مارک آگدن

 

چرا مسی باید به منچستر سیتی برود؟

منچستر سیتی در کورس کسب سه‌گانه داخلی است و می‌تواند لیگ قهرمانان را هم فتح کند. به این ترتیب اگر مسی که به اعتقاد بسیاری بهترین بازیکن دنیاست، به یکی از قوی‌ترین مجموعه‌های بازیکنان ملحق شود و زیر نظر یکی از بهترین مربیان، یعنی پپ گواردیولا بازی کند، سیتی نشان خواهد داد که مصمم است در اوج فوتبال بماند. مسی با خود گل، خلاقیت و کیفیت را به همراه خواهد آورد و حضور او در داخل میدان و کنار تیم بی‌تردید پیشرفت فیل فودن، هافبک 20ساله سیتی را شتاب خواهد داد. فودن را بهترین بازیکن انگلیسی نسل خود می‌دانند.

منطق فوتبالی جذب مسی مشخص است. او با وجود سنش (که در ژوئن 34ساله خواهد شد)، سیتی را منسجم‌تر از قبل خواهد ساخت اما در خارج از میدان، مسی بیشترین تأثیر را روی سیتی خواهد گذاشت. از زمانی که این باشگاه را مقامات ابوظبی در سال 2008 خریدند، آنها همیشه به دنبال جذب یک فوق ستاره بوده‌اند، ولی انتقال کاکا، وین رونی، نیمار و کیلیان امباپه به نتیجه نرسید. سیتی از نظر تجاری و برندسازی نیاز به مسی دارد تا فاصله را با بزرگان سنتی نظیر لیورپول، منچستر یونایتد، رئال مادرید، بارسلونا و بایرن مونیخ کم کند. این تیم‌ها با تاریخ درخشان و اسطوره‌های بزرگی که دارند، نسبت به سیتی برتری دارند و سیتی هنوز از محبوبیت جهانی این باشگاه‌ها برخوردار نیست. آمدن مسی باعث خواهد شد پروفایل سیتی قوی‌تر شود و آنها برای اسپانسرها جذاب‌تر شوند. آنها با خوشحالی حاضر خواهند بود به باشگاهی که مسی در آن حضور دارد پول بدهند تا تبلیغ شوند. حتی اگر مسی در میدان موفق نباشد، سیتی می‌داند که او برندشان را در خارج میدان تقویت خواهد کرد و به همین دلیل است که آنها بسیار علاقه دارند که او را جذب کنند.

 

چرا مسی نباید به منچستر سیتی برود؟

از زاویه دید فوتبالی، می‌توان گفت که سیتی نیازی به مسی ندارد. در واقع، جذب او باعث می‌شود تیمی که گواردیولا ساخته به هم بریزد. سیتی در فصل‌های اخیر بدون مسی خیلی خوب بوده و اینکه می‌گویند با جذب مسی آنها بدون شک لیگ قهرمانان را فتح می‌کنند هم صحیح نیست، چرا که بارسلونا از سال 2015 تاکنون قهرمان اروپا نشده است، آن هم در حالی که مسی را در اوج در اختیار داشته است. اگر مسی به ورزشگاه اتحاد برود، بازیکنان بسیاری باید فداکاری کنند تا او در تیم جا بیفتد. آیا ارزشش را دارد که کوین د‌بروین، رحیم استرلینگ، برناردو سیلوا و فیل فودن جایگاهشان را در تیم از دست بدهند تا یک بازیکن 34ساله در ترکیب قرار بگیرد؟ مسی هنوز بازیکنی استثنایی است اما عملکرد او و تعداد گل‌ها و پاس‌های گلش در 12 تا 18 ماه اخیر نشان می‌دهد که مسیر افول را طی می‌کند. مهم‌ترین اصل سیتی در یک دهه گذشته این بوده که پول هنگفتی خرج بازیکنانی که دوران اوج را پشت سر گذاشته‌اند نکند. سیتی در عوض بازیکنان جوان و بااستعداد را شناسایی و روی آنها سرمایه‌گذاری کرده است. سرخیو آگوئرو، داوید سیلوا، استرلینگ، د‌بروین و ادرسون در این چارچوب جای می‌گیرند و همه آنها بسیار موفق بوده‌اند. سیتی بدون آنکه 100 میلیون پوند در سال خرج دستمزد مسی کند، می‌تواند از الگوی خودش استفاده کرده و ارلینگ هالند را جذب کند یا برای خرید امباپه اقدام کند. آنها در بلندمدت ارزش بیشتری نسبت به مسی خلق خواهند کرد، هرچند که مسی بازیکنی است که سیتی نمی‌تواند از خیال جذبش دست بردارد.

 

من‌سیتی چه کار باید بکند؟

اگر سیتی مسی را جذب کند، به دلیل منافع مالی است که مالکان باشگاه نمی‌توانند در برابرش مقاومت کنند. بله، او هنوز می‌تواند در زمین مؤثر کار کند اما سیتی برای قهرمانی نیازی به مسی ندارد. آنها می‌خواهند مقصد شماره یک بازیکنان بزرگ دنیا باشند و داشتن مسی می‌تواند دیگر بازیکنان را وسوسه کند که به این تیم بیایند.

با وجود هزینه بالا، سیتی در داخل میدان در کوتاه‌مدت قوی‌تر می‌شود و در خارج از میدان، در بلندمدت قدرت بیشتری می‌یابد. به این ترتیب، رفتن مسی به سیتی بازی برد - برد خواهد بود.

 

 ژولین لوران

 

 چرا مسی باید به پاری‌سن‌ژرمن برود؟

از زمانی که قطری‌ها در سال 2011 پی‌اس‌جی را خریداری کردند، یک رویای بزرگ داشتند: اینکه لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو را به پارک د پرنس ببرند. آنها بارها تلاش کردند، به‌ویژه برای جذب فوق ستاره پرتغالی، ولی همیشه ناکام بودند. حالا که فرصت آن رسیده بهترین بازیکن دنیا را از آرژانتین بگیرند، تسلیم نخواهند شد.

پی‌اس‌جی با داشتن مسی بخت بیشتری برای این خواهد داشت که سرانجام لیگ قهرمانان را فتح کند، جامی که حدود یک دهه است مشتاق قهرمانی در آن است. حتی با آنکه مسی در تابستان 34ساله می‌شود و از سال 2015 تاکنون فاتح اروپا نشده است، او باعث خواهد شد پی‌اس‌جی تیم بهتری شود و مدعی‌تر باشد. مسی می‌تواند به‌تنهایی پیروزی را رقم بزند، مقابل هر رقیبی و در هر سطحی. اگر نیمار، کیلیان امباپه، مارکینیوش و مارکو وراتی را هم دور و بر او داشته باشید، می‌توانید میراثی ماندگار بسازید. جذب مسی بیش از آنکه به عملکرد تیم در میدان کمک کند، به پی‌اس‌جی و مالکانش اعتباری می‌بخشد که برایشان به اندازه فتح اروپا حیاتی است. برای منتقدانی که پروژه پاریسی‌ها را جدی نمی‌گیرند، حضور مسی قانع‌کننده خواهد بود.

برند پی‌اس‌جی دارد روز به روز رشد می‌کند و حضور مسی می‌تواند این برند را بسیار بیشتر و سریع‌تر به پیش براند. از نظر بازاریابی، این بزرگ‌ترین جذب آنها در این قرن خواهد بود، بسیار مهم‌تر از آمدن زلاتان ابراهیموویچ، دیوید بکام یا نیمار.

در نهایت، در رقابت همیشگی بین دوحه و ابوظبی، اینکه مسی پاریس را به منچستر سیتی ترجیح دهد حسی شیرین به قطری‌ها خواهد داد. آنها در گذشته بارها بر سر بازیکنان با هم رقابت داشته‌اند اما آمدن مسی چیز دیگری خواهد بود.

 

چرا مسی نباید به پاری‌سن‌ژرمن برود؟

مسی در تابستان 34ساله می‌شود و می‌توان گفت که حتی اگر امباپه برود، این بازیکن آرژانتینی واقعاً فردی نیست که پی‌اس‌جی در میدان بخواهد. آنها می‌توانند در تابستان (با یا بدون درآمد فروش امباپه) تلاش کنند که تیمشان را حول نیمار بسازند و متوازن‌تر کنند.

مسی با وجود سنی که دارد، دستمزد بسیاری خواهد گرفت، در هنگام عقد قرارداد مبلغ هنگفتی باید به او داده شود و پاداش‌های او هم گزاف خواهد بود. باشگاه باید به‌شدت تلاش کند که پول مسی را مهیا کند، چرا که همین حالا پیش‌بینی می‌شود پاریسی‌ها در این سال 200 میلیون یورو ضرر خواهند کرد. همه‌گیری ویروس کرونا روی پی‌اس‌جی تأثیری بسیار منفی گذاشته؛ حتی بیشتر از باشگاه‌های بزرگ دیگر اروپا، چرا که فصل 20-2019 لیگ یک فرانسه به همین دلیل تعطیل شد و ادامه پیدا نکرد.

اگر مسی بیاید، پی‌اس‌جی چطور می‌تواند امباپه را نگه دارد؟ جانشینی امباپه با مسی به این معناست که پولی که از فروش این پدیده متولد پاریس به دست می‌آید صرف بزرگ‌ترین انتقال تاریخ باشگاه خواهد شد و این کاری پرریسک است. هر قراردادی با مسی باید کوتاه‌مدت باشد. او هم سن بالایی دارد و هم اینکه برنامه‌های مفصلی دارد، مانند بازی در MLS یا برگشتن به باشگاه کودکی‌اش، نوولز اولد بویز. به این ترتیب او در پاریس زمان زیادی را نخواهد گذراند. شاید حداکثر دو سال. شاید هم یک سال. آیا واقعاً ارزشش را دارد؟

 

پی‌اس‌جی چه کار باید انجام دهد؟

پی‌اس‌جی منتظر تصمیم مسی است. در حال حاضر، اولویت این است که نیمار و امباپه حفظ شوند و قراردادهایشان که در ژوئن 2022 به پایان می‌رسد تمدید شود. آنها باید برنامه‌ای هم برای جذب مسی تدارک ببینند. این کار از نظر مالی کابوس خواهد بود اما سران باشگاه می‌گویند امکان جذب مسی وجود دارد. آنها تمام تلاش خود را خواهند کرد تا این بازیکن شماره 10 بارسلونا را جذب کنند و نیمار با مسی صحبت کرده تا هم‌تیمی او شود. حرف نیمار ساده است: بیا و دوباره با من همبازی شو، تا با هم لیگ قهرمانان را فتح کنیم. پی‌اس‌جی که از این برنامه حمایت می‌کند.

منبع: ESPN

 

 

 در ایتالیا به آن می‌گویند «دربی دربی‌ها» و حق دارند. امروز عصر میلان و اینتر به عنوان صدرنشین سری A برابر هم قرار می‌گیرند، اتفاقی که 10 سال نیفتاده بود. آوریل 2011، روسونری با دو امتیاز اختلاف نسبت به تیم همشهری در صدر بود و با آنکه زلاتان ابراهیموویچ را به دلیل محرومیت در اختیار نداشت اما با سه گل به پیروزی رسید و مسیرش را به سوی هجدهمین و آخرین قهرمانی‌اش تا امروز هموار کرد.

اما میلان برگشته و همینطور ابراهیموویچ که در 39 سالگی غیرمنتظره‌ترین مبارزه قهرمانی را برای باشگاهی شکل داده که تا قبل از آمدن او در ژانویه گذشته در آستانه بحران بود اما حالا که مهاجم سوئدی ثابت کرده سن فقط یک عدد است، تیم جوان استفانو پیولی کم کم نشانه‌های ضعف را بروز می‌دهد. هفته گذشته صدر جدول را از دست دادند به خاطر باخت بدی که برابر تیم تازه‌وارد اسپتزیا متحمل شدند بدون آنکه یک ضربه در چارچوب حریف بزنند. تیمی که بدون شکست به سال جدید رسید، حالا در هفت بازی آخرش سه باخت داشته. اینتر هم با برد 3 بر یک مقابل لاتزیو با یک امتیاز بالاتر به صدر رفت، ستاره بازی هم روملو لوکاکو بود که دو گل زد و یکی ساخت.

گاهی احساس می‌شد او یک‌تنه از تمام خط دفاع لاتزیو بهتر است، روی پاس گل سوم به لوتارو مارتینس، این بلژیکی چنان از مارکو پارولو عبور کرد که ادعای سرعت پایین و ناکارآمدی‌اش برای منچستریونایتد اوله گونار سولشر کاملاً رد شد. گاتزتا نوشت این از آن بازی‌هایی بود که انگار یک بزرگسال با چند بچه در پارک انجام می‌دهد. حالا اما یک مبارزه در راه است بین دو سنگین وزن فوتبال، از هر جهت این کلمه.

دربی دلا مادونینا معمولاً از هر فردی بزرگتر است اما جدال تلخ لوکاکو و ابراهیموویچ در آخرین دربی دو تیم سایه سنگینی روی بازی امروز انداخته است. کار تا آنجا پیش رفته که تصویر بزرگی از این دو در «ویا د پیکولومینی» در گوشه جنوب شرقی سن‌سیرو گذاشته‌اند که زیرش نوشته شده: «صورت در برابر صورت، قلب در برابر قلب». این برداشت زیبایی از یک اتفاق کاملاً زشت است.

در اواخر نیمه اول بازی ماه گذشته دو تیم در جام حذفی ایتالیا با خطای آلسیو رومانیولی روی لوکاکو درگیری لفظی شدیدی بین او و زلاتان صورت گرفت که به توهین به خانواده‌های یکدیگر منجر شد. هر دو اخطار گرفتند و زلاتان با یک کارت زرد دیگر در اوایل نیمه دوم اخراج شد. لوکاکو گل تساوی را زد و کریستین اریکسن در وقت‌های تلف‌شده گل برتری را تا اینتر به نیمه‌نهایی برود. این پایان ماجرا نبود و فدراسیون فوتبال ایتالیا تحقیقات درباره این درگیری را آغاز کرده و هر دو طرف به دفاع از خود پرداخته‌اند.

به هر حال جای تردید نیست از زمان آمدن این دو بازیکن که در منچستریونایتد هم‌تیمی بودند، رقابت در سن‌سیرو جان تازه‌ای گرفته. لوکاکو بهمن گذشته در برد 4 بر 2 مقابل میلان دو گل زد و گفت: «این شهر یک شاه جدید دارد». زلاتان در دربی بعدی در 26 مهر هر دو گل تیمش را در برد 2 بر یک زد و گفت: «میلان هیچ‌وقت شاه نداشته، خدا دارد.»

هر دو البته اخیراً کمی افت کرده‌اند و لوکاکو قبل از بازی با لاتزیو خسته به نظر می‌رسید. هیچ مهاجمی در سری A در این فصل به اندازه این بازیکن 27 ساله در رقابت‌های مختلف حضور نداشت؛ 2270 دقیقه. او برای تیم آنتونیو کونته چنین اهمیتی دارد. او دلیل اصلی اختصاص بهترین خط حمله لیگ به اینتر با 54 گل است، او با 16 گل و 4 پاس گل بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ ایتالیا تأثیرگذار بوده.

اتکای اینتر به لوکاکو بیش از میلان به ایبرا است و تیم پیولی بدون ستاره خود نتایج خوبی گرفته. در واقع اینکه در کورس قهرمانی قرار گرفته‌اند به خاطر سرمایه‌گذاری هوشمندانه، مربیگری آگاهانه و داشتن یک رختکن متحد است. البته ابراهیموویچ رهبر تیم است و حالا هم می‌خواهد نمایش ضعیفش مقابل اسپتزیا را با اضافه کردن به 10 گلی که در دربی میلان زده، جبران کند.

لوکاکو هم به دنبال آن است که نخستین بازیکن در نزدیک به 50 سال اخیر شود که در چهار دربی متوالی لیگ بین دو تیم قدرتمند ایتالیا موفق به گلزنی می‌شود. صحنه آماده است برای یک عصر فوق‌العاده در سن‌سیرو. دو سنگین وزن در تکرار یک مسابقه بزرگ. ابراهیموویچ و لوکاکو دوباره رودرروی یکدیگر قرار می‌گیرند.

این واقعاً دربی دربی‌ها است.

منبع: گل

 

 

 17 پیروزی متوالی در رقابت‌های مختلف یعنی منچسترسیتی در حال حاضر توقف‌ناپذیر است. بعد از تساوی یک بر یک خانگی مقابل وست برومویچ در 25 آذر – در مقطعی که درباره شانس قهرمانی سیتی در این فصل تردیدهای جدی به وجود آمده بود- تیم گواردیولا بازی‌هایی را انجام داده که یادآور فصل 100 امتیازی سه سال قبلشان شده و با 10 امتیاز اختلاف در صدر جدول قرار گرفته‌اند.آن موقع، میکل آرتتا یکی از اعضای کلیدی کادر فنی سیتی بود و این مربی اسپانیایی می‌خواهد در بازی امشب به عنوان مربی آرسنال یک پیروزی شوکه‌کننده برابر تیم سابقش به دست آورد. کار آسانی نیست، در همین دو هفته اخیر، سیتی بردهای درخشانی برابر لیورپول و تاتنهام، مدعیان سهمیه لیگ قهرمانان، کسب کرده است.

اما توپچی‌ها بهترین روزهای فصلشان را سپری می‌کنند و به تیمی که قبل از کریسمس در جام اتحادیه مقابل سیتی تحقیر شد، شباهتی ندارند

با چند سؤال به این بازی جذاب و حساس پرداخته می‌شود.

 

 آرتتا از گواردیولا چه یاد گرفت و چه آماری برابر او دارد؟

این دو مربی اسپانیایی فلسفه فوتبال مشابهی دارند و برای همین همکاری‌شان پرثمر بود. بازی مالکانه الهام گرفته از بارسلونا همراه با پرسینگ باعث شد گواردیولا و آرتتا تیم چهارم در فصل اول کارشان را به تیم رکوردشکن فصل دوم تبدیل کنند. فصل بعد دو امتیاز کمتر از 100 امتیاز گرفتند در رقابتی خارق‌العاده در لیگ برتر که هرگز مثلش را ندیده بودیم.

بعد از نیم فصل به آرتتا پیشنهاد مربیگری آرسنال داده شد و او نتوانست رد کند اما تیم با برنامه‌های او هماهنگ نبود و مجبور بود فلسفه‌اش را جا بیندازد. اواخر فصل قبل تیم راه افتاد بخصوص در برد برابر سیتی در نیمه‌نهایی جام حذفی و در نهایت قهرمانی این رقابت‌ها. آن بازی باید الگوی این بازی باشد. آرتتا اجازه داد تیم گواردیولا 71 درصد مالکیت توپ را داشته باشد اما تیم سیتی که با بهترین روزهایش فاصله داشت و با توجه به موقعیت‌شناسی پیر امریک اوبامیانگ که هر دو گل بازی را زد و همچنین خستگی‌ناپذیری الکساندر لاکازت، برد آرسنال در ویمبلی رقم خورد و در فینال چلسی را شکست دادند.

آرتتا در مجموع 4 بار برابر گواردیولا قرار گرفته و غیر از آن مسابقه، سه باخت داشته. در مجموع تیمش سه گل زده و هشت گل خورده.

اوبامیانگ، کاپیتان آرسنال اگرچه هرگز مثل فصل قبل نبوده اما هفته گذشته مقابل لیدزیونایتد هت‌تریک کرده و روحیه گرفته. اگر آرتتا می‌خواهد روند سیتی را متوقف کند، توجه به جزئیات در دفاع و فرصت‌طلبی در حمله اهمیت زیادی دارد.

 

گواردیولا چه تغییراتی در تیم ایجاد کرده؟

وقتی وست بروم یک امتیاز از اتحاد گرفت، دلایلش مشخص بود. سرخیو آگوئرو نبود، گابریل ژسوس فرم خوبی نداشت، کوین دبروین زیر بار مسئولیت کم آورده بود و دفاع آسیب‌پذیر بود.

تغییرات چه بوده؟ چینش گواردیولا انعطاف‌پذیر شده. در آغاز فصل 1-3-2-4 بازی می‌کردند اما گواردیولا حالا یک بازیکن را مقابل خط دفاع قرار می‌دهد. خط میانی اساس بازی سیتی شده و گاهی هفت نفر در آن درگیر هستند. ژسوس یا هر کسی که 9 کاذب بازی کند، به عقب برمی‌گردد تا فضا برای حرکت رو به جلوی هافبک‌ها فراهم شود. کسی که بیشترین نفع را برده، ایلکای گوندوغان است که گل‌ها و حرکات عمقی‌اش یادآور گل‌های فرانک لمپارد برای چلسی است. این آلمانی در بازی با اورتون به دلیل مصدومیت جزئی کشاله ران نبود اما احتمالاً برمی‌گردد و آرسنال باید برایش فکر درست و حسابی کند. ژوائو کانسلو و الکساندر زینچنکو دو مدافع کناری هم فوق‌العاده مؤثر بودند و در حمله یکی از آنها به کمک تیم می‌رود. یکی دیگر از کارهای مهم گواردیولا آزادی دادن به بازیکنان است در عین اینکه همه به وظایفشان در زمان مالکیت توپ حریف و شکل دادن دفاع آگاه هستند. اینها به اضافه اوج گرفتن همه بازیکنان گواردیولا از جمله فیل فودن، جان استونز، ریاض محرز و ... چنین 

ثمری داشته.

 

 نقاط ضعف سیتی چیست؟

ضدحمله یکی از نکات قوت آرسنال است که می‌تواند نتیجه بازی را به نفعش تغییر دهد. وقتی سیتی در یک سوم دفاعی حریف توپ را از دست بدهد، در دفاع آسیب‌پذیر می‌شود و فضای خوبی را در اختیار رقبا قرار می‌دهد. گل تساوی لیورپول همینطور به دست آمد. محمد صلاح، روبن دیاز را غافلگیر کرد و در نهایت به پنالتی منجر شد. با اوبامیانگ، امیل اسمیت رو و بوکایو ساکا، تیم آرسنال سرعت لازم برای استفاده از ضدحمله را دارد. توپ‌های سرگردان بین مدافعان میانی و مدافعان کناری فرصت خوبی برای گرانیت ژاکا و دنی سبایوس است که باید اگر به دست آورند، از آن استفاده کنند. مهلت چندانی برای ضربه زدن به ادرسون پیدا نمی‌کنند و اگر ایجاد شد، باید آن را غنیمت شمرند. اگر نه، سیتی به برد شماره 18 می‌رسد و آن موقع است که دیگر یک دستشان را روی جام قهرمانی لیگ برتر احساس می‌کنند.

منبع: دیلی میل

 کیلیان امباپه با هت‌تریک در نوکمپ برابر بارسلونا ثابت کرد برنده آینده توپ طلا است اما حریف امشب پاری‌سن‌ژرمن، تیم سابق او است و نیازی به خودنمایی او نداشت برای اینکه خطرش را درک کند. موناکو البته به عنوان قربانی به مسلخ پارک د پرنس نمی‌رود بلکه ادعای قهرمانی دارد، این تیم با پنج امتیاز کمتر از پاریسی‌ها در رده چهارم و یک رتبه پایین‌تر از این تیم قرار گرفته.

موناکو با مربیگری نیکو کواچ یک بار دیگر تیم قدرتمندی در فرانسه شده و در 10 بازی آخرش در لیگ هشت برد و دو تساوی داشته. مربی کروات مهار مهاجم 22 ساله پاریس را که چهار سال پیش با درخشش ناگهانی و خیره‌کننده‌اش، آخرین قهرمانی موناکو در لیگ را رقم زده، «مأموریت غیرممکن» توصیف کرده است.

امباپه وقتی در سال 2013 نخستین قرارداد خود را با موناکو به عنوان نوجوانی 14 ساله منعقد کرد، هدفش را بردن توپ طلا عنوان کرد. در 18 سالگی شش گل در مراحل حذفی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2017-2016 زد و دست پاری‌سن‌ژرمن را از قهرمانی آن فصل لیگ فرانسه کوتاه کرد.

اما موناکو نتوانست در برابر پیشنهاد 180 میلیون یورویی رقیب مقاومت کند. سه سال و نیم گذشته و سه گل او مقابل بارسلونا آمارش در تیم پاریسی را به 111 گل رساند تا در رده سوم بهترین گلزنان تاریخ این باشگاه پشت سر زلاتان ابراهیموویچ و ادینسون کاوانی باشد.

پاری‌سن‌ژرمن امباپه و نیمار را خرید تا بر اروپا حکمرانی کند اما این بازیکن 22 ساله که سابقه قهرمانی جام جهانی را هم دارد، بعد از بازی بارسلونا می‌خواهد نشان دهد تیمش رقابت‌های داخلی را کنار نگذاشته.

البته حضور صرف امباپه تضمین موفقیت نیست، در بازی قبلی دو تیم، او دو گل زد و تیمش 3 بر 2 شکست خورد. او بعد از جدایی از موناکو، هفت بازی برابر این تیم کرده و هفت گل زده.

موریسیو پوچتینو مربی پاری‌سن‌ژرمن مثل بازی با بارسلونا، نیمار و آنخل دی‌ماریا را برای این مسابقه در اختیار ندارد.

 اوپن استرالیا

اوزاکا قهرمان شد مدودف علیه جوکوویچ

نائومی اوزاکا از ژاپن در فینال زنان اوپن استرالیا توانست در دو ست پیاپی بر جنیفر بردی از آمریکا غلبه کرده و برای دومین بار این رقابت‌ها را فتح کند اما در بخش مردان، دانیل مدودف روس با غلبه بر استفانوس تسیتسیپاس از یونان راهی فینال شد و در ایستگاه پایانی حریف مرد شماره یک تنیس جهان، نواک جوکوویچ خواهد بود.  مدودف که تاکنون قهرمان گرنداسلم‌ها نشده است، بیستمین پیروزی متوالی‌اش را به آسانی و در سه ست متوالی با نتایج 6-4، 6-2 و 7-5 کسب کرد و حذف کننده رافائل نادال و مرد شماره 6 تنیس جهان را از رسیدن به فینال بازداشت. 

مدودف 25 ساله که در رنکینگ جهانی جایگاه چهارم را دارد، امروز برای دومین بار در فینال یک گرنداسلم به زمین می‌رود و انگیزه‌ای مضاعف دارد که به اولین تنیسور مرد روس از سال 2005 تبدیل شود که قهرمان یک گرنداسلم می‌شود. 

در طرف مقابل اما جوکوویچ هم می‌‌خواهد با قهرمانی در این دوره از رقابت‌ها، رکورد جهانی بیشترین قهرمانی در اولین گرنداسلم فصل تنیس را بیش از پیش ارتقا دهد و آن را به 9 مورد افزایش دهد.

مدودف در سه بازی از 4 بازی اخیرش با جوکوویچ 33 ساله پیروز شده است اما داستان رویارویی با این مرد صرب در فینال این رقابت‌ها متفاوت است چون این بازی جایی است که جوکوویچ هرگز در آن نباخته و اوپن استرالیا هم تورنمنت محبوب او است. 

مدودف که در تنها حضورش در فینال یک گرنداسلم در رقابت‌های اوپن آمریکا به رافائل نادال باخت، گفت: «من از آن باخت کلی تجربه کسب کردم. آن بازی اولین حضورم در فینال یک گرنداسلم و مقابل یکی از بهترین تنیسورهای جهان بود. یکشنبه مقابل یکی دیگر از بهترین‌‌های این رشته قرار گرفتم. من روی خودم فشار زیادی احساس نمی‌کنم چون نواک اینجا هرگز در بازی فینال نباخته است. بالعکس او است که به خاطر رسیدن به رکورد راجر فدرر و رافا نادال تحت فشار قرار دارد. امیدوارم مقابل او بتوانم بهترین بازی‌ام را ارائه کنم. اگر خوب بازی کنم می‌توانم بهترین‌ها را شکست دهم. درست است که تجربه نواک بیشتر است اما او نسبت به من چیزهای بیشتری هم برای از دست دادن در این بازی دارد.»

 

 

کلیپرز جدال صدرنشینان را از جاز برد

در یکی از جذاب‌ترین بازی‌های مرحله گروهی NBA در کنفرانس غرب که در سالن استیپلز سنتر شهر لس‌آنجلس برگزار شد، لس‌آنجلس کلیپرز موفق شد میهمان سرسخت خود و صدرنشین جدولT یوتا جاز را با نتیجه 116 به 112 شکست دهد.

کلیپرز که در بازی قبلی‌اش در خانه، هفته قبل به همین تیم یوتا جاز با نتیجه 114 به 96 باخته بود، در رویارویی مجدد انتقام آن شکست را گرفت. 

همچنین با این نتیجه روند پیروزی‌های متوالی یوتا جاز که به 9 بازی رسیده بود متوقف شد و این تیم برای ششمین بار در سی‌امین بازی‌اش در این فصل NBA تن به شکست داد. با این حال یوتا همچنان صدرنشین جدول رده‌بندی کنفرانس غرب است.

برای ثبت این پیروزی در کارنامه کلیپرز کاوی لنارد با 38 امتیاز، 5 ریباند و 4 پاس گل در 38 دقیقه بازی امتیازآورترین بازیکن بود. برای یوتا جاز هم داناوان میشل با 35 امتیاز و 5 پاس گل و 4 ریباند در 34 دقیقه بازی امتیاز‌آورترین بازیکن بود.

کلیپرز با کسب بیست‌و‌دومین پیروزی خود در سی‌و‌یکمین بازی‌اش در این فصل NBA نگذاشت فاصله‌اش با صدر جدول بیش از پیش شود، هرچند که هنوز هم پشت سر یوتا جاز و رقیب همشهری یعنی لس‌آنجلس لیکرز در جایگاه سوم کنفرانس غرب قرار دارد. شکست پنجشنبه شب کلیپرز مقابل یوتا اولین باخت این تیم بعد از سه پیروزی متوالی بود اما این تیم در مصاف دوباره با صدرنشین جدول توانست آن را تلافی کند. کلیپرز به استثنای کوارتر سوم بازی که 26 به 22 آن را واگذار کرد در کوارترهای دیگر چیزی از حریفش کم نداشت. در واقع پیروزی نهایی کلیپرز به لطف اختلاف امتیازی بود که در کوارتر اول ایجاد کرد و حریفش را با نتیجه 31 به 23 شکست داد.