنند. لیورپول به‌دنبال هفتمین قهرمانی‌اش در اروپاست و میلان می‌خواهد هشتمین قهرمانی‌اش را کسب کند.

تیترهای رسانه‌های لیورپول پس از برد مقابل لیدز باید درباره صدمین گل محمد صلاح در لیگ برتر می‌بود، اما مصدومیت هولناک هاروی الیوت بر این برد سایه افکند. صلاح، سادیو مانه و فابینیو در برد 3 بر صفر لیورپول گل زدند، اما الیوت 18ساله که در این فصل بازیکن ثابت یورگن کلوپ شده بود، با خطای پاسکال استرویک دچار دررفتگی مچ پا شد و شش ماه دور از میدان خواهد بود.

کلوپ تأکید داشته لیورپول منتظر بازگشت الیوت می‌ماند. اما آنها باید با نبودن او کنار بیایند. لیورپول می‌خواهد بهتر از فصل گذشته عمل کند که در مرحله یک‌چهارم نهایی به رئال‌مادرید باخت.

لیورپول که در چهار مسابقه خود در لیگ برتر، سه برد و سه کلین‌شیت داشته، می‌خواهد روند شکست‌ناپذیری‌اش در تمامی رقابت‌ها را به 13 بازی برساند. آنها می‌خواهند در گروهی که دو غول ایبری، یعنی پورتو و اتلتیکومادرید هم هستند، از همان ابتدا نتایج خوبی بگیرند.

لیورپول در سه بازی اخیر خانگی خود در لیگ قهرمانان گلی دریافت نکرده است. تنها یک بازی خانگی آنها با کلوپ در مرحله گروهی لیگ قهرمانان منجر به شکست شده که فصل گذشته و برابر آتالانتا بود.

میلان با اینکه در نهایت نتوانست در فصل 21-2020 مدعی جدی قهرمانی سری آ باشد، این فصل را دوباره قدرتمند شروع کرده و در سه بازی، سه برد کسب کرده است. آنها اخیراً لاتزیو را با نتیجه 2 بر صفر بردند. میلان در این فصل سرانجام به لیگ قهرمانان برگشته است. آنها هشت سال از این رقابت‌ها دور بودند و در این مدت تنها دوبار در لیگ اروپا به مرحله یک‌هشتم نهایی راه یافتند. میلان در شش‌بار آخری که در لیگ قهرمانان حضور داشته هم پنج‌بار در همان مرحله یک‌هشتم نهایی حذف شده است.

میلان آخرین بار در مرحله یک‌هشتم نهایی فصل 14-2013 لیگ قهرمانان مقابل اتلتیکومادرید بازی کرد و با نتیجه 4 بر یک شکست خورد. قهرمان لالیگا در این فصل لیگ قهرمانان هم‌گروه آنهاست. میلان در 13 بازی اخیر برابر رقیبان انگلیسی تنها یک برد به دست آورده است.

معجزه استانبول هنوز در خاطره هواداران لیورپول زنده است، اما میلان دو سال بعد در آتن انتقام گرفت و با نتیجه 2 بر یک لیورپول را برد تا فاتح اروپا شود. این جدیدترین دیدار این دو تیم در اروپا بوده است؛ دو تیمی که در مجموع 13 قهرمانی دارند.

لیورپول به‌جز الیوت، نکو ویلیامز و روبرتو فیرمینو را هم در اختیار نخواهد داشت. فیرمینو هنوز از ناحیه همسترینگ دچار مشکل است، به این ترتیب دیوگو ژوتا در خط حمله بازی خواهد کرد.

جوردن هندرسون در این هفته نیمکت‌نشین بود، اما با مصدومیت الیوت، او به ترکیب برمی‌گردد. آلیسون بکر و فابینیو هم با برداشته شدن محرومیت فیفا بر بازیکنان برزیلی، توانستند لیورپول را مقابل 

 

لیدز در الندرود همراهی کنند.

اگر سادیو مانه در این مسابقه گل بزند، بیستمین گلش در لیگ قهرمانان را به ثمر رسانده است و چهارمین بازیکن آفریقایی پس از محمد صلاح، ساموئل اتوئو و دیدیه دروگبا می‌شود که به این آمار

 می‌رسد.

در میلان، اولیویه ژیرو که دچار ویروس کرونا شده بود، بهبود یافته و می‌تواند در این مسابقه به میدان برود. این بازیکن سابق چلسی امیدوار است در خط حمله به‌جای زلاتان ابراهیموویچ یا آنته ربیچ بازی کند.

تیموئه باکایوکو که در بازی با لاتزیو هواداران به او توهین‌های نژادپرستانه کردند، در آن مسابقه به‌عنوان بازیکن جانشین به زمین رفت و تنها 13 دقیقه دوام آورد. او تحت معاینه است تا مشخص شود چقدر دور از میدان خواهد بود. راده کرونیچ، دیگر هافبک میلان هم مصدوم است.

فیکایو توموری پس از اینکه از چلسی به میلان پیوسته، در خط دفاعی این تیم درخشیده است. او با السیو رومانیولی زوج دفاعی میلان را می‌سازد.

 

مثلث لیونل مسی، نیمار و کیلیان امباپه امشب در دیدار با کلاب بروژ در شروع مرحله گروهی لیگ قهرمانان برای نخستین‌بار کنار هم قرار می‌گیرند. مسی تابستان از بارسلونا به پاریس آمده اما هیچ‌وقت کنار دو ستاره پاری‌سن‌ژرمن بازی نکرده، حالا اکیپ گزارش داده موریسیو پوچتینو قصد دارد برای بازی امشب این سه ستاره را کنار هم قرار دهد هرچند معلوم نیست چه سیستمی برای گرفتن بهترین بازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مسی در بازی دو هفته قبل مقابل رنس جای نیمار را در اواخر بازی گرفت و در نقش شماره 10 در سیستم 1-3-2-4 به کار گرفته شد اما اکیپ می‌گوید اگر پوچتینو از همین چینش مقابل بروژ استفاده کند تیم او از نظر دفاعی بشدت آسیب‌پذیر می‌شود. احتمال دارد این سه نفر در سیستم 2-4-4 لوزی یا 2-5-3 بازی کنند تا به‌عنوان یک مجموعه منسجم در دفاع و حمله مشارکت داشته باشند اما در مورد موفقیت دومی تردید وجود دارد چون سرخیو راموس برای بازی در اختیار مربی آرژانتینی نیست.

بهترین گزینه برای تیم فرانسوی 3-3-4 است چون به مسی، نیمار و امباپه فضای لازم برای به کاربردن جادوی فردی‌شان را می‌دهد؛ مسی در راست، نیمار در چپ و امباپه در مرکز خط حمله، دفاع میزبان بلژیکی را مورد تهدید قرار می‌دهند.

اما این مثلث نمی‌تواند روی حمایت برخی بازیکنان حاضر در ترکیب اصلی تیم حساب کنند. آنخل دی‌ماریا و ادیس گوآیه محروم هستند و مارکو وراتی برای این بازی وضعیت جسمانی نامشخصی دارد. احتمالاً به‌جای این سه، آندر اررا در کنار جورجینیو واینالدوم و لئاندرو پاردس در مرکز زمین انجام وظیفه می‌کنند.

لایوین کورزاوا، مدافع چپ تیم هم مصدوم است و برای پست او نونو مندز، خرید جدید تیم و آماد دیالو رقابت دارند که احتمالاً مثل بازی لیگ شانس دیالو بیشتر است.

یک مسأله دیگر که پوچتینو باید حل کند، دروازه‌بانی است و اینکه از بین جان‌لوییجی دوناروما و کیلور ناباس یکی را انتخاب کند. ستاره ایتالیا در تیم قهرمان یورو 2020 شنبه در پیروزی 4 بر صفر برابر کلرمون اولین بازی‌اش را انجام داد اما به نوشته اکیپ هنوز برای کنار زدن دروازه‌بان کاستاریکایی جا نیفتاده و احتمالاً ناباس در این بازی درون دروازه قرار می‌گیرد.

 

جاشوای 31ساله که خودش هم مانند فیوری دوبار قهرمان دسته سنگین‌وزن جهان شده است، به پادکست باکسینگ 5 لایو، گفت: «خیلی‌ها می‌پرسند که آیا لازم است من مبارزه با تایسون فیوری را هم در سوابقم داشته باشم؟ پاسخ من این است که بله. من به آن نیاز دارد. شما باید با رقبای سطح بالا مبارزه کنید؛ کسانی که باعث شوند شما بهترین مبارزه‌تان را انجام دهید.»

برای مدتی حرف و حدیث‌هایی درباره یک مبارزه برای مشخص شدن قهرمان بلامنازع دسته سنگین‌وزن بوکس وجود داشته اما در طول تابستان تب آن فروکش کرد. جاشوا اما می‌گوید به دست آوردن یک فرصت برای مبارزه با فیوری برای او بسیار مهم است.

او گفت: «بوکس به مبارزه میان من و او نیاز دارد. برگزاری اردوهای تمرینی خیلی سخت است. در رشته بوکس بهتر شدن و پیشرفت واقعاً‌ دشوار است. مبارزه کردن با تایسون فیوری هم یک چالش بزرگ است. من اما می‌خواهم تا جایی که می‌توانم خودم را تحت فشار قرار دهم تا از چیزی که هستم بهتر شوم اما این چیزی است که همه ما به آن نیاز داریم. من هم به آن نیاز دارم. پس دست بجنبانید رفقا. کاری کنید تا ببینیم من چقدر خوب هستم.»

جاشوا از سال 2019 تا کنون 4 کمربند قهرمانی اتحادیه، فدراسیون، سازمان جهانی و سازمان بین‌المللی بوکس را در اختیار داشته است. تنها کمربندهایی که او در حال حاضر ندارد مربوط به شورای جهانی بوکس و مجله رینگ است که در اختیار تایسون فیوری است. جاشوا در صورت مبارزه با فیوری و شکست دادن او، این دو کمربند را هم از آن خودش می‌کند اما اگر به او ببازد 4 کمربند خودش را هم به او واگذار خواهد کرد.

او ادامه داد: «دوست دارم ببینم سقف توانایی‌ها و پیشرفتم کجاست. مبارزه با تایسون فیوری از نظر روانی هم یک چالش خوب است نه به‌خاطر او بلکه به‌خاطر خودم و اینکه می‌خواهم ببینم در چه سطحی می‌توانم مبارزه کنم. صبح‌ها وقتی از خواب بیدار می‌شوم احساس خستگی و کوفتگی می‌کنم اما هنوز هم بیرون می‌روم تا ببینم چه کارهایی از دستم ساخته است. این مبارزه می‌تواند یک پاداش فوق‌العاده باشد و فقط یکی مانند فیوری می‌تواند آن را به من بدهد.»

فیوری ماه آینده در سه‌گانه مبارزاتش با دئونتای وایلدر روی رینگ می‌رود و شاید هر دو بوکسور سنگین‌وزن به‌عنوان قهرمان بلامنازع دسته خودشان بتوانند سال آینده هم بر سر تصاحب کمربند قهرمانی مبارزه کنند.

و اما اوسیک 34ساله که جاشوا قرار است با او مبارزه کند، بوکسوری که دوبار قهرمانی در دسته سنگین‌وزن (دسته کرورز وزن، 71 تا 91 کیلوگرم) و دو قهرمانی در دسته فوق‌سنگین وزن (بالای 91 کیلوگرم) از جمله یک پیروزی امتیازی مقابل درک چیسورای کهنه‌کار دارد. جاشوا اگرچه برای مبارزه با فیوری لحظه‌شماری می‌کند اما از نزدیک شدن موعد مبارزه‌اش با اوسیک هم هیجان‌زده است. او گفت:«دوباره احساس می‌کنم که فشار مبارزه به سراغم آمده است».

این مبارزه اولین مبارزه‌ بوکس در بریتانیا از زمان شیوع کرونا است و انتظار می‌رود که 60 هزار تماشاگر در ورزشگاه تاتنهام برای تماشای آن حضور پیدا کنند.

جاشوا حالا این فرصت را دارد که در حضور کلی از هموطنانش یک افتخار دیگر به افتخاراتش اضافه کند هرچند که او می‌گوید خاطره تلخ یک ناکامی هرگز از ذهنش پاک نخواهد شد. او گفت: «وقتی اولین مبارزه‌ام را با امانوئل لئو نگاه می‌کنم، می‌بینم خیلی بد بودم. ای کاش زودتر کارم را شروع کرده بودم تا آماده‌تر می‌بودم. اگر سال 2000 کارم را آغاز می‌کردم، آن وقت سال 2010 در آن مبارزه خیلی بهتر بودم و خیلی زودتر به سطحی می‌رسیدم که الان هستم و باتجربه‌تر و حرفه‌ای‌تر مبارزه می‌کردم.»