نمی‌دانیم پرسپولیس از بازی در ورزشگاه پرتماشاگر پس از اینکه در دو فصل اخیر با شیوع کرونا اغلب بازی در سکوت را تجربه کرده بود، شگفت‌زده شد و شور بیشتر به بازی‌اش برگشت یا فضا برایش سنگین شد و دستپاچه بازی کرد اما هر چه بود، پرسپولیس در دقایقی از نیمه اول شتابزده و دستپاچه می‌شد و اگرچه مالک توپ بود اما نمی‌دانست با گردش توپ پی چه می‌گردد.

استقلال تاجیکستان نه می‌خواست و نه می‌توانست مالک توپ باشد اما بلد بود بدون مالکیت توپ فرصت‌هایی خلق کند. بهتر از آن، در نیمه اول استقلال را صاحب تمرکز برای بستن بازی پرسپولیس می‌دیدیم. 

قفلی که آنها زده بودند و پرسپولیس برای باز کردنش مهارت نشان نمی‌داد. مهدی ترابی نمی‌توانست دیواری را بشکند و مهم‌تر اینکه وحید امیری به خط حمله رفته بود و پرسپولیس بهترین مهره‌اش برای خلق موقعیت را در انتظار موقعیت‌های خلق‌ نشدنی گذاشته بود. انتظاری که دست‌کم در نیمه اول عبث به نظر رسید.

پرسپولیس در نیمه دوم به روش خود اصرار داشت اما آرام آرام به این نتیجه رسید که وحید امیری را یک خط به عقب بیاورد تا بازی را از دست ندهد. 

یحیی گل‌محمدی و پرسپولیس دقیقه‌ها را در نیمه دوم می‌گذراندند اما اطمینان داشتند که سرانجام دفاع استقلال تاجیکستان را می‌شکنند. 

گل‌محمدی دیرهنگام به فکر تعویض افتاد و در ذهنش بازی در ۱۲۰ دقیقه را هم محاسبه می‌کرد. 

تعویض‌های دقیقه ۷۹ پرسپولیس و تغییر چهره خط حمله با حضور عیسی آل‌کثیر و حامد پاکدل کوشش برای تمام کردن کار در ۹۰ دقیقه و البته ماجراجویی برای بازی در ۱۲۰ دقیقه بود. 

مهدی ترابی اما با گل دقیقه ۹۰ که البته به قصد سانتر به توپ ضربه زده بود، کاری کرد که پرسپولیس نفس راحت بکشد و از شر تردیدهای بازی در وقت‌های ا‌ضافه خلاص شود.

پرسپولیس از یک هشتم لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد اما احتمالاً این پیام را درباره کیفیت خود دریافت کرد که در مراحل بعدی لیگ قهرمانان آسیا به قدرت بیشتری نیاز دارد. 

اینکه پرسپولیس در شکستن سد استقلال تاجیکستان ۹۰ دقیقه ناکام بود، نشان می‌داد که پرسپولیس ایده‌های کافی نداشت و در اجرای همان ایده‌های موجودش نیز بهترین کیفیت خودش را نمی‌توانست نشان دهد. ناگفته پیداست که در میانه فصل نقل و انتقالات نمی‌توانیم یک تیم را در بهترین موقعیت ببینیم.

فراموش نکنیم که استقلال تاجیکستان پدیده این فصل لیگ قهرمانان آسیا بود و بازی در خانه حریف و مقابل تیمی که مثل یک پدیده انگیزه دارد، برای پرسپولیس سخت بود.

پرسپولیس اما باتجربه‌تر از این بود که این فرصت صعود را از دست بدهد. مطابق انتظار، پرسپولیس را در راه فینال پی می‌گیریم.

 

 ایران ورزشی- ترکیب اولیه یحیی گل‌محمدی سورپرایز ویژه‌ای نداشت. هرچند به‌ نظر نمی‌رسید او به این زودی به رضا اسدی در ترکیب اصلی اعتماد کند اما این بازیکن تازه‌وارد را در میانه میدان قرار داد تا احسان پهلوان بازیکن مورد علاقه‌اش روی نیمکت بنشیند. با این ترکیب اسدی و سرلک باید از میانه زمین کنترل و نبض بازی را در اختیار می‌گرفتند تا ترابی و عالیشاه از کانال‌های کناری موقعیت‌سازی کنند و با بازی ترکیبی برای تیم‌شان شانس گل بیافرینند. در خط حمله زوج وحید امیری - مهدی عبدی کمی محتاطانه به‌ نظر می‌رسید که شاید با توجه به بازی بیرون از خانه و چمن مصنوعی منطقی هم بود. امیری بیشتر از اینکه مهاجم نوک باشد غالباً در میانه زمین توپ می‌گرفت، می‌چرخید، پاس می‌داد، حرکت می‌کرد یا برای پرتاب اوت‌های بلند به کناره‌ها می‌آمد و اینطوری شانس گلزنی‌اش کم می‌شد.

۱۰ دقیقه شروع مسابقه شرایط بازی به‌گونه‌ای بود که تصور می‌شد پرسپولیس از این میدان با چند گل و یک برد راحت بیرون می‌آید اما وقتی مشخص شد حریف تمام زوایای نفوذ به دروازه‌اش را بسته، پیدا بود که کار راحتی برای گل زدن به این تیم ندارد.

بعد از ۱۰ دقیقه ابتدایی تعادل در مسابقه برقرار شد و حریف تاجیک نیز نشان داد آنچه در مرحله گروهی مسابقات از خود بروز داده بی‌دلیل نبوده و نمی‌شود این تیم را دست‌کم گرفت. استقلال تاجیکستان با دوندگی و سختکوشی فراوان ضمن بستن تمامی منافذ خط دفاعی‌اش بعضاً با کارهای ترکیبی به محوطه جریمه پرسپولیس هم نزدیک می‌شد اما آنها نیز به‌ لحاظ تکنیکی در شرایطی نبودند که بتوانند موقعیت‌هایی روی دروازه حامد لک ایجاد کنند و در نبردهای هوایی و ارسال‌ها نیز بیشتر فرشاد فرجی و سیدجلال حسینی موفق بودند.

نیمه نخست بازی پرسپولیس تا حدود زیادی ناامید کننده بود و به‌ نظر می‌رسید با ادامه شرایط کار برایش سخت خواهد شد چرا که حتی یک ضربه به چارچوب دروازه میزبان نواخته نشد.

در آن سو استقلال تاجیکستان نیز با مدل پرس کردن و بازی سنگینش در تمام نقاط زمین این امیدواری را نزد هواداران پرسپولیس ایجاد می‌کرد که در نیمه دوم با افت بدنی مواجه شده و کار را برای یحیی و تیمش راحت کند.

 در شروع نیمه دوم نزدیک بود پرسپولیس با شوت جلیلوف غافلگیر شود اما حامد لک با یک واکنش استثنایی مانع باز شدن دروازه‌اش شد.

بعد از این اتفاق مهم و پس‌ از سپری شدن ۱۰ دقیقه از نیمه دوم به یکباره استقلال تاجیکستان افتاد و آنچه پیش‌بینی می‌شد در مورد این تیم روی داد. استقلال تاجیکستان با خستگی مفرط بازیکنانش نای جلو آمدن نداشت و در میانه میدان بسیاری از توپ‌ها را لو می‌داد تا پرسپولیس برای تدارک حمله و موقعیت‌سازی نسبت‌ به نیمه نخست کار راحت‌تری داشته باشد. با این‌ حال مدافعان میزبان در کار انفرادی فوق‌العاده بودند و هرگز دچار اشتباهات فردی نمی‌شدند. پرسپولیس در دقیقه ۵۷ با فرار مهدی عبدی و پاس او برای وحید امیری موقعیت گلزنی فوق‌العاده‌ای پیدا کرد اما گلر استقلال تاجیکستان ضربه امیری را برگرداند و در ادامه اسدی نیز نتوانست این توپ را گل کند. در ادامه پرسپولیس موقعیت‌های خوب دیگری هم داشت؛ یک‌ بار ضربه سر عبدی را گلر حریف مهار کرد، ضربه سر اسدی هم دقیق نبود و بار دیگر مدافعان این تیم مقابل شوت پای راست امیری ایستادگی کردند.

بهترین موقعیت سرخ‌ها در دقیقه ۷۷ با حرکت انفرادی و ارسال سیامک نعمتی به وجود آمد و ضربه روی پای مهدی ترابی در آستانه گل شدن از روی خط دروازه توسط مدافع میزبان برگردانده شد.

در شرایطی که به‌ نظر می‌رسید پرسپولیس برای باز کردن قفل دروازه حریف و تحرک بیشتر در خط حمله نیاز به تغییر دارد اما یحیی و کادرش تا حوالی دقیقه‌ ۸۰ صبر کردند و در نهایت با به میدان فرستادن عیسی آل‌کثیر و حامد پاکدل خط حمله خود را تغییر دادند تا با عطش بیشتری دنبال گل برتری بگردند. در چنین شرایطی استقلال تاجیکستان هم بعضاً با جلو آمدن‌هایش تا حدودی خطرناک نشان می‌داد اما تاب‌ و توان فشار بیش‌ از اندازه روی دروازه پرسپولیس را نداشت و به‌ نظر می‌رسید تیم یحیی برای رسیدن به گل به کمی خلاقیت و شتاب بیشتر در کار هجومی نیاز دارد.

بعد از فشار دقایق پایانی پرسپولیس سرانجام مهدی ترابی خلاق‌ترین چهره سرخ‌ها با ارسال خود و اشتباه محرز دروازه‌بان حریف دروازه استقلال تاجیکستان را گشود تا طلسم دوشنبه اینچنین و با خلق یک صحنه‌ عجیب شکسته شود. پرسپولیس در بهترین زمان ممکن به گل رسید و کار میزبان برای جبران سخت شده بود. تاجیک‌ها که تنها ۴ دقیقه فرصت داشتند اتفاقاً یک شانس گل هم ایجاد کردند و موفق شدند روی دروازه لک برای لحظاتی فشار بگذارند اما در نهایت پرسپولیس از این میدان سربلند بیرون آمد و به یک چهارم نهایی رسید تا به فکر سفر به عربستان باشد.

 

سیدحمید سجادی سه‌شنبه شب و در حاشیه مراسم بدرقه تیم ملی والیبال ناشنوایان اعزامی به مسابقات قهرمانی جهان در ایتالیا در جمع خبرنگاران اظهار داشت: «در آبان ماه در رشته‌های تکواندو و جودو میزبان پیکارهای ناشنوایان جهان هستیم و امروز هم به فدراسیون ناشنوایان آمدم تا در مراسم بدرقه تیم ملی والیبال ناشنوایان اعزامی به مسابقات جهانی ایتالیا حضور داشته باشم. البته قبلاً از فدراسیون ناشنوایان بازدید کرده بودم و تا حدودی با محدودیت‌ها، ظرفیت‌ها و امکاناتی که وجود دارد آشنا هستم. بدون شک این امکانات و شرایط کافی نیست و نباید قانع شویم. باید برنامه‌ریزی کنیم که بهترین‌ها در انتظار این قشر از ورزشکاران عزیزمان باشد.»

وزیر ورزش و جوانان افزود: «المپیک توکیو را پشت‌ سر گذاشتیم و خدا را شکر در رشته‌های مختلف مدال‌هایی به دست آمد. شرایط مدال‌آوری در المپیک ۲۰۱۲ لندن خوب بود و در ۲۰۱۶ ریو نیز تا حدودی اتفاقات خوبی افتاد. در المپیک توکیو شرایط به لحاظ تعداد مدال کمی متفاوت بود، ولی به لحاظ تعداد مدال طلا نسبت به ریو بهتر بود. این فراز و فرودها را در چند دوره اخیر المپیک داشته‌ایم ولی باید برنامه‌ریزی لازم را انجام بدهیم. دو سال و هشت ماه دیگر المپیک پاریس را در پیش داریم و این رویداد نیز مثل برق و باد از راه می‌رسد و باید از هم اکنون کار خود را آغاز کنیم تا در این بازی‌ها نتایج خوبی بگیریم.»

وی خاطرنشان کرد: «بعد از المپیک توکیو، بازی‌های پارالمپیک هم برگزار شد و کاروان مقدسی تحت نام مبارک سردار شهید حاج قاسم سلیمانی اعزام شد. این کاروان ارزشمند با روحیه معنوی و جهادی که تشکیل شده بود، نتایج ارزشمندی کسب کرد. ۲۴ مدال به دست آمد که ۱۲ طلا و ۱۱ نقره بود، این تعداد یعنی ما ۲۳ بار به فینال رفتیم و این خیلی ارزشمند بود. نقطه عطف دیگر و متفاوتی که نسبت به دوره‌های گذشته وجود داشت، این بود که در ۱۰ رشته شرکت کردیم و در هفت رشته مدال به دست آوردیم. ارزش کار کاروان پارالمپیک این بود که در هفت رشته مدال گرفت.»

سجادی یادآور شد: «امروز که در کنار هم هستیم بزرگداشت و رسمیت دادن به یک بدرقه است. هویت دادن به عزیزانی که قرار است به مسابقات مهم جهانی اعزام شوند آن هم از نوع معلولیت حسی ناشنوایان. با سختی کار این عزیزان آشنا هستیم و محدودیت‌های آنها را می‌دانیم. در کنار فعالیت‌های ورزشی که دارند زندگی شخصی آنها هم در روند بهبودشان تأثیرگذار است. بنابراین باید به زندگی قهرمانان برسیم چون آنها همیشه در اردو نیستند و بعد از ورزش‌، نیاز به کار و شغل هم دارند. ورزشکاران دو ماه تا شش ماه از یک سال را در اردو هستند و قهرمانی‌ روزی تمام می‌شود و بعد از طی دوران قهرمانی به جامعه برمی‌گردند و می‌خواهند تشکیل خانواده دهند و مسئولیت اجتماعی بگیرند و تجربیات‌شان را در اختیار سایر عزیزان ورزشکار قرار بدهند.»

وی ادامه داد: «اگر این عزیزان این مراحل را با کیفیت طی نکنند در آینده موفق نخواهیم بود. باید به سمت بهبود یکسری رویه‌ها برویم و تسهیلات جدیدی را به وجود بیاوریم که در زندگی حال حاضر آنها تأثیرگذار باشد. اگر سالن، پاداش و حقوق و مربی خوب می‌خواهند این مسائل تکلیف ما است. این موضوع درخواست نمایندگان مجلس و رئیس فدراسیون بود و به درستی گفتند که این نیازها را داریم.»

وزیر ورزش و جوانان درباره وضعیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و درخواست هواداران استقلال برای مشخص شدن وضعیت این ۲ باشگاه تصریح کرد: «به اعضای هیأت مدیره اعتماد می‌کنیم. همانطور که در پرسپولیس هم به اعضای هیأت مدیره این باشگاه احترام گذاشتیم، در استقلال هم همینطور است. درست است که این دو باشگاه دولتی هستند و به زودی مراحل واگذاری آنها انجام خواهد شد اما به شخصه اگر مدعی هستم که مدیر ورزشی‌ام، باید به نظر کارشناسی اعضای هیأت مدیره احترام بگذارم.»

وی در پاسخ به این پرسش که چه برنامه‌ای برای اصلاح ماده یک اساسنامه فدراسیون فوتبال دارد و تأکید اینفانتینو روی این موضوع و اینکه فدراسیون فوتبال باید نهاد عمومی غیرانتفاعی باشد، گفت: «خیر، گفته شده است باید نهاد عمومی حذف شود، چون فدراسیون‌های ایران جزو نهادهای عمومی غیردولتی هستند. مکاتبه‌ای با مجلس شورای اسلامی شده است و پیگیر این هستیم که ان‌شاءالله این ماده اصلاح شود.»

وزیر ورزش و جوانان در مورد موضوع مهاجرت ورزشکاران و برنامه او برای جلوگیری از این اتفاق عنوان کرد: «در این مورد اجازه دهید با رؤسای فدراسیون‌ها یک جلسه تخصصی بگذاریم و نظرات رؤسای فدراسیون‌ها را بشنوم. این موضوع در شورای معاونین مطرح خواهد شد و تصمیم‌گیری جمعی خواهد بود. به تنهایی نمی‌توانم در این مورد به جای جمع پاسخ دهم. این یک کار مشورتی است و باید پس از جمع‌بندی درباره آن سخن گفت.»

 

تراکتور دیگر نماینده ایران در مرحله یک هشتم پایانی لیگ قهرمانان آسیا بود که نتوانست به دور بعد صعود کند و حذف شد. قرمزپوشان تبریزی آنقدر مشکلات داشتند که وقتی برای بازی با النصر عربستان راهی قطر شدند، کمتر کسی امیدی به صعودشان داشت. تراکتور تنها با ۱۶ بازیکن که اکثر آنها نفرات جوانی بودند برای این بازی مهم آماده شد. نماینده ایران تعدادی از بازیکنان را در نقل و انتقالات از دست داد و به خاطر بسته بودن پنجره نتوانست بازیکن جدید به خدمت بگیرد. از آنطرف هم چند بازیکن اصلی‌اش را به دلیل ابتلا به کرونا نتوانست به قطر ببرد. با این شرایط تراکتور نمایش نسبتاً خوبی داشت. آنها در دقیقه ۱۱ دروازه‌شان را باز شده دیدند. در این لحظه، روی پاس در عمق زیبای تالیسکا، وینست ابوبکر با محمدرضا اخباری تک به تک شد و با یک ضربه چیپ دروازه او را باز کرد. بعد از این گل، تراکتوری‌ها خیلی تلاش کردند گل بزنند و چند موقعیت خوب به دست آوردند اما نتوانستند دروازه حریف را باز کنند و در نهایت شکست خوردند تا از رسیدن به مرحله یک چهارم پایانی باز بمانند. اگرچه این شکست تلخ بود اما شرایط تراکتور به صورتی بود که باید گفت باختی آبرومندانه داشتند.

 

تیم ملی فوتسال ایران در نخستین بازی خود در نهمین دوره جام جهانی فوتسال مقابل صربستان به برتری 3 بر 2 رسید.

ناظم الشریعه سرمربی تیم ملی برای این بازی علیرضا صمیمی، حمید احمدی، اصغر حسن‌زاده، مسلم اولاد قباد و مهدی جاوید را در ترکیب ابتدایی قرار داده بود. تیم ایران بازی را شروع کرد و در دقیقه ۴ توسط حمید احمدی و فرهاد فخیم به دو گل رسید اما در ادامه بیشتر به اداره بازی پرداخت تا اینکه در دقیقه ۱۱ حمید احمدی با دریافت کارت زرد دوم از بازی اخراج شد تا کار تیم ملی ایران برای بالا بردن شمار گل‌های زده سخت شود. در دقایق پایانی صربستان برای زدن گل فشار آورد و توانست در دقیقه ۱۸ به گل اول برسد تا نیمه اول با نتیجه دو بر یک به سود ایران خاتمه یابد.

در نیمه دوم بازی نزدیک و پر فشار دنبال شد که مثل نیمه اول علیرضا صمیمی چندین بار دروازه ایران را نجات داد. در دقایق پایانی تجربه احمد اسماعیل‌پور با گل سوم ایران همراه شد. پس از گل صربستان پاور پلی کرد که توانست به گل دوم برسد. اخراج بازیکن صربستان در لحظات پایانی کار را تمام کرد تا ایران با وجود نمایش نه چندان خوب، بازی دشوار اول خود را با برتری ۳ بر ۲ به پایان برساند.

 

گل دقیقه 89 ترابی به استقلال تاجیکستان یادآور گل رونالدینیو با پیراهن برزیل به تیم ملی انگلیس در جام جهانی 2002 بود که هرگز مشخص نشد توپ را با هدف سانتر فرستاد یا می‌خواست دیوید سیمن را از 40 متری غافلگیر کند، ولی هرچه باشد همین گل کافی بود تا پرسپولیس از یک مانع سخت بگذرد و به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا برسد.

بازی در زمین قهرمان تاجیکستان، پدیده جدید فوتبال آسیا با حضور تماشاگران پرشور این تیم مطابق انتظار سخت بود. میزبان هرچند محتاطانه شروع کرد و با سپردن توپ به پرسپولیس عقب نشست، ولی تمام فضاها را بسته بود و بازیکنان این تیم در نبردهای میانه میدان با همه وجود می‌جنگیدند. مزیت دیگر تیم تاجیک علاوه بر میزبانی این بود که آنها در میانه لیگ هستند و کاملاً در شرایط مسابقه قرار دارند، ولی پرسپولیس مثل دو نماینده دیگر ایران مجبور شد با آمادگی محدودی به دوشنبه سفر کند.

گل‌محمدی برای هماهنگی بیشتر ترجیح داده بود تنها یکی از بازیکنان جدید را در ترکیب اصلی قرار دهد و رضا اسدی تنها تازه‌وارد ترکیب اصلی پرسپولیس بود. او و سرلک به تناوب در پست هافبک دفاعی بازی می‌کردند و با توجه به عقب‌نشینی حریف یکی از آنها به فاز حمله اضافه می‌شد. با این حال جای خالی نوراللهی که به بازی بین خطوط عادت داشت احساس می‌شد و در غیاب این بازیکن حملات پرسپولیس از عمق معمولاً بی‌نتیجه می‌ماند. در عوض عبور از کناره‌ها آسان‌تر بود و ترابی و عالیشاه با حمایت مدافعان کناری چپ و راست تلاش می‌کردند از این مناطق خط حمله را تغذیه کنند، ولی فشردگی مدافعان استقلال تاجیکستان اجازه نمی‌داد موقعیت‌های خطرناکی ساخته شود.

هرچند در پایان بازی مالکیت 68 درصدی توپ به نفع پرسپولیس ثبت شد، ولی اولین ضربه به چارچوب در دقیقه 78 ثبت شد که نشان می‌دهد میزبان به خوبی توانسته بود حملات تیم گل‌محمدی را کنترل کند. استقلال تاجیکستان حملات زیادی نداشت، ولی در چند مورد که توانست از خط میانی پرسپولیس عبور کند و به محوطه جریمه برسد، حامد لک را به واکنش وادار کرد. در این بازی بسته و فشرده هر دو تیم روی ضربات ایستگاهی هم حساب خاصی باز کرده بودند. استقلال در نیمه اول یک بار روی کرنر خطرساز شد و پرسپولیس در نیمه دوم با ضربه سر اسدی چیزی نمانده بود به گل برسد. دو تیم همچنین برای رسیدن به گل برتری منتظر اشتباه حریف بودند و در نهایت اشتباه دروازه‌بان استقلال روی سانتر خوب ترابی بود که قفل بازی را باز کرد و اجازه نداد کار به وقت اضافه برسد.

قبل از این گل یحیی با دو تعویض هجومی تلاش کرده بود مسیر گل زدن پرسپولیس را هموار کند. او در دقیقه 80 عبدی و عالیشاه را بیرون کشید و آل‌کثیر و پاکدل، دو مهاجم تازه‌نفس و پرتحرک را به زمین فرستاد. در ده دقیقه‌ منتهی به گل این دو با جابه‌جایی‌های‌شان تلاش می‌کردند در قلب دفاع حریف فضاسازی کنند و پرسپولیس در این دقایق فرصت خوبی به دست آورد که ضربه ترابی از روی خط برگشت داده شد.

بازی با استقلال تاجیکستان در این مقطع از فصل یک قرعه خطرناک برای پرسپولیس بود و اشتباه مقابل این حریف پرانگیزه می‌توانست گران تمام شود، ولی کادر فنی و بازیکنان پرسپولیس با تجربه و تمرکز بالا توانستند از سد این حریف بگذرند. حالا آنها منتظر حریف مرحله یک چهارم نهایی هستند که ممکن است تیم قوی‌تری از استقلال تاجیکستان باشد، ولی پرسپولیس هم تا یک ماه دیگر قطعاً شرایط بهتری از نظر آمادگی بدنی و هماهنگی تیمی خواهد داشت.