با اینکه امیر قلعهنویی سالها است از استقلال رفته اما همواره تقابلهای او با استقلال جذابیتهای بسیاری داشته است. این جذابیت در دوران مربیگری فرهاد مجیدی نیز فزونی یافته و سرمربی تازهکار استقلال بارها مقابل استاد خود قرار گرفته که پیروزیهایی را هم در کارنامه خود به ثبت رسانده است. مجیدی عمیقاً دوست دارد که بار دیگر در برابر امیر قلعهنویی برنده باشد و به نوار تساویهای تیمش در هفتههای اخیر خاتمه دهد.
استقلال در بازی با فجر و پس از آن بازی با نساجی تنها یک امتیاز به دست آورد و امتیازات مهمی را از کف داد. از آن سوی نیز گلگهریها به لحاظ کسب تساوی و از دست دادن امتیاز شرایطی نگران کنندهتر از استقلال هم دارند و با سه تساوی پی در پی گام به این بازی میگذارند. در واقع دو تیم برای خاتمه دادن به روند مأیوس کننده تساویهای خود گام به این میدان میگذارند در حالی که باز هم احتمال به تساوی رسیدن این بازی نیز بسیار است و احتمال دارد دو تیم باز هم نتوانند این روند را خاتمه دهند.
با این حال هم امیر قلعهنویی که محروم است و از روی سکوها جدال تیمش را تماشا میکند و هم فرهاد مجیدی که لب خط حی و حاضر است میدانند اگر باز هم در این میدان امتیاز از دست بدهند تا چه اندازه تیم خود را از موقعیت رسیدن به جام قهرمانی لیگ برتر دور خواهند کرد. تا همین جا نیز هم استقلال و هم گلگهر سیرجان با وجود اینکه بازیکنان شاخصی را به خدمت گرفتهاند اما توفیقات بزرگی در لیگ برتر نداشته و نتوانستهاند امتیازاتی را جمع آوری کنند که منجر به جدایی از جمع دیگر مدعیان شود. فشردگی بالای جدول لیگ برتر در حقیقت محصول همین فرصت سوزیهایی است که از سوی مدعیان لیگ برتر سر زده و نتیجهاش شده صدرنشینی تیمی همچون آلومینیوم اراک که رسول خطیبی را روی نیمکت خود میبیند.
آنچه پراهمیت است اینکه استقلال علاوه بر امتیازگیری باید فوتبالی در شأن نامش بازی کند که تا کنون روش بازی آبیها چندان اقتدارآمیز نبوده است اما تقابل با امیر قلعهنویی بهترین فرصت برای فرهاد مجیدی است تا از بحران نسبی خارج شده و تیمی در خور نام این باشگاه را مقابل رقیب سرسخت خود قرار دهد.
پیش از این بازی مسجل شد که امیر قلعهنویی نمیخواهد از مرتضی تبریزی، محسن فروزان و شایان مصلح استفاده کند و استقلال نیز محمدحسین مرادمند را به دلیل بیماری از کف داده و باید با یک تغییر در خط دفاع خود گام به میدان بگذارد. از این گذشته مجیدی به دنبال برخی تغییرات دیگر هم هست و نمیخواهد بازیکنانی که عملکرد درخشانی نداشتهاند را دوباره در ترکیب اصلی به بازی بگیرد. به همین دلیل دور از ذهن نیست که فرهاد مجیدی تیمش را با تحولات بیشتری به میدان رقابت با گلگهر بفرستد و از بازیکنانی بهره بگیرد که کمتر در ترکیب تیمش به میدان رفتهاند.
تردیدی نیست بازگشت وریا غفوری منجر به حضور دوباره آقای کاپیتان در ترکیب اصلی خواهد شد. وریا هرگز بازیکنی جلوه نکرده که دست سرمربیاش را برای نیمکتنشینی خود باز بگذارد. او به رغم آنکه سن و سالی گذرانده اما در همه میدانها در تلاش است بیشترین بازدهی را داشته و با تمام توان برای استقلال بازی کند.
شاید اگر چنین حسی در ساقهای دیگر بازیکنان استقلال بود، این تیم وضعیت بسیار ایدهآلتری در جدول داشت اما شگفتا که برخی بازیکنان استقلال هرگز ارزش پیراهنی که به دست آوردهاند را به خوبی نمیدانند و گاه نمایشی غیرمسئولانه را به اجرا میگذارند و نمیتوانند در حد نام این باشگاه بازی کنند.
به هرحال بازیکنان و حتی مربیان استقلال باید دریابند که فرصت از دست دادن امتیاز آنچنان مهیا نیست و این مجموعه باید قادر باشد بار خود را برای قهرمانی در لیگ بیست و یکم از همین هفتههای آغازین ببندد تا همان اتفاقاتی که در سنوات گذشته رخ داده، دوباره تکرار نشود و استقلال تیمش در حد و اندازه قهرمانی جلوه کند تا حمایت حداکثری هواداران خود را داشته باشد.