مهدی روحی، معاون اسبق باشگاه نساجی
صحبتی با مردم مازندران و قائمشهر
به بهانه نساجی که همه عاشقش هستیم

یک مازندرانی، برای گفتن و نوشتن از «نساجی»، دلیل خاصی نمی‌خواهد. بخشی از عشق به مازندران، بی برو برگرد، مربوط به نساجی قائم‌شهر است. چه روزگاری که از این شهر امثال «مسگر ساروی»‌ها و «دست‌نشان‌»ها و... در تیم‌های منتخب استان و تیم ملی نقش‌آفرینی‌ می‌کردند و چه امروز که شناسنامه فوتبال مازندران، دارد برای دومین سال پیاپی در بالاترین سطح فوتبال ایران، می‌جنگد.
نساجی، برای فوتبال مازندران یک هویت و شناسنامه قدیمی و دوست‌داشتنی‌ است که امروز، همچنان از آنچه شایسته‌اش است، دور مانده. این باشگاه (تیم) در این سال‌ها به دفعات مالکان متفاوتی را به خود دیده که علی‌رغم مشکلات فراوان، هر کدام به دلیلی سعی کردند بمانند و کمک کنند یا حتی نکنند!
نساجی در این چند سال اخیر، کم به غرورمان اضافه نکرده و کم آسیب ندیده که این، طبیعت کار در فوتبال دشوار کشور است. باشگاه‌هایی که هنوز در حسرت باشگاه شدن، مانده‌اند اما با عشق طرفدارانشان، جان می‌کنند که بمانند.
امروز نساجی ولی هویت مالکانه متزلزلی دارد. از دو مالک محترم نساجی، یکی ترجیح می‌دهد که در سکوت کمک کند و دیگری، سکوت را برنمی‌تابد و حتی دیگر منابع مالی مستحکمی هم ندارد که برای تیم هزینه بکند. آقای صنیعی‌فر، امروز از دیروزش برای نساجی، فاصله گرفته است و خدا می‌داند که این تغییر موضع به چه دلیلی صورت گرفته اما هر چه هست، صنیعی‌فر ترجیح می‌دهد که فقط اسمش به هر شکلی که ممکن است، به‌عنوان مالک این تیم دوست‌داشتنی باقی بماند.
 او مدتی از تاکتیک مصاحبه و انداختن توپ مشکلات به زمین دیگران استفاده کرد و امروز سعی دارد با سوء‌استفاده از احساسات پاک عاشقان نساجی و با دادن پست‌ و مقام به افرادی که حاضرند غرور نساجی را به بهایی اندک معامله کنند، فضا را به نفع خود برگرداند. لیدرنماها و شبه‌رسانه‌ای‌هایی که به برکت فضای مجازی، خودشان را کاسبان رسانه کرده‌اند، این روزها بیش از پیش به آقای مالک نزدیک شده‌اند!
شکی نیست که احساسات و تعصب، یکی از موارد مهم در زنده ماندن شور و حال فوتبالی و ورزشی ا‌ست اما سوء‌استفاده از این احساسات پرشور و مصادره کردن‌شان، اتفاق نامبارکی ا‌ست که از سوء‌نیت برمی‌آید.
فراموش نمی‌کنم زمانی را که نگارنده به‌عنوان یکی از عاشقان بی‌شمار نساجی، در منصب معاونت فرهنگی باشگاه با حمایت «صادق درودگر» موفق به کسب امتیاز بهره‌برداری از 6 هکتار زمین اختصاصی برای نساجی شدیم اما در ادامه و بعد از تغییرات، هیچکس پیگیر این مسأله مهم نشد. اینکه چرا نشد هم به نظرم بسیار مرتبط است به همان مسائل زیرساختی که هنوز حل نشده است و برطرف شدنش هم به یک ساختار منسجم نیاز دارد اما... .
دلم می‌خواهد در این فرصت، دوستداران پرشور نساجی را خطاب قرار بدهم که خودم نیز یکی از آنها محسوب می‌شوم؛ نساجی، فقط متعلق به دیروز و امروز نیست که قابل مصادره باشد. این باشگاه، قدمتی به اهمیت تاریخ باشکوه مازندران؛ دیار طبری دارد که هرگز به اشخاص وابسته نبوده است و حیاتی برای فردا و همیشه دارد که جاودانه است. آدم‌ها به نساجی می‌آیند و می‌روند که زندگی یعنی همین اما آنچه بر جای می‌ماند، اصالت و هویت است که این باشگاه (تیم) مردمی، علی‌رغم تمام منفعت‌طلبی‌های برخی، سرشار از اصالت است.
 امیدوارم فراموش نکنیم که احساسات، برای ورزش بسیار خوب است اما باید حواس‌مان باشد که فریب احساسات‌نمایی‌های آنهایی که دلشان در گرو هویت و اصالت نساجی نیست را نخوریم. به آقای صنیعی‌فر هم پیشنهاد می‌کنم با اینکه ما قدردان زحمات گذشته او هستیم اما این لحظه، لحظه‌ای ا‌ست که رفتن، معنای درک شرایط و کمک به ارتقای باشگاهی ا‌ست که بزرگ‌تر از اسم‌ها و نام‌هاست.
به امید سرافرازی همیشگی نساجی مازندران و عاشقانی که همیشه عاشقش خواهند ماند.
 

جعفر برزگر


از آنجا که سابقه مدیرعاملی پرسپولیس را داشت، روزی که مسئولیت این باشگاه را برای دومین مرتبه پذیرفت می‌دانست که کار بسیار سخت و روزهای پر تنش و التهابی را پیش رو دارد اما شاید تصور نمی‌کرد که این همه مشکلات مالی و گرفتاری از در و دیوار باشگاه سرازیر شود. مطالبات تیم فعلی که گفته می‌شود مبلغش بسیار بیشتر از فصل قبل بوده، شکایت بودیمیر، شکایت شرکت گل ریحان، طلب برانکو و... . که حل کردن آنها به حمایت‌کننده‌های مالی قوی نیاز دارد. شاید محمدحسن انصاری فرد مدیرعامل پرسپولیس امروز خودش را در باتلاقی می‌بیند که دیگران مقابلش قرار دادند.
 
از ما بخرید از آنها نخرید
دو بلیت برای یک صندلی
ایرج عرب مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس در اردیبهشت ماه سال جاری قراردادی با شرکت ریحان فیلم امضا کرد که بر اساس این قرارداد این شرکت از شهریور ماه سال جاری و با پایان دوره همکاری پرسپولیس و شرکت مبنا توسعه مبین مسئولیت فروش بلیت بازی‌های این باشگاه را برعهده بگیرد. در این میان 7 میلیارد تومان هم از سوی این شرکت به حساب باشگاه پرسپولیس واریز شد اما عرب وقتی متوجه شد که برانکو به ایران برنمی‌گردد به جای پرداخت به سرمربی کروات آن را به بازیکنان پرداخت کرد.
از طرف دیگر فروش بلیت بازی‌های خانگی پرسپولیس به شرکت توسعه و تجهیز واگذار شد و آنها به فروش بلیت بازی‌های پرسپولیس مبادرت کردند اما شرکت ریحان فیلم که حق خود را پایمال شده می‌دید با طرح شکایت از باشگاه پرسپولیس خواهان فروش بلیت بازی‌های این تیم بر اساس قراردادی شد که با ایرج عرب به امضا رسانده بود. آنها در حالی از محمدحسن انصاری فرد شکایت کرده‌اند که این قرارداد، مبلغ واریز شده و هزینه شده همه در زمان ایرج عرب بوده است.
اما نکته جالب‌تر این است که می‌شنویم با وجود شکایت آنها از مدیرعامل فعلی پرسپولیس، اقدام به بلیت فروشی هم کرده‌اند که پیرو همین موضوع باشگاه پرسپولیس هم در سایت رسمی‌اش از هواداران خواسته که فقط و فقط از سایتی که اعلام کرده‌اند بلیت را خریداری کنند و با این شرایط مشخص نیست که چه اتفاقاتی در این باره رخ خواهد داد. البته انصاری‌فرد مدعی شده که مطالبات شرکت گل ریحان را پرداخت خواهد کرد اما اینکه چرا با وجود طرح شکایت باز هم تصمیم به بلیت‌فروشی گرفته‌اند سؤالی است که حتماً برای آن پاسخی محکمه پسند خواهند داشت.
به هر حال آنچه مشخص است اینکه هوادار پرسپولیس و بخصوص آنهایی که تا امروز بلیت را خریداری کرده‌اند دچار سردرگمی هستند که در نهایت با کدام بلیت می‌توانند وارد ورزشگاه شوند. فروش دو بلیت برای یک صندلی به هیچ وجه در شأن باشگاه پرسپولیس نیست. اما سؤال دیگر اینکه اگر تا امروز دو نفر از دو سایت موجود یک بلیت را تهیه کرده باشند تکلیف چه خواهد بود؟ کدام‌شان اجازه ورود به ورزشگاه را پیدا می‌کنند و نفر دومی که بیرون می‌ماند چطور باید پولش را پس بگیرد؟ باشگاه پرسپولیس با اعلام رسمی در سایتش خیال خودش را راحت کرده و شاید هواداران هم بیشتر به این مهم اعتماد کنند. البته باید دید با وجود شکایت گل ریحان از انصاری فرد و بلیت فروشی آنها برای بازی پرسپولیس با ماشین‌سازی قانون در این باره چه می‌گوید. اینکه حق با کدام طرف دعوا است را باید تا عصر فردا منتظر بود و دید در نهایت با کدام بلیت، هواداران می‌توانند به استادیوم بروند.
 
 پول کالدرون در گرو حامی مالی جدید
یکی از امید‌های اصلی انصاری فرد برای برطرف شدن بخش زیادی از مشکلات مالی تیمش، توافق نهایی با حامی مالی جدید است که نقش شرکت مجری را خواهد داشت. این حمایت کننده که گفته می‌شود یکی از بانک‌های فعال بوده در صورت نهایی شدن مذاکرات می‌توانند خیال پرسپولیسی‌ها را راحت کند. مدیرعامل پرسپولیس خیلی امیدوار است که از این طریق مطالبات معوقه گابریل کالدرون را بدهد. مدیران باشگاه طی هفته‌های گذشته مذاکرات متعددی با حامی مالی مورد نظر داشته‌اند و این احتمال وجود دارد که تا اواخر هفته آینده به توافق نهایی هم برسند.
 
پرداخت چند میلیاردی از سوی پرسپولیسی‌ها
شکایت بودیمیر رسید
حدود چهار ماه پیش بود که خبر شکایت ماریو بودیمیر از پرسپولیس به فیفا رسانه‌ای شد و این بازیکن هم با تأیید این خبر اینطور گفت: «البته که ما مثل دوست و با خاطره‌ای خوب از هم جدا نشدیم و باشگاه پرسپولیس هیچ پولی به من نداده است ولی باید صبور باشم. فیفا همه مسائل را حل می‌کند. منتظر هستم فیفا این مسأله را حل کند و پولی که حقم است را بگیرم.» قرارداد این کروات با پرسپولیس یک فصل و نیم بود و بابت نیم فصل اولش هم دریافتی قابل توجهی از باشگاه نداشته است. مبلغ قرارداد این بازیکن عدد قابل توجهی است که اگر جریمه و دیرکرد آن هم لحاظ شود آن وقت محمدحسن انصاری فرد باید برای پرداخت آن چندین میلیارد تومان هزینه کند. بدون شک اگر مدیران وقت پرسپولیس خیلی اصولی و کاملاً حرفه‌ای قراردادش را فسخ می‌کردند مشکلات امروز برایشان به وجود نمی‌آمد.

 

وصال روحانی

سقوط ملوان انزلی به‌قعر جدول لیگ دسته‌اول فوتبال لیگ آزادگان بر هم زننده همه روزهای خوش این تیم گیلانی و به‌معنای تیرباران خاطره‌ها است. ملوان چنان زیبا و خاطره‌ساز بود که آن را به حق «قو»ی سپید انزلی نامیدند و قهرمانی جام حذفی را در سه نوبت ضمیمه کارنامه‌اش ساخت و در لیگ و بخصوص زمانی که مسابقات جام تخت جمشید خوانده می‌شد (در دهه 1350) شانه به شانه بزرگان تهرانی سایید و فوتبال تهاجمی و زیبا و پرگلش رایحه خوش مرغزارهای گیلان را عمیق‌تر ساخت. تو گویی شالیزاران زحمتکش گیلان پس از کشت خوش‌ترین محصول منطقه اکنون مشغول دروی آن هستند و این برنج خوش‌بو و خوش‌خوراک منطقه‌است که مقابل مردم خودنمایی می‌کند.
مردان ممتاز ملوان حمایتگران تهرانی و «پارتی»‌های آنچنانی نداشتند اما غفور جهانی نوک حمله ثابت تیم ملی شد و گل منجر به اولین راهیابی ایران به جام‌های جهانی (1978) را به استرالیا تحمیل کرد، رضا ویشگاهی به‌خط دفاع استحکام می‌داد، عزیز اسپندار به صدر جدول گلزنان لیگ رسید، جاوید جهانگیری در خط میانی کولاک و با جباری و قراب تهرانی رقابت می‌کرد، پیشگاه هادیان در دفاع نمایش قدرت می‌داد و در نسل‌های بعدی سیروس قایقران، بهروز پرورش‌خواه مازیار زارع، جلال رافخایی، مرحوم مهرداد اولایی و عزت‌الله پورقاز هم از ملوان سر درآوردند و سیروس از یاد نرفتی پیش‌از فوت زودهنگامش بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم بر دست‌هایش بست. امثال صالح‌نیا، احمدزاده و پورغلامی از جمع مربیان ملوان به سطوح اول فوتبال کشور ارتقا یافتند و مالک موقتی امروز ملوان کسی نیست به جز پژمان نوری «هم عصر» و همبازی مازیار زارع که وقتی بدبختی‌های ملوان از 5 سال پیش آغاز شد و این تیم به سبب فقدان حمایت‌های مالی لازم و قطع کمک‌های نیروی دریایی رها شد، دو سه بار از ملوان رفت و به آنجا بازگشت و اینک که کمتر کسی حاضر است از این تیم ورکشته و کاملاً بی‌پناه حمایت کند، دست به‌کاری مانند خودکشی زده‌است. نمی‌دانیم اگر سرپرستی ملوان در این روزهای تیره نداری و فقر و بدهکاری را خودزنی ننامیم چه اسمی باید برای آن انتخاب کرد؟
 
ناامیدی محض
مالکان و مدیران ملوان در دو سه سال اخیر چندبار عوض شده و آمده و رفته‌اند و جملگی (شامل صادق درودگر و مسعود رضاییان) به این نتیجه واحد رسیده‌اند که اداره مالی این باشگاه غیر‌ممکن است و به‌صلاح نیست که وارد چنین بحث بی‌نتیجه‌ای شد. پژمان اما امید دارد با تکیه بر محبوبیتش در بندر زیبا و دوست‌داشتنی انزلی حداقل سرمایه‌ای را که برای حفظ حیات ملوان و جلوگیری از تعطیلی آن لازم است جمع‌آوری و کاری کند که این تیم حداقل بیش از این سقوط نکند. بعید است او موفق باشد و نوری چپ‌پا را که در سال‌های اوجش پیراهن سرخابی‌ها را به تن کرد و ملی پوش هم شد، می‌توان قربانی تازه باشگاهی دانست که مردم رهایش نکرده‌اند اما مدیران و سرمایه‌داران آن را از یاد برده‌اند. آنچه شکی درباره آن وجود ندارد، جواب ندادن بازیکنان ملوان در این ناامیدی محض است. این تیم در 9 بازی‌اش در فصل جاری «لیگ یک» حتی یک برد هم نداشته و در ازای 7 شکست فقط 2 تساوی داده و اگر دروازه‌اش 18 بار فروریخته که مساوی با بدترین خط دفاعی فصل است، فقط 6 بار به‌گلزنی نایل آمده که این هم از نازل‌ترین خطوط تهاجمی سال در کل لیگ‌های کشور است.
 
در راه صبا و پاس
آینده نزدیک بعید است روشن‌تر از وضعیت فعلی باشد و اگر این تیم «صبا گونه» و بسان «پاس» به لیگ‌های 2 و 3 ارجاع شود بعید است که به این زودی‌ها به جایگاه رفیع قبلی‌اش برگردد. اگر هرچیزی در ارتباط با ملوان با اما و اگرها و البته برخی امیدهای مبهم همراه است در این شکی نیست که نتایج اسفبار و سرنوشت سیاه سال‌های اخیر تیمی که تا همین چند سال پیش در لیگ برتر خودنمایی می‌کرد، مکدر‌کننده خاطره‌های هواداران قدیمی بوده است. به یاد آورید ملوان توفانی دهه 1350 صالح‌نیا یا ملوان را در عصر نصرت ایراندوست که دائماً بوی گلزنی می‌داد و ملوان را در زمان محمدمایلی‌کهن که یک احیای مجدد را تجربه کرد و ملوان را در تنها عصر هدایت‌اش به دست یک خارجی که دراگان اسکوچیچ کروات بود. اعصاری که حتی سیدجلال حسینی، حسن اشجاری، حنیف عمران‌زاده و عارف محمدوند نیز در مقاطعی پیراهن «قو»ی سپید را به تن کردند و کافی بود اسم علی نیاکانی را در دهه 1350 می‌آوردید تا هر مدافع چپی که با این گوش راست سریع‌السیر روبه‌رو می‌شد، تکان بخورد و دقایق رنج‌آوری را پیش‌بینی کند.

 مردان متوسط
امروز در صف مردان ملوان فقط میلاد کمندانی، سعید حلافی، رضا کرملاچعب، مهرداد جماعتی و عظیم گوک هستند که قدری شهرت و اندکی اعتبار دارند و تیم در دست بازیکنانی است که سقف پروازشان آنقدرها هم بالاتر از رتبه فعلی‌شان در ته جدول «لیگ یک» نیست اما آنچه همان کارآیی اندک آنها را بیشتر از بین برده، ابرهای ناامیدی حاکم شده بر انزلی است که از شروع لیگ یکی شدن ملوان (فصل 95-1394) منطقه را ترک نکرده است. ای‌کاش خدای فوتبال یک بار دیگر انزلی زیبا را نورانی می‌کرد و تیم پژمان نوری و مازیار زارع را (که دومی فصل جاری را به‌عنوان مالک مشترک در کنار پژمان شروع کرد)، به درجات قبلی‌اش بر می‌گرداند. این آرزویی است که هر فوتبال‌دوستی دارد. حتی تیم‌هایی که بارها به ملوان باخته و در آن بندر زیبا در جنگ‌های فوتبالی کم آورده و به ملوان مجبوب تعظیم کرده‌اند.

هفته نهم
پنجشنبه 9/8/98
سایپا     شهر‌خودرو مشهد
ورزشگاه پاس قوامین تهران، ساعت: 15:30
نساجی مازندران     صنعت‌نفت آبادان
ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر، ساعت: 16:30
پرسپولیس     ماشین‌سازی تبریز
ورزشگاه آزادی تهران، ساعت: 16:30
نفت مسجدسلیمان     فولاد خوزستان
ورزشگاه شهید بهنام محمدی مسجدسلیمان، ساعت: 17:00
پارس جنوبی جم     سپاهان
ورزشگاه تختی جم، ساعت: 18:00
جمعه 10/8/98
گل‌گهرسیرجان     پیکان
ورزشگاه امام علی (ع) سیرجان، ساعت: 15:15
تراکتور تبریز     استقلال
ورزشگاه یادگار امام تبریز، ساعت: 18:00
ذوب‌آهن اصفهان     شاهین شهرداری بوشهر
ورزشگاه فولادشهر، ساعت: 18:00

هفته دهم
دوشنبه 13/8/98
فولاد خوزستان     پرسپولیس
ورزشگاه: فولاد آره‌نا اهواز، ساعت 17:45
سه‌شنبه 14/8/98
استقلال     صنعت‌نفت آبادان
ورزشگاه: آزادی تهران، ساعت 15:30
سپاهان     تراکتور
ورزشگاه: نقش‌جهان اصفهان، ساعت 15:30
پنجشنبه 16/8/98
پیکان     سایپا
ورزشگاه: شهدای شهر قدس، ساعت 15:30
جمعه 17/8/98
ماشین‌سازی تبریز     ذوب‌آهن
ورزشگاه: بنیان‌دیزل تبریز، ساعت 15:30
شهر خودرو     پارس جنوبی جم
ورزشگاه: امام رضا (ع) مشهد، ساعت 16:00
نفت مسجدسلیمان     نساجی مازندران
ورزشگاه: شهید بهنام محمدی مسجدسلیمان، ساعت 16:45
شاهین شهرداری بوشهر     گل‌گهر سیرجان
ورزشگاه: شهید مهدوی بوشهر، ساعت 17:45

پیش بازی


هفته دهم لیگ یک امروز با برگزاری 9 بازی در شهرهای مختلف پیگیری می‌شود تا باز هم شاهد رقابت سخت و نفسگیر تیم‌های مدعی برای رسیدن به صدر جدول باشیم. در حال حاضر فجرسپاسی با 20 امتیاز صدرنشین است و امروز با تیمی بازی دارد که برای رسیدن به رتبه اول، لحظه‌شماری می‌کند. در این بازی اگر فجر ببرد، صدر را حفظ می‌کند اما اگر به هر دلیلی نتواند پیروزی و 3 امتیاز را از آن خود کند، ممکن است این جایگاه را از دست بدهد. در واقع اگر فجر در این بازی مقابل گل‌ریحان شکست بخورد، به احتمال زیاد باید صدر را به این تیم واگذار کند اما تساوی هم می‌تواند این شانس را به مس رفسنجان بدهد. مس رفسنجان تیم دوم جدول هم که 19 امتیاز دارد باید در دربی کرمان به مصاف مس برود که با 10 امتیاز در رده یازدهم جدول قرار دارد. خوشه طلایی ساوه تیم 18 امتیازی که در رده چهارم جدول است به مصاف داماش گیلانیان خواهد رفت. شاگردان محمود فکری این هفته کار زیاد سختی پیش رو ندارند و آلومینیوم اراک باید در تبریز به مصاف تیم یکی مانده به آخر یعنی شهرداری تبریز برود. بادران تهران این هفته میزبان ملوان بحران زده است. ملوانی که با هواداران بی‌شمارش این فصل یک تیم نحیف است که هنوز بردی به دست نیاورده. محمد احمدزاده سرمربی این تیم هم در دو هفته اخیر دو بار استعفا کرده و هر دو بار هم به سر کارش برگشته! استقلال خوزستان میزبان تیم سرخ‌پوشان پاکدشت است. آبی‌پوشان اهوازی توانسته‌اند خود را از قعر جدول جدا کنند و به رده دوازدهم برسانند و این هفته هم مسابقه‌ای نزدیک و سخت خواهند داشت. سرخ‌پوشان در رده نهم جدول قرار دارد. سپیدرود رشت تیم دهم جدول به مصاف قشقایی شیراز خواهد رفت.
 
چهارشنبه 8/8/98
بادران تهران     ملوان انزلی
ورزشگاه شهدای شهر قدس، ساعت: 14:45
داور: عنایت قوچ‌کانلو، کمک‌ها: محمدرضا مدیرروستا، علی رعیت
خوشه طلایی ساوه     داماش گیلانیان
ورزشگاه تختی ساوه، ساعت: 14:45
داور: مهدی جبرئیلی، کمک‌ها: رامین بابایی، احمد کاظم‌لو
مس رفسنجان     مس کرمان
ورزشگاه شهدای رفسنجان، ساعت: 14:45
داور: سیدمهدی مرجانزاده، کمک‌ها: جعفر مهاجر، امین زاهدی
فجر سپاسی شیراز     گل ریحان البرز
ورزشگاه شهید دستغیب شیراز، ساعت: 14:45
داور: وحید صالحی، کمک‌ها: بابک خسروی، مجید سربندی
شهرداری تبریز     آلومینیوم اراک
ورزشگاه شهرداری تبریز، ساعت: 14:45
داور: ابوالفضل دوستی، کمک‌ها: علیرضا طاهرخانی، یعقوب حجتی
سپیدرود رشت     قشقایی شیراز
ورزشگاه سردار جنگل رشت، ساعت: 14:45
داور: احمد محمدی، کمک‌ها: بهزاد پناهی، امین قدیری
نود ارومیه     آرمان‌گهر سیرجان
ورزشگاه تختی ارومیه، ساعت: 14:45
داور: کمیل غلامی، کمک‌ها: هیوا بهمنی، کاوه بهمنی
نیروی زمینی تهران     رایکا بابل
ورزشگاه غدیر تهران، ساعت: 14:45
داور: احمد مرشدی، کمک‌ها: حسن یوسفی، یدالله کلوندی
استقلال خوزستان     سرخ‌پوشان پاکدشت
ورزشگاه تختی اهواز، ساعت: 16:00
داور: رضا کریمی، کمک‌ها: عدنان پیروی، مرتضی هوشیار

دنیزلی: تراکتور در مسیر خوبی قرار دارد

مصطفی دنیزلی سرمربی تراکتور تبریز که تیمش را برای بازی هفته نهم مقابل استقلال آماده می‌کند، در مورد شرایط شاگردانش می‌گوید: «17 امتیاز از 8 بازی کسب کرده‌ و در رتبه دوم جدول قرار داریم. با مرور شرایط رقبای‌مان در 8 بازی قبلی، به این نتیجه می‌رسیم که عملکردمان خوب بوده و هواداران‌مان به روند خوب تراکتور عادت کرده‌اند. ما و هواداران خواهان تداوم روند خوب امتیازگیری هستیم.»
 دنیزلی در رابطه با شکست مقابل صنعت‌نفت آبادان توضیح می‌دهد: «عملکرد خوبی در نیمه نخست بازی با صنعت نفت نداشتیم. اواخر بازی چندین موقعیت گل به دست آوردیم اما در زدن گل ناکام بودیم. معتقدم شکست مقابل صنعت‌نفت چندان مهم نیست و تراکتور در مسیر خوبی قرار دارد. بازیکنان هر از گاهی دچار مصدومیت می‌شوند که این موضوع هم مشکل چندانی برای‌مان ایجاد نمی‌کند.»
 سرمربی تراکتور خطاب به هواداران تیمش می‌گوید: «این هفته با رقیب همیشگی‌مان بازی داریم ولی این رقابت تنها به 90 دقیقه ختم می‌شود و از هواداران تقاضا دارم ما را در طول بازی به طور کامل حمایت کنند. شک نداشته باشید که تمامی تلاش‌مان را انجام خواهیم داد و پرشورها فقط بازیکنان تراکتور را تشویق کرده و هیچ‌گونه بی‌احترامی نسبت به اعضای تیم مقابل انجام ندهند.»
 مصطفی دنیزلی با تأکید بر اینکه فوتبال رقابت برادری است، ادامه می‌دهد: «تراکتور و استقلال دو تیم قدرتمند لیگ برتر ایران هستند؛ همچنین هواداران تراکتور، پرشورترین هواداران فوتبال ایران. طرفداران واقعی کاری با بازیکنان رقیب و داور ندارند و فقط تیم خودشان را تشویق می‌کنند. 5 بازی از 8 بازی خود را در خارج از خانه انجام داده‌ایم که با مدنظر قرار دادن این موضوع، شرایط تیم رضایت‌بخش است. لیگ برتر مسابقه‌ای است که پایان آن مهم بوده و به همراه هواداران‌مان این مسابقه را در آن نقطه هدف‌گذاری شده به پایان خواهیم رساند.» دنیزلی با بیان اینکه آقایان زنوزی و صادقیان در تمامی موضوعات به ما کمک می‌کنند، می‌گوید: «مکتب تراکتور به معنای موفقیت، جنتلمنی و برادری با رقباست.»


 

مسعود اقبالی

مردم، قلعه‌نویی را از خودشان نمی‌دانند
زمانی که من همراه با امیر قلعه‌نویی در سال 84 و با تیم استقلال قهرمان ایران شدیم، او تجربه مربیگری نداشت. تازه از کلاس من آمده بود و از من خواست به او کمک کنم. یک سال در کنار او کار کردم، قهرمان شدیم اما بعد از آن دیگر کار نکردم چون یکسری روابط و مسائل را دیدم که امکان کار کردن با او وجود نداشت. الان قلعه‌نویی تجربه‌اندوزی کرده و حدود 15 سال از آن زمان گذشته است. در این مناسبات خودش را جا انداخته و به او اعتماد کردند و بالاخره از خودی‌هاست. برخی از مربیان ناخودی هستند و برخی دیگر هم خودی!
 الان چند دوره است که تیم قلعه‌نویی قهرمان نشده و شاید کمی ناراحت است و دوست دارد قهرمان شود. برای قهرمانی هم رفتارها و ترفندهایی باید داشته باشد تا تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد. به هر حال او سعی می‌کند از جو موجود استفاده و به نفع خودش صحبت‌هایی را مطرح کند. به نظر من اگر همان روز سپاهان، سایپا را می‌برد این مسائل نبود اما قلعه‌نویی همیشه وقتی احساس خطر می‌کند، سعی می‌کند مشکلات را به گردن تماشاچی، حریف و یا حتی بازیکن خودش بیندازد تا این معادلات را به نفع خودش تمام کند.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ امیر قلعه‌نویی حدود 20 سال است که در این فوتبال کار می‌کند و توانسته در این مدت معادلات را به نفع خودش رقم بزند. او وضعیت اقتصادی، روابط خوب و مناسباتی با رده‌های بالاتر از خودش دارد و همه اینها به او کمک کرده و یک مهره بزرگ در فوتبال است. من نمی‌دانم، شاید مردم او را از خودشان نمی‌دانند که این شعارها را می‌دهند. امیر قلعه‌نویی چندین قهرمانی در فوتبال ایران دارد. اینکه این قهرمانی‌ها از چه طریقی آمده باید بررسی و جست‌وجو کرد که بر اساس استحقاق، تجربه و محاسباتی که در فوتبال دارد به دست آمده یا آن چیزی است که در موردش گفته می‌شود.
در همان سال 84 که ما با هم کار می‌کردیم، عده‌ای طرفدار منصوریان بودند، عده‌ای موافق امیر بودند و عده‌ای هم مخالف او بودند و دسته‌بندی و باندبازی در باشگاه‌ بود اما او توانست با کمک مدیریت این مسائل را جمع کند. الان عده‌ای هستند که پول می‌گیرند تا روی سکوها علیه شما شعار بدهند. من نمی‌دانم، شاید واقعاً خیلی‌ها دوست دارند امیر قلعه‌نویی از فوتبال کنار برود اما به هر حال این شعارها در حال تکراری شدن هستند و تداوم پیدا کرده‌اند. اینکه پشت پرده چیست را من نمی‌دانم.