چاک بلیزر نماد دو چهره فیفا بود؛ از یک طرف تاجری موفق و پرشور که همواره به دنبال معامله بعدی است و از طرف دیگر بدجنس و گاه خشن که در همه فعالیت‌های غیرقانونی فوتبال از مشارکت در بازار سیاه بلیت گرفته تا فشار و رشوه خواری دست داشت.

بلیزر یکی از مقامات ارشد فدراسیون بین‌المللی فوتبال بود-او در سال‌های 2013-1996 

از اعضای کمیته اجرایی فیفا بود که قدرت تصمیم‌گیری بالایی داشت- و برای یک شغل پاره وقت به جز مزایا سالانه 200 هزار دلار دستمزد دریافت می‌کرد. زندگی ایده‌آلی هم داشت.

مری لین بلنکس که بیش از یک دهه نامزد بلیزر بود، می‌گوید: «هر جا که می‌خواستیم برویم با یک ماشین عالی با راننده بودیم. پروازهایمان را با جت خصوصی انجام می‌دادیم و هر بار که شام می‌خوردیم یک گروه موسیقی و بهترین نوشیدنی‌ها و غذاها در اختیارمان بود. فوق‌العاده بود پولی که برای شاد نگه داشتن ما هزینه می‌شد.»

بلنکس به عنوان نامزد نایب رئیس فیفا، برای سفر به 40 کشور جهان هزینه کرد؛ با پادشاه ژاپن در توکیو دیدار داشت. ملکه انگلیس را در کاخ باکینگهام دید و در زوریخ با پرنس ویلیام، دیوید بکام و دیوید کامرون ملاقات کرد. هدایایی از ولادیمیر پوتین دریافت کرد و یک بار در سفری 21 ساعته در یک هواپیمای خصوصی فرصت داشت با نلسون ماندلا همسفر شود.

او ادامه می‌دهد: «یک بار برای تولدم یک مرسدس آدناور خرید که صدهزار دلار ارزش داشت و من گفتم چه عالی، حالا قرار است با این به نیویورک برویم؟ او جواب داد نمی‌توانیم با این برویم، خیلی ارزش دارد و من گفتم قرار است این را در زوریخ نگه داریم که جوابش مثبت بود.»

بلنکس حضور گسترده‌ای در مستند دو قسمتی دیسکاوری دارد که به موضوع فساد در فیفا و سقوط وحشتناک این سازمان در سال 2015 می‌پردازد. در آن سال FBI  و اداره مالیات آمریکا(IRS) با شدت عمل فوق‌العاده‌ای نسبت به پرونده فساد سیستمی، تبانی و پولشویی در فیفا تحقیقات انجام داد و خیلی‌ها را روانه زندان کرد.

بلیزر که سال 2017 در 72 سالگی درگذشت، دو آپارتمان در برج‌های ترامپ داشت که یکی به گربه‌هایش اختصاص داشت. یک بار هم با اسکوتر در حالی که طوطی‌اش روی شانه بود، در مسیر مخصوص منهتن حرکت می‌کرد.

در یکی از این سفرها، FBI و IRS دست رویش گذاشتند و به او اولتیماتوم دادند. پلیس فدرال و اداره مالیات آمریکا متوجه شدند بلیزر 14 سال است که یک سنت مالیات نداده و به شواهدی دست یافتند که نشان می‌داد او به طور غیرقانونی بخشی از معاملات اسپانسرشیپ و حق پخش تلویزیونی را به خود اختصاص می‌دهد. بلیزر وقتی در سال 2011 با این موضوع روبه‌رو شد، به صورت زیرپوستی با FBI همکاری کرد و چندین نفر از همکارانش را درگیر کرد.

او پرزرق و برق و خوشگذران بود اما یک جنبه منفی داشت. در دوره اول حضورش در کنار بلنکس در دهه 70 میلادی نسبت به او خشونت به خرج می‌داد و باعث شد ترکش کند. به خاطر ثروت و شهرتش و البته ابراز پشیمانی توانست او را در سال 2002 برگرداند و اگر چه همچنان از نظر فیزیکی و احساسی گاهی توهین‌آمیز رفتار می‌کرد اما سبک زندگی فیفایی او برای بلنکس جذاب بود: «سفرهای من به زوریخ دیگر عادی شده بود و هر بار که می‌رفتیم 20 هزار دلار فیفا دریافت می‌کردیم. با کمیته اجرایی فیفا مثل پادشاهان رفتار می‌شد چون آنها درباره جام جهانی تصمیم می‌گیرند و برای همین همه می‌خواهند هوایشان را داشته باشد و هرچه بخواهند برایشان فراهم می‌شود.»

بلنکس تعریف می‌کند وقتی قرار شده همکاری مخفیانه با FBI داشته باشد، برنامه ابتدایی این بود که وسیله پنهانی شنیدن را زیر لباس‌هایش مخفی کند: «یک سیم و چیزهایی را به او چسباندند اما از آنجا که چاق بود و زیاد عرق می‌ریخت، برچسب‌ها به بدنش نمی‌چسبیدند. بعد به او یک دسته کلید دادند و گفتند هر وقت که برای صرف شام با این افراد به رستوران رفت، دسته کلید را روی میز بیندازد و بقیه کارها را به آنها بسپارد اما او نپذیرفت به این دلیل که انداختن کلید روی میز شام بسیار کار بی‌کلاسی است اما به او گفتند آقای بلیزر هر کاری به شما گفته می‌شود، بدون چون و چرا انجام دهید. من ویران شده بودم چون کسانی که صدایشان را می‌شنیدیم، دوستان ما بودند. حتی از بچه‌های‌شان مراقبت می‌کردم، من با بعضی از این خانم‌ها ساعت‌ها معاشرت می‌کردم اما او می‌گفت اینها اصلاً برایم اهمیتی ندارند، فقط حواسم به خودم است. همیشه می‌گفتند فیفا مثل یک گروه مافیایی عمل می‌کند که رئیس و گانگستر و کارکنان دیگر دارد. هیچ‌وقت فکرم را راجع به چاک خراب نمی‌کردم اما فکر می‌کنم کار خودش بود.»