آرمن ساروخانیان  @armen7791

 

این روزها مهم‌ترین اخبار فوتبال ایران در نقل و انتقالات لیگ برتری‌ها خلاصه شده است. بازیکنانی که ممکن است نام‌شان را به ندرت شنیده باشید یا تصویری از بازی‌شان در ذهن‌تان نباشد، به دفتر باشگاه‌ها می‌روند و بعد از بستن قرارداد چندمیلیاردی خارج می‌شوند. گفته می‌شود مهم‌ترین دلیل جهش قیمت بازیکنان در نظر گرفتن معادل دلاری قرارداد است، ولی با چه منطقی باید چنین معادله‌ای در نظر گرفته شود؟ مگر در سایر مشاغل چنین جهش دستمزدی وجود داشته؟ بازیکنانی که پیشنهاد خارجی داشتند، ترجیح دادند بروند و آنها که مانده‌اند معمولاً پیشنهادی ندارند، پس چطور می‌توانند برای باشگاه‌ها شرط‌های غیرمنطقی بگذارند؟

چند هفته پیش قانون ممنوعیت ورود بازیکنان و مربیان خارجی تصویب شد تا علاوه بر جلوگیری از زیان بیشتر باشگاه‌های بدهکار، ترمز تورم فوتبال هم کشیده شود. صادق درودگر، عضو هیأت رئیسه سازمان لیگ در یکی از مصاحبه‌های اخیرش با اشاره به پرونده‌‌های پرشمار شکایت از باشگاه‌های ایرانی در فیفا و بدهی‌ 45 میلیون دلاری آنها، حضور خارجی‌ها را یکی از دلایل بالا رفتن قیمت بازیکنان دانست و گفت: «وقتی یک بازیکن خارجی به فوتبال ایران می‌آید و ۶۰۰-۷۰۰ هزار دلار پول می‌گیرد، طبیعی است که بازیکنان ایرانی هم ارقام خود را بالا می‌برند.»

با این حال ارقام بالای قراردادهای جدید بازیکنان در روزهای گذشته نشان می‌دهد که این ممنوعیت تأثیری در کاهش قیمت‌ها نداشته و حتی می‌توان گفت که اثر معکوس داشته است. در برخی پست‌ها مثل دروازه‌بان، هافبک میانی و مهاجم گزینه مناسب به شدت کم است و در برابر تقاضای زیاد باشگاه‌های مدعی قیمت‌ها جهشی غیرطبیعی داشته است.

برخی دیگر از مدافعان ممنوعیت ورود خارجی‌ها تأکید داشتند که این تصمیم جلوی دلالی در فوتبال و هدر رفتن منابع مالی را می‌گیرد، ولی تجربه نقل و انتقالات این روزها نشان می‌دهد که این ایده شکست خورده است. اگر بخواهیم با این تبصره جدید مهربان‌تر باشیم، می‌توان گفت که این ممنوعیت به تنهایی برای شکستن حباب قیمت‌های فوتبال کافی نبود و در کنارش باید محدودیت‌هایی مثل سقف قرارداد یا سقف بودجه در نظر گرفته می‌شد.

آنچه این روزها در نقل و انتقالات می‌بینیم از مصادیق بارز دستکاری در قیمت بازیکنان است. مثلاً بازیکنی که به یک باشگاه می‌رود و بلافاصله در حضور خبرنگاران و دوربین‌ها راهی باشگاه رقیب می‌شود تا در نهایت با رقم بالاتر با همان باشگاه اول قرارداد ببندد، از سناریویی پیروی می‌کند که برای بالا بردن قیمتش طراحی شده و به بهترین شکل پیاده شده است. البته در این ماجرا نقش مدیران را هم نباید نادیده گرفت که تنها برای راضی کردن هواداران تن به پرداخت این ارقام می‌دهند و در مقابل باشگاه را با تعهدات سنگینی روبه‌رو می‌کنند.

شاید تنها نکته مثبت در ممنوعیت ورود خارجی‌ها این باشد که معمولاً بازیکنان ایرانی برای دریافت مطالبات‌شان به فیفا شکایت نمی‌کنند و بابت این قراردادها باشگاه‌ها با خطر محرومیت مواجه نخواهند شد. با این حال نمی‌توان نسبت به این هرج و مرج در اقتصاد فوتبال ایران بی‌تفاوت بود. با روالی که باشگاه‌ها در پیش گرفته‌اند احتمالاً در هفته‌های پایانی لیگ بیستم باز هم باید منتظر عقب افتادن دستمزدها، اعتصاب بازیکنان و تعطیلی تمرینات باشیم.

 

در آخرین مسابقه هفته دهم گروه B سوپر لیگ چین، تیم شیجیاژوانگ که هدایت آن را افشین قطبی برعهده دارد، از ساعت ۱۶:۳۰ دیروز (جمعه) در استادیوم سوژو اسپورت سنتر به مصاف تیم رده سومی ووهان زال رفت.

شاگردان افشین قطبی در دقیقه ۴۱ صاحب یک ضربه پنالتی شدند که ماتئوس برزیلی این فرصت را تبدیل به گل کرد تا شیجیاژوانگ با برتری یک بر صفر به رختکن برود. در نیمه دوم تلاش ووهان زال برای فرار از شکست مقابل شیجیاژوانگ نتیجه‌ای نداشت تا شاگردان امپراتور به پیروزی یک بر صفر خانگی در این مسابقه حساس برسند، در امتیاز ۱۶ با حریف خود برابر شوند و به دلیل تفاضل گل بهتر نسبت به آنها در جایگاه سوم جدول گروه B سوپر لیگ چین قرار بگیرند. شاگردان قطبی در حالی موفق به کسب پیروزی در بازی ۶ امتیازی مقابل ووهان زال شدند که در سه هفته اخیر نیز با یک تساوی و دو برد پیاپی نتایج درخشانی به دست آورده بودند.

 

ورزشگاه تحتی تهران در هفته گذشته میزبان مسابقاتی بود که برای اولین بار در ایران برگزار می‌شد و تا چند وقت پیش اصلاً کسی انتظار برگزاری‌اش را نداشت؛ والیبال ماسه‌ای زنان.

یک ماه پیش بود که خبری به ظاهرساده در برخی از خبرگزاری‌ها منتشر شد و خیلی‌ها به سادگی از آن گذشتند؛ «هیأت والیبال استان تهران قصد دارد در راستای توسعه این رشته، والیبال آبی و ماسه‌ای را راه‌اندازی کند.» این خبر احتمالاً در بین خبرهای زرد فوتبالی هرگز دیده نشده اما به نظر می‌رسد کار بزرگی در هیأت والیبال استان تهران انجام شده.

14 مرداد خبرگزاری ایرنا گزارش داده بود با تأیید هوشنگ عشایری، رئیس هیأت والیبال استان تهران، این هیأت در راستای ترویج و توسعه این رشته محبوب ورزشی میان اقشار مختلف جامعه، در نظر دارد دو طرح والیبال ماسه‌ای و والیبال آبی را برای اهالی ورزش خصوصاً رشته والیبال در پایتخت، راه‌اندازی کند.

و حالا مشخص شده این مسابقات در سکوت خبری در تهران برگزار شده. 44 تیم در این رشته تازه‌تأسیس در تهران حضور یافته بودند. مسابقات تلفیقی است از والیبال سالنی و ساحلی. هم از نظر شکل مسابقات و هم از نظر قانون مسابقات. تعداد نفرات هر تیم 4 نفر است و قوانین خاص خودش را دارد.

نرگس افشین، نایب رئیس کمیته داوران فدراسیون والیبال ایران که دبیر کمیته داوران هیأت والیبال تهران هم هست، در گفت‌وگو با «ایران‌ورزشی» می‌گوید: «اتفاقات خوبی رخ داده است. در شرایطی که کرونا اجازه فعالیت از زنان والیبالیست را گرفته بود و آنها به دلیل سربسته بودن سالن‌های والیبال نمی‌توانستند ورزش کنند اما حالا با تمهیدات هیأت والیبال استان تهران، آنها توانستند در فضای آزاد و روی ماسه والیبال بازی کنند.»

نکته جالب درباره مسابقات این است که نه تنها سالنی‌بازهای حرفه‌ای والیبال زنان در آن حضور داشتند بلکه برخی از بازیکنان اصطلاحاً آماتور هم توانسته‌اند در مسابقات شرکت کنند و بخت خود را برای حضور در چنین رقابت‌هایی بیازمایند.

نرگش افشین می‌گوید: «این مسابقات برای اولین بار بود که برگزار می‌شد. مسابقات بخصوص برای شهرهایی که ساحل ندارند بسیار مناسب است و آنها می‌توانند از ماسه برای شبیه‌سازی فضا استفاده کنند. البته شرایط و قوانین مسابقات با والیبال ساحلی فرق دارد.»

قاعدتاً وقتی پای والیبال ساحلی به میان بیاید بحث پوشش ورزشکاران هم در کشوری با شرایط منحصر به فرد ما داغ می‌شود اما ظاهراً از این نظر مشکلی برای گرفتن نظر موافق مسئولان بالادستی وجود نداشته. افشین در این باره توضیح می‌دهد: «از نظر پوشش مشکلی وجود ندارد. لباس‌ها کاملاً با شرع و عرف ما تطبیق داده شده است و ورزشکاران نه تنها لباس پوشیده دارند بلکه روی آن هم کاورهای بلند پوشیده‌اند»

اما آیا با این شرایط زنان ما می‌توانند در رقابت‌های بین‌المللی هم حضور پیدا کنند. دست کم مسئولان برگزاری مسابقات که خوشبینند: «به نظرم می‌شود. باید راهی که سایر رشته‌های ورزشی برای گرفتن مجوز رفته‌اند را ما هم طی کنیم. ولی یادمان نرود این اولین بار است که مسابقاتی در این سطح در ایران برگزار می‌شود و شاید صحبت برای این مورد زود باشد.»

در دوره اول مسابقات والیبال ماسه‌ای زنان استان تهران 44 تیم حاضر شده‌اند و این نوید روزهای روشنی برای این رشته ورزشی دارد. قطعاً در سال‌های بعد و با تبلیغ بهتر مسئولان و البته حمایت رسانه‌ها، استقبال از این مسابقات بیشتر می‌شود. بخصوص که خبرها حاکی از این است که استان‌هایی جز تهران هم خواهان فعالیت در این رشته هستند و احتمال دارد خیلی زود رشته والیبال ماسه‌ای زنان با حمایت‌های مدیران رده بالای فدراسیون والیبال در سراسر کشور برگزار شود و از حالت استانی خارج شود.

مسابقاتی که هفته گذشته در ورزشگاه تختی تهران برگزار شد، شروع راهی تازه در ورزش زنان ایران است و قطعاً در سال‌های بعد گسترده‌تر از امروز برگزار خواهد شد.

 

واکنش مهدی رسول‌پناه، سرپرست باشگاه پرسپولیس به رفع کدورتش با یحیی گل محمدی از آن صحبت‌هایی است که زیاد در رسانه‌ها شنیده‌ایم. او گفت: «این یک سوء تفاهم بود که به وجود آمده بود. مشکل حل شد. یحیی یکی از بهترین مربیان ایران است اما به خاطر فشاری که روی او وجود داشت انتقاد کرد.» اظهارنظر او درباره جدایی علیپور هم با تعریف و تمجیدهای این چنینی شروع می‌شود: «علی فرزند پرسپولیس است. او برای قهرمانی پرسپولیس زحمت کشیده است. از او تشکر می‌کنم و اعلام می‌کنم که در باشگاه پرسپولیس همیشه به روی این بازیکن باز است. اسم او را برای لیگ قهرمانان آسیا رد کردیم. در صحبتی که با وکیل ایشان داشتیم گفت نظر علیپور این است که اصلاً بحث پول نیست و می‌خواهد به اروپا برود.»

او اما از حضور دلال‌ها گله‌مند است: «متأسفانه فوتبال ایران در دست چند دلال است و با ایجاد رقابت کاذب قراردادها را بالا می‌برند و باعث افزایش قیمت‌ها می‌شوند. نمی‌دانید که این دلال‌ها در فوتبال ایران چه جولانی می‌دهند. ما به آنها میدان ندادیم ولی خیلی از این حیث تحت فشار بودیم.»

 احتمال دارد باشگاه الوحده که از لیگ قهرمانان آسیا انصراف داده به این بازی‌ها برگردد.

حریف اماراتی استقلال به دلیل ابتلای چند بازیکنش به ویروس کرونا و همچنین مشکلات پیش آمده برای سفر به قطر، از لیگ قهرمانان آسیا انصراف داد، ولی گفته می‌شود کنفدراسیون فوتبال آسیا این باشگاه را به محرومیت دو ساله تهدید کرده است. حالا ممکن است الوحده برای فرار از محرومیت و جریمه با تیم دوم خود وارد لیگ قهرمانان آسیا شود و به مصاف رقبا برود.