سام ستارزاده

 

دیدار با نساجی، به عنوان نخستین بازی رسمی فصل که آبی‌های پایتخت آن را بدون گشودن دروازه رقیبشان به پایان رساندند، زنگ خطری بود که می‌توانست زودتر هم برای فرهاد مجیدی به صدا درآید. در فصلی که فرم ایده‌آل حتی برای مدعیان قهرمانی نیز تعریف نشده، استقلال تنها تیم لیگ است که موفق به گلزنی مقابل هر 4 رقیب آغازین خود شد و در تمام بازی‌های فصلش تاکنون امید گلزنی بالای یک گل را ثبت کرده. با این وجود، حتی هواداران تیم نیز با تمام علاقه‌ای که به کادر فنی فعلی تیمشان دارند، نمی‌توانند بپذیرند که عنصر خلاقیت آنطور که باید در بازی‌های استقلال به چشم نمی‌خورد.

مهدی مهدی‌پور در دقیقه ۷۲ روی پرس به‌موقع توپ را از مدافع میهمان ربود و خود را بی‌رقیب در برابر قفس توری نساجی قرار داد اما با بی‌دقتی تمام دروازه علیرضا حقیقی را نشانه گرفت. جعفر سلمانی و کوین یامگا در کناره‌های زمین بارها با کنترل نابجای توپ و ارسال پاس ناسالم فرصت خلق موقعیت را از آبی‌ها سلب کردند. آرش رضاوند روی یک توپ برگشتی و با یک ضربه راه دور می‌توانست گل پیروزی‌بخش استقلال را به نام خود بزند اما آن شوت راه دور را می‌توان تنها حرکت خلاقانه هافبک‌های آبی دانست.

هرچند رودی ژستد در نخستین حضورش در ورزشگاه آزادی دو بخت جدی گلزنی را سوزاند، در مجموع مثلث وی، حسین‌زاده و قاسمی‌نژاد، هرچند به‌خوبی خود را در موقعیت گلزنی قرار می‌دهند، از هافبک‌های تیم پاس عمقی دریافت نکردند تا تمام‌کنندگی‌شان مورد محک واقع شود. ناهماهنگی آبی‌ها در زمین را می‌توان در هفته‌های آغازین به تغییرات ناخواسته متعدد در ترکیب اصلی تیم یعنی جدایی ستاره‌هایی نظیر دیاباته، میلیچ، قایدی و محمد نادری نسبت داد؛ هرچند این عذر هفته به هفته کم‌رنگ‌تر خواهد شد اما حقیقت امر آن است که شاگردان مجیدی غیر از دو گلی که یامگا به ذوب‌آهن زد، هنوز در هیچ دیدار دیگری روی کار تیمی به گل نرسیده‌اند. کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی، می‌توانست به‌جای اعتراض به تک‌صحنه‌های داوری، به پذیرفتن ضعف‌های فنی تیم ختم شود. شاید در حال حاضر سعید مهری تنها انتخاب مجیدی برای افزایش خلاقیت خط میانی تیم باشد اما با ادامه این روند، استقلال در مواجهه با تیم‌هایی که به دفاع فشرده متکی‌اند، مانند یک بنز بدون سیلندر در پشت منطقه دفاعی حریف متوقف خواهد شد.