مصاحبه 

امیر اسدی     

 

 بعد از مربیگری در دالکورد و گفله که تیم‌های ناشناخته‌ای در سوئد هستند، مدیران گوته‌بورگ سراغ پویا اسبقی رفتند و او را در 32 سالگی به‌عنوان سرمربی یکی از بهترین و پرافتخارترین باشگاه‌های سوئد انتخاب کردند. در گوته‌بورگ اسبقی قهرمانی جام حذفی را به دست آورد و البته بازیکنان جوانی را به فوتبال معرفی کرد که بعدها با قراردادهایی بالا به باشگاه‌های دیگر رفتند و مبلغ هنگفتی به خزانه سوئدی‌ها ریختند. تیم زیر 21 ساله‌های سوئد مقصد بعدی اسبقی بود. او در این بخش، با ایتالیا به تساوی رسید و چندین پیروزی مهم نیز به دست آورد. یک هفته قبل اما مدیران باشگاه بارنزلی در چمپیونشیپ در اقدامی جالب، اسبقی را با عنوان سرمربی به انگلیس بردند و او را به بازیکنان و هواداران معرفی کردند. سرمربی 36 ساله ایرانی حالا هدایت یکی از قدیمی‌ترین باشگاه‌های انگلیس را بر عهده دارد. تیمی که در رده بیست و سوم لیگ 24 تیمی چمپیونشیپ قرار دارد و برای فرار از خطر سقوط چشم به نبوغ مربی ایرانی‌اش دارد. اسبقی نخستین مربی ایرانی است که در این سطح از فوتبال اروپا مربیگری می‌کند. او از دوشنبه کار خود را آغاز کرده و برای رسیدن به هدفی بزرگ تلاش می‌کند. این مربی ایرانی در گفت‌وگو با ایران ورزشی از یک فصل سخت که پیش رویش قرار دارد صحبت می‌کند.

 

اول از همه چه شد که از تیم زیر 21 ساله‌های سوئد جدا شدی و به بارنزلی رفتی؟

یکی دو هفته قبل مسئولان بارنزلی با من تماس گرفتند و به آنها گفتم باید کمی فکر کنم. کار در تیم زیر 21 ساله‌های سوئد را هم دوست داشتم اما از طرفی نمی‌خواستم شانس مربیگری در چمپیونشیپ را از دست بدهم. می‌دانستم که مربیان ایرانی یا سوئدی زیادی در این لیگ کار نکرده‌اند و افتخاری است که من بتوانم در این سطح مربیگری کنم. این شانس را از دست ندادم و حالا خوشحالم که هدایت بارنزلی را بر عهده دارم.

می‌دانی نخستین مربی ایرانی هستی که در چمپیونشیپ مربیگری می‌کند؟

واقعیتش نمی‌دانستم اما حالا که فهمیدم واقعاً خوشحالم. کار بزرگی پیش رو دارم و وضعیت تیم هم خوب نیست. بارنزلی از 10 بازی اخیر، 9 تا را باخته. بنابراین باید سعی کنیم خیلی زود روی بازیکنان اثر بگذاریم و امتیازهایی کسب کنیم. کار سختی داریم اما خوشحال هم هستم که می‌توانم در چمپیونشیپ فعالیت کنم.

خیلی‌ها معتقدند سطح چمپیونشیپ بالاست و یکی از 10 لیگ برتر دنیا محسوب می‌شود.

دومین سطح از لیگ انگلیس است و اگر اشتباه نکنم بهتر از لیگ برتر خیلی کشورهای اروپایی. فکر می‌کنم چمپیونشیپ ششمین لیگ بزرگ دنیا است و همین مسأله باعث شده تا با تمام توان کار کنم تا به موفقیت برسم و نماینده خوبی برای فوتبال ایران و سوئد باشم.

البته خودت را برای یک لیگ کاملاً فیزیکی آماده کن.

خوشبختانه من بازی نمی‌کنم و فقط کنار زمین هستم (می‌خندد ) اما می‌دانم که چمپیونشیپ خیلی خشن است و فیزیکی. بنابراین بازیکنان باید در بهترین کیفیت بدنی باشند تا بتوانند اینجا بدرخشند.

بارنزلی و هوادارانش چطور هستند؟

در بارنزلی، هواداران زنده هستند برای تیم و این برای من جالب است. در بازی‌های خانگی، به جز یک قسمت از ورزشگاه که در حال بازسازی و تعمیر است، باقی سکوها پر می‌شود و این می‌تواند به ما انگیزه بدهد.

واکنش هواداران باشگاه نسبت به حضور تو چیست؟

آنها خوب می‌دانند که تیم در شرایط مناسبی قرار ندارد اما امید دارند که ما می‌توانیم بارنزلی را به رده‌های بالاتر برسانیم. آدم‌هایی که در بارنزلی زندگی می‌کنند، عاشق تیم هستند و دوست دارند بازیکنانی داشته باشند که در زمین بدوند، تلاش کنند و صد‌درصد انرژی خودشان را بگذارند. این خواسته را ما باید برآورده کنیم و نشان بدهیم که برای تیم تلاش می‌کنیم. امیدوارم با برنامه‌هایی که داریم شرایط را تغییر بدهیم و تیم را در لیگ حفظ کنیم.

در باشگاه‌های قبلی یادم می‌آید بازیکنانی داشتی که از تو بزرگتر بودند. در بارنزلی هم این اتفاق افتاده؟

در تیم‌های دیگر که بودم همیشه یکی دو بازیکن داشتیم که از نظر سنی بزرگتر از من بودند اما اینجا نه. من از همه بازیکنان بزرگترم چون بارنزلی باشگاهی است که همیشه با بازیکنان جوان قرارداد می‌بندد. آنها دوست ندارند بازیکنانی بالاتر از 25 یا 26 سال استخدام کنند. جوان‌ترین تیم لیگ هستند و من هم جوان‌ترین سرمربی.

تو در گوته‌بورگ تیم جوانی ساختی که قهرمان جام حذفی سوئد شد. بعدها به تیم زیر 21 ساله‌های سوئد رفتی و نتایج خوبی گرفتی. همین کار با جوان‌ها باعث نشد مسئولان بارنزلی هدایت تیم‌شان را به تو بسپارند؟

دقیقاً همینطور است. اینجا به اسامی نگاه نمی‌کنند و کسی را می‌آورند که بتواند با بازیکنان‌شان کار کند و البته تجربه این فعالیت را داشته باشد. قطعاً مدیران بارنزلی به این مسأله فکر کرده‌اند. البته آنها 2 سال قبل هم مرا می‌خواستند اما توافق نهایی انجام نشد. ضمن اینکه من در تیم‌هایم همیشه دفاع خوب با پرسینگ را در دستور کار قرار می‌دادم و همین موضوع با توجه به برگزاری بازی‌های فیزیکی در چمپیونشیپ از دلایل حضورم در بارنزلی بود. حالا اما خوشحالم که می‌توانم دوباره در رده باشگاهی فعالیت کنم و هر روز با بازیکنان ارتباط داشته باشم. مربی وقتی در رده ملی کار می‌کند، همیشه در ذهنش این مسأله وجود دارد که بتواند دوباره در باشگاه هم فعالیت بکند. من هم وقتی پیشنهاد بارنزلی را گرفتم، نمی‌توانستم جواب منفی بدهم.

روی بازیکنان ایرانی هم برای حضور در بارنزلی فکر می‌کنی؟

فعلاً باید بازیکنان فعلی بارنزلی را بشناسم و اطلاعات بیشتری در مورد توانایی‌های آنها به دست بیاورم. وقتی ژانویه آمد و نقل و انتقالات زمستانی آغاز شد، باید با مدیران باشگاه بنشینیم و در این مورد حرف بزنیم. ببینیم در چه پست‌هایی بازیکن می‌خواهیم و چقدر بودجه در اختیارمان است. آن وقت می‌توانم به این سؤال شما بهتر جواب بدهم.

با توجه به اینکه در رده بیست و سوم لیگ 24 تیمی قرار دارید، آیا می‌توانی بارنزلی را در چمپیونشیپ حفظ کنی؟

کار واقعاً سخت است اما امیدوارم روز به روز بهتر و بهتر بشویم. از دوشنبه کارم را در تمرینات آغاز کردم و باید بازیکنان و توانایی‌های آنها را بشناسم. 28 بازی مانده و باید بیشتر از قبل امتیاز بگیریم و آخر فصل ببینیم چقدر شانس برای ماندن و بقا داریم. دوست دارم بمانیم و البته احتمالش کم هم نیست. فقط باید تلاش کنیم و وقت بگذاریم. اینجا برای موفقیت، 24 ساعت در روز هم زمان کمی است. گاهی زمان کم می‌آورم و سرم حسابی شلوغ است. شاید باورتان نشود اما از وقتی سرمربی بارنزلی شده‌ام، حتی نتوانسته‌ام با پدر و مادرم صحبت کنم. فقط سر کار می‌روم و وقتی برمی‌گردم موقع خواب است. اینها هم دلیل دارد چون وسط فصل آمده‌ام و بازی‌ها هم با فاصله 3 روزه برگزار می‌شود.

به‌عنوان سؤال پایانی، برای نخستین بار چه زمانی روی نیمکت بارنزلی می‌نشینی؟

چهارشنبه مقابل سوانسی‌سیتی. دعا کنید نخستین امتیاز را بگیریم.