یکی از خریدهای تابستانی استقلال گابریل پین بود. مربی ایتالیایی و صاحب کارنامهای که آمد تا در کنار فرهاد مجیدی به کیفیت فنی تیم مجیدی کمک کند
سامان موحدی راد
یکی از خریدهای تابستانی استقلال گابریل پین بود. مربی ایتالیایی و صاحب کارنامهای که آمد تا در کنار فرهاد مجیدی به کیفیت فنی تیم مجیدی کمک کند. فرهاد مجیدی وقتی سال گذشته برای سومین بار از میانه یک فصل به نیمکت استقلال اضافه شد، بیش از پیش در این تیم تنها شد.
کمکها و دستیارهای او یکی یکی تیم را ترک کردند و او به تنهایی بار تیم را به دوش کشید. با این حال به وضوح احساس میشد که فرهاد مجیدی در تیمش احتیاج به یک همراهی فنی دارد.
پیش از این همیشه در کنار فرهاد مجیدی چهرههایی بودند که به او از نظر فنی کمک میکردند. بهترین همکاری استقلال در این دوران با حضور فرهاد مجیدی و مجید نامجومطلق در استقلال بعد از رفتن استراماچونی شکل گرفت.
مجید نامجومطلق که چند بازی هم مربی استقلال شد، نشان داد برای چهره یک بودن در استقلال تواناییهای لازم را ندارد اما به عنوان یک کمک فنی در کنار چهره اول تیم میتواند خیلی مؤثر باشد.
با این حال در سومین بازگشت مجیدی به استقلال دیگر خبری از مجید نامجومطلق نبود تا کمالوند به استقلال بیاید و در میانه راه فرهاد مجیدی را دست تنها بگذارد.
با این حال تجربه اواخر فصل قبل استقلال به فرهاد مجیدی ثابت کرد که او به یک کمک و همراه کاردان احتیاج دارد. برخلاف محمود فکری که در استقلال قبول نمیکرد تیمش مشکل تاکتیکی دارد، فرهاد مجیدی این مسأله را پذیرفت و برای همین به سراغ گابریل پین از ایتالیا رفت تا یکبار دیگر استقلال امضایی ایتالیایی پیدا کند اما گابریل پین تا کجا در استقلال مؤثر بوده و چه میزان توانسته در این تیم اثر بگذارد؟
استقلال در این چند بازی حرکت بسیار کندی به سمت بهتر شدن داشته و راستش هنوز نمیتوان برای استقلال فصل جدید کریدیتی قائل شد که بخواهیم آن را به فرهاد مجیدی بدهیم یا گابریل پین. در عمل اما همین که استقلال با 4 دفاع بازی میکند و نه 3 دفاع، شاید حجتی باشد بر کم اثر بودن وزن گابریل پین در تیم.
به هر حال در فوتبال امروز ایران گابریل پین یک ستاره به حساب میآید. فوتبال ایران هم از نظر زیرساختی توانایی نگهداری مربیهای معروف جهانی را ندارد و هم بعضی وقتها مثل سال گذشته با قوانین عجیب و غریبش پای خارجیها را قطع میکند.
در چنین شرایطی اینکه دستیار سرمربی تیم ملی ایتالیا در یک تیم حاضر باشد، بیشک نکته به شدت مثبت و مؤثری به حساب میآید. در مقایسه با رقبای منطقهای و قارهای این نکتهای کم و بیش تحقیرآمیز است اما هرچه که هست واقعیت فوتبال ایران در حال حاضر این است.
فرهاد مجیدی باید هرچه زودتر میدان را برای نمایش پین بازتر کند. وگرنه وقتی تیمش نتیجه نگیرد، همین حضور پین روی نیمکت هم به عاملی برای فشار آوردن به او تبدیل میشود که تیم او حتی با کمکهای پین هم نتیجه
نگرفته!