آیسان سعیدی – مهم‌ترین نکته همین است؛ آنها 25 هفته است که نباخته‌اند. تیمی که به نباختن عادت کرده و چهارنعل به سوی قهرمانی می‌تازد. نباختن از استقلال یک تیم رویین تن ساخته که برابر هر حریفی از پیش برنده است و در دقیقه صفر بازی برتری خود را به حریف دیکته کرده. این نباختن راز موفقیت آبی‌ها در فصل جاری بوده اما در عین برتری و استیلای روحی و روانی سبب شده تا سایر مشکلات آبی‌ها زیر این دستاورد رشک‌برانگیز مدفون شود. در حقیقت استقلال در فصل جاری تیمی بوده که در پاره‌ای از اوقات مشکلات بزرگ و عیانی داشته اما رویین تنی و نباختن این معایب را کاور کرده و سبب شده به چشم نیاید. اتفاقی که 25 هفته است تکرار می‌شود اما حالا در کلیدی‌ترین مقطع فصل می‌تواند نفس آبی‌ها را در تاخت و تاز به سوی جام بگیرد. آنها در سه هفته اخیر رنگ برد را ندیده‌اند و همین قهر موقت با برد نتیجه ابتدایی و پیشین این اشکالات تکراری است. تداوم این قهر در برابر پدیده قعر جدولی در بازی این هفته می‌تواند موقعیت استقلال را در صدر جدول خطرناکتر از همیشه کند. استقلال از ابتدای فصل با سیستم 3 دفاعه خطی بازی کرده و با همین سیستم کمترین گل خورده را داشته اما این دلیلی بر ضعف در ساختار دفاعی آبی‌ها نیست. خط دفاعی استقلال در این هفته‌ها با جدایی دو مهره اصلی خود دچار ضعف‌های نهان و آشکار فراوانی شده که حتی با چشم غیرمسلح هم عیان است. جانشینان نفرات فیکس بویژه عارف غلامی هرگز در حد و اندازه‌های فیکس‌ها نیستند و همین تزلزل می‌تواند در این هفته‌های پایانی خطرساز باشد. استقلال با این دغدغه‌ها در هفته‌های پایانی دلشورهای بزرگی خواهد داشت.