ترکیب استقلال زودتر از آنچه تصور میشد با تغییرات آنی مواجه شد و فرهاد مجیدی به حکم سازمان لیگ از دو بازیکن خارجیاش محروم شد. خبری که همچون آب سردی بود بر پیکر فرهاد مجیدی و تیمش تا دقایقی مانده به این بازی ترکیب خود را تغییر دهد و به جای یامگا و ژستد از امین قاسمینژاد و محمد آزادی بهره بگیرد. این تعویض تا حد زیادی در روح و روان استقلال تأثیرگذار بود و فرهاد مجیدی را با یک چالش ناخواسته مواجه کرد. سرمربی استقلال به حدی از این ماجرا ناراحت بود که پیش از بازی اعلام کرد بازی را به نفع حریف اعلام کنند اما این اظهارات سبب تغییر رویه سازمان لیگ و تصمیمگیران برگزاری این بازی نشد و استقلال بدون خارجیهایش قدم به یکی از مهمترین بازیهای لیگ بیست و یکم گذاشت. دیداری که هم برای مجیدی و هم برای قلعهنویی که این بازی را از روی سکوها تماشا میکرد پر اهمیت بود و مربیان دو تیم باید به سمت دستیابی به همه امتیازات این بازی پیش میرفتند. سطح این بازی اما به حدی نازل بود که موقعیتهای آنچنانی برای دو تیم در نیمه اول به دست نیامد. یک بازی کاملاً سرد و گاهاً بیبرنامه از سوی دو تیم سبب شد عملاً موقعیتهای آنچنانی برای دو تیم ایجاد نشود. هر چند که استقلال تا حدی در خط حمله خود پرتحرکتر نشان میداد اما مهاجمان این تیم قادر به ایجاد موقعیتهای مناسب نبودند و اغلب موقعیتها را یکی بعد از دیگری از کف میدادند. تنها در یک موقعیت که اواخر نیمه اول برای استقلال حاصل شد، محمد آزادی در موقعیت نسبتاً مطلوبی قرار گرفت تا گلگهر را به دلیل اشتباهات مدافعانش تنبیه کند اما ضربه این بازیکن به حدی ناامیدکننده بود که ثمری برای استقلال به همراه نداشت.
تعویض توأمان قاسمینژاد، کریمزاده و مهری
نمایش نامطلوب امین قاسمینژاد در نیمه اول سبب شد مجیدی بلافاصله دست به تعویض بزند و مطهری را به جای این بازیکن به زمین بفرستد. سعید مهری نیز از ترکیب بیرون رفت تا رضا آذری از ابتدای نیمه دوم برای استقلال بازی کند و قدری ترکیب آبیها هجومیتر شود. جعفر سلمانی هم دیگر بازیکنی بود که به جای کریمزاده به میدان رفت تا استقلال 3 تعویض همزمان را تجربه کند. این تصمیمات اما سبب نشد گلگهر در نیمه دوم از میدانداری غافل نشود. این تیم به واقع شروع بهتری در مقایسه با استقلال داشت و در تلاش بود با دوندگی بیشتر عنان کار را در دست بگیرد و استقلال را در مخمصه قرار دهد. گرایش به بازی از جناح چپ و ارسالهای زکیپور و گاه نفوذهای تیکدری استقلال اما را به عقب برده بود و فضای بهتری در اختیار میزبان قرار میداد، در عین حال نیز آبیها از بازی هجومی بخصوص استفاده از ضدحملات غافل نبودند و تلاش میکردند با این تاکتیک به گل برسند و در روزی که نه ژستد در ترکیب بود نه یامگا، نوار تساویها را پاره کند. در میانههای نیمه دوم سلمانی نیز در یک موقعیت طلایی قرار گرفت و در حالی که با منادی تک به تک بود، میتوانست دروازه را باز کند اما ضربه نهایی را این بازیکن کم استعداد به حدی ناامیدکننده زد که توپ را به راحتی منادی دفع کرد و استقلال از رسیدن به گل محروم شد. بعد از این موقعیت بازی به تعادل کشیده شد اما گلگهر تلاش میکرد گرایش بیشتری به بازی هجومی از خود نشان دهد که این تیم نیز موفق نبود و تعویضهای امیر قلعهنویی هم به مانند تعویضهای فرهاد مجیدی تأثیری در تغییر نتیجه نداشت و استقلال و گلگهر سرانجام به تساوی رسیدند. نتیجهای که برای هر دو تیم طعم تلخی داشت. گلگهر چهارمین تساوی پیدرپی خود را تجربه کرد و فرهاد مجیدی نیز سومین تساوی را، تا خیال سپاهان که توانسته بود فجر را شکست دهد و به صدر برود بیش از همه تیمها آسوده باشد.
گلگهر سیرجان: محمدحسین اکبرمنادی، آرمین سهرابیان، علیرضا علیزاده، مهدی تیکدری (69- رضا شکاری)، فرشید باقری (46- نوید عاشوری)، میلاد زکیپور، سعید صادقی (4+90- علیرضا آرتا)، مسیح زاهدی، محمدرضا خانزاده، امین پورعلی، اریک بایناما (69- محمد آقاجانپور)
سرمربی: امیر قلعهنویی
استقلال: علیرضا رضایی، محمد دانشگر، سیاوش یزدانی، عارف آقاسی، متین کریمزاده (46- جعفر سلمانی)، مهدی مهدیپور، آرش رضاوند، سعید مهری (46- رضا آذری)، وریا غفوری (کاپیتان)، محمدرضا آزادی (86- امیرحسین حسینزاده)، امین قاسمینژاد (46- ارسلان مطهری)
سرمربی: فرهاد مجیدی