هفته سوم لیگ ملت‌های والیبال هم امروز و فردا به پایان می‌رسد و شانزده تیم حاضر در این رقابت‌ها، بازی‌های هشتم و نهم خود را برگزار می‌کنند. در هر دوی این هفته‌ها، تیم ایران اولین بازی روز را برگزار می‌کند و ساعت 12:30 ظهر به وقت تهران به مصاف حریفانش می‌رود. البته که این دو بازی به وقت ایتالیا حوالی 10 صبح است که اتفاق چندان عادی برای یک مسابقه والیبال نیست اما فشردگی این رقابت‌ها و برگزاری هشت مسابقه در روز باعث شده تا در هر دور مسابقه، برخی تیم‌ها مجبور باشند هم صبح و هم ظهر بازی کنند.

تیم ایران امروز و در هشتمین بازی خود به مصاف تیم قدرتمند صربستان می‌رود و فردا هم با آلمان دیدار خواهد کرد. دو تیمی که پیش از آغاز رقابت‌های این هفته، درست پشت سر ایران و در رده‌های هفتم و هشتم قرار داشتند.

پس از برگزاری رقابت‌های امروز و فردا، تیم‌ها سه روز استراحت خواهند کرد و هفته چهارم از روز سه‌شنبه 25 خرداد آغاز خواهد شد.

 

 

یونس امامی و امین طاهری آزادکاران اوزان ۷۴ و ۱۲۵ کیلوگرم ایران از رقابت‌های بین‌المللی لهستان حذف شدند. این دو کشتی‌گیر که به همراه کشتی‌گیران هم‌وزن خود راهی رقابت‌های جام زیلکوفسکی شده بودند تا در آخرین تورنمت انتخابی شرکت کنند، با شکست مقابل حریفان خود از دور رقابت‌ها کنار رفتند.

باخت و حذف امامی و طاهری زمانی پررنگ‌تر می‌شود که رقبای آنها یعنی حسین خانی و زارع به فینال اوزان خود رسیدند و گام بلندی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی برداشتند و به احتمال فراوان نفر اعزامی وزن خود به المپیک خواهند شد.

یورو 2020 سرانجام از راه رسید؛ یک سال دیرتر و با هزاران تماشاگر کمتر اما برای شروع این مسابقات، دیداری بهتر از این نمی‌شد برگزار کرد.

 پس از یک سال ابهام، دیدار افتتاحیه به اندازه 16 ماه اخیر دنیا غیر قابل پیش‌بینی است. نوشتن هرگونه پیش‌بازی برای بازی ایتالیا و ترکیه فقط گمانه‌زنی است اما این دیدار بی‌تردید بسیار پرهیجان خواهد بود.

این مسابقات با میزبانی ایتالیا از ترکیه در ورزشگاه المپیک رم آغاز می‌شود. ایتالیا در خانه بخت بیشتری دارد اما ترکیه در دیدارهای اخیرش نشان داده که می‌تواند هر تیم بزرگی در دنیا را شکست دهد و مقابل هر تیم کوچکی به مشکل برخورد کند.

دیدار افتتاحیه یورو 2020 را دو تیمی برگزار می‌کنند که در سال 2021 شکست نخورده‌اند. 

ترکیه در 2020 هشت بازی برگزار کرد و پنج تا را مساوی کرد اما آنها در سال 2021، هلند و نروژ را در مرحله مقدماتی جام جهانی 2022 برده‌اند و با این حال مقابل تیم رده 138 فیفا، یعنی لتونی، به تساوی سه بر سه رسیدند. 

ترکیه آذربایجان، تیم رده 110 دنیا را دو بر یک برد اما مقابل گینه، تیم 72ام دنیا نتوانست گلی بزند و بازی‌شان با تساوی بدون گل به پایان رسید. پیروزی دو بر صفر مقابل مولداوی، تیم رده 177 دنیا هم روحیه آنها را چندان تقویت نکرده است.

کاپیتان ترک‌ها بوراک ییلماز خواهد بود، بازیکنی 35ساله که فصل گذشته تازه به اوج دوران بازی خود رسیده است.

 او بیشتر دوران بازی‌اش را در ترکیه گذراند و در آگوست به لیل پیوست و کمک کرد آنها به اولین قهرمانی خود در لیگ یک فرانسه در 10 سال اخیر برسند. 

ییلماز در 28 بازی 16 گل برای لیل زد. بقیه بازیکنان ترکیه هم در اوج هستند و با این نسل، شاید شگفتی‌ای مانند جام جهانی 2002 رقم بخورد.

ایتالیا هم در فرمی درخشان بوده است. آنها از سپتامبر 2018 که در لیگ ملت‌های اروپا یک بر صفر به پرتغال باختند دیگر شکست نخورده‌اند. البته این روند 26 دیدار بدون باخت پس از عدم صعود به جام جهانی 2018 رقم خورد.

البته تیم روبرتو مانچینی پس از افتضاح سال 2018 تاکنون اکثراً بازی‌های آسانی داشته است. 

بهترین برد آنها با نتیجه یک بر صفر مقابل هلند در سپتامبر گذشته رقم خورد، نتیجه‌ای که باعث شد ایتالیا به مرحله نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اروپا برسد (که دیدارهایش در پاییز در میلان و تورین برگزار می‌شود).

ایتالیا با دو پیروزی مقابل سن‌مارینو (7-صفر) و جمهوری چک (4-صفر) در دیدارهایی دوستانه راهی یورو می‌شود. 

تیم فعلی ایتالیا را نمی‌توان با تیم قهرمان جام جهانی 2006 مقایسه کرد اما حضور جان‌لوییجی دوناروما، جورجیو کیه‌لینی، لئوناردو بونوچی و مارکو وراتی، تیمی می‌سازد که بردنش سخت است.

 اگر چیرو ایموبیله گل‌زنی‌هایش در لاتزیو را تکرار کند، ایتالیا بهترین تیم خود پس از یورو 2012 را خواهد داشت. باید دید این غول خفته بعد از نرسیدن به جام جهانی 2018، اکنون در یورو برخواهد خاست؟

 

گزارش

آزاده پیراکوه       @Apirakouh

 

 بعد از اتمام بیشتر رقابت‌های گزینشی المپیک در رشته‌های مختلف، کمیته بین‌المللی المپیک فهرست تیم پناهندگان خود را اعلام کرد. لیستی که برای ورزش ایران خوشایند نیست و برای تصمیم‌گیران این حوزه پیغام‌های نگران‌کننده‌ای دارد. از بین 29 نفری که انتخاب شده‌اند تا زیر پرچم IOC و در قالب تیم پناهندگان شرکت کنند، 5 نفر ایرانی‌اند. کیمیا علیزاده و دینا پوریونس در تکواندو، هامون درفشی‌فر در کاراته، سعید فضل‌اولی در قایقرانی و جواد محجوب در جودو، ورزشکارانی‌اند که در تیم پناهندگان المپیک توکیو را تجربه می‌کنند. از بین این اسامی، قرار گرفتن نام کیمیا در ترکیب پناهندگان تعجب بیشتری را به همراه داشته، چراکه او از طرف آلمان در رقابت‌های گزینشی اروپا شرکت کرد اما موفق به کسب سهمیه نشد و حالا این سؤال برای خیلی‌ها مطرح است که کیمیا چطور توانسته از IOC سهمیه وایلدکارت بگیرد؟ مسأله اصلی این است که کیمیا از ماه‌ها قبل درخواستش را به کمیسیون مربوطه در کمیته بین‌المللی المپیک ارائه کرده بود و حتی در روزهایی که در گزینشی آلمان حضور داشت، پرونده‌اش در IOC در حال بررسی بود و اگر در ترکیب آلمان موفق به کسب سهمیه می‌شد، از این فهرست خارج می‌شد اما با توجه به مدال‌آور بودن در المپیک قبلی، زن بودن و همچنین شرایط خاصی که ایران دارد، او از ابتدا و در بین 50 و اندی ورزشکاری که درخواست حضور در تیم پناهندگان را داده بودند، یکی از گزینه‌های اصلی بود.

فارغ از اینکه کیمیا و بقیه چطور توانسته‌اند در این ترکیب قرار بگیرند و چه سیاست‌هایی باعث شده تا کشورهایی مثل سوریه، سودان و ایران بیشترین تعداد ورزشکار را در تیم پناهنده‌ها داشته باشند، این سؤال مطرح است که آیا انتشار این لیست به مسئولان تصمیم‌گیر تلنگری زده است؟ قبل‌تر از اینکه ورزشکاران خیلی شرایط ادامه فعالیت ورزشی در تیم‌های ملی کشورهای دیگر را نداشتند و شانس حضور در المپیک را برای خود کم می‌دیدند، شاهد برنامه‌ریزی ورزشکاران برای رفتن از ایران بودیم و بی‌تردید حالا که شرایط برای حضور در المپیک، حتی با وجود افت سطح فنی وجود دارد، ورزشکاران بیشتری تمایل نشان می‌دهند تا از ایران بروند. و حالا سؤال از مسئولان این است که آیا برای جلوگیری از این شرایط و حفظ ستاره‌ها در کشور فکری کرده‌اند؟ نکته قابل توجه لیست منتشر شده از سوی IOC این است که حتی برخی از این قهرمانان از جمله کیمیا علیزاده و جواد محجوب مدت‌های زیادی است که از آمادگی دور بوده‌اند اما باز هم فرصت پیدا کرده‌اند تا در المپیک حاضر باشند.

با این شرایط باید از مسئولان پرسید آیا برنامه‌ای وجود دارد که ورزشکاران ایران انگیزه داشته باشند تا حداقل برای دوران قهرمانی در ایران بمانند و زیر پرچم کشور دیگری یا کمیته بین‌المللی المپیک مسابقه ندهند؟

شاید گفته شود که ورزشکاران هم مثل خیلی از جوان‌ها به خاطر شرایط اقتصادی و اجتماعی قصد مهاجرت دارند و این موضوع را نباید به اندازه یک بحران دید اما حتماً حامیان این تفکر قبول دارند که هیچ جا به اندازه ورزش، این مسأله به چشم نمی‌آید و حتماً در روز افتتاحیه المپیک اتفاق خوبی برای ایران رقم نمی‌خورد که 5 ورزشکار در تیم پناهجویان المپیک داشته باشد.

شاید در لابلای اتفاق‌های سیاسی و انتخاباتی که در جریان است، انتشار این لیست خیلی هم به چشم آنهایی که باید، نیامده باشد اما حتماً روز افتتاحیه المپیک این موضوع بدجور تو ذوق می‌زند و شاید آنجا کسی به فکر بیفتد که باید کاری کرد.

پیت جنسن  

 

وقتی ناصر الخلیفه رئیس باشگاه پاری‌سن‌ژرمن دوشنبه به صراحت گفت کیلیان امباپه «هرگز فروخته نمی‌شود» و «هرگز به عنوان بازیکن آزاد از پاریس نمی‌رود» نگرش رسانه‌های اسپانیا را تأیید کرد که پاری‌سن‌ژرمن یک «قفس طلایی» است.

زمان زیادی از انتشار مصاحبه الخلیفه با اکیپ نگذشت که هواداران رئال مادرید ترند «امباپه را آزاد کنید» را در شبکه‌های اجتماعی به راه انداختند تا به اظهارات او واکنش نشان دهند. بازیکن 22 ساله مثل نیمار در ثروتمندترین باشگاه جهان زندانی شده و رئال مادرید و قبل از آنها، بارسلونا هیچ کاری نمی‌توانند در این مورد انجام دهند. این دیدگاه در اسپانیا رواج یافته.تفاوت البته در این است که رئال مادرید باور دارد که بازیکن مورد نظرش می‌خواهد به اسپانیا برود و کافی است قراردادش را تمدید نکند و به عنوان بازیکن آزاد منتقل شود؛ هیچ کاری هم از الخلیفه که گفته این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد، بر نمی‌آید.

پاسخ رئال مادرید یا حداقل رسانه‌های نزدیک به این باشگاه انکار حق باشگاه پاریسی بود اما واقعیت این است که در میان خودشان پذیرفته‌اند که بازیکن 22 ساله حداقل در این تابستان به پایتخت اسپانیا نمی‌رود.

جذب امباپه در سال 2021 همان اول هم سنگ بزرگی بود. نخستین کنفرانس خبری کارلو آنچلوتی در بازگشت به نیمکت رئال مادرید بیشتر درباره بازگرداندن بازیکنان قرضی و پیشرفت دادن بازیکنان موجود در باشگاه بود. مربی ایتالیایی خوب می‌داند که تقریباً هیچ بازیکنی نمی‌توانند بخرند.

 امباپه هدف شماره یک است اما تنها راه برای اینکه انتقالش ممکن شود این است که در فهرست دستمزدهای باشگاه جای خالی پیدا شود و البته پاری‌سن‌ژرمن برای مذاکره موافقت کند.در مورد شرط اول تردیدهای جدی وجود دارد درباره اینکه بتوانند از شر دستمزدبگیران هنگفت خلاص شوند در حالی که شرط دوم مستلزم کوتاه آمدن پاری‌سن‌ژرمن است و آنها هرگز این کار را نمی‌کنند.

بخش اول اظهارات الخلیفه تأیید و تأکید کرد که پاری‌سن‌ژرمن، بارسلونا نیست. وقتی نایب رئیس ورزشی وقت بارسلونا در سال 2017، خوردی مستره، گفت نیمار 200 درصد می‌ماند حرفش تا آنجا درست بود که پاریسی‌ها مبلغ فسخ قرارداد او را بپردازند.

در قرارداد امباپه با پاریس بند فسخ قرارداد وجود ندارد و شرایط مالی باشگاه آنقدر خوب است که نیازی به فروختن او ندارند حتی اگر قرارداد جدید امضا نکند. آنها می‌توانند او را برای سال آخر قراردادش نگه دارند و بعد به عنوان بازیکن آزاد اجازه بدهند برود بدون اینکه فشار مالی سنگینی را متحمل شوند.

بخش دوم صحبت‌های الخلیفه اما در مادرید خیلی جدی گرفته نشد. اینکه امباپه هرگز به عنوان بازیکن آزاد از تیم نمی‌رود، از دست رئیس خارج است. اگر او بخواهد بازیکنش را تا پایان قراردادش نگه دارد، فرصتش سال آینده به پایان می‌رسد.

رئال مادرید هنوز باور دارد امباپه تمایلی به امضای قرارداد جدید با پاری‌سن‌ژرمن ندارد. پاری‌سن‌ژرمن مطمئن است که او این کار را می‌کند. شاید انگیزه این جنگ قدرت چیزی فراتر از پول باشد.

امباپه می‌تواند از لیونل مسی تبعیت کند و هر تصمیمی را تا تابستان آینده به تعویق بیندازد و همانطور که بارسلونا با آوردن سرخیو آگوئرو امیدوار است مسی را برای ماندن متقاعد کند، پاری‌سن‌ژرمن هم می‌خواهد لوییس کامپوس را بیاورد؛ مدیر ورزشی موناکو وقتی امباپه در آن تیم بود و کسی که فصل گذشته در لیل این سمت را داشت و یکی از عوامل قهرمانی این تیم در لیگ فرانسه بود.رئال مادرید هم کامپوس را می‌خواهد. آنها می‌دانند با رفتن زین‌الدین زیدان بخشی از اعتبارشان را از دست داده‌اند هرچند اطمینان دارند رفتن مربی فرانسوی در تلاش برای جذب امباپه خللی وارد نمی‌کند.

 از طرف دیگر احساس می‌کنند کامپوس برایشان یک خرید استراتژیک است که شانس جذب امباپه را افزایش می‌دهد.

و تنها به نفع امباپه است اگر با هوشیاری هر دو باشگاه را منتظر بگذارد. او به خوبی می‌داند پاری‌سن‌ژرمن تابستان آینده بیش از هر زمان دیگری می‌خواهد او را حفظ کند چون چند ماه بیشتر تا جام جهانی قطر باقی نمانده. ضمن اینکه رئال مادرید یک سال دیگر وضعیت مالی بهتری پیدا می‌کند چون امید دارند هواداران به استادیوم‌ها برگردند.مادرید مطمئن است که موضوع خریدن امباپه دیر و زود دارد اما سوخت و سوز نه و اگر اینطور باشد پاری‌سن‌ژرمن می‌خواهد این انتقال هر چه دیرتر و حداقل 12 ماه دیگر طول بکشد. 

آنها همچنان حسرت بازگشت نیمار را به دل بارسلونا گذاشته‌اند و به نظر می‌رسد در راه جذب جورجینیو واینالدوم از لیورپول هم از باشگاه کاتالان سبقت می‌گیرند.

حالا نوبت رئال مادرید است که اجازه ندهند به خواسته‌اش برسد. تفاوت در این است-البته اگر بشود نام آن را تفاوت گذاشت- که نیمار همیشه پول بیشتر پاریسی‌ها را ترجیح داده و مادرید امید و باور دارد که امباپه یک رویای فوتبالی دارد که با پول قابل خریدن نیست. آنها مطمئن هستند که امباپه می‌خواهد برایشان بازی کند. اگر همچنان به پیشنهاد تمدید قرارداد باشگاه فرانسوی پاسخ منفی بدهد، بعد از 12 ماه می‌تواند به رؤیایش برسد، الخلیفه هم هر چه می‌خواهد بگوید.

منبع: دیلی میل

 

 

سرپرست کاروان ایران در بازی‌های پارالمپیک توکیو عواقب تأخیر در پرداخت بودجه تخصیصی به کمیته ملی پارالمپیک را جبران‌ناپذیر دانست و خواستار پرداخت هر چه سریع‌تر آن شد.

هادی رضایی در جریان یکصد و هشتاد و چهارمین نشست اعضای هیأت رئیسه و اجرایی کمیته ملی پارالمپیک که روز گذشته در محل این کمیته برگزار شد، به مشکلات مالی این کمیته اشاره کرد.

او در این باره گفت: «با توجه به نزدیک شدن به زمان اعزام به بازی‌های توکیو ۲۰۲۰ و لزوم برگزاری اردوهای تدارکاتی پیش از اعزام و نیز تهیه تجهیزات، البسه، رزرو هتل و سایر اقدامات، با مشکل جدی و شدید در بودجه مواجه هستیم. قرار بود با توجه به دستور صریح جناب آقای دکتر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه، ۶۰ درصد از بودجه تخصیصی در ابتدای سال پرداخت شود که تا‌کنون تنها ۵ درصد از آن را دریافت کرده‌ایم و چنانچه ظرف سه روز آینده بودجه مد نظر پرداخت نشود با مشکلات عدیده در روند آماده سازی تیم‌ها روبه‌رو خواهیم شد و این مسأله تأثیر مستقیم بر عملکرد ورزشکاران و افتخارآفرینی آنها در بازی‌های توکیو خواهد داشت.»

سرپرست کاروان پارالمپیک در بازی‌های توکیو ۲۰۲۰ ادامه داد: «جمهوری اسلامی ایران تاکنون ۸ دوره حضور موفق در بازی‌های پارالمپیک داشته و حیف است که به واسطه بی‌تدبیری عده‌ای محدود در پرداخت به‌موقع بودجه مورد نیاز، عملکرد کاروان کشورمان در این برهه حساس تحت تأثیر قرار گیرد.»

رضایی در پایان ابراز امیدواری کرد تا روز یکشنبه ۲۳ خرداد ماه که نشست مطبوعاتی با اصحاب رسانه برگزار می‌شود، این مشکل برطرف شود و در غیر این صورت در خصوص جزییات تعویق پرداخت بودجه صحبت خواهد شد.صحبت‌های هادی رضایی به عنوان سرپرست کاروان در شرایطی مطرح شده که هنوز زمان زیادی از اظهارنظر مطمئن خسروی‌وفا نگذشته است که شرایط مالی را بسیار خوب توصیف کرده بود! خسروی‌وفا اگرچه همواره سعی می‌کند اشاره‌ای به بی‌پولی نداشته و گلایه نکند اما زمان زیادی از روزی نگذشته که در برنامه زنده تلویزیونی اعلام کرد که حساب‌های کمیته ملی پارالمپیک پر است و مشکل مالی وجود ندارد.حالا باید صحبت کدام یک از این مدیران را باور کنیم؟ بالاخره پول هست یا نیست؟

در رقابتی سخت میان بهترین‌های مرحله گروهی این فصل NBA، این بازیکن بزرگ تیم دنور ناگتس، نیکولا جوکیچ بود که عنوان ارزشمندترین بازیکن (MVP) را از آن خودش کرد.

ستاره ناگتس، اولین بازیکن صربی شد که جایزه MVP مرحله گروهی NBA را کسب می‌کند. علاوه بر این او رده‌پایین‌ترین بازیکن انتخاب شده از «درفت NBA» است که این افتخار را به دست می‌آورد. سال 2014 ناگتس جوکیچ را که در رقابت برای ورود به NBA نفر چهل‌و‌یکم شده بود، جذب کرد. 7 سال بعد همان بازیکن طوری MVP را کسب کرد که کسی برای تصاحب این عنوان حتی نزدیکش هم نشد. جوکیچ 90 تا از 101 رأی اول را به خودش اختصاص داد.

بلافاصله پس از معرفی جوکیچ، این بازیکن 26 ساله گفت که چگونه از یک نوجوان گمنام به برنده ارزشمندترین جایزه فردی مهم‌ترین لیگ بسکتبال دنیا تبدیل شد: «باید بگویم که شاید با کلی شانس و اینکه افراد زیادی هم به من اعتماد کردند، برایم زحمت کشیدند تا بتوانم به اینجا برسم. البته خودم هم کلی تلاش کردم. پس یک مقدار از همه چیز در کنار هم باعث شد که این اتفاق رخ دهد.»

شکیل اونیل ستاره سابق NBA و یکی از آخرین سنترهایی که جایزه MVP را برد، سؤال بعدی را از جوکیچ پرسید: «آیا هرگز تصور می‌کردی MVP، NBA شوی؟»

او گفت: «راستش من حتی فکر نمی‌کردم که حتی در NBA‌ بازی کنم. زمانی که در صربستان وارد رشته بسکتبال شدم، رؤیایم بازی در یورولیگ بود چون آن بزرگترین تورنمنتی بود که می‌توانستم شرکت کنم. وقتی که دنور ناگتس مرا درفت کرد، فرصتی برای تبدیل شدن به یک بازیکن NBA به دست آوردم و فکر می‌کنم که به خوبی قدر آن فرصت را دانستم».

جوکیچ که بدون شک خلاق‌ترین سنتر فصل جاری NBA بوده است، در این پست انقلابی به پا کرد که یادآور خاطرات روزهای درخشش اولین ‌MVP‌ اروپایی NBA، دیرک نوویتزکی از آلمان بود اما در حالی که نوویتزکی در پرتاب و دریبل‌زنی تبحر داشت، جوکیچ به خاطر مهارتش در پاس دادن و موقعیت‌سازی برای هم‌تیمی‌هایش معروف شد. البته این بدان معنا نیست که او در کسب امتیاز ضعیف بود چرا که علاوه بر 8/10 ریباند و 3/8 پاس گلی که به طور متوسط در هر بازی داشت، به طور میانگین در هر حضورش در زمین بازی 4/26 امتیاز هم می‌گرفت که برای یک سنتر آمار فراتر از عالی است.

جوکیچ برای کسب MVP مرحله گروهی فصل جاری NBA، رقبایی مانند جوئل امبید سنتر قدرتی تیم فیلادلفیا سونی سیکسرز و استیفن کری گارد گلدن استیت وریرز داشت که به ترتیب دومین و سومین نفری بودند که بیشترین آرا را کسب کردند. جیانیس آنتتوکونمپو ستاره تیم میلواکی باکس که در سال‌های 2019 و 2020 برنده MVP شد هم بالاتر از کریس پل ستاره فینیکس سانز نفر چهارم شد.