سعید فایقی
مشغول تماشای مسابقه جام در جام بودم که همزمانی مسابقه با ایام انتخابات، حقیر را یاد خاطرهای انداخت. سالها قبل در چنین ایامی که پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا که در کرهجنوبی برگزار میشد، شرکت میکرد، متأسفانه با مشکل نقدینگی مواجه بود. به اندازهای وضع مالی باشگاه خراب بود که نه تنها توان تهیه بلیت اعزام را نداشت بلکه به دلیل بدهکاری به آژانسهای هواپیمایی، هیچ آژانسی حاضر به ارائه بلیت تعهدی، نبود.
با اوضاع سختی دست به گریبان بودیم. با رئیس ستاد یکی از کاندیداها تماس گرفتم، یقین داشتم کاندیدای عزیز مورد نظر، امکان انتخاب ندارد و به ایشان مطرح کردم که اگر بتوانم باشگاه پرسپولیس را راضی کنم که با کاندیدای آنها عکس بگیرند چه مبلغی را پرداخت میکنند. در آن روز هزینه رفت و برگشت تیم به کرهجنوبی حدود ده میلیون تومان بود و با چک و چانه مقرر شد آن عزیزان بیست میلیون پرداخت کنند و برای پیش پرداخت، بلیت هواپیما را به تعداد مورد نظر باشگاه و اسامی تیم اعزامی تهیه کنند و در اختیار باشگاه قرار دهند تا از عزیزان تیم خواهش کنیم با کاندیدا عکس بگیرند.
به هر صورت بلیتها تهیه شد و سرور بزرگوار، سلطان علی آقا پروین قبول کرد بچهها را برای عکس با کاندیدای مورد نظر پیش آن بزرگوار ببرد. در هر صورت این امر اتفاق افتاد و تیم هم به کرهجنوبی اعزام شد. اگر حافظهام درست یاری کند پرسپولیس در آن مسابقات سوم شد و جایزه دلاری هم دریافت کرد.
البته آن روزها جوایز مثل امروز میلیونی نبود ولی با آن جایزه سایر هزینهها هم پوشش داده شد و حتی مبلغی هم برای هزینههای بعدی پسانداز شد. متأسفانه ستاد کاندیدای عزیز هم چون رأی نیاورد دیگر به تعهدات بعدی عمل نکرد. اما ایثار و از خودگذشتگی سلطان، فراموشنشدنی است. متأسفانه طوری وانمود شد که علی آقا با هر کاندیدایی عکس میگیرد ولی شهادت میدهم که این امر فقط و فقط برای پرسپولیس بود. نه تنها این مورد که موارد متعددی از خودگذشتگی سلطان را بارها و بارها به خاطر پرسپولیس شاهد بودم. آن روزها اسپانسرها و حامیان قوی مثل امروز، وجود نداشتند. گرچه هزینهها هم کمتر بود ولی علی آقا مخصوصاً در سال اول لیگ حرفهای با چنگ و دندان پرسپولیس را اداره کرد و اولین قهرمانی پرسپولیس در اولین سال لیگ حرفهای نتیجه مدیریت ریاضتگونه علی آقا بود.
در آخرین روز لیگ -منظور اولین سال لیگ حرفهای- که اگر استقلال با ملوان مساوی هم میکرد اول میشد، در هتل لاله شاهد بودم که علی آقا با چه ترفندی و با مدیریت هوشیارانه و ذکاوتمندانه کاری کرد کارستان و در کمال ناباوری هم استقلال به ملوان باخت و هم پرسپولیس مسابقه آخر خود را برد. جایزهای که آن روز علی آقا به بچهها تقدیم کرد فقط یک سکه تمام بهار آزادی بود. با تماشای مسابقه پیش خود فکر میکردم اگر آن روز آن کاندیدای عزیز بلیتها را هدیه نکرده بود، تداوم پیروزیهای امروز چگونه بود؟ فراموش نباید کرد که اگر امروز باشگاه پرسپولیس در صدر ایستاده، این موفقیت مرهون بزرگانی چون سلطان علی پروین است که در برهههای حساس سرنوشت باشگاه را با صلابت رقم زدند. سایه بزرگان فوتبال ما بر سر باشگاههای صاحبنام، مستدام باد.