فصل دوم آنتونیو کونته در چلسی تحتالشعاع یک مبارزه سیاسی قرار گرفت که عارضه جانبی ناخواستهاش روی دوران حرفهای کایل اسکات تأثیر زیادی گذاشت. در تابستان 2017 در حالی که آبیها به تازگی قهرمانی لیگ برتر را به دست آورده بودند، مربی ایتالیایی با مدیر تیم، مارینا گرانوفسکایا در مورد نقل و انتقالات درگیری شدیدی پیدا کرد.
به دلیل ناتوانی باشگاه در خرید هافبکهای میانی، کونته اجازه نداد اسکات بهصورت قرضی به ریدینگ برود. در عین حال، چلسی توانست قبل از پایان مهلت نقل و انتقالات، تیموئه باکایوکو را از موناکو و دنی درینک واتر را از لسترسیتی به قیمت روی هم 75 میلیون پوند بخرد. اگرچه اسکات در فصل 2018-2017 نخستین بازی خود را برای تیم اول باشگاه چلسی انجام داد، اما او همچنان حسرت این را میخورد که نتوانست یک فصل در چمپیونشیپ بازی کند چون احساس میکند این تجربه میتوانست کمک زیادی به پیشرفت او بکند.
اسکات میگوید:«وقتی کونته مربی تیم بود، حضور در چلسی واقعاً خوب بود. ارتقا به تیم اصلی باشگاه خیلی سریع اتفاق افتاد بنابراین مدتی زمان برد تا نقش خودم را درک کنم و متوجه شوم که کجا هستم. اما اینکه هر روز در کنار بازیکنان کلاس جهانی تمرین کنی حس عجیبی داشت. همچنین اگر کسی تمرینهای کونته را ببیند میداند که او چقدر خوب است. او از این جهت بین دو یا سه مربی طراز اول جهان است. اما در پیشفصل، مقدمات انتقال من به تیم ریدینگ یاپاستام بهصورت قرضی فراهم شد و من واقعاً میخواستم بروم چون آن موقع 19 سال داشتم و این فرصتی برایم بود که بتوانم بازیهای حرفهای در چمپیونشیپ انجام دهم. موقعیت فوقالعادهای بود اما چلسی امروز و فردا میکرد و به من گفتند مربی اجازه نمیدهد بروی. اما بازیکنان دیگر که بخشی از تیم اول باشگاه بودند، اجازه پیدا کردند بهصورت قرضی به تیمهای دیگر بروند و برای همین گیج و ناامید شدم چون ریدینگ واقعاً من را میخواست و همه چیز مهیا بود. چلسی هم به تمام خواستههایش از طرف ریدینگ میرسید. آن موقع تصور میکردم قرارداد چهارساله با من میبندند و خودم هم این را میخواستم چون چلسی باشگاه من بود. از یک جهت هم به معنای آن بود که کونته میخواهد من را حفظ کند و به من اعتماد دارد. بعد در روز آخر نقل و انتقالات به من گفتند ریدینگ منتظر جواب است بنابراین تمام روز در هتل بودم و منتظر نهایی شدن این اتفاق بودم تا اینکه ساعت 10 شب گفتند همه چیز منتفی است.»
دیگر بچه نیستم
اسکات سال گذشته دوباره به استام پیوست که وارد دومین سال کارش در اف سی سینسیناتی میشد. اما اسکات تنها چهار بازی برای این تیم انجام داد و در فوریه از تیم حاضر در MLS جدا شد. او که در حال حاضر بازیکن آزاد است، اینگونه توضیح میدهد:«من با یاپ قرارداد بسته بودم و به زمان نیاز داشتم تا روند آمادهسازی خودم را سرعت ببخشم. اما وقتی به سطح آمادگی بقیه بازیکنان رسیدم، فصل تا نیمه پیش رفته بود و یاپ اخراج شد. بعد از آن به ندرت فرصت پیدا کردم. سخت بود چون به اندازه نصف دنیا از خانوادهام فاصله گرفتم تا به این فرصت برسم. میدانستم به بازی نیاز دارم چون به اندازه بازیکنی در سن خودم فرصت بازی پیدا نکرده بودم. باشگاه را دوست داشتم، خیلی حرفهای بود اما از آنها خواستم قراردادم را فسخ کنند چون نمیتوانستم یک فصل دیگر فقط چند بازی فرصت پیدا کنم. با چند باشگاه صحبت کردهام و میخواهم مطمئن شوم همه چیز سر جای خود است قبل از اینکه گام بعد را بردارم، در 24 سالگی دیگر بچه نیستم. من تقریباً هر روز تمرین کردهام و هنوز جایی برای نشان دادنش پیدا نکردهام. از نظر ذهنی روزهای سختی دارم و فکر میکنم این مدت سه چهار سال برایم سخت گذشت. برای مردمی که از بیرون شرایط را میبینند، درکش سخت است. در فوتبال خیلی مهم است که در زمان و مکان مناسب قرار داشته باشی. شاید بزودی مجبور شوم تصمیم بگیرم و امیدوارم این یکی درست باشد. همچنان احساس میکنم در مسیر خوبی قرار دارم و منتظر اتفاقات خوب در آینده نزدیک هستم.»
فرصت از دست رفته
اسکات هنوز هم به طور کامل آن ناامیدی روز آخر را فراموش نکرده. او میگوید:«البته بودن در چلسی بهعنوان یک بازیکن کم سن و سال خیلی عالی است. شما در بهترین مرکز تمرین هستید و زیر نظر بهترین مربیها کار میکنید. به ندرت مسابقهای را از دست دادم، ما همیشه با سه یا چهار گل برنده میشدیم و من قهرمانی جوانان انگلیس و لیگ جوانان یوفا را به دست آوردم. دقیقاً بهعنوان یک بازیکن جوان هر کاری که دوست داشتم، انجام میدادم و در آن سن و سال هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد. اما میدانستم شانس بازیام در تیم اول زیادی نیست و فرصت یک انتقال قرضی را در مقطع حساسی از حرفهام از دست دادم. به خاطر آن انتقال قرضی، سه بار پیشنهاد قرارداد چلسی را رد کرده بودم. موضوع پول نبود، میدانستم فرصت از دست رفته و آن موقع خیلی عصبانی بودم.» بعد از انتقال قرضی به تیم دسته دوم هلند، تلستار، اسکات در نهایت در سال 2019 از چلسی جدا شد و بهعنوان بازیکن آزاد به نیوکاسل رفت. او اگرچه روزگار خوبی در سنت جیمز پارک داشت اما دچار مصدومیت شد و به خاطر محدودیتهای کووید 19 که اجازه نمیداد در تیم زیر 23 سال باشگاه عضو شود، از راهیابی به تیم اول باز ماند.