آنهایی که فوتبال سری A را با دقت دنبال می‌کنند، می‌دانند مقایسه دوسان ولاهوویچ و ارلینگ هالند عاقلانه و عادلانه است. هر دو مهاجمان نوک کاملی هستند که در سال 2000 به دنیا آمده‌اند و مقابل دروازه حریفان فوق‌العاده بی‌رحم هستند. ولاهوویچ با دو گلش در پیروزی 4 بر 3 این هفته مقابل میلان (که اولین باخت روسونری در این فصل سری A بود) به یک رکورد تاریخی نزدیک شد. او با کورت هامرین که در سال 1960 برای فیورنتینا 27 گل زد، برابر شد و اگر در این 40 روز باقی‌مانده از سال 2021 بتواند حداقل یک گل بزند، به تنهایی رکورددار گلزنی باشگاه فلورانسی در یک سال میلادی می‌شود. بازیکن تیم ملی صربستان هم اکنون دومین گلزن برتر در پنج لیگ ممتاز اروپا است که یکی بیشتر از هالند و یازده تا کمتر از روبرت لواندوفسکی گل زده است.

ولاهوویچ هر 116 دقیقه یک گل زده، لواندوفسکی هر 65 دقیقه و هالند هر 88 دقیقه. جالب اینکه او شگفت‌انگیزترین بازیکن سال بوده و با برخی از اسطوره‌ها مثل زلاتان ابراهیموویچ مقایسه شده است. دو گل بازی با میلان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند وقتی در نظر بگیریم این بازیکن 21 ساله برابر بازیکن شاخص میلان و الگویش این کار را انجام داده. ولاهوویچ چند روز قبل با یادآوری آخرین دیدارش با زلاتان در فروردین گفت: «ابراهیموویچ هیچ وقت اجازه نمی‌دهد کسی به او دستور بدهد، بعد خودش بازی را تحت کنترل می‌گیرد. بگذریم، وقتی در فلورانس 3 بر 2 باختیم فکر کردم نباید خیلی عصبانی باشد و پیراهنش را درخواست کردم. برایم امضایش کرد، عکس گرفتیم و به زبان خودمان تقدیم کرد. گفت ادامه دهم و هرگز تسلیم نشوم، وقتی کسی برایم بت باشد نمی‌توانم جلویش خوب حرف بزنم.»

این بار فیورنتینا در آرتمیو فرانکی همه امتیازات را گرفت و ولاهوویچ و زلاتان هر کدام دو گل زدند.

دیدن مهاجمی با ویژگی‌های ولاهوویچ آن هم در این سن مرسوم نیست. مقابل میلان همه توانایی‌اش را نشان داد، نه فقط با گل‌هایش. نگاهش به بازی، تأثیر فیزیکی و کیفیت پاس‌ها یادآور سال‌های ابتدایی ایبرا بود.

البته مهاجم سوئدی در این سن به اندازه ولاهوویچ فرصت‌طلب و مرگبار نبود. کار زیر نظر فابیو کاپلو در یوونتوس کمکش کرد جلوی دروازه پیشرفت کند در حالی که به نظر می‌رسد ولاهوویچ در پیداکردن دروازه غریزه ذاتی داشته باشد. این به معنای تضمین موفقیت‌های او مثل ایبرا نیست اما علائم اولیه بسیار امیدوارکننده است.

یک سال قبل، ولاهوویچ حتی بازیکن ثابت فیورنتینا نبود برای همین در ژانویه الکساندر کوکورین را خریدند در جست‌وجو برای مهاجمی که با گل‌هایش تیم را در سری A نگه دارد. مهاجم روس هرگز در فلورانس جا نیفتاد اما ولاهوویچ از بهمن تا پایان فصل 2021-2020 لیگ ایتالیا 14 گل زد و 10 تا هم این فصل اضافه کرده.

بازی فوق‌العاده‌اش مقابل میلان برای هواداران بنفش‌ها طعم تلخ و شیرین دارد چون می‌دانند ولاهوویچ دیگر ماندنی نیست. ماه گذشته رئیس فیورنتینا، روکو کومیسو اعلام کرد مهاجم 21 ساله قراردادش که در سال 2023 به پایان می‌رسد، تمدید نخواهد کرد. تاتنهام، یوونتوس و آرسنال به عنوان مقاصد احتمالی او مطرح شده‌اند هرچند این صرب علاقه‌ای به رفتن به جمع توپچی‌ها ندارد.

ولاهوویچ شاید در ژانویه با مبلغی بین 80-70 میلیون یورو از فیورنتینا برود. هیچ کس توقع ندارد او برای همیشه در فلورانس بماند اما هواداران حق دارند ستاره‌شان تا پایان فصل در تیم بماند. هیچ چیز مشخص نیست اما ولاهوویچ با این بازی ثابت کرد می‌تواند جلوی چشم زلاتان دلبری کند و به اوج برسد.

فیورنتینا هم فعلاً می‌تواند از درخشش ستاره خود بهره بگیرد و این را هم می‌داند هر تیمی که او را به خدمت بگیرد می‌تواند همان انتظاری را از او داشته باشد که 20 سال پیش از زلاتان ابراهیموویچ می‌رفت. زمان مشخص می‌کند ولاهوویچ از تمام ظرفیت و استعداد خود بهره خواهد گرفت یا نه و اینکه می‌تواند مثل الگوی سوئدی‌اش قدرتمند باشد اما مطمئناً نشانه‌های اولیه کاملاً امیدوارکننده و هیجان‌انگیز است.

منبع: فوتبال ایتالیا