رضا عباسپور


سرانجام با وزنه زدن در تورنمنت گزینشی سوئیس، ترسی که از رفتن زیر هالتر بعد از جراحی کتف آسیب‌‌دیده‌اش داشت، ریخت. وزنه‌های انتخابی او (یکضرب 80 کیلوگرم و دوضرب 120 کیلوگرم) وزنه‌هایی بودند که سهراب اگر در شرایط ایده‌آل قرار داشت با آنها در پشت صحنه گرم می‌کرد اما در ترامیلان سوئیس مهار همین وزنه‌های سبک به قول خود سهراب برای او استرس عجیبی ایجاد کرده بود که این ملی‌پوش در هنگام شکستن رکوردهای دنیا تا این حد چنین استرسی را تجربه نکرده بود. البته واضح است که احتیاط و اضطراب سهراب بیشتر از هر چیز دیگری به شرایط کتف تازه درمان شده او مربوط بوده است چراکه ملی‌پوش 96 کیلویی کشورمان در تورنمنت سوئیس حاضر شد تا ضمن کسب بخشی از امتیاز ورودی المپیک 2020، شرایط کتفش را در وضعیت مسابقه‌ای بعد از عمل جراحی که روی آن انجام داده بود، بسنجد.
 
افزایش رکوردها با شیب ملایم
رقابت دسته 96 کیلوگرم تورنمنت سوئیس برای سهراب مرادی حکم بازگشت دوباره به چرخه امتیازی المپیک و دنیای قهرمانی را داشت اما برای کیانوش شرایط فرق می‌کرد. وضعیت رستمی قبل از حضور در این تورنمنت مشخص بود. او از قبل شرایط حضورش را در سوئیس قطعی نکرده بود، بنابراین حتی با رفتن به سوئیس و وزنه زدن در این تورنمنت هیچ چیزی برایش در گردونه امتیازی المپیک تغییر نکرد. بنابراین چون فقط 3 نفر در دسته 96 کیلوگرم (تائوی چینی، سهراب مرادی و کیانوش رستمی) در سوئیس روی تخته رفتند، در نهایت با محاسبه نشدن امتیاز رستمی، تائوی چینی قهرمان این تورنمنت شد و سهراب مرادی با همان مجموع 200 کیلوگرم روی سکوی نایب قهرمانی این وزن ایستاد و امتیاز المپیکی این رقابت گزینشی را کسب کرد. سهراب حالا در مسیر رسیدن به المپیک است اگرچه هنوز برای قرار گرفتن در میان 8 وزنه‌بردار برتر دسته 96 کیلوگرم نیاز به افزایش امتیازات خود و وزنه زدن در 4 رقابت گزینشی دیگر دارد. البته رکورددار دسته 96 کیلوگرم جهان قصد دارد به مرور و بعد از ترمیم کامل کتف جراحی شده خود، با یک شیب ملایم فشار تمرینی و رکوردی خود را برای بالا رفتن آمادگی‌اش افزایش دهد: «وقتی می‌خواستم در سوئیس روی تخته بروم، یک نکته برایم خیلی اهمیت داشت و جالب بود. هنگام رفتن زیر وزنه 120 کیلویی استرس عجیبی داشتم. البته خب خودتان می‌دانید وزنه 120 کیلویی یا 80 کیلویی وزنه‌هایی بود که در دوره نوجوانی‌ام با آنها بدنم را گرم می‌کردم و اصلاً رقمی نبود که بخواهد اینگونه به من استرس وارد کند اما چون بعد از عمل جراحی روی کتفم، این مسابقه، اولین رویداد بین‌المللی بود که در آن حاضر می‌شدم، تمام طول مسابقه را نگران وضعیت کتفم بودم. خیلی استرس داشتم که یک وقت زیر وزنه دوباره آسیب‌دیدگی‌ام تشدید نشود و به خاطر تازه بودن محل جراحی وضعیت بحرانی برایم به‌وجود نیاید. البته چون کارم را با وزنه‌های بسیار سبک شروع کرده و به پایان رساندم، هیچ مشکلی در حین مسابقه برایم ایجاد نشد.»
 
به جز من، رستمی و تائو
وزنه‌بردار دیگری در سوئیس نبود
ستاره 96 کیلویی وزنه‌برداری ایران درخصوص سطح کیفی و کمی تورنمنت گزینشی المپیک در سوئیس موارد جالبی را می‌گوید: «کل مسابقه گزینشی سوئیس به خاطر اینکه تعداد نفرات حاضر در این تورنمنت زیاد نبود در یک شب مثل یک جشنواره برگزار شد. اگر اشتباه نکنم کل مسابقه نزدیک به 4 یا 5 ساعت طول کشید. در دسته 96 کیلوگرم هم فقط من، کیانوش رستمی و تیان تائوی چینی حضور داشتیم. وقتی امتیاز کیانوش به خاطر اینکه او از قبل برای حضور در این مسابقه ثبت‌نام نکرده بود محاسبه نشد، رقابت اصلی بین من و تیان تائوی چینی بود. البته با وضعیتی که من داشتم رقابت جدی هم بین من و تائو شکل نگرفت. او روی تخته آمد و با مهار دو وزنه سبک روی سکوی قهرمانی ایستاد، من هم که از قبل شرایطم مشخص بود با مجموع 200 کیلوگرم بدون رقیب روی سکوی نایب قهرمانی قرار گرفتم. به همین دلیل بود که روی سکوی قهرمانی نفر سومی کنار ما حضور نداشت.»
 
برای المپیک چاره‌ای جز افزایش امتیاز ندارم
سهراب مرادی با توجه به اینکه تا قبل از محاسبه امتیاز تورنمنت سوئیس،‌ با کسب‌‌ امتیاز 7220/1,242 در رتبه 69 دسته 96 کیلوگرم قرار داشت، می‌گوید برای المپیکی شدن باید هرچه در توان دارد رو کند تا در 4 تورنمنت آتی با درو کردن امتیازات این رویدادها، نامش را جزو 8 وزنه‌بردار برتر این وزن بگنجاند: «بدون شک من برای المپیکی شدن چاره‌ای جز حضور در 4 تورنمنت گزینشی دیگر و به دست آوردن بهترین امتیاز در این رویدادها ندارم. مسابقات ترکیه، جام فجر، قطر کاپ و مسابقات آسیایی قزاقستان تورنمنت‌هایی است که باید در آنها روی تخته رفته و با کسب بهترین امتیاز انفرادی خودم را در جمع 8 وزنه‌بردار برتر این وزن قرار دهم. البته یک وزنه‌بردار به‌عنوان نهمین وزنه‌بردار در گروه‌های وزنی مختلف و از هر قاره که بالاترین امتیاز را داشته باشد می‌تواند صاحب مجوز ورودی المپیک و شرکت در این آوردگاه بزرگ شود اما من تمام فکر و ذکرم این است که جزو سه نفر اول وزن خود باشم و اگر نهایتاً المپیک قسمتم شد با اقتدار در این رویداد حاضر شوم.»
رکورددار دسته 96 کیلوگرم جهان همچنین می‌گوید: «البته فعلاً رتبه من حتی در بین وزنه‌برداران هم‌تیمی خودم در تیم ملی وزنه‌برداری، رتبه خوبی نیست. ولی من چون 4 فرصت دیگر پیش‌رو دارم می‌توانم امتیازاتم را ارتقا داده و شرایط امتیازی‌ام را در جدول گروهی افزایش داده و تثبیت کنم. بالاخره رقابت برای حضور در المپیک است که وزنه زدن در این آوردگاه برای هر وزنه‌برداری آرزو است. به همین دلیل قطعاً هر وزنه‌برداری بتواند باعث برافراشته شدن پرچم ایران در این دوره از بازی‌ها باشد و حقیقتاً شایسته حضور در المپیک باشد،  حتماً المپیک حق او است و باید به حقش برسد.»
 
تست دوپینگ جزو اصول و قوانین اولیه ورزش حرفه‌ای است
سهراب مرادی بعد از حضور در تورنمنت گزینشی سوئیس برای دادن تست دوپینگ بلافاصله به ایران برگشت و در فاصله زمانی دو، سه روز بعد از مسابقات سوئیس در کمپ تیم ملی وزنه‌برداری حاضر شد. او در این رابطه می‌گوید: «هر ورزشکار حرفه‌ای باید هر لحظه و در هر کجا که از او بخواهند مهیای دادن تست دوپینگ باشد. این جزو اصول و قوانین اولیه پیش روی هر ورزشکار حرفه‌ای است. من هم از این قانون تمکین می‌کنم. به همین دلیل هم در تورنمنت سوئیس تست دادم و هم در تهران حاضر شدم تا افسران کنترل دوپینگ وادا از من تست بگیرند. این وظیفه من بود اما خب این کار را انجام دادم تا خیال آن دسته از دوستانی که دنبال حاشیه‌سازی احتمالی از این طریق هستند هم آسوده و راحت باشد.»

 

رستمی به جای پرو در جام فجر وزنه می‌زند
گره کیانوش کورتر می‌شود

ایران ورزشی - کیانوش رستمی بعد از اینکه دست خالی از تورنمنت گزینشی سوئیس به تهران بازگشت، به بهانه وزنه زدن در رقابت‌های گزینشی جام فجر در رشت و رقابت‌های آسیایی 2020 قزاقستان از اعزام به پرو و حضور در این تورنمنت گزینشی انصراف داد.
اگرچه مثل روز روشن بود که مسئولان فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، به هیچ وجه قانونی که خودشان برای ورود به المپیک وضع کرده‌اند را نمی‌شکنند اما کیانوش رستمی با شلوغ‌کاری‌های همیشگی خود سعی داشت حضورش در تورنمنت سوئیس را چراغ سبز فدراسیون جهانی برای بازگرداندن او به گردونه امتیازی المپیک نشان داده و شرایط را برای خودش روشن جلوه دهد. در نهایت کیانوش به سوئیس اعزام شد و روی تخته رفت اما همانطور که پیش‌بینی می‌شد نه امتیازی برای این وزنه‌بردار ثبت شد و نه حضور او در ترامیلان باعث شد قدری از مشکلات این وزنه‌بردار کاسته شود.
کیانوش رستمی پس از اینکه از مسابقات سوئیس دست خالی‌ به ایران برگشت، ناامیدتر از همیشه نسبت به مسیر پیش روی خود برای حضور در المپیک2020 توکیو، قید رفتن و حضور در تورنمنت پرو که برای او ثبت شده بود را زد. البته بهانه جدید رستمی حضور در دو تورنمنت داخلی جام فجر و رقابت‌های آسیایی 2020 قزاقستان است.
 کیانوش رستمی اینطور وانمود می‌کند که این تصمیم را از قبل گرفته و پیش از این گفته که در صورت سفر به سوئیس، دیگر تمایلی برای شرکت در تورنمنت پرو ندارد.
رستمی حالا که گره کارهایش در مسیر المپیک را کورتر از قبل می‌بیند، تصمیم گرفته در آخرین فرصت قانونی خود ضمن وزنه زدن در جام فجر، در رقابت‌های قهرمانی بزرگسالان آسیا که تورنمنت طلایی گزینشی المپیک نیز محسوب می‌شود، در قزاقستان روی تخته برود. به هر روی با توجه به اینکه در سوئیس هیچ امتیازی برای رستمی ثبت نشد، این وزنه‌بردار حتی اگر در رقابت‌های فجر و آسیایی قزاقستان هم روی تخته برود، بعید به نظر می‌رسد دیگر شانسی برای کسب سهمیه المپیک و حضور در سومین المپیک تاریخ ورزشی‌ خود داشته باشد.

عرفان آهنگریان: اوجاقی گواردیولای ووشو است
سعی کرده‌ام در گوشه‌ای از تاریخ ووشو ثبت شوم

یکی از چهره‌های ویژه ووشوی ایران، عرفان آهنگریان است که به تازگی لقب مسی را به او داده‌اند. البته او هم مثل بقیه ووشوکاران سهم حسین اوجاقی را در افتخارات ووشو بخصوص نتایجی که در قهرمانی جهان، به دست آمده، بسیار بالا می‌داند و می‌گوید: «او گواردیولای ووشو است.»
عرفان آهنگریان ابتدا درباره قهرمانی تیم ملی ووشوی ایران در رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ چین که نتیجه تاریخی در تقویم ووشوی ایران و جهان است، می‌گوید: «در دور گذشته این مسابقات که سال ۲۰۱۷ به میزبانی شهر کازان روسیه برگزار شد، تیم ملی ایران توانست با کسب ۷ مدال طلا و یک مدال نقره عنوان نخست و قهرمانی را برای نخستین بار به دست آورد. در این دوره خوشبختانه با عملکردی بهتر نسبت به دور قبل، توانستیم ۸ مدال طلا را از ۸ فرصت موجود کسب کنیم، تا یک نتیجه تاریخی به دست آمده و از عنوان قهرمانی خود دفاع کنیم.» تکنیکی‌ترین سانداکار رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ چین ادامه می‌دهد: «ملی‌پوشان برای حضوری موفق در این رقابت‌ها ۴ ماه تمام را مداوم در اردوها بودند. با برنامه دقیق کادر فنی و فراهم شدن همه امکانات از سوی مدیریت فدراسیون اعم از پرداخت منظم حقوق‌ها، شرایط لازم برای کسب این موفقیت فراهم شد که جا دارد از فدراسیون ووشو تشکر کنم.» ووشوکار وزن ۶۵ کیلوگرم تیم ملی ایران با بیان اینکه برای اولین بار مبارزه در وزن ۶۵ کیلوگرم را تجربه می‌کرد که شلوغ‌ترین وزن رقابت‌ها بود، می‌گوید: «سه نفر از رقبایم را با کسب بیش از ۱۲ امتیاز (دیسکالیفه) شکست دادم. در فینال نیز حریف روسی را با کسب بیش از ۱۲ امتیاز مغلوب کردم. خوشحالم که در این مسابقات جواب اعتماد آنها را دادم.»
آهنگریان در واکنش به این موضوع که دادن لقب «مسی ووشو» به او انتظارات هواداران ووشو از او را در ادامه راه بالاتر می‌برد، ادامه می‌دهد: «همه کسانی که این لقب را به من می‌دهند، لطف دارند. اگر من مسی ووشو باشم، اوجاقی قطعاً گواردیولای ووشو است (با خنده). همیشه سعی کرده‌ام در گوشه‌ای از تاریخ ووشوی ایران ثبت شوم، فرق نمی‌کند با چه اسم یا لقبی. به عنوان ووشوکاری که خوب جا‌به‌جا می‌شود یا خوب امتیاز می‌گیرد یا با هر عنوان دیگری، تنها تلاش من این است که هر روز پیشرفت کنم.»
 

دارنده مدال طلای امیدهای آسیا که در اتفاقی عجیب فرصت حضور در رقابت‌های جهانی مجارستان را از دست داده است، می‌گوید: «یک هفته مانده به اعزام به من گفتند مهلت اعتبار گذرنامه‌ات تمام شده است.»
علی سوادکوهی، عضو تیم کشتی آزاد امید ایران که از حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان جا مانده است، درباره علت این اتفاق می‌گوید: «از زمانی که انتخابی تیم ملی برگزار شد، پاسپورتم در فدراسیون کشتی بود و من در جریان اتمام اعتبار آن نبودم تا اینکه یک هفته مانده به اعزام به من گفتند اعتبار گذرنامه‌ات تمام شده و باید پاسپورت جدید بگیری. پس از آن خیلی زود برای گرفتن گذرنامه جدید اقدام کردم و توانستم از طریق آشنایان یک‌روزه پاسپورتم را بگیرم، بعد از آن به سفارت مجارستان رفتم اما به من گفتند زمان کافی برای گرفتن ویزا نداری و احتمال اینکه ویزا برایت صادر شود بسیار کم است. در نهایت همین اتفاق هم افتاد و در موعد مقرر ویزایم صادر نشد و حضور در رقابت‌های جهانی را از دست دادم.»
کشتی‌گیر مازندرانی تیم ملی با اشاره به اینکه باور نمی‌کند به این راحتی فرصت حضور در رقابت‌های جهانی را از دست داده و زحمات چندین‌ماهه‌اش به هدر رفته است، ادامه می‌دهد: «کشتی‌گیران اکثراً از طبقه محروم جامعه هستند اما ما یکی دو طبقه نیز از دیگر کشتی‌گیران پایین‌تریم. مدال مسابقات جهانی می‌توانست خیلی از مشکلات من و خانواده‌ام را حل کند. تا لحظه آخر هم امید داشتم کارم درست شود اما وقتی به من زنگ زدند که کارم درست نشده تمامی زحمات و زجرهایی که کشیده بودم از جلوی چشمانم گذشت.»
او حرف‌هایش را با بیان اینکه بعد از این اتفاق روی رفتن به خانه را نداشته، ادامه می‌دهد: «مادرم زحمت زیادی برای من کشید و خیلی خوشبین بود که به نتیجه خوبی می‌رسم. به همین خاطر به خانه یکی از دوستانم رفتم و مادرم تا شب قبل اصلاً خبر نداشت که به مجارستان نرفته‌ام.»
سوادکوهی در پاسخ به این سؤال که واکنش مسئولان فدراسیون به این اتفاق چه بوده، می‌گوید: «به من گفتند رئیس فدراسیون حتی با وزیر خارجه هم برای حل این مشکل تماس داشته اما این موضوع از اختیارات سفارت مجارستان بوده و باید روال قانونی گرفتن ویزا طی می‌شد. امیدوارم دیگر چنین اتفاقاتی برای هیچ ورزشکاری رخ ندهد چراکه خیلی سخت و غیرقابل تحمل است.»

شاگردان بنا از 10 آبان‌ماه در اردو
25 فرنگی‌کار به خط شدند

اردوی تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان روزهای ۱۰ تا ۲۱ آبان‌ماه در محل خانه کشتی محمد بنا مجموعه ورزشی آزادی تهران برگزار می‌شود. این اردو به‌منظور آماده‌سازی تیم ملی ایران برای جام‌جهانی تهران شکل می‌گیرد. با تصمیم کادر فنی تیم ملی 25نفر به اردو دعوت شد‌ه‌اند که از روز دهم تمرینات‌شان را زیر نظر بنا و کمک‌های او آغاز می‌کنند.
۵۵کیلوگرم: پویا ناصرپور، رضا خدری، پویا دادمرز
۶۰کیلوگرم: علیرضا نجاتی، شیرزاد بهشتی‌طلا، مهدی محسن‌نژاد
۶۳کیلوگرم: میثم دلخانی، سامان عبدولی، محمد نوربخش
۶۷کیلوگرم: محمدجواد رضایی، حامد تاب، محمد الیاسی
۷۲کیلوگرم: محمدرضا گرایی، امین کاویانی‌نژاد
۷۷کیلوگرم: محمدعلی گرایی، پژمان پشتام
۸۲کیلوگرم: سعید عبدولی، جمال اسماعیلی، رسول گرمسیری
۸۷کیلوگرم: حسین نوری، رامین طاهری
۹۷کیلوگرم: محمدهادی ساروی، مهدی بالی
۱۳۰کیلوگرم: امیر قاسمی‌منجزی، امین میرزازاده
سرمربی: محمد بنا
مربیان: رسول جزینی، بهروز حضرتی‌پور، لقمان رضایی، حبیب‌الله اخلاقی، داوود اخباری
ماساژور: محمد علیزاده، حسین غلام‌زاده
مدیر تیم‌های ملی: حسن رنگرز
سرپرست: حسام‌الدین جعفری

افراسیابی، از امروز میزبان سوپر لیگ کاراته
 

رقابت‌های سوپر لیگ کاراته باشگاه‌های کشور از امروز (چهارشنبه) با برگزاری ۱۲ دیدار در سالن شهید افراسیابی آغاز می‌شود. رقابت‌های سوپر لیگ کاراته باشگاه‌های کشور با حضور ۱۲ تیم در دو گروه 6 تیمی و به صورت دوره‌ای در دو مرحله رفت و برگشت برگزار می‌شود. تیم‌های پاس ناجا مدافع عنوان قهرمانی و دانشگاه آزاد نایب قهرمان دوره قبل به عنوان سرگروه انتخاب شده و مسابقات خود را از امروز آغاز می‌کنند.
بر همین اساس در گروه یک پاس ناجا، رعد پدافند هوایی، انقلاب قم، وین تک، کامفورت شیراز و هیأت کاراته البرز و در گروه دو تیم‌های دانشگاه آزاد، آوای رزم، شهدای پاس ناجا، گوجوریو سی واکای، هیأت کاراته زنجان و اتحاد آذربایجان به رقابت می‌پردازند. طبق برنامه اعلام شده تیم‌های حاضر در این مسابقات در هفته نخست دو بازی از مرحله اول و دوم دور رفت را طبق برنامه زیر برگزار می‌کنند.
برنامه مرحله اول گروه یک:
باشگاه انقلاب قم - پاس ناجا
ویزا کامفورت شیراز - هیأت کاراته البرز
وین تک - رعد پدافند هوایی ارتش
برنامه مرحله اول گروه دو:
اتحاد آذربایجان - دانشگاه آزاد اسلامی
هیأت کاراته زنجان - شهدای پاس ناجا
آوای رزم - گوجوریو سی واکای
برنامه مرحله دوم گروه یک:
ویزا کامفورت شیراز - پاس ناجا
وین تک - باشگاه انقلاب قم
رعد پدافند هوایی ارتش - هیأت کاراته البرز
برنامه مرحله دوم گروه دو:
هیأت کاراته زنجان - دانشگاه آزاد اسلامی
آوای رزم - اتحاد آذربایجان
گوجوریو سی واکای - شهدای پاس ناجا

ایران ورزشی - مسابقات کشتی آزاد امیدهای جهان امروز به پایان می‌رسد و تیم ملی کشتی آزاد ایران امیدوار است بتواند روی سکو قرار بگیرد و حتی برای رسیدن به عنوان قهرمانی هم تلاش می‌کند.
تیم ملی کشتی آزاد در حالی این مسابقات را پشت سر می‌گذارد که دو کشتی‌گیر این تیم به چهره‌های ویژه و مهم این دوره از مسابقات تبدیل شده‌اند.
سال گذشته در امیدهای جهان کامران قاسم‌پور توانست با کسب مدال طلا در بین 40 کشتی‌گیر بزرگسالان و امیدها در آزاد و فرنگی مهمترین کشتی‌گیر ایران نام بگیرد. امسال هم قاسم‌پور حضور دارد اما مهمترین کشتی‌گیران دو نفر دیگر هستند.
مجتبی گلیج و علی سوادکوهی دو کشتی‌گیری هستند که در این چند روز به مهمترین چهره‌های کشتی ایران تبدیل شدند.
مجتبی گلیج که در مسابقات جهانی سال 2017 در فرانسه به ترکیب تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان راه یافته بود، اما بعد از دو سال دوری از سطح اول کشتی، با مسابقات جهانی 2019 امیدهای جهان بازگشت و حالا تنها شانس ایران برای مدال طلا در 5 وزن اول است.
علیرضا سرلک در وزن 57کیلوگرم و امیرحسین حسینی در وزن 70کیلوگرم دو نماینده دیگر ایران هستند که شانس مدال برنز دارند. در وزن ۶۵ کیلوگرم هم ابوالفضل حاجی‌پور در همان دور نخست با شکست مقابل رقیب خود از دور مسابقات کنار رفت.
در وزن 79 کیلوگرم هم علی سوادکوهی از همراهی تیم ملی در این مسابقات باز ماند تا به این ترتیب او هم به چهره خاص تیم ملی تبدیل شود.
البته در 5 وزن دوم تیم ملی کشتی آزاد امید کشتی‌گیران مطرحی را در اختیار دارد که می‌توانند سرنوشت تیم ایران را تغییر بدهند اما با این حال علی سوادکوهی در وزن 79کیلوگرم و مجتبی گلیج در وزن 97کیلوگرم دو کشتی‌گیر مهم برای ایران در 10 وزن اعزامی به مسابقات امیدهای جهان هستند.
مجتبی گلیج کشتی‌گیر وزن 97 کیلوگرم بود که سال 2017 به ترکیب تیم ملی بزرگسالان رسید و در مسابقات جهانی پاریس هم برای تیم ایران کشتی گرفت اما بعد از ناکامی در آن مسابقات که یکی از سنگین‌ترین شکست‌های کشتی ایران بود، گلیج از سطح اول کشتی ایران کنار رفت.
دو سال از آن واقعه گذشته و حالا گلیج این‌بار با تیم امید به سطح اول کشتی برگشته و اتفاقاً در مجارستان هم خیلی خوب کشتی گرفت و با اقتدار به دیدار پایانی راه یافت و در این مرحله حریف او شامیل موسی‌اف از روسیه است.
بازگشت این کشتی‌گیر جوان که به ناحق خانه‌نشین شده بود و از سطح اول کشتی دنیا فاصله گرفته بود، یکی از مهمترین اتفاقات مسابقات جهانی امیدها است، بخصوص اینکه در وزن 97کیلوگرم تا چند ماه پیش کشتی ایران با بحران کشتی‌گیر روبه‌رو بود، اما حالا با رسیدن گلیج به فرم ایده‌آل و بازگشت محمدیان و همچنین اضافه شدن عباس فروتن، وزن 97کیلوگرم به یکی از اوزان شلوغ تیم ملی کشتی آزد تبدیل می‌شود.
علی سوادکوهی در وزن 79کیلوگرم دیگر کشتی‌گیر مهم و خبرساز کشتی ایران در این مسابقات شد؛ جوان بااستعدادی که می‌توانست با درخشش در این مسابقات نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد و اتفاقاً در وزنی که کشتی ایران با مشکلات زیادی روبه‌رو است بتواند خودش را به‌عنوان یک چهره ویژه معرفی کند، اما در اتفاقی نادر و کم‌نظیر شاید در تاریخ کشتی ایران، او از همراهی تیم ایران در مسابقات جهانی بازماند.
در تورنمنت‌های بین‌المللی این اتفاق زیاد رخ داده که به‌دلیل صادر نشدن روادید و یا دیرهنگام انجام شدن مکاتبات، کشتی‌گیری از همراهی تیم ملی باز بماند اما اینکه در مسابقات جهانی کشتی‌گیری از همراهی تیم ملی باز بماند حکایت جدیدی است و تا به حال چنین چیزی سابقه نداشته است.
البته امسال در رده جوانان هم یک‌بار این مشکل پیش آمد اما آن هم با این تفاوت داشت و در نهایت یک کشتی‌گیر اضافه هم توانست ویزا بگیرد اما عجیب بود که علی سوادکوهی برای مسابقات امیدها نتوانست ویزا بگیرد.
 البته سیدجلال عسگری دبیر فدراسیون کشتی درباره اینکه چرا سوادکوهی نتوانست تیم را همراهی کند، توضیحاتی را ارائه کرد و از پایان اعتبار پاسپورت این کشتی‌گیر گفت و چون سرباز هم بود طبیعتاً گرفتن پاسپورت جدید زمان زیادی می‌برد و این کشتی‌گیر نتوانست به مسابقات جهانی برسد.
غیبت او در بوداپست علاوه بر اینکه به‌لحاظ شخصی خیلی به خود این کشتی‌گیر آسیب زد، به‌لحاظ تیمی هم ضربه جبران‌ناپذیری را به تیم ملی کشتی آزاد وارد کرد و شاید با توجه به ترکیب تیم ملی کشتی آزاد، او می‌توانست قهرمان جهان نام بگیرد اما حالا جبران غیبت علی سوادکوهی به این آسانی‌ها ممکن نیست.
شاید خیلی خوب باشد این مشکلات ریشه‌یابی شود، چراکه تنها راه رفع این مشکلات و جلوگیری از تکرار آن، حل ریشه‌ای مشکلات است.
سؤال اساسی و مهم درباره علی سوادکوهی این است که چرا کسی متوجه اعتبار تاریخ پاسپورت او نشد؟ از زمانی که سوادکوهی پاسپورتش را به فدراسیون کشتی ارائه کرده بود، همه باید متوجه می‌شدند که اعتبار پاسپورتش به اتمام رسیده، اما چرا کسی متوجه نشده؟ یا اگر متوجه شدند چرا این همه دیرهنگام؟