مازیار گیلکان

 

تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران رقابتی داخلی را با هم تجربه می‌کنند که اگرچه رودررو نیست اما جذاب و انگیزه‌بخش است. بعد از درخشش تیم آزاد ایران در اسلو ۲۰۲۱، تیم ملی کشتی فرنگی هدفش فقط درخشش نبود، بلکه می‌خواست از آزاد سبقت بگیرد و البته چنین کرد. نایب‌ قهرمانی تیم کشتی فرنگی در مقابل مقام سوم تیم آزاد و این رقابت درون کشتی ایران، حتی کری‌های خصوصی‌اش بخشی از جذابیت کشتی ایران است.

اما این باعث نمی‌شود شاهکار کشتی آزاد را فراموش کنیم. درخشان‌ترین کشتی ایران در اسلوی نروژ، رقابت حسن یزدانی و تیلور بود، رقابتی جانانه و نزدیک که به کشتی وزن داد.

تیم آزاد ایران با چهره‌های جوان و درخشانش نه فقط در اسلو موفق بود، بلکه می‌تواند به آینده امیدوار باشد و بیش از همه به المپیک پاریس فکر کند، به آوردگاهی که کشتی ایران شاید بتواند درخشان‌ترین عملکردش را به تصویر بکشد، اما به شرط آنکه این تیم لحظه‌ای رها نشود.

تیم ملی کشتی آزاد ایران به معنایی بهتر از سالیان اخیر تیم بود، کشتی‌گیرهایی درخشان و جوان داشت که از سالیان پیش در فدراسیون کشتی در دوران رسول خادم و سپس علیرضا دبیر، روی آنها سرمایه‌گذاری شده بود و نتیجه‌اش را در قهرمانی جهان اسلو ۲۰۲۱ گرفتیم، نتیجه‌ای دلنشین که به یادمان خواهد ماند و بخشی از تاریخ پرافتخار کشتی ایران خواهد بود.

المپیک بی‌شک عرصه سخت‌تر و بزرگتری است و این تیم باید پی‌درپی در هر میدان بدرخشد تا کشتی آزاد ایران در المپیک عملکردی درخشان داشته باشد.

در میان حرف‌های مسئولان فدراسیون کشتی بارها شنیده‌ایم که از واژه المپیک‌ محور استفاده می‌کنند و می‌خواهند مسیری را طی کنند تا به موفقیت اصلی در پاریس برسند. این یک هدفگذاری جذاب است و این تیم پتانسیل ایجاد امیدهای بزرگ و طلاهای پرشمار در المپیک را دارد.تیم کشتی آزاد ایران می‌تواند به دلیل جوانی‌اش امیدوار به آینده باشد و چه بسا در وزن‌هایی از این جوان‌تر شود و تا المپیک هنوز فرصت‌های زیادی برای بازبینی وجود دارد.

تصور کنید که یزدانی و تیلور در المپیک آینده نیز وعده دیدار دارند و در آن رقابت بزرگ شاید طلایی دیگر بر گردن یزدانی ببینیم که بیشتر می‌درخشد.