هرکسی که درباره شانس منچسترسیتی برای رسیدن به دوگانه قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا شک دارد، باید نگاهی به نیمکت ذخیرههای این تیم در بازی در زمین لستر بیندازد. قدرت یک تیم، همیشه با کیفیت بازیکنانی که نمیتوانند در یک بازی در ترکیب اصلی قرار بگیرند سنجیده میشود و این هفته بهسختی میشد مجموعه بهتری از بازیکنان نیمکتنشین در تمام اروپا به نسبت سیتی پیدا کرد.
بیایید با کوین دبروین شروع کنیم. در بیشتر دوران حضورش در سیتی، این بلژیکی بهترین بازیکن خلاق و پاسور لیگ برتر بوده اما برای این بازی از ابتدا در ترکیب نبود برای اینکه بعد از مشکلات مصدومیت اخیر در مسیر بازگشت به شرایط بدنی ایدهآل است. اگر دبروین به هر باشگاه دیگری تعلق داشت، بدون شک در این بازی در ترکیب اصلی بود.
رحیم استرلینگ چطور؟ با وجود آنکه سه گل در یورو 2020 زد و یکی از بازیکنان برگزیده تورنمنت بود، این بازیکن 26ساله مجبور شد تا دقیقه 64 برای رسیدن به فرصت بازی صبر کند. بلافاصله بعد از آنکه برناردو سیلوا تنها گل بازی را زد، او بهجای فران تورس به زمین
رفت.
مثل استرلینگ، جان استونز هم یکی از بازیکنان کلیدی انگلیس بود، در قلب دفاعی که در هفت مسابقه جام ملتهای اروپا تنها دو گل دریافت کرد. اما اینها باعث نشد پپ گواردیولا آیمریک لاپورت را در کنار روبن دیاز در مرکز خط دفاع چهارنفرهاش قرار ندهد.
بعد از این سه نفر نوبت به فرناندینیو، ریاض محرز، اولکساندر زینچنکو و فیل فودن میرسد. فودن بهخاطر مصدومیت بعد از پیروزی نیمهنهایی یورو 2020 برابر دانمارک در هیچ بازی رسمی شرکت نکرده است اما هر وقت آمادگی لازم را به دست آورد، مطمئناً نقش مهمی در بازیهای این فصل سیتی خواهد داشت.
محرز که با 9 گل و شش پاس گل در قهرمانی فصل گذشته سیتی تأثیرگذار بود، مدعی حضور در ترکیب اصلی است. فرناندینیو مدتهاست که یکی از بهترین هافبکهای دفاعی جهان محسوب میشود و حتی در 36سالگی فوقالعاده مؤثر است. زینچنکو شاید به اندازه اعضای دیگر این گروه چهارنفره اسم و رسم نداشته باشد اما هر وقت فرصتی به دست آورده، شایستگیاش را به اثبات رسانده.
فکرش را بکنید تازه سیتی نتوانسته هدف اصلیاش در نقلوانتقالات تابستانی را به دست آورد و دانیل لوی، رئیس تاتنهام در برابر فروش هری کین، کاپیتان تیم ملی انگلیس مقاومت کرد.
زیبایی سیتی که برای رقبایش کابوس است، در این است که نیازی به اولویتبندی برای لیگ برتر یا لیگ قهرمانان ندارند چون ابزار لازم برای مبارزه در هر دو جبهه با تمام قوا را دارند.
در اقتصاد دوران کرونا، باشگاههایی با مالکان ابرثروتمند قدرت خیلی بیشتری پیدا کردند و سخت میشود تصور کرد که لیگ قهرمانان به تیمی غیر از سیتی، پاریسنژرمن یا چلسی برسد.
با این همه یک بازیکن است که سیتی بدون او دستش بسته است. وقتی لستر برای رسیدن به گل تساوی تلاش زیادی کرد، ادرسون با واکنشهای بسیار خوب خود مانع از گلزنی آدمولا لوکمن و کلچی آیهیناچو شد. اگر توافق آخرین لحظه میان سیتی، فیفا و اتحادیه فوتبال برزیل صورت نگرفته بود، ادرسون و گابریل ژسوس نمیتوانستند برای این بازی در اختیار سیتی باشند. اگر فیفا قانون پنجروزه خود را فعال کرده بود، این دو بهخاطر پاسخ ندادن به دعوت تیم ملی در بازیهای اخیر محروم میشدند. سیتی هم راهی برای دور زدن این قانون پیدا کرد. مثل اینکه آنها برای هر سؤال پاسخ مناسبی دارند.