هفته پیش بود که اصغر عزیزی دارنده مدال طلای پارالمپیک اعلام کرد برای همیشه از پاراتکواندو خداحافظی کرده و حالا نوبت به مهدی پوررهنما رسیده که در توکیو به مدال نقره دست پیدا کرده بود. او رسماً اعلام کرد که دیگر با پاراتکواندو همکاری نمی‌کند. تصمیمی که از مدتی قبل هم اعلام شده بود اما با توجه به مصاحبه هادی ساعی، این تصور وجود داشت که مشکلات برطرف شود و دو تکواندوکار طلایی و نقره‌ای پارالمپیک توکیو به تیم ملی برگردند اما حالا با مصاحبه جدید مهدی پوررهنما مشخص شده که حرف‌های رئیس فدراسیون تکواندو با واقعیت کیلومترها فاصله دارد و قرار نیست آشتی‌کنان در پاراتکواندو برقرار شود. مهدی پوررهنما، تکواندو‌کار وزن 70– کیلوگرم در حالی‌که شش ماه تا بازی‌های پاراآسیایی هانگژو مانده از قطع همکاری با پاراتکواندو خبر می‌دهد:«اردوی تیم ملی پاراتکواندو شروع شده و من در اردو حضور ندارم. اعلام قطع همکاری کردم و طبیعی است که در بازی‌های پاراتکواندو هم حضور نداشته باشم.»

 

در پارالمپیک توکیو خوش درخشیدی و حالا همه منتظر هستند که در پاراآسیایی هانگژو هم بدرخشی.

 با پاراتکواندو قطع همکاری کردم و در بازی‌های پاراآسیایی حضور ندارم.

چرا پاراتکواندو به این روز افتاد؟ اصغر عزیزی طلا و شما نقره پارالمپیک را گرفتی و حالا هر دو قطع همکاری کردید.

این را باید فدراسیون تکواندو جواب بدهد که چرا به یکباره تصمیم گرفت تیم موفق را به این شکل تغییر بدهد.

در حمایت از پیام خانلرخانی از تیم کنار رفتی؟

بله. اعتقاد دارم که پیام خانلرخانی یکی از بهترین مربیان جهان است اما تصمیماتی که مدیریت فدراسیون گرفت باعث شد تا از تیم جدا شود. بهترین تیم پاراتکواندو بودیم و دو نفر به بازی‌های پارالمپیک رفتیم که یکی طلا گرفت و یکی هم نقره. الان هم خبر برکناری خانلرخانی در جمع اهالی این رشته در دنیا پیچیده و بسیاری از سرمربیان کشورهای مختلف پیگیر این ماجرا هستند. سرمربی برزیل از من پرسید که با شما مشورت کردند؛ این تصمیم را گرفتند؟

باید می‌گفتید که اینجا رسم نیست با ورزشکاران مشورت کنند!

بله رسم نیست. اینجا تصمیمات دیکتاتورمآبانه است. در حالی‌ که کل ورزشکاران پاراتکواندو به اندازه تعداد انگشتان یک دست هم نبودند که می‌شد نظر آنها را درباره این تغییرات دانست.

این حق رئیس فدراسیون است که از نفراتی در کادرفنی استفاده کند که از نظر تفکر به آنها نزدیک باشد.

بله من این حق را می‌شناسم و به آن احترام می‌گذارم اما من ورزشکار هم حقی دارم که حرفم را رئیس فدراسیون باید بشنود و به آن اهمیت بدهد. نمی‌شود به یکباره ما که با سرمربی درجه یکی مثل پیام خانلرخانی کار می‌کردیم، ببینیم که سرمربی کنار می‌رود و یک مربی کم تجربه انتخاب می‌شود که حتی الفبای پاراتکواندو را نمی‌داند و از قوانین این رشته هم شناختی ندارد. این حق من است که کسی بالای سرم باشد که حداقل‌ها را بداند.

این تصمیم شما یعنی به پایان رسیدن دوران حرفه‌ای، حیف نیست این اتفاق بیفتد؟

بله این تصمیم یعنی پایان دوران حرفه‌ای من اما تصمیم‌ام غیرقابل بازگشت است. همانطوری‌که تصمیم هادی ساعی غیر قابل بازگشت است و حالا باید دید که چه کسی در نهایت متضرر می‌شود.

اما هادی ساعی در مصاحبه‌ای گفته بود که شما تحریک شدید و از تصمیم خود پشیمان هستید؟

مدت زیادی از مصاحبه هادی ساعی گذشته و مشخص است که پشیمان نشدیم. اصغر عزیزی خداحافظی کرد و من هم که اعلام قطع همکاری کردم. بنابراین ما پشیمان نشدیم؛ شاید خود این آقایان پشیمان شده باشند. اگر پشیمان بودم واسطه‌هایی که می‌فرستادند را رد نمی‌کردم. البته مصاحبه هادی ساعی پر از اشکال بود. گفته بود که اصغر تنها پارالمپیکی بوده که این‌طور نیست و چند مورد دیگر.

البته درباره لشکری هم صحبت کرده.

بله دیدم که گفته حق لشکری بوده به المپیک برود اما من فکر می‌کنم حق کسی بود به پارالمپیک برود که 5 سال در اردوی تیم ملی خاک خورده بود. لشکری ناظر و سرپرست ما بود اما هیچ وقت در تمرینات دیده نشد ولی می‌خواست به جای مهدی احمدی به‌عنوان کمک مربی در پارالمپیک حضور داشته باشد. او سر تمرین بانوان می‌رفت اما به اردوی ما نمی‌آمد. لشکری فقط هنگام سفرها کنار تیم بود. در سفرهای خارجی بود و یک اردوی ۴ روزه هم کنار تیم در کیش بود. متأسفانه هادی ساعی هیچ اطلاعاتی راجع به پاراتکواندو ندارد و همه مشاوره‌ها را از آقای لشکری می‌گیرد. امیدوارم آقای لشکری بعد از بازی‌های پاراآسیایی یا بعد از پارالمپیک پاریس پاسخگوی رئیس فدراسیون و رئیس کمیته ملی پارالمپیک باشد.

یک نکته هم در مصاحبه ساعی وجود داشت که از زبان شما عنوان کرده بود که شما گفتید سرباز نیستید.

آقای ساعی از مصاحبه من سوء‌استفاده کرده. منظورم از اینکه گفتم سرباز نیستم این بود که سرباز کسی نیستم. برده کسی نیستم که هر چقدر زور خواست بگوید من هم گوش بدهم. و گرنه ما سال‌هاست که سرباز وطن هستیم و برای کشورمان و بالا بردن پرچم ایران از جان مایه می‌گذاریم. یک کلمه گفتیم سرباز کسی نیستیم که ساعی از آن سوء‌استفاده کرد.

حمایت شما از خانلرخانی نکته مهمی است؛ فکر نمی‌کنی از این بابت ضرر می‌کنی؟

 شاید ضرر کنم اما اهمیتی ندارد. مهم این است که وقتی به کمک خانلرخانی نیاز داشتم خودش را فدای من کرد. هر وقت نیاز داشتم کنارم باشد، بود و این برایم تا ابد مهم می‌ماند. البته باید به یک نکته مهم اشاره کنم که خود پیام خانلرخانی چند بار از من خواست به‌خاطر آینده‌ام برگردم و در اردو حاضر باشم که قبول نکردم. پس من از طرف کسی تحریک نشدم. اگر هم پشیمان بودم واسطه‌هایی که می‌فرستادند را رد نمی‌کردم.

چرا برای رفع این مشکل صحبت نکردید؟

قبل از اینکه تصمیم رسانه‌ای شود، فکر کنم روز پنجشنبه بود که با علی تاجیک که رئیس سازمان تیم‌های ملی شده، صحبت کردم که گفت در جریان نیستم؛ شنبه پیگیری می‌کنم که همان شنبه هم تغییرات انجام شد. با مسعود حجی زواره هم که رئیس کمیسیون ورزشکاران است همان موقع صحبت کردم ولی نتیجه نداد. اینها مرتبط‌ترین افراد بودند اما نتیجه نداد.

با کمیته ملی پارالمپیک صحبت نکردید؟

هادی ساعی در همان مصاحبه پر از اشکالش اعلام کرده که محمود خسری وفا با این تصمیمات موافق بوده. همان روز پنجشنبه هم خودم سعی کردم که با حاج محمود خسروی وفا صحبت کنم که موفق نشدم اما به نزدیکانش پیغام فرستادم که خبری نشد. 

ظاهراً این مشکلات خیلی برای پارالمپیک مهم نبود.