حسن غفاری، رئیس کمیته روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال در زمان ریاست محسن صفایی‌فراهانی و عضو کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال، درباره صدور رأی پرونده شکایت ویلموتس از سوی فیفا و محکومیت فدراسیون فوتبال به پرداخت غرامت 6 میلیون و 137 هزار و 500 یورویی به سرمربی بلژیکی تیم ملی می‌گوید: «امیدوارم این اتفاقات با برنامه‌ریزی و نقشه قبلی صورت نگرفته باشد. اینکه ما چنین قرارداد بدی می‌بندیم و اینکه اشتباهات تا این اندازه تکرار می‌شود، این شائبه را ایجاد می‌کند که شاید درصدی از آن را برای خودمان می‌گیریم! این البته بدترین شکلی است که می‌شود به این ماجرا نگاه کرد. در جاهای دیگر شاهد چنین اتفاقاتی بوده‌ایم اما پیش‌فرض ما این بوده که ورزش، مقوله پاکی است و این اتفاقات در آن نمی‌افتد که امروزه ورزش و فوتبال هم از آن پاکی فاصله گرفته است. البته من از صمیم قلب امیدوارم اینطور نباشد و اشتباهی صورت گرفته باشد.»

غفاری در ادامه صحبت‌هایش تنها دو احتمال را درباره عقد چنین قراردادی با ویلموتس ممکن می‌داند: «وقتی ما تا این اندازه ضعیف قرارداد می‌بندیم و مثل آب خوردن محکوم به پرداخت چنین غرامت سنگینی می‌شویم، هر کسی می‌تواند به این موضوع فکر کند که نکند برای همه اینها از قبل برنامه‌ریزی شده باشد! یا برنامه‌ریزی شده است و یا شخصی که قرارداد را بسته به طور کلی هیچ چیزی از آن جلسه متوجه نشده است. می‌دانیم آقای تاج به زبان انگلیسی تسلط ندارد اما یعنی مترجم هم با خودش نبرده بود؟»

او درباره موضوع عقد قراردادها اینطور توضیح می‌دهد: «باور کنید قرارداد بستن کار خیلی سختی نیست. نمی‌خواهیم موشک به فضا بفرستیم. این همه قرارداد هر روز دارد امضا می‌شود. کمترین کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که 3، 4 قرارداد خوب و استاندارد را تهیه کنیم، ایرانیزه‌اش کنیم و قراردادهای‌مان را اینطور ببندیم. اگر این کار هم از ما برنمی‌آید، می‌توانیم از فیفا و ای‌اف‌سی کمک بگیریم. آنها از کمک کردن به ما استقبال می‌کنند. نمایندگانی را برای حضور در حین عقد قرارداد می‌فرستند یا برای‌مان کلاس آموزشی می‌گذارند! 20، 30 نفر را هم که به این کلاس‌ها بفرستیم و نیمی از آنها خوب یاد بگیرند، مشکل ما در عقد قرارداد حل می‌شود. این کار سختی نیست!»

غفاری به عنوان رئیس کمیته روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال در زمان عقد قرارداد با بلاژویچ، درباره تجربه‌هایی که در عقد قرارداد با سرمربی‌های تیم ملی داشته اینطور می‌گوید: «مگر ما با بلاژویچ قرارداد نبستیم؟ مگر با برانکو قرارداد نبستیم؟ تازه قبل از بلاژویچ با آدمار براگا قرارداد داشتیم که یک سرمربی برزیلی بود. بعد از انتخاب بلاژویچ از او خواستیم که به عنوان دستیار در کنار بلاژ کار کند. بعد از مدتی با هم مشکل داشتند و این مربی برزیلی از تیم ملی ایران جدا شد. حتی درباره او هم ما غرامتی نپرداختیم. پس قرارداد خوب نوشتن امکانپذیر است. به خاطر همین است که این شائبه به وجود می‌آید که شاید درصدی از این قرارداد گیرشان می‌آمده است. هرچند یک آدم ساده فوتبالی نباید این فکرها را کند!»

او همچنین به قراردادهایی که در سایر کشورهای آسیایی بسته می‌شود، اشاره می‌کند: «بقیه کشورهای آسیایی مگر چه کار می‌کنند؟ این همه سرمربی خارجی می‌آورند، مگر به اندازه ما غرامت می‌دهند؟ تازه فوتبال‌شان هم از فوتبال ما عقب‌تر است و تعداد تیم‌های لیگ‌های‌شان هم از ما کمتر است. پس در کشور ما کم‌کاری دارد اتفاق می‌افتد! اصلاً چرا باید تاج که انگلیسی بلد نیست برای عقد قرارداد به کشور دیگری می‌رفت؟ ما از همانجا بازی را باختیم. از همانجا طرف یک قدم جلوتر از ما بود. بالاترین مقام فوتبالی کشور مگر برای عقد قرارداد با سرمربی به کشور دیگر می‌رود؟ ایشان کار می‌خواست، خودش هم باید برای عقد قرارداد می‌آمد. در قرارداد با بلاژ صفایی فراهانی فقط برای امضای نهایی آمد. همه صحبت‌ها درباره غذا، حمل و نقل، محل اقامت و این موارد پیش از آن مورد بحث قرار گرفته بود و در نهایت در جلسه‌ای با حضور صفایی‌ فراهانی، قرارداد امضا شد. باز هم امیدوارم کم‌کاری شده باشد، نه همکاری!»