فرصت طلایی برای درخشش ستاره‌های 96 کیلویی ایران در توکیو

«تیان تائو»ی چینی المپیک را از دست داد!

ایران ورزشی- تیان تائو فوق ستاره 96 کیلویی وزنه‌برداری چین و رقیب سرسخت و جدی دو ملی‌پوش عنواندار کشورمان (کیانوش رستمی و سهراب مرادی) در مسیر کسب سهمیه و بازی‌های المپیک 2021 توکیو به خاطر آسیب دیدگی جدی از ناحیه آرنج دست در حین انجام تمرینات اردویی، کارش به تیغ جراحی رسید و به اجبار حضور در بازی‌های المپیک 2021 توکیو را از دست داد.

قطعاً یکی از اوزانی که کاروان وزنه‌برداری ایران در بازی‌های المپیک 2021 توکیو در صورت برگزاری این رویداد روی مدال‌آوری و کسب افتخار در آن حساب کردند مدال دسته وزنی 96 کیلوگرم است. وزن المپیکی که ما در آن 2 ملی‌پوش شایسته و عنواندار المپیک و جهانی یعنی کیانوش رستمی و سهراب مرادی را در اختیار داریم. 2 چهره‌ شاخصی که اگرچه هنوز به خاطر تغییرات عجیب و غریبی که در سیستم امتیازی گزینشی المپیک توسط فدراسیون جهانی وقت صورت گرفت، تکلیف سهمیه‌شان مشخص نشده و در بلاتکلیفی به سر می‌برند اما هر دو جزو مدعیان اسم و رسم‌دار جهانی در این دسته وزنی هستند. در سوی دیگر نیز در این دسته وزنی سوای کیانوش و سهراب، 2 مدعی شناخته شده دیگر نیز که اتفاقاً در قاره آسیا هستند، رقبای جدی ستاره‌های وزنه‌برداری ایران برای کسب مدال طلای المپیک به شمار می‌روند اما شنیده‌ها حاکی از آن است که تیان تائوی چینی نفر اول رنکینگ المپیکی دسته 96 کیلوگرم مدتی پیش در حین انجام تمرینات از ناحیه آرنج دست به شدت دچارآسیب دیدگی و مصدومیت شده است. تا حدی که کار این وزنه‌بردار مدعی به جراحی آرنج کشیده شده است. به همین دلیل و با توجه به شرایط وخیمی که برای آرنج دست این وزنه‌بردار مدعی به وجود آمده است اینطور گفته می‌شود که او قطعاً المپیک توکیو را از دست داده است. بنابراین اگر تیان تائو با این حادثه غیر منتظره‌ای که برایش به وجود آمده است، المپیک توکیو را ازدست بدهد، قطعاً این اتفاق فرصت طلایی را برای ستاره‌های ملی‌پوش کشورمان ایجاد می‌کند تا بتوانند راحت‌تر از قبل ضمن کسب سهمیه المپیک شانس نخست کسب سکوی قهرمانی المپیک در این دسته وزنی باشند. البته با شرایط ویژه‌ای که برای این وزنه‌بردار چینی ایجاد شده است، نباید از فارس قطری دیگر رقیب جدی سهراب و کیانوش، همینطور شیطنت‌های احتمالی قطری‌ها و نفوذ آنها در سیستم تصمیم‌ساز فدراسیون جهانی وزنه‌برداری برای رسیدن به مدال طلا و سکوی قهرمانی المپیک غافل باشیم و قطعاً باید برای دور زدن شیطنت‌ها به سود خود تدبیر و تصمیمی درست اتخاذ کنیم.

 

 

گارد رأس تیم ملی به پنجره سوم می‌رسد

مشایخی: مصدومیت قدیمی‌ شدت گرفته بود

با برطرف شدن مصدومیت سجاد مشایخی و به تعویق افتادن بازی‌های پنجره سوم‌ انتخابی کاپ آسیا، او می‌تواند در ترکیب تیم ملی بسکتبال برای حضور در این رقابت‌ها قرار بگیرد. سجاد مشایخی درباره احتمال رسیدنش به بازی‌های تیم ‌ملی بسکتبال در پنجره سوم ‌انتخابی‌ کاپ آسیا گفت: «من یک مصدومیت قدیمی از ناحیه مچ پا دارم که در جریان بازی با شیمیدر شدیدتر شد چون مصدومیت خطرناکی است و ریسک خیلی زیادی بود که بخواهم به بازی کردن ادامه دهم.»

او ادامه داد: «حدوداً سه هفته‌ای بود که فقط فیزیوتراپی انجام می‌دادم تا شرایطم بهتر شود و خدا را شکر بازی‌های پنجره سوم هم عقب‌تر افتاد و اکنون امکان این هست که به تیم ملی کمک کنم. اگر مسابقات در همان زمان قبلی برگزار می‌شد قطعاً من به بازی‌ها نمی‌رسیدم اما الان تمرینات را شروع کرده‌ام و سبک‌تر کار می‌کنم تا کم‌کم آماده‌تر شوم.»

گارد رأس تیم ملی بسکتبال ایران، در پاسخ به این سؤال که آیا این تأخیر در برگزاری بازی‌ها به سود تیم ایران بود؟ گفت: «از نظر من فرقی نمی‌کند چون بچه‌ها هستند و می‌توانند به موفقیت تیم کمک کنند. ملی‌پوشان خیلی خوب در حال تمرین بودند و این عقب افتادن بازی‌ها قطعاً تأثیرگذار است. این به تعویق افتادن مسابقات شاید یک مقدار برنامه‌های داخلی مثل لیگ را به‌هم‌ریخته‌تر کند اما باید دید مسابقات در چه تاریخی برگزار می‌شوند.»

مشایخی در مورد شرایط تیم ذوب‌آهن برای مرحله پلی‌آف لیگ نیز توضیح داد: «فعلاً باید رده‌بندی تیم‌ها در جدول مشخص شود چون فعلاً چند مسابقه باقی است. فعلاً ما هم منتظر هستیم تا رقبای خود در پلی‌آف را بشناسیم. با این وجود می‌دانیم که همه تیم‌ها در این مرحله جدی‌تر کار می‌کنند که به همین دلیل بازی‌های حساس‌تر و قشنگ‌تری خواهیم دید.»

او درباره احتمال برگزار نشدن بازی‌های پلی‌آف نیز گفت: «امیدوارم بازی‌های مرحله پلی‌آف برخلاف فصل گذشته به خوبی برگزار شود. تیم‌ها این اندازه هزینه می‌کنند که در پلی‌آف نتیجه بگیرند، اتفاقی که در فصل گذشته رخ نداد. شخصاً امیدوارم بازی‌های خوبی را در این مرحله شاهد باشیم.» 

 

رضا عباسپور     @rez7462

 

اگرچه نقدهای فنی متعددی به نحوه و سطح کیفی و کمی مسابقات لیگ وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور در فصل 99، خصوصاً در بخش جوانان و پشتوانه‌های وزنه‌برداری ایران وارد است اما ثبت رکورد‌های قابل قبول و امیدوارکننده برخی از ستاره‌های ملی‌پوش کشورمان در این میدان و البته در مسیر کسب سهمیه المپیک باعث شد تا اندکی از انتقادات وارده بر این رقابت پرحرف و حدیث داخلی برای مسئولان برگزاری مسابقات و مدیریت فدراسیون وزنه‌برداری قابل تحمل‌تر شود. اتفاقی امیدوارکننده مثل افزایش قابل توجه و تحسین‌برانگیز رکورد‌های علی داودی ملی‌پوش جوان و خوش‌آتیه کشورمان در دسته 109+ کیلوگرم (فوق‌سنگین) که اهالی وزنه‌برداری و کاروان ورزش ایران در بازی‌های المپیک 2021 توکیو را نه تنها به سهمیه ورودی، بلکه به کسب سکوی قهرمانی المپیک و یک مدال خوشرنگ در این دسته وزنی که شعار بازی‌های المپیک نیز به شمار می‌رود امیدوار کرد.

 

صعود رکوردهای داودی در حد سکوی نقره‌ای المپیک

 قطعاً یکی از چهره‌های شاخص و موفق حاضر در رقابت‌ فینال لیگ برتر وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور در فصل 99، علی داودی ملی‌پوش جوان و خوش‌آتیه فوق سنگین کشورمان در رقابت دسته فوق سنگین لیگ با دوبنده باشگاه فولادخوزستان بود. داودی که در یکی دو سال گذشته هرچه تلاش کرده بود البته در عین شایستگی و توانمندی او در رده سنی جوانان و کسب مدال‌های خوشرنگ در این گروه سنی، در رده سنی بزرگسالان نتوانسته بود آنطوری که از او توقع بود، رکوردهایش را افزایش دهد در یک سال گذشته تمامی حرف و حدیث‌ها و حاشیه‌هایی که پیرامونش شکل گرفته بود را کنار زده و تنها با تمرکز روی تمرینات و گوش دادن به فرامین کادرفنی افزایش رکوردهای جالب توجه و تحسین برانگیزی را در رقابت فینال لیگ وزنه‌برداری برای خود و باشگاهش رقم زد. علی داودی با ثبت وزنه‌های 201 کیلوگرم در حرکت یکضرب، 250 کیلوگرم در حرکت دوضرب و مجموع 451 کیلوگرم نتیجه‌ای شگفت‌انگیز را در نهایت از خود بجا گذاشت و ثبت نمود. شاید در مجموع اگر تا قبل از برگزاری مسابقه فینال لیگ وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور از علاقه‌مندان به وزنه‌برداری سؤال می‌پرسیدیم که چه مجموع رکوردی را برای این جوان پایتخت نشین پیش‌بینی می‌کنید، پاسخ اغلب افراد چیزی پایین‌تر از رکوردهای تحسین برانگیزی بود که داودی مخصوصاً در حرکت دوضرب و مجموع برای خود در فینال لیگ ثبت کرد اما علی داودی نشان داد که با اراده و عزم راسخی که برای گرفتن سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک 2021 توکیو دارد و انگیزه بالایی که برای مدال‌آوری در این رویداد بزرگ از خود بروز داده است، حتی یک قدم هم قرار نیست به عقب بردارد. قهرمان فوق سنگین جوانان جهان حالا در ذهنش خواب‌های طلایی بزرگی دارد که در حقیقت و واقعیت به دنبال تعبیرش خصوصاً در بازی‌های المپیک پیش رو است. این را می‌شود به راحتی با نیم‌ نگاهی به نتایج ثبت شده فوق سنگین‌های برتر مسابقات جهانی 2019 تایلند که آخرین رویداد معتبر بین‌المللی برگزار شده تا قبل از شیوع پاندمی کرونا در دنیا و تعطیلی مسابقات و رویدادهای ورزشی مختلف بوده است درک کرد و دریافت. فارغ از سکوی نخست المپیک و یکه‌تازی غول گرجستانی فوق سنگین دنیا یعنی (لاشاتالاخادزه) در دسته 109+ کیلوگرم، همچنین رکوردهای تقریباً دست نیافتنی که او فعلاً در سه حرکت یکضرب (220 کیلوگرم)، دوضرب (264 کیلوگرم) و مجموع (484 کیلوگرم) برای خود ثبت کرده است و بدون هیچ حرف و حدیثی مدعی شماره یک دسته فوق سنگین جهان برای کسب سکوی قهرمانی المپیک در توکیو به شمار می‌رود، مگر اینکه اتفاق یا حادثه غیرقابل پیش‌بینی برای او ایجاد شود، بهترین و باکیفیت‌ترین وزنه‌برداران پشت سر تالاخادزه برای کسب سکوهای نایب قهرمانی و سومی بازی‌های المپیک 2 وزنه‌بردار از ارمنستان (گورمیناسیان و روبن الکسانیان) و یک وزنه‌بردار از بلاروس (ادوارد زیائوزلین) و یکی دو چهره نسبتاً شاخص دیگر است که البته رکوردهایشان از رکوردهای حال وزنه‌بردار ملی‌پوش کشورمان پایین‌تر است. این دو وزنه‌بردار ارمنستان و ملی‌پوش فوق سنگین بلاروس مجموع حرکاتشان در رقابت‌های جهانی 2019 (460، 437 و 432 کیلوگرم) بوده است. یعنی با احتساب مجموع بسیار خوبی که علی داودی ملی‌پوش جوان کشورمان در فینال لیگ (451 کیلوگرم) از خود بجا گذاشت، می‌توان گفت که فاصله قابل توجهی بین داودی و چهره‌های شاخص و مدعی المپیکی وزنه‌برداری جهان در دسته فوق سنگین ایجاد شده است. فاصله‌ای امیدوارکننده که اگر به همین ترتیب برای ملی‌پوش کشورمان ادامه داشته باشد (بدون حاشیه و حوادث غیرمنتظره) می‌توانیم امیدوار باشیم که داودی به عنوان یکی از نماینده‌های وزنه‌برداری ایران در کاروان المپیکی ورزش کشور، روی تخته المپیک در توکیو خوش بدرخشد و حداقل مدال ارزشمند نقره‌ای رنگ المپیک و سکوی نایب قهرمانی این میدان بزرگ را از همین حالا به نام خود ثبت و ذخیره کند. البته این پیش‌بینی نباید باعث غرور ناخواسته یا غیرمنطقی حرکت کردن این جوان شایسته در ادامه مسیر تا رسیدن به سکوی افتخار در بازی‌های المپیک شود. زیرا این موارد قطعاً آفت بزرگی برای او و کاروان وزنه‌برداری جمع و جور کشورمان خواهد بود. آفتی که ممکن است حتی اتفاقات تلخی را به جای شیرینی کسب مدال المپیک و سکوی افتخار قسمت ملی‌پوش پایتخت نشین و جوان کشورمان کند.

 

رکورد‌های پایین جوانان و نگرانی برای آینده!

یکی از انتقادات وارد شده به سبک و سطح کیفی مسابقات لیگ خصوصاً در رده سنی جوانان که مربوط می‌شود به پشتوانه‌سازی و آینده وزنه‌برداری ایران، سطح کیفی و رکوردی پایین قهرمانان اوزان مختلف در رده سنی جوانان و صدرنشینی چهره‌های قدیمی و سن و سال‌دار در رده سنی بزرگسالان بود. هر دو نقد قطعاً به سیستم مدیریتی وزنه‌برداری و بخش استعدادیابی و آموزش فدراسیون وارد است. زیرا وقتی در این مدت طولانی نتوانستیم آنطوری که از وزنه‌برداری توقع می‌رود در خصوص پشتوانه‌سازی و تحویل چهره‌های شاخص و پرامید برای ساخت آینده وزنه‌برداری ایران کاری اساسی و زیربنایی انجام دهیم نهایتاً همین می‌شود که مثلاً در رده سنی جوانان تکلیف قهرمانان اوزان مختلف در این رده سنی با رکوردهای پایینی که اصلاً در حد و اندازه لیگ کشوری نیستند مشخص شود. در سوی دیگر قهرمانان رده سنی بزرگسالان نیز اغلب چهره‌های سن و سال دار و بازنشسته‌ای هستند که بعد از یکی دو سال خداحافظی، آسیب دیدگی یا محرومیت دوباره به میدان برگشتند و با استفاده از تجربیات خود قهرمانی را در لیگ فصل 99 جشن گرفته‌اند! چهره‌هایی مثل برادران بهروزی، مجید عسگری، کیاقدمی و... که همگی بیش از یک دهه از عمر ورزشی‌شان می‌گذرد و امیدی برای ماندگاری آنها در این رشته ورزشی نیست.

آرمین‌ هادی‌پور، ملی‌پوش المپیکی تکواندوی ایران که پیش از این به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه ACL در رقابت‌های لیگ برتر تکواندو حضور نداشت، با پارگی کامل ACL مواجه شده است. تیم ملی تکواندو خودش را برای حضور در بازی‌های المپیک آماده می‌کند. این تیم دو سهمیه دارد که میر هاشم حسینی و آرمین هادی‌پور دو سهمیه تیم ملی را کسب کردند اما حالا از اردوی تیم ملی خبر می‌رسد که آرمین هادی‌پور مصدوم شده و شاید با همین مصدومیت شانس حضور در المپیک را از دست بدهد. آرمین در رقابت‌های لیگ برتر در حال گرم کردن بود که به یکباره زانوی او پیچ خورد و حالا مشخص نیست که در اردوی تیم ملی تمرینات باعث پارگی شده یا در همان لیگ برتر ACL او پاره شده بود. حالا موضوع مهم این مصدومیت شدید است که فریبرز عسکری سرمربی تیم ملی تکواندو هم آن را تأیید می‌کند: «پس از عکس‌برداری و مشورت با چهار پزشک مشخص شد که ACL آرمین‌ هادی‌پور با پارگی کامل مواجه شده و در صورت جراحی با دوری ۶ ماهه و احتمال از دست دادن المپیک مواجه می‌شود.» 

عسگری همچنین ادامه داد: «بر همین اساس تصمیم گرفتیم که آرمین هادی‌پور جراحی نکند و با انجام اقدامات پرشکی و تقویتی با همین شرایط در المپیک حضور داشته باشد. اتفاقی که پیش از این نیز برای محمد باقری‌معتمد، بهنام اسبقی و علیرضا نصرآزادانی نیز پیش آمده بود و حتی باقری‌معتمد با این شرایط موفق به کسب مدال نقره المپیک شد.» سرمربی تیم ملی تکواندو همچنین گفت: «ما از بین عمل جراحی و احتمال از دست رفتن فرصت حضور او در المپیک و اقدامات درمانی، راه دوم را انتخاب کردیم تا آرمین در المپیک حاضر و پس از این مسابقات اقدام به جراحی کند.»

دیدار نهایی نوزدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر تکواندو جام خلیج فارس یادواره سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی با قهرمانی تیم شهرداری ورامین در خانه تکواندو برگزار شد. در این دیدار تیم شهرداری ورامین با برتری 6 بر 2 مقابل لوازم خانگی کن برای هفتمین بار موفق به کسب عنوان قهرمانی جام خلیج فارس شد و پوکر خود در چهار سال اخیر را تکمیل کرد. شهرداری ورامین حالا یکی از تیم‌های صاحب سبک در تکواندوی ایران است و توانسته با کسب چهار قهرمانی پیاپی نام خودش را به عنوان یکی از بهترین‌های این مسابقات مطرح کند. شهرداری ورامین در لیگ برتر چهره‌های مطرحی را در اختیار داشت و در نهایت هم همین نفرات مدعی و نامدار به قهرمانی این تیم کمک کردند. محمدحسن پلنگ‌افکن، سروش احمدی، میرهاشم حسینی و سعید رجبی از جمله نفرات مطرح این تیم بودند که در راه قهرمانی شهرداری ورامین خیلی کمک کردند. این چهارمین قهرمانی پیاپی ورامینی‌هاست که به نام این تیم ثبت شد. آن‌هم با کمک ستاره‌های مطرح تیم ملی تکواندو در یکی دو سال اخیر که باید به همین دلیل این تیم را تیم ستاره‌ها نامید. میرهاشم حسینی در این تیم در حالی به میدان رفت که خودش را برای المپیک آماده می‌کند. در کنار او سعید رجبی حضور داشت که قهرمان بازی‌های آسیایی بود. به اضافه این‌که سروش احمدی با عنوان قهرمانی جهان و محمدحسن پلنگ‌افکن را با سابقه حضور در ترکیب تیم ملی این تیم را به یکی از پرمهره‌های لیگ تبدیل کرده بود.

حریف ورامینی‌ها در فینال تیم لوازم خانگی کن بود اما این تیم در نیمه نهایی هم از سد فرمانیه گذشته تا هر دو تیم مدعی را شکست بدهد و با اقتدار به قهرمانی برسد. این تیم با قهرمانی در این مسابقات مأموریت سختی را به پایان برد اما به نظر مهمتر و سخت‌تر از آن حفظ عنوان قهرمانی سال گذشته که حالا برای چهارمین بار پیاپی است که این تیم به قهرمانی می‌رسد و تیم‌های مدعی نمی‌توانند مقابل این تیم عرض اندام کنند.

این‌که یک تیم چهارسال پیاپی می‌تواند به قهرمانی برسد، نشان از برنامه‌ریزی دقیق و البته کارآمد از سوی آن تیم دارد و باید بابت همین به پیام خانلرخانی تبریک گفت. پیام خانلرخانی سرمربی این تیم است که نشان داد می‌تواند در عرصه مربیگری حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

این دومین قهرمانی تیم شهرداری ورامین در روزهای اخیر هم بود. این تیم دو روز پیش هم در لیگ دسته یک (جام نقش جهان) به مقام قهرمانی رسیده بود و حالا با قهرمانی در لیگ برتر جام دوم قهرمانی را به خانه می‌برد. این تیم فعلاً حرف اول را در تکواندوی ایران می‌زند. از نکات عجیب و غریب این مسابقات تصمیمات لحظه‌ای بود که در این رقابت‌ها رقم خورد. تصمیماتی که می‌تواند آسیب‌های زیادی را به این رقابت‌ها وارد کند. یکی از این تصمیمات مربوط به بخشش ساعی بود که می‌تواند جنجال‌های مربوط به ساعی را افزایش بدهد. در روز فینال به یکباره سازمان لیگ تصمیم گرفت که مسابقه رده‌بندی برگزار نشود و تیم‌های مس کرمان و ‌فرمانیه نیز بدون انجام دیدار رده‌بندی به مقام سوم مشترک دست یافتند. همچنین در این رقابت‌ها هادی ساعی هم حضور داشت؛ در حالی‌که او از سوی کمیته انضباطی فدراسیون تکواندو یک سال محروم شده بود اما ظاهراً این محرومیت به یکباره به حالت تعلیق درآمده است. البته توضیح سازمان لیگ این بود که ساعی در موعد مقرر به تصمیم کمیته انضباطی اعتراض کرده و حالا قرار است برای تجدید نظر دوباره مورد بررسی قرار بگیرد. به همین دلیل هم حکم قبلی فعلاً به حال تعلیق درآمده تا کمیته انضباطی و یا کمیته استیناف دوباره این پرونده را بررسی کنند و بعد حکم صادر کنند. تصمیمات این گونه می‌تواند شبهه برانگیز باشد و شائبه حمایت احتمالی فدراسیون تکواندو از برخی از تیم‌ها و افراد را به وجود بیاورد.  

 

قسمت دوم - پژوهشی که در دانمارک، طی بیش از ۱۴ سال روی ۳۰ هزار نفر از افراد ۲۰ تا ۹۳ ساله انجام شده، نشان می‌دهد که دوچرخه‌سواری منظم و روزانه می‌تواند احتمال بروز بیماری‌های قلبی را کاهش دهد.

فریدون قریب در مقاله امکان‌سنجی مسیرهای پیاده و دوچرخه در تهران قدیم آورده است: طبق تحقیقات بنیاد قلب بریتانیا، دوچرخه‌سواری به میزان حداقل ۲۰ مایل معادل ۳۲ کیلومتر در هفته، خطر ابتلا به بیماری‌های کرونری را به کمتر از نصف در مقایسه با غیر دوچرخه‌سوارها کاهش می‌دهد. دوچرخه‌سواری عمدتاً فعالیتی هوازی است و این نوع ورزش برای ریه‌ها که نقش ارسال و تأمین اکسیژن خون را دارند، مفید است و داشتن قلب و ریه‌هایی قوی از پارامترهای اساسی سلامتی جسم است.

دوچرخه‌سواری علاوه بر ارتقای فیزیک و اندام بدن و بالا بردن مصرف اکسیژن بدن، قدرت عضلانی بدن را نیز تقویت می‌کند، تنها با چند کیلومتر دوچرخه‌سواری ماهیچه‌هایتان از فواید آن بهره‌مند می‌شود، عضلات اصلی که به هنگام دوچرخه‌سواری استفاده می‌شوند عضلات قسمت بالای ران، عضلات پشتی و عضلات ساق پا هستند. از دیگر فواید این ورزش، تقویت توانایی بدن برای جلوگیری از ساخت اسد لاکتیک، کاهش درصد توده چربی بدن و کاهش عوارض بیماری دیابت نوع دوم است.

تمامی اینها تنها بخشی از مزایای استفاده از دوچرخه برای حفظ و بهبود سلامت فردی است. به همین دلیل با وجود آگاهی از مزایای بی‌شمار دوچرخه‌سواری، بهتر است مردم حداقل برای مدت کوتاهی استفاده از این وسیله نقلیه بی‌دردسر و کم‌هزینه را تجربه کنند. تجربه این وسیله به قدری لذت‌بخش است که به یک روال منظم در زندگی‌ افراد تبدیل خواهد شد.

 

تأثیرات دوچرخه‌سواری در بهبود سلامت جامعه

هیچ انسانی را روی کره خاکی پیدا نمی‌کنید که زندگی در شهری سیاه و پر از آلودگی را به زندگی در محیطی سالم و با هوای پاک ترجیح دهد. در عصر آهن و ماشین‌های صنعتی، با وجود آسیب‌های وارد شده به لایه اوزون و تأثیرات زیست‌محیطی آن، وظیفه هر انسانی است که بتواند نقش خود را در بهبود این روند ایفا کند. برخی از بزرگ‌ترین دانشمندانی که از مدت‌ها پیش عاجزانه خواستار تغییر شرایط برای بهبود آسیب‌های زیست‌محیطی بودند، با شیوع بیماری کرونا، اذعان داشتند که شاید این تنها راهی است که طبیعت هوشمندانه انتخاب کرده تا شاید به ما یادآوری کند که بی‌رحمانه کمر به نابودی زیستگاه همیشگی‌مان بسته‌ایم.

البته که بهبود این روند نیازمند راهکارهای دقیق و کارشناسی‌شده است اما لااقل هر کدام از ما می‌توانیم سهم کوچکی در بهبود این روند داشته باشیم. مثلاً سعی کنیم کمتر از خودروهای شخصی‌مان استفاده کنیم و با ایجاد هوایی پاک، اجازه‌ دهیم درختان شهرمان نفس عمیقی بکشند. یکی از مهم‌ترین راهکارهایی که در جهت کنترل آلودگی هوا در کلان‌شهرهای جهان مطرح شده، جایگزین کردن دوچرخه‌ها به جای خودروهای شخصی است. وسیله نقلیه‌ای که نه آلودگی صوتی ایجاد می‌کند و نه باعث تشدید گازهای گلخانه‌ای می‌شود.

یکی دیگر از مهم‌ترین مزایای دوچرخه‌سواری، بهبود شرایط ذهنی و افزایش عملکرد مغز انسان است. پژوهشی که در دانشگاه ایلینویز صورت گرفته، نشان می‌دهد بعد از شش ماه دوچرخه‌سواری روزانه، هیپوکامپوس مغز شرکت‌کننده‌ها دو درصد رشد داشته و حافظه و مهارت‌های حل مسأله‌شان ۱۵ تا ۲۰ درصد پیشرفت کرده است. قطع به یقین، سلامت فکری و روحی تک‌تک افراد نقش مؤثری در سلامت اجتماع دارد. فرهنگ‌سازی و آگاهی‌بخشی در مورد مسائلی که اکثر ما کمترین توجه را به آن داریم اما می‌تواند تأثیرات شگفت‌انگیزی در زندگی فردی و اجتماعی ما به وجود بیاورد، مسأله بسیار مهمی است. دوچرخه‌سواری و فرهنگ استفاده از دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه، یکی از همین مسائل است.

سازمان حمل و نقل و ترافیک شهر تهران در چند سال اخیر گام‌های امیدوارکننده‌ای در جهت ایجاد فرهنگ دوچرخه‌سواری برداشته است و در حال حاضر شهروندان تهرانی می‌توانند با استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی، به سهولت دوچرخه‌سواری را بخشی از زندگی خود قرار دهند و علاوه بر مدیریت در زمان و کاهش هزینه‌ها، قدری بیشتر به سلامت فردی و اجتماعی خود اهمیت دهند. نباید فراموش کرد که در هنگام استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی و تا پیش از توقف کامل اپیدمی کرونا، مردم باید حتماً موارد بهداشتی را رعایت کنند و قبل و بعد از هر بار استفاده دوچرخه‌ها را ضدعفونی کنند.

 

رقابت قویترین مردان ایران با معرفی نفرات برتر

عنوان نخست به مسن آبادی رسید

مرحله نهایی پانزدهمین دوره مسابقات قوی‌ترین مردان ایران، به میزبانی دانشگاه ولایت شهرستان ایرانشهر برگزار شد. این دوره از رقابت‌ها با حضور ٥١ ورزشکار پیگیری شد و در نهایت ١٠ نفر از مدعیان قهرمانی کشور به مرحله نهایی راه یافتند. مرحله نهایی مسابقات قوی‌ترین مردان ایران در استان سیستان و بلوچستان، با حضور قهرمانان راه‌یافته به این دور از رقابت‌ها از عصر روز یک اسفندماه پیگیری شد که در نهایت محسن مسن‌آبادی توانست با غلبه بر سایر رقبا بر رتبه اول مسابقات قوی‌ترین مردان کشور در سال ۱۳۹۹ بایستد. این مسابقات برای اولین بار بعد از تغییرات به وجود آمده در فدراسیون بدنسازی برگزار شد. مسابقاتی در شرایط کرونایی که با استقبال زیاد علاقه‌مندان به این ورزش هم برگزار شد. هر چند که مسئولان برگزاری مسابقات تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا این رقابت‌ها به بهترین شکل ممکن برگزار شود. محسن مسن‌آبادی با 5/48 امتیاز، محمدرضا تازه‌رو با ۴۲ امتیاز، رضا قیطاسی با ۳۹ امتیاز، حسین حسین‌زاده با ۳۷ امتیاز، مهرداد باجلان با 5/31 امتیاز، امیرفرزان محزون با ۲۷ امتیاز، عارف احمدی با 5/26، متین علی‌محمدی با ۲۲ امتیاز، عباد کهن‌سال با 5/13 و ابراهیم حسنی نیز با 5/2 امتیاز در مرحله نهایی به کار خود پایان دادند. در بخش تیمی نیز تیم تهران الف بر سکوی نخست ایستاد و تیم‌های تهران ب، استان مرکزی و استان‌های البرز و سیستان‌ و بلوچستان (به‌طور مشترک) به‌ترتیب در رتبه‌های دوم تا چهارم ایستادند. موهبتی، استاندار سیستان و بلوچستان، عبدالمهدی نصیرزاده رئیس فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام و کرد، مدیرکل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان فینال این مسابقات را از نزدیک تماشا کردند.